รักเธอ เธอที่รัก
เพราะคุณปู่กับคุณย่าของเขากับคุณย่าของเธอเป็นเพื่อนสนิทกัน ทำให้เธอและเขาต้องมาพบกันอย่างไม่ต้องพึ่งพรหมลิขิต
ผู้เข้าชมรวม
80
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ยัยหนูวา วันเสาร์นี้ทำตัวให้ว่างน่ะ เสียงของย่าพูดกับฉันตอนที่ที่ฉันกำลังตักข้าวต้มกุ้งเข้าปาก และก่อนที่ฉันจะได้พูดอะไรต่อย่าก็พูดต่อขึ้นมา
วันเสาร์คุณย่านวลกับคุณปู่สิน จะมาทำตัวให้ว่างน่ะ แล้วก็บอกเจ้าว่านน้องชายตัวดีของเราด้วยว่าอย่าออกไปไหน เข้าใจมั้ยยัยหนูวา ย่าสายใจของฉันพูดจบแล้วยังไม่พอต้องมีการจิกสายตาบังคับข่มขู่หลานสาวที่น่ารักอย่างฉันอีก
ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะวาจะพยายามไม่ไปไหนน่ะค่ะแล้วจะบอกเจ้าวุ่นให้ ว้ายสายแล้ววาไปน่ะค่ะสวัสดีค่ะ ฉันรีบตอบรับแล้วก็ต้องรีบวิ่งออกจากบ้านก่อนที่ย่าจะบ่นมากกว่านี้
ขอแนะนำตัวก่อนน่ะค่ะ ฉันชื่อ ปานชีวา หรือเรียกง่าย ๆ ว่า วา ก็ได้น่ะค่ะ ฉันมีน้องชายหนึ่งคนชื่อ วายุภักดิ์ หรือนายว่าน เราสองคนอยู่กับคุณปู่กับคุณย่ามาตั้งแต่ยังเล็ก ๆ เพราะว่าพ่อกับแม่แยกทางกันและต่างก็ไปมีครอบครัวใหม่เราสองคนพี่น้องก็เลยต้องมาอยู่กับคุณปู่คุณย่า ตอนนี้ฉันและน้องเรียนจบมหาวิทยาลัยแล้วและกลับมาทำงานที่โรงงานเซรามิกส์เล็ก ๆ ที่คุณปู่ยกให้ก่อนที่ท่านจะเสีย ทั้งฉันและนายว่านตั้งใจดูแลโรงงานนี้มากเพราะเป็นของสิ่งเดียวที่เราเห็นมาตั้งแต่ยังเด็ก ๆ และเพราะโรงงานนี้คุณปู่และคุณย่าสามารถดูแลส่งเสียให้เราสองคนร่ำเรียนจนจบได้อีกทั้งคุณปู่ก็ยังยกให้เราสองคนดูแลอีกด้วย
พี่วา มาโรงงานแต่เช้าเลยน่ะ เสียงของนายว่านน้องชายตัวแสบรีบเดินมาทักฉัน ทันทีที่ฉันจอดรถ
เมื่อคืนนอนโรงงานเหรอว่าน ฉันถามกลับโดยไม่สนใจคำถามของน้อง
อืม ก็เมื่อวานเตาฟืนมีปัญหานิดหน่อยเมื่อคืนก็เลยอยู่ดูอาการ
จะกลับบ้านมั้ย เอารถพี่ไปจะได้ไม่ต้องปั่นจักรยานกลับ ฉันยื่นกุญแจรถยนต์ให้น้องชายสุดทีรักเพราะนายวา ชอบปั่นจักรยานมาทำงานมากกว่าขับรถยนต์หรือมอเตอร์ไซค์มา เมื่อก่อนฉันก็ชอบปั่นจักรยานมาทำงานเหมือนกันแต่หลัง ๆ มานี้ฉันต้องออกไปพบลูกค้าบ่อย ๆ เลยต้องขับรถมา
ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวพี่ให้ใครที่บ้านเอาเสื้อผ้ามาให้ว่านหน่อยดิ เดี๋ยวว่านอาบน้ำที่นี่ยังไม่อยากเข้าไปบ้านเดี๋ยวโดนคุณนายสายใจบ่น นายว่านพูดพร้อมเบ้ปากเพราะรู้ตัวดีว่าถ้าเข้าบ้านไปตอนนี้หล่ะก็เขาต้องโดนย่าสวดอย่างน้อย ๆ 3 ชั่วโมงแน่ ๆ เพราะว่านายตัวดีแอบมานอนที่โรงงานได้หลายวันแล้ว
พี่ว่านายกลับบ้านมั่งก็ดีน่ะว่าน ย่าเขาคอยเราทุกวันน่ะ อ๋อแล้ววันเสาร์ห้ามไปไหนด้วยย่าบอกว่าคุณย่านวลกับคุณปู่สินจะมาให้อยู่บ้านด้วย ฉันบอกนายตัวดีเพราะสงสารย่าที่ต้องรอหลานชายกลับไปทานข้าวเย็นด้วยแต่ก็ไม่เห็นแม้แต่เงามาหลายวันแล้ว
วันเสาร์เหรอพี่วันนี้วันพฤหัส ก็วันมะรืน ได้ ๆ ว่านจะไม่ไปไหนเลยจะอยู่เอาใจจนย่าเบื่อขี้หน้าเลยพี่วา
อย่าลืมน่ะ พี่ไปก่อนล่ะแล้วเดี๋ยวจะโทรบอกย่าให้ว่าหลานชายอยากได้เสื้อผ้าสักชุดน่ะไปหล่ะ ฉันรีบย้ำกับนายตัวแสบอีกครั้งก่อนจะรีบเดินเข้าออฟฟิท และโทรศัพท์บอกที่บ้านให้เอาเสื้อผ้ามาให้เจ้าน้องชาย
เช้าวันเสาร์
วันนี้ฉันมารอใส่บาตรที่หน้าบ้านพร้อมกับย่าเป็นปกติที่วันเสาร์และวันอาทิตย์ฉันจะมาใส่บาตรพร้อม ๆ กับท่าน แต่ที่น่าแปลกวันนี้ก็ที่หน้าบ้านมีรถเก๋งสีดำฟิล์มสีดำสนิททั้งสองคันมาจอดอยู่หน้าบ้านคล้าย ๆ กับรถของลูกน้องเจ้าพ่อมาเฟียในหนังฮ่องกง
สงสัยจะเป็นรถลูกน้องปู่สิน เสียงของย่าบ่นเบา ๆ ปู่สินกับย่านวลเป็นเพื่อนสนิทของปู่กับย่าและเมื่อก่อนก็ยังเคยทำปางไม้ด้วยกันอีกด้วย จนกระทั่งปู่อยากย้ายลงมาอยู่ในเมืองเพราะต้องเลี้ยงฉันกับน้องปู่กับย่าเลยย้ายลงมาอยู่ที่บ้านหลังนี้ ส่วนที่ปางไม้ตอนนี้ปู่สินก็ยกให้ลุงชัยลูกชายคนเดียวของปู่ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกับพ่อของฉันดูแลแทน ส่วนคุณปู่สินกับคุณย่านวลก็ทำไร่ชาและสวนลิ้นจี่อยู่ใกล้ ๆ แต่ที่ต้องมีคนติดตามอย่างนี้ก็เพราะว่าลุงชัยมีธุรกิจหลายอย่างและปู่สินเมื่อก่อนก็เป็นนักเลงเก่าด้วยทำให้เวลาไปไหนถึงต้องมีคนคอยคุ้มกันอย่างนี้
หนูวาใส่บาตรเสร็จก็ไปอาบน้ำแต่งตัวใหม่น่ะ สักพักคุณย่านวลกับคุณปู่สินก็คงจะมา แล้วก็อย่าลืมไปปลุกน้องเราด้วยน่ะ ย่าของฉันสั่งขณะที่เราเดินกลับจากตักบาตรแล้ว ฉันอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมต้องให้ฉันแต่งตัวใหม่ทั้ง ๆ ที่ชุดเสื้อยืดลายการ์ฟิล กับกางเกงขา 3 ส่วน ฉันว่ามันก็เรียบร้อยดีและฉันก็แต่งตัวอย่างนี้ทุกทีที่คุณย่านวลกับคุณปู่สินมา แล้วทำไมครั้งนี้ย่าต้องให้ฉันไปแต่งตัวใหม่ด้วย งงน่ะเนี่ย
ย่ามีอะไรให้ช่วยมั้ยค่ะ ฉันเอ่ยถามหลังจากที่ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วลงมาเจอย่ากำลังเกณฑ์คนงานในบ้านทำกับข้าวอยู่ในครัว แม้แต่ป้าศรีและป้าภาแม่บ้านที่โรงงานก็ยังมาช่วยย่าด้วย
ยัยหนูวาแต่งตัวเสร็จแล้วเหรอไหนมาดูซิ ย่าส่งเสียงเรียกให้ฉันเดินเข้าไปหา ฉันเปลี่ยนเสื้อเป็นเสื้อยืดลายโดเรมอนกับกางเกงขาสั้นจะว่าไปมันก็ไม่ได้แตกต่างจากชุดเมื่อกี้สักเท่าไหร่
ตายแล้ว ยัยหนูวาทำไมแต่งตัวแบบนี้ ย่าเอ็ดฉันเสียงดังแล้วยังเอื้อมมือมือตีแขนฉันด้วย
ทำไมล่ะย่าทุกทีหนูก็แต่งตัวแบบนี้ แล้วย่าจะให้หนูแต่งตัวแบบไหน ฉันย้อนถามหลังจากที่เขยิบออกมาให้ห่างจากฝ่ามือของย่าแล้ว
มานี่เลย โตจนป่านนี้แล้วยังแต่งตัวเป็นเด็ก ๆ ไปได้ ย่าพูดพลางเดินลากฉันออกมาจากห้องครัวและพาฉันกลับเข้ามาในห้องอีกรอบหนึ่ง แล้วย่าก็เปิดตู้เสื้อผ้าฉันแล้วเลือกกระโปรงผ้าฝ้ายสีน้ำตาลและเสื้อแขนกุดสีขาวพอดีตัวออกมาให้
เปลี่ยนใส่ชุดนี่แล้วก็ตามน้องชายเราลงไปด้วย เข้าใจมั้ย ย่าพูดจบแล้วก็เดินออกไปทันทีปล่อยฉันยืนงงกับเสื้อผ้าที่ย่าเลือกให้ ยังไงก็คงต้องใส่เพราะไม่อย่างงั้นฉันต้องโดนตีอีกแน่ ๆ
ก๊อก ๆๆ ๆๆๆ
เฮ้ย พี่หนูวาแต่งตัวจะไปไหนเนี่ย ไหนบอกว่าวันนี้ปู่สินจะมาไม่ใช่เหรอ
ไม่ไปไหนหรอก ย่าอ่ะดิอยู่ ๆ ก็จับพี่แต่งตัวแบบนี้ ฉันตอบนายว่านก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้องชาย
แปลก ๆ มั้ยพี่วา ทำไมย่าจะต้องจับพี่วาแต่งตัวแบบนี้เนี่ย แค่คุณปู่สินกับคุณย่านวลจะมาเท่านั้น น้องชายฉันถามอย่างสงสัย ไม่ใช่แค่น้องฉันหรอกที่สงสัยฉันเองก็ยังสงสัยอยู่เหมือนกัน
คงไม่มีอะไรหรอกมั่ง ฉันตอบออกไปอย่างไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน
ป่ะ พี่หนูวาไปหาอะไรกินข้างล่างดีกว่าเริ่มหิวหล่ะ แล้วฉันกับน้องชายก็พากันเดินลงมาข้างล่าง ย่าไล่เราสองคนให้ออกมานั่งอยู่ข้างนอกหลังจากที่นายว่านเข้าไปป่วนขอชิมนั่นชิมนี่
ปิ้น ปิ้น
เสียงแตรรถดังอยู่หน้าบ้านทำให้นายว่านต้องรีบวิ่งออกไปเปิดประตูให้ฉันยืนมองอยู่ในบ้านเห็นรถที่เลี้ยวเข้ามาในบ้านแค่ 2 คัน แต่มีที่จอดอยู่ข้างนอกอีก 3 คัน
สวัสดีค่ะ คุณปู่ คุณย่า ฉันรีบยกมือไหว้ทันทีที่ทั้งสองท่านเดินเข้ามาในบ้าน
ไหว้พระเถอะหนูวา เป็นไงไม่เจอกันนานเลยน่ะดูซิสวยขึ้นเยอะเลย คุณย่านวลเอ่ยทักฉัน
แล้วนี่ย่าเราไปไหนล่ะ คุณปู่สินถามถึงย่าของฉันหลังจากที่เข้ามานั่งในบ้านแล้ว ฉันสังเกตเห็นผู้ชายคนนึงเดินตามคุณปู่กับคุณย่าเข้ามาด้วย แล้วเขาก็มองฉันเหมือนกับว่าฉันไปทำอะไรให้เขาโกรธอย่างงั้น
อยู่ในครัวค่ะนายว่านกำลังไปตามค่ะคุณปู่
เป็นไงบ้างปู่สิน ย่านวล เสียงของย่าฉันเองที่รีบเดินมาทักทายเพื่อนเก่า
สบายดี แล้วนี่ทำอะไรอยู่หล่ะเนี่ยหอมไปถึงหน้าบ้านเลย คุณย่านวลเอ่ยทักอย่างสนิทสนม
กับข้าวปกตินั่นแหละ มาเหนื่อย ๆ นั่งพักก่อนน่ะแล้วเดี๋ยวค่อยไปทานข้าวกัน ย่าฉันเดินมานั่งที่โซฟาประจำ
นี่สายใจ คนนี้หลานชายฉันลูกเจ้าชัย ชื่ออิทธิพล เรียกนายอิธ ก็ได้ นายอิธน่าจะแก่กว่าหนูวาสัก 5- 6 ปี นี่แหละ เขาไปอยู่กับแม่เขาที่เมืองนอกตั้งแต่เล็ก ๆ เพิ่งกลับมาไม่นานนี่แหละ พอดีวันนี้ว่างฉันเลยพามาด้วย จะได้รู้จักกันเอาไว้ เจ้าอิธ นี่ย่าสายใจ เพื่อนของปู่กับย่า แล้วนั่นหนูวา กับนาย
สวัสดีครับ อิทธิพลยกมือไหว้ย่าสายใจอย่างนอบน้อมและหันไปพยักหน้าทักกับนายว่าน ก่อนจะหันกลับมาที่ฉันแล้วทำหน้ายักษ์ ฉันอุตสาห์ยิ้มให้ เชอะนายคนนี้อย่างหวังว่าฉันจะยิ้มให้อีกเลยตาหน้ายักษ์
#160; หลังจากที่ทานอาหารกลางวันกันแล้วย่าก็บังคับให้ฉันพานายอิธหน้ายักษ์เข้าไปเที่ยวซื้อของในเมือง ฉันเลยต้องจำใจยอมไปพร้อม ๆ กับสมุนของนายนั่นอีกสองคน รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังคบกับพวกเจ้าพ่อในหนังจีนยังไงก็ไม่รู้
อยากไปไหนหล่ะ ฉันเอ่ยถามเขาคำแรกหลังจากที่ต้องนั่งข้าง ๆ เขามาได้สักพักแต่นายหน้ายักษ์ก็ยังไม่พูดอะไรออกมาสักคำ
แล้วเธอ อ่ะไม่ใช่สิแล้วหนูวาอยากไปไหนล่ะ นายอิธหันมาทำหน้าตายตอบฉัน
นี่คุณย่าบอกให้ฉันพานายมาซื้อของแล้วถ้านายไม่บอกว่านายอยากซื้ออะไรฉันจะพาไปถูกได้ยังไง แล้วอีกอย่างไม่ต้องมาเรียกฉันว่า หนูวา เรียกวาเฉย ๆ ก็ได้เพราะหนูวาเอาไว้ให้เฉพาะคนในครอบครัวเรียกเท่านั้น ฉันตอบไปอย่างโมโห เชอะทำมาตีสนิทเรียกหนูวา ทีตอนอยู่ที่บ้านเมื่อกี้แม้แต่คุยสักคำก็ยังไม่มี
แล้วหนูวาอยากไปไหนหล่ะ นายอามย้อนถามฉันด้วยสีหน้าเรียบเฉยสนิทไม่ได้รู้สึกเลยว่าฉันกำลังเริ่มโมโหแล้ว
ฉันบอกว่า เรียกฉันว่า วา ไม่ให้เรียกหนูวา แล้วนายอยากไปไหนก็บอกมาฉันจะได้พาไปถูก ไม่ใช่มาย้อนถามฉันแบบนี้ ฉันตอบไปอย่างโมโหแต่นายนั่นก็ยังทำหน้าตาเฉยชาตีหน้ายักษ์ใส่ฉันอีก
งั้นนายศักดิ์แวะห้างข้างหน้านี้แหละ เดี๋ยวผมจะพาน้องหนูวาไปเดินดูของ ว่าแล้วนายอามก็หันมายิ้มด้วยมุมปากให้ฉันนิดเดียว ขอย้ำว่านิดเดียวจริง ๆ ตอนนี้ฉันเริ่มเซ็งกับนายคนนี้แล้ว
หลังจากที่มาถึงห้างใหญ่แห่งหนึ่งในตัวเมืองเชียงใหม่ที่อยู่ไม่ไกลบ้านฉันมากนัก ตอนนี้ฉันเดินวนอยู่ในห้างนี้ประมาณสัก 2 ชั่วโมงน่าจะได้ เพราะนายตัวดีไม่ยอมซื้อหรือดูอะไรสักอย่างพอฉันถามก็บอกว่า หนูวาอยากได้อะไร หนูวาก็เดินไปดูซิเดี๋ยวพี่เดินเป็นเพื่อน ฉันเซ็ง พอชวนกลับนายหน้ายักษ์ก็บอกว่าฉันยังไม่ได้ของอะไรสักอย่างแล้วจะกลับได้ยังไง ตอนนี้ฉันเริ่มงงว่าตกลงฉันพานายนี่มาเดินดูของหรือนายนี่พาฉันมาเดินซื้อของกันแน่
ตกลงนายจะเอายังไง ซื้ออะไรก็ไม่ซื้อ ชวนกลับก็ไม่กลับ ฉันหันไปถามนายอามที่เดินตามหลังฉันอยู่
ก็พี่บอกแล้วไงว่าหนูวา อยากได้อะไรหนูวาก็ไปดูเดี๋ยวพี่เดินเป็นเพื่อน
แต่ฉันไม่อยากได้อะไร และตอนนี้ก็อยากกลับบ้านแล้วด้วย ฉันเดินหนีนายยักษ์หน้ามึนทันทีที่พูดจบ แต่เอ๊ะ ใครมาจับแขนฉันไว้น่ะ
แต่พี่ยังไม่อยากกลับ นายอามพูดออกมาพร้อมกับจับแขนฉันไว้และตอนนี้คนที่เดินผ่านไปมาเริ่มมองพวกเราแล้ว
แล้วนายจะเอายังไง ฉันหันกลับมาถามทันที
ไปดูแหวนกัน นายอามพูดสั้น ๆ พร้อมทั้งลากฉันไปร้านขายทอง พร้อมกับลูกน้องหน้าโหดเขาอีก 2 คน ฉันเห็นน่ะว่านายหน้าโหดสองคนนั่นแอบอมยิ้ม
แหวนอะไร ฉันไม่ดู ฉันไม่ชอบใส่แหวน ฉันพูดพลางบิดแขนออกจากมือของเขา แต่ทำไมมือนายนี่ถึงใหญ่อย่างงี้น่ะ ดึงเท่าไหร่ก็ไม่หลุดสักที
เดิเฉย ๆ ได้ไหม ไม่เอาแหวนก็เอาอย่างอื่น พี่ซื้อให้ นายอามพูดพลางลากฉันมาหยุดอยู่หน้าร้านทองร้านนึง
สวัสดีค่ะคุณอิทธิพล วันนี้มีอะไรให้เจ๊รับใช้ค่ะ ยายเจ๊เจ้าของร้านทองเดินปรี่ออกมาทันทีที่เห็นนายอาม สงสัยจะพาสาว ๆ มาซื้อทองบ่อย
มาสร้อยลายใหม่ ๆ ให้คุณย่ารึเปล่าค่ะ ยายเจ๊นั่นถามขึ้นมาอีกหลังจากที่นายอามลากฉันเข้ามาในร้านจนได้
ไม่ใช่ครับมาดูแหวนใส่เล่น ให้ว่าที่แฟนครับ นายอามพูดออกมาหน้าตาเฉย ใครเป็นว่าที่แฟนนายนี่กัน คงไม่ใช่ฉันหรอกน่ะ
หนูวาเลือกซิค่ะ ว่าอยากได้วงไหน นายอามบังคับให้ฉันเลือกแหวน
ฉันบอกแล้วไง ว่าไม่ชอบใส่แหวนแล้วย่าก็สอนฉันไว้ว่าไม่ให้รับของจากคนแปลกหน้า ฉันพูดจบและพยายามจะเดินออกจากร้านแต่นายอามก็ดึงแขนฉันไว้ ไม่พอยังมีนายหน้าโหดอีกสองคนยืนเฝ้าประตูหน้าร้านไว้อีก
งั้นพี่เลือกให้เอง นายอามพูดจบก็บอกให้ยายเจ๊หยิบแหวนที่นายนั่นเลือกออกมา แล้วก็เอามายัดใส่นิ้วนางข้างซ้ายของฉัน พอฉันจะถอดออกนายอามก็จับมือฉันซะแน่นแล้วบอกว่า พี่ใส่ให้ห้ามถอด ถ้าถอดพี่จะบอกคุณย่าว่าหนูวาดื้อกับพี่ ฉันอยากจะกรี๊ดจริง ๆ ทำไมนายนี่ถึงได้หน้ามึนขนาดนี้น่ะ สรุปแล้ววันนี้ฉันได้แหวนทองมาวงหนึ่ง สร้อยแขนอีกเส้น ฉันอยากจะบ้าตายจริง ๆ ทำไมนายหน้ายักษ์ถึงได้มึนขนาดนี้เนี่ย
ผลงานอื่นๆ ของ aaorae ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ aaorae
ความคิดเห็น