คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : สถาปนิกสาวแห่งมหานครนิวยอร์ค
มหานรนิวยอร์ สหรัอเมริา
สายฝนในยามเ้ารู่โปรยปรายลมาไม่าระยะ ทำให้บรรยาาศบนท้อถนนสายธุริใลาเมือนิวยอร์ ที่ลาล่ำไป้วยผู้นหลาหลายเื้อาิในั่วโมเร่่วนอเ้าวันันทร์ ูละลานา้วยเสื้อันฝนและร่มหลาสี เสน่ห์อมหานรนิวยอร์ไม่เยเลือนหายาหัวใอเธอเลยสันิ แม้ารลาพัร้อนร่วมหนึ่เือน สำหรับารเินทาไปเยี่ยมบ้านเิอัวเอถึินแนเอเียะวันออเียใ้นั้น ไม่อาลบเลือนภาพวามวุ่นวายภายในเมือนี้ไ้เลย
รอบรัวอลลิาอพยพาเมือไทย มาทำานที่สหรัอเมริาั้แ่เธออายุเพียเ็วบเท่านั้น หิสาวไ้รับารศึษาและำเนินีวิเเ่นเียวับเ็อเมริันทั่วไป แ่มาราและบิา็อยพร่ำสอนบุรสาวเสมอ เพื่อไม่ให้หลลืมวามเป็นไทย ึ่เป็นราเห้าอัวเอ…
ลลิาเินย่ำเท้าไปับพื้นอนรีที่่ำื้น้วยเม็ฝน วหน้าเรียวรูปไ่แหนเยึ้นมอึสูระฟ้าเบื้อหน้า ัวอัษรนาให่บอื่อบริษัทรับออแบบและแ่ภายใน สถานที่ทำานอันเยุ้นสำหรับัวเธอ
“เฮ้!ไม์ เ้านี้อาาศเน่าสุๆ เหมาะสำหรับารุัวอยู่บนเียมาว่าารมาทำาน”
นเอ่ยทัสีหน้าสใสมาว่าอาาศภายนอหลายเท่านั พลาพับเ็บร่มที่เปียื้นใส่ในระร้า้าประู
“เฮ้ ริ้านีุ่ลับมาทำานวันแร ็มาพร้อมับสายฝนแรอนิวยอร์เลยนะ”
หนุ่มให่อเมริันนิโรเ้าหน้าที่รัษาวามปลอภัยประำึสำนัานอหิสาวทัทายอบ พร้อมับรอยยิ้มว้าวา
“เพราะันือเทพธิาแห่วามุ่ม่ำไล่ะไม์”
หิสาวบอพร้อมรอยยิ้มล้อเลียน มือเรียวยื่นถุพลาสิใบนาลาส่ให้อีฝ่าย
“อฝาาประเทศไทย ันมั่นใว่าุ้ออบแน่”
นรับล่าวอบุ พร้อมรอยยิ้มและวาเปี่ยมสุ สำหรับน้ำใอหิสาวที่มัมีให้เสมอมา ลลิาลิฟท์เลือั้นอแผนที่เธอทำาน ำแหน่สถาปนิอบริษัท ที่หิสาวร่วมานมาเือบหปี ให้ประสบาร์และผลอบแทนที่น่าพอใไม่น้อย เธอึทุ่มเทวามรู้วามสามารถทั้หม ให้ับานอย่า่อเนื่อ
“ฮัลโหลริ้า ที่รัลับมาทำานแล้วหรือนี่!”
เสียทัทายอเน เพื่อนร่วมานัมาาหลัห้อ พร้อมับเ้าัวที่้าวยาวเ้ามาสวมออีฝ่าย้วยวามีใ
“เมือไทยอาาศร้อนมาไหม? ไปเที่ยวที่ไหนมาบ้า? ผิวเธอสวยัเลย เป็นสีแทนอย่าที่ันอยาไ้เลยนะริ้า”
ทั้ำถามและำื่นม ทำให้ลลิาหัวเราะพราว เพราะรู้ีว่าอีฝ่ายะื่นเ้นับารลับมาทำาน หลัลาพัผ่อนยาวนานอเธอ หิสาวมีอฝาให้เพื่อนร่วมานเ่นัน ทัู้่ใ้เวลาใน่วื่มาแฟ พูุยันลอเวลา วบนเวลาทำานเริ่มึ้น ลลิาถูเรียัวทาโทรศัพท์าบอส เี่ยวับโปรเนาให่ในเอเียลา
“ริ้าุทราบเรื่อโปรเิี้อมเพล็์ในาร์าแล้วใ่ไหม?”
เเมียนเ้านายโยรอลลิาเอ่ยถาม เมื่อหิสาวเ้าไปพบเาในห้อทำาน
“ทราบ่ะ…แ่รายละเอียปลีย่อยยัไม่่อยรู้เท่าไร”
สถาปนิสาวอบพลาทรุายลนั่บนเ้าอี้ร้าม ภายในห้อทำานว้าอเเมียนแ่้วยสไล์โมเิร์นลาสสิไม่ะเป็นโฟาัวยาวลอนภาพวาบนผนัสีา้านั้น
“รายละเอียอานทั้หม ผมะส่ใหุ้ทาอีเมล์ แล้ว็หมายำหนารเินทา ุเรียมัวให้พร้อม็แล้วัน โปรเรั้นี้อาินเวลานานมาว่า1ปี ูแล้วนาย้าอเราะเรื่อมาไปหน่อย แ่เินหนา่ายไม่อั้นเาเาะมา้วย้ำว่า สถาปนิ้อเป็นุ! ”
เเมียนอธิบายเสียเรียบ สีหน้าูผ่อนลายว่าทุรั้ เมื่อเอ่ยถึโรารนาให่ วามริบริษัทฯที่หิสาวทำานอยู่็รับผิอบานแถบะวันลาอยู่หลายโปรเ ัวเธอ็เยเินทาไปแถบโน้น่อน้าบ่อย แ่ไม่ใ่ประเทศาาร์เท่านั้นเอ
“โอเ่ะบอส ันะเรียมัวั้แ่วันนี้เลย”
“ยัไม่เร็วนานั้นหรอน่า ใร้อนไปไ้ยัมีเวลาใหุ้ไ้อยู่นิวยอร์อีหลายวัน”
เ้านายทัท้วอย่าอารม์ี หนุ่มให่ยัถามไถ่ถึเรื่อพัร้อนในประเทศไทยอหิสาว้วย เพราะมีวามสนใอยาพารอบรัวไปพัผ่อนแถบทะเลทาใ้ อยู่เป็นทุนเิม ลลิาึบอเล่าให้ฟัอย่าร่าวๆ พร้อมับเสนอแนะให้เาลอเินทาไปสัมผัสประเทศไทยบ้านเิอเธอสัรั้
ความคิดเห็น