หนังสือเล่มนี้ มีความหมาย

ลำดับตอนที่ #1 : เสลอปี เป็นเหตุ

22ก.ค.2547
วันนี้เหนื่อยเป็นบ้า แม่ค้าปากจู้จี้ชวนลูกค้าคุยเรื่อง ผัวๆเมียๆอยู่ได้ เซงแน้
ลูกค้าก้อ ล้านจะจู้จี้ รถมันชนยัยซะขนาดนั้น ซ่อมให้เหมือนใหม่ก้อ ถ้าไม่ใช่ช่างเทวดา ก้อช่างเทพ แล้วล่ะ แถมวันนี้ตูจะบ้าตาย ดันมีคนทำสเลอปี้หกใส่เสื้ออีก
นึกว่าอีนังปากปลาร้าหน้าปลาจวดที่ไหน
โอ้มายก็อด เครื่องบินที่ไหนชนนางฟ้ามาตกอีกฟะ สวยไม่พอ ยังหุ่นเช้งกระเด๊ะขนาดนี้ ตูว่าอดีตมิสอภิมหาจักรวาลละ
 ยิ่งตอนก้มลงไปเก็บนี่อ่ะดิ บรึ๋ยส์ ไม่เอาๆ ไม่คิดละ นอนดีกว่า เด๋วพรุ่งนี้ต้องลุยรถเสี่ยลี่ต่อ
เซเว่นอีเลฟเว้น
"อ้าว สวัสดีครับ"
"อ๊ะ คุณนั่นเอง เป็นยังไงคะ เมื่อวานนี้ เสื้อซักออกมั๊ยคะ"
"ซักออกสิครับ นี่ไง ผมยังใส่อยู่เลย ดมดูสิครับ"
 แล้วสมพล(ตูเอง) ก็ยื่นเสื้อไปข้างหน้าเล็กน้อย
"แหม คุณนี่ก็... งั้นเพื่อเป็นการไถ่โทษ ดิฉันขอเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวคุณสักชามนะคะ"
"ไม่เป็นไร ผมหากินเองได้ครับ"
"ไม่ได้หรอกค่ะ ขอให้ดิฉันเลี้ยงคุณเถอะนะคะ"
"ก็ได้ครับ เอ.. แล้วว่าแต่ รถคุณอยู่ไหนล่ะครับนี่"
"อ๋อ ดิฉันไม่มีรถหรอกค่ะ"
"งั้นหรือครับ งั้น.. คุณไปรถผมก็ได้"
"โอเคค่ะ"
โอ้ดโธ่ สวยไม่พอ ใจดีอีก โชคดีแล้วตู คราวนี้ล่ะ ต้องจีบให้ติดให้ได้
แต่ว่าเอ หน้าสวยยังงี้ ฐานะ หน้าจะดี เอาเป็นว่า เราเอารถของเสี่ยลี่มาก่อนดีกว่า
อย่างน้อย ก้อซ่อนฐานะแมงกะไซอู่ซ่อมอย่างเราได้อ่ะนะ

อ่านต่อพรุ่งนี้นะครับ