สายลม ความรัก ความทรงจำ

บทนำ

     ท้องฟ้าตอนนี้น่ากลัวยิ่งนัก แต่ก็คงจะไม่น่ากลัวเท่าสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น หญิงสาวคนหนึ่งค่อยๆขยับตัวก้าวเดินไปข้างหน้าทีละนิดจนเห็นกระแสน้ำเบื้องล่าง คลื่นที่กระทบฝั่งยามเย็นช่างรุนแรง บ้าคลั่งกอปรกับพายุที่เริ่มก่อตัวขึ้น ณ เบื้องบน

     สายตาที่มุ่งมั่นแต่ก็ปนเปไปกับหลากหลายอารมณ์ สับสน ยินดี น้อยใจ และยังคลอไปด้วยน้ำตา ชาตินี้คงหมดวาสนาต่อกัน หากชาติหน้ามีจริงขอให้เราได้เกิดมาพบกันอีกครา สิ้นเสียงปรารภและเสียงสะอื้นไห้หญิงสาวก็ทิ้งตัวลงสู่ฟองคลื่นเบื้องล่างในทันใด

     ความเจ็บปวดก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ สรรพเสียงรอบตัวเริ่มเลือนหาย ม่านตาเริ่มหดตัวเล็กลงเรื่อยจนกระทั่งความมืดมิดเข้ามาปกคลุม สติสัมปชัญญะหลุดลอยไปไกลแสนไกล