ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : นั่นมันความรู้สึก
หลังจากเมื่อวานที่คยองซูและแบคฮยอนได้ไปซื้อของด้วยกัน ดูเหมือนว่าคยองซูจะกลัวแบคฮยอนเอามากๆ
"เซฮุน ฮือออออออ~" ทันทีที่มาถึงร.ร.โดยการมากับแบคฮยอนคยองซูก็วิ่งร้องไห้โฮไปทางกลุ่มเพื่อนๆ
ทางด้านแบคฮยอนที่เพื่อนๆแอบลากมาดูคยองซูก็ยืนดูเหตุการณ์อยู่ห่างๆ
ทางด้านคยองซูเมื่อเห็นว่าเป็นเพื่อนของแบคฮยอนก็กอดเซฮุนแน่นกว่าเดิม
"เฮ้ยไอ้เด็กเผือกนั่นมันทำไรวะ มันเหมือนจะหาเรื่องเลยว่ะ" ทันทีที่ลู่หานกลับมาจงอินก็รัวใส่ทันที
ปรี๊นๆๆๆๆๆ!!
เสียงแตรรถดังสนั่นทำให้ทั้งสองคนสะดุ้งสุดตัว พอหันไปมองก็พบว่าเป็นแบคฮยอน
"เซฮุน ฮือออออออ~" ทันทีที่มาถึงร.ร.โดยการมากับแบคฮยอนคยองซูก็วิ่งร้องไห้โฮไปทางกลุ่มเพื่อนๆ
"เฮ้ย! คยองซูเป็นอะไร?" อี้ชิงเอ่ยถามเป็นคนแรก
"พี่แบค อึก..พี่แบคเค้าใจร้าย อึก...นิสัยไม่ดี" คยองซูพูดรัวๆจนไม่ได้ศัพท์
"โอ๋ๆพูดช้าๆสิคยองซู" เซฮุนกอดคยองซูแน่นแล้วลูบหัวเบาๆ
"ก็เมื่อวาน อึก..เราไป ฮึก ซื้อของกับพี่แบค ฮึก แล้วเราก็เลือกไม่ถูกใจเค้า ฮึก เค้าตวาดเราลั่นห้างเลย" คยองซูพูดพลางสะอึกสะอื้น
"นึกว่าวันนี้จะไม่จบซะแล้ว" เทาพูดขึ้นมา
"นี่เทา เพื่อนกลัวอยู่นะ" มินซอกดุเพื่อนเบาๆ
"ไม่เป็นไรหรอกคยอง" เซฮุนเอ่ยปลอบหน้าเรียบตึง จนทุกคนสงสัยว่า ปลอบแน่หรือ ?
"เซฮุนจุ๊ฟเราก่อน -3-" คยองซูเริ่มอ้อนอีกครั้ง
"เทาเอ้ย มันเริ่มอีกแล้ว" ชานยอลเอ่ยแซวเพื่อนแล้วหัวเราะคิกคัก
"อืมๆ จุ๊ฟ~" คงเป็นเพราะเห็นว่าคนตัวเล็กกำลังเสียใจเลยทำตามอย่างว่าง่าย
ทางด้านแบคฮยอนที่เพื่อนๆแอบลากมาดูคยองซูก็ยืนดูเหตุการณ์อยู่ห่างๆ
"เฮ้ย! เด็กมึงอ่อยอีกแล้วอ่ะ" คริสเริ่มขึ้นคนแรก
"มันไม่ใช่เด็กกู.." แบคฮยอนกดเสียงต่ำ ไม่รู้ทำไมถึงหงุดหงิด แต่รู้เพียงว่ารู้สึกเสียหน้าที่คู่หมั่นตัวเองไปอ่อยคนอื่น
"หึงเหรอแบค ?" ซูโฮเอ่ยถามเมื่อเห็นอาการ
"เปล่า" ร่างโปร่งตอบเสียงเรียบ
"นี่ๆ ฉันว่าเรามาเล่นอะไรสนุกๆกันดีกว่า" จงอินเอ่ยขึ้นพร้อมยกยิ้มร้าย ซึ่งแน่นอนว่าเป็นสิ่งไม่ดีแน่นอน
"อะไร" เฉินถามอย่างเซ็งๆ
"พวกนายรู้ใช่ป่ะว่าไอ้แบคน่ะเกลียดเด็กนั่นขนาดไหน เรามาพนันกันดีกว่าว่าถ้าไอ้แบคมันได้ฟันน้องคยองแล้วน้องคยองรักมันจนโงหัวไม่ขึ้นเนี้ยฉันยอมจ่าย แต่ถ้าเด็กนั่นไม่รักรถคันใหม่ของมึงเสร็จกูนะ" จงอินร่ายยาวแล้วหัวเราะในลำคอ
"นั่นมันความรู้สึกเลยนะจงอิน" ซูโฮขึ้นเสียงอย่างไม่พอใจ
"ตกลง" แบคฮยอนตอบสั้นๆทำเอาทุกคนถึงกับเหวอ ไม่ต้องแปลกใจหรอก แบคฮยอนแค่เห็นคยองซูเป็นของเล่นเท่านั้นแหละ เอามาระบายความใคร่จะเป็นไรไป ก็ไม่รักอยู่แล้วนี่... อีกอย่างคงต้องขอบคุณพ่อของเขาที่ส่งของตายมาให้ถึงที่
"ทำไรคิดมั่งนะเพื่อน" ลู่หานตบบ่าร่างโปร่งเบาๆสองสามทีก่อนจะเดินมุ่งตรงไปยังมินซอก ไม่แปลกอะไรหรอก ก็ทั้งสองคบกัน...
"ดูดิทิ้งเพื่อนไปหาเมีย" จงอินเอ่ยอย่างเซ็งๆ
ทางด้านคยองซูเมื่อเห็นว่าเป็นเพื่อนของแบคฮยอนก็กอดเซฮุนแน่นกว่าเดิม
"ไม่ต้องกลัวพี่หรอก พี่แค่มาหามินซอก" เมื่อเห็นท่าทางดังนั้นลู่หานจึงพูดขึ้น
"มีอะไรหรือเปล่า?" มินซอกเอ่ยถามอย่างยิ้มแย้ม
"เย็นนี้เจอกันหน้าร.ร.นะ" ลู่หานพูดแค่นั้นก่อนจะเดินออกไป และยังไม่ลืมหันมาหยิกแก้มคนรักสองสามที
"เดี๋ยว..." เซฮุนเอ่ยเรียกลู่หานเสียงเย็น จนทุกคนต้องเสียวสันหลังวาบ
"บอกไอ้แบคฮยอนมันด้วยว่าจะทำอะไรก็ระวังตัวไว้บ้าง" เซฮุนพูดอย่างเรียบๆ ลู่หานก็พยักหน้ารับน้อยๆ
"เซฮุนเป็นไรอ่ะ?" เมื่อลู่หานเดินไป คยองซูเลยถามทันที
"แค่เตือนน่ะ" เซฮุนตอบอย่างชิวๆ
"แล้วทำไมไปเรียกรุ่นพี่ไม่เพราะแบบนั้นล่ะ" อี้ชิงเริ่มถามบ้าง
"คนอย่างมันน่าเคารพหรือเปล่าล่ะ?" เซฮุนตอบเสียงเย็น
"แม่ง! เจ๋งอ่ะ" ชานยอลและเทาพูดพร้อมกัน
"พูดไม่เพราะเลยนะ" มินซอกเอ่ยดุจนทั้งสองเงียบไป มินซอกเริ่มรู้สึกว่ามันแปลกๆแล้วแหละเรื่องแบคฮยอนกับเซฮุนเนี้ย
"เฮ้ยไอ้เด็กเผือกนั่นมันทำไรวะ มันเหมือนจะหาเรื่องเลยว่ะ" ทันทีที่ลู่หานกลับมาจงอินก็รัวใส่ทันที
"เปล่า...แค่มันให้มาบอกไอ้แบคว่าให้ระวังตัวหน่อย" ลู่หานว่าพลางหันไปมองแบคฮยอน
"หึ..จะเล่นกับฉันเหรอ" แบคฮยอนเอ่ยเสียงเย็นแล้วยิ้มมุมปาก สงสัยเรื่องนี้คงมีอะไรพิเศษแน่
บรรยากาศการเรียนเป็นไปอย่างราบรื่น คยองซูเลิกงอแงแล้วหันมาขี้อ้อนเหมือนเดิม นี่ก็ได้เวลาเลิกเรียนแล้ว ทั้ง6คนจึงเดินมาหน้าร.ร.
"นี่ดูแลตัวเองดีๆนะคยอง มีไรก็โทรหาพวกเราได้" มินซอกเอ่ยอย่างอบอุ่นแล้วเดินไปหาคนรัก คยองซูได้แต่เพียงพยักหน้ารับแล้วยิ้มบางๆ
"เซฮุนจุ๊ฟหน่อย" คยองซูหันไปสะกิดเพื่อนตัวขาว
"อีกแล้วเหรอ?" เซฮุนเอ่ยถามแล้วกรอกตาไปมา
"แหม..ทำเป็นอิดออด กูเห็นทำทุกที" เทาเอ่ยขึ้นแล้ววิ่งหายไปท่ามกลางผู้คนกับชานยอล เพราะถ้ายืนอยู่อาจจะเป็นอันตรายต่อตนเองก็เป็นได้
"เฮ้อ~ จุ๊ฟ" เซฮุนถอดหายใจแล้วก้มลงจุ๊ฟอย่างว่าง่าย
ปรี๊นๆๆๆๆๆ!!
เสียงแตรรถดังสนั่นทำให้ทั้งสองคนสะดุ้งสุดตัว พอหันไปมองก็พบว่าเป็นแบคฮยอน
ให้ตายเถอะเด็ก2คนนี้เห็นแล้วก็รีบวิ่งมาสิ ไม่ใช่มาอี๋อ๋อกันอยู่แบบนี้
"เราไปก่อนนะ บาย" คยองซูรีบบอกลาเซฮุนแล้ววิ่งไปขึ้นรถคันหรู เพราะถ้ายืนอยู่นานอาจจะโดนดุอีก
"ไหนบอกแค่เพื่อน" ทันทีที่คยองซูขึ้นรถร่างโปร่งก็ยิงคำถามทันที
"ก็เพื่อนฮะ" คยองซูก้มหน้าตอบ
"เหอะ..เพื่อนกันเค้าเล่นกันแบบนี้เหรอ" แบคฮยอนเอ่ยแบบเหยียดๆ
"ก็.."
"อย่าเถียง!!" แบคฮยอนตะหวาดลั่นจนคยองซูสะดุ้ง นี่เขาไม่รู้หรือไงนะว่าคนตัวเล็กไม่ชอบเสียงดัง
"โอ๊ย!" คยองซูร้องเสียงหลงเมื่อแบคฮยอนเหยีบคันเร่งจนมิดทำให้รถกนะชากตัวอย่างแรงจนคนตัวเล็กหัวคะมำไปด้านหน้า
คยองซูผิดอะไรอีกเนี้ย...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เมนต์
O W E N TM.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น