คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Dangerous Guy {ล่ารักอันตราย} 01 : PRESAGE
CHAPTER 01
-Presage-
ผมมอหน้ายูยอม้วยวามสสัย แ็สันหวั ั้นเหรอ?? ยูยอมบอผมเสมอว่าัวเอไม่อบลูพี่ลูน้ออัวเอ แ่ผมไม่ิว่ามันะมาไปทาเลียนานี้ เท่าที่ผมรู้ัยูยอมเ้านี้เป็นนที่ถึะเ้าู้ เพลย์บอยนาไหน็ยัมีวามี้เล่นไม่น่าะเลียใรริัแบบนี้ไ้ นี้เป็น้านมือยูยอมล่ะมั่
"เปลี่ยนเรื่อุยเถอะ"ผมพูับทเพื่อัปัหา เ้าๆแบบนี้ผมไม่อยาฟัอะไรเรียหรอนะ รับฟัไ้แ่ไม่อยารับรู้ทั้หม
"ว่าแ่ แทฮยอนยัไม่มาอีเหรอ"ยูยอมถามผมึ้นมา แทฮยอนหรือนัมแทฮยอนเป็นเพื่อนอีนหนึ่อผม รายนี้นะ...นัเลอย่าบอใร ใบหน้าที่สวยๆนั้นไม่เ้าับนิสัยอัวเอเลยสันิ ผมที่มัะแสลาเสมอ ใบหน้ารูปไ่ นัย์าที่ใรไม่รู้ัะเรียว่าเิหาเรื่อเลย็ไ้ ส่วนสูร้อยแปสิบเอ็เนิเมร ไม่บอ็รู้ว่า นัมเเทฮยอน ไม่ธรรมา
"น่าะยัไม่มานะ สัพั็มาแหละ"ผมพูออไปมือ็ับหนัสือเอาไว้เเน่น
" อืม "
หลัานั้นเราทั้สอน็ไม่ไ้พูอะไรันอี ริๆแล้วผมไม่ใ่นพูเ่อะไร ออแนวไม่่อยอบพูับใรเลย็ไ้ ผมเป็นนที่ไม่่อยอบวามวุ่นวายที่ไหนนเยอะๆที่นั้นะไม่มีแบมแบมเ็า หลายนาทีผ่านไปไม่นานนัมแทฮยอน็มา ผมมอหน้าอแทฮยอน้วยวามเ็ๆ ทำไมเวลามาโรเรียนที่ไรเ้าพวนี้มัะมีเรื่อมาให้ผมหนัสมอทุทีเลยวะ
"เป็นอะไรแทฮยอน??"ผมถามออไป้วยวามเ็เ็มที เมื่อี้็ยูยอม อนนี้็แทฮยอนีวิไอแบมนี้มันยิ่ว่าาร์ูน
".." นัมแทฮยอนไม่ไ้อบอะไรผม แ่เ้าเลือมานั่เ้าอี้ฝั่ร้ามผมับยูยอม
"นาย็อบแบมไปสิแทฮยอน"ยูยอมพูึ้นเมื่อเห็นว่าแทฮยอนไม่พูอะไร
"แบม ถ้าไม่ำเป็นอย่าไปเ้าใล้สัว์ปีนะหรืออะไร็ามที่มีปี อย่าเ้าใล้มันเ็า" แทฮยอนพูออมา้วยสีหน้าริั ำที่ผมบอไ้มั้ยว่า นัมแทฮยอน ไม่ธรรมา และนี้ือสิ่ที่ไม่ธรรมาอแทฮยอน แทฮยอนเป็นนที่มาารอบรัวอเทพ ผม็ไม่รู้ว่าเรียแบบนี้ะถูมั้ย เพราะพ่อและแม่อแทฮยอนเป็นนับวและมิโะที่อยู่ในี่ปุ่น แล้วูเหมือนนัมแทฮยอนะไ้พลัแปลๆิมา้วย นั้น็ือ ลาสัหร์สุยอ ที่ไม่ว่านัมแทฮยอนเปิปาทัใร็วระระวััวไว้ที่สุ เพราะมันมัะเป็นเรื่อริเสมอ
"....."
"แทฮยอนอย่ามาพูอะไรบ้าๆน่า"ยูยอมพูึ้นมาหลัาที่ผมเียบ
"นาย็น่าะรู้นะยูยอม...ว่าสิ่ที่ันพูออมามันบ้าหรือไม่บ้า"แทฮยอนมอหน้ายูยอมนิ่ๆ
หลัานั้น็ไม่มีใรพูอะไรึ้นมาอีเลย บาที...ผม็ินะว่าถ้ามีลาสัหร์สุยอแบบแทฮยอนะสุยอไปเลย แ่อนนี้ผมพูเลย...ผมโระเลียมันเลย นมีั้เยอะเป็นร้อยเป็นล้านนไม่ทัมาทั้ผมหรือว่ามันะเี่ยวับวามฝันเมื่อืน...บ้านะ!!ไม่มีทาหรอ...อย่าไปิมายิ่นายิมาัวนายเอที่ะแย่...มันเป็นแ่ำเือนนาย็แ่้อระวััวเท่านั้นเอแบม ผมปลอบใัวเอสัพัไม่นานอ๊อเ้าเรียน็ัึ้นทำให้ผม ยูยอม และนัมเเทฮยอนไปเ้าเรียน
ผมเรียนไม่รู้เรื่อเลย
...แย่ะมั...ผมไม่อบวามรู้สึอัวเอในอนนี้เลยริๆ อาารย์สอนเรื่ออะไร มันไม่เ้าหูเลย ผมมอออไปนอหน้า่าอย่าเหม่อลอย เวลาเรียนแบบนี้ผมวรที่ะ้อั้ใเรียนแ่ทำไมถึลายเป็นแบบนี้ไ้...เพราะเรื่ออนเ้าแน่ๆ
"แบมนายโอเนะ"ยูยอมถามผม ผมึหันหน้าออาหน้า่าแล้วพยัหน้าบอยูยอมว่าัวเอโอเ
"นาย็อย่าไปิมาเลย..."
"..." ผมเลือที่ะไม่อบยูยอม ไม่รู้สิ...ถ้าเป็น่อนที่ผมะฝันผมอาะิว่าลาสัหร์อแทฮยอนอาะผิ...แ่...ผมฝันไ...แล้วสิ่ที่อยู่ในวามฝันนั้น็ือสัว์ประหลาในเทพนิยายรี...แถมัวให่ยัษ์พร้อมมีปี ึ่มันรลับที่แทฮยอนบอให้ผมอยู่ให้ห่าาสัว์ปี ไม่เห็นะเ้าใสันิ... ผมยัำแววาที่สุแสนะน่าลัวแบบนั้นไ้...
โรม!!!!
"ระยำเอ้ย!!!!"
ผมสะุ้าวาามิอัวเอมอไปยั้นเสีย...ยูยอม ??... หมอนี้เป็นอะไรเสียโรมที่ไ้ยินือเสียที่เ้ายูยอมถีบโ๊ะเรียนไป้าหน้าส่ผลให้นที่นั่้าหน้าเ้ายูยอมลุหนีันเ้าระหวั่น...เป็นบ้าอะไรันเมื่อี้ยัีๆอยู่เลยผมมอหน้ายูยอมสลับับแทฮยอนที่มอมาทายูยอมอย่าสสัย โอเ...ถ้าหมอนี้มันะโนหรือถีบโ๊ะอนเลิเรียน็ีไปแ่นี้...แม่เ้า!! อาารย์ยัอยู่หน้าห้อ มอมาทายูยอม้วยวามโธร ให้าย!!สร้าปัหาอีแล้วเ้าบ้า!!
"ิมยูยอม!! ไม่ทราบว่าเธอเป็นอะไร!!" อาารย์ที่อยู่หน้าห้อถามยูยอม้วยวามโธร
"......" ยูยอมเียบไม่อบำถามอาารย์ไป ใบหน้าอยูยอมอนนี้เ็มไป้วยวามโธรและไม่พอใอย่ามา...ผมเอื้อมมืออัวเอไปสะิยูยอม เป็นารบอเป็นนัยๆว่าอาารย์ถามนายอยู่นะ แ่ยูยอม็ทำเพียหันมามอหน้าผมแล้วหันลับไปเท่านั้น...เฮ้อ...ไม่สร้าเรื่อันะายเหรอ
"ิมยูยอม!!ันถามเธออยู่"
"....."ยูยอมไม่อบอะไร แ่เลือที่ะเินออไปาห้อแทน ผมับแทฮยอนมอหน้าันไปมา ไม่นานพวเราทัู้่ึเินไปอโทษอาารย์แทนยูยอมที่ทำัวเสียมารยาทในห้อเรียนแล้วเอ่ยอโทษเพื่อนๆทุๆน หลัานั้นผมับแทฮยอน็รีบวิ่ามยูยอมออมา
"เ้าบ้านั้นมันเป็นอะไรอยู่ีๆ็ถีบโ๊ะแล้วะโนเสียันานั้น"แทฮยอนถามผมึ้นมาในะที่เราทัู้่วิ่ไป้าหน้าเพื่อามหายูยอม
"ัน็ไม่รู้เหมือนัน แ่ที่รู้ๆไม่ใ่เรื่อีๆแน่"ผมอบแทฮยอนออไป แน่ล่ะ เล่าถีบโ๊ะะนานั้นอารม์ีหน้าู เ้ายูยอมถ้าันเอหน้านายันะันายให้มอบเลย!! ไอบ้ายูยอม!!!
ผมับแทฮยอนใ้เวลาหายูยอมสัพัแ่็ยัไม่เอ บ้าริ!!หายไปไหนวะ
"นี้หานแทบะทั่วโรเรียนแล้วนะยัไม่เออี"ผมบ่นออมา อนนี้แร้อนมา ยิ่ว่าอยู่ในทะเลทรายแล้วยั้อวิ่หาเ้ายูยอม ิ!!!
"หลัโรเรียน" ผมหันไปมอแทฮยอนที่อยู่ีๆ็พูออมา
"ห๊า!!" ผมหันไปถามแทฮอยนอีรั้
"หลัโรเรียนแบม ยูยอมอยู่หลัโรเรียน" แทฮยอนพูเสร็็รีบวิ่ออไป ให้ายเถอะ!! ่วยสนในาสั้นแบบันไ้มั้ย
ใ้เวลาไม่นานมาผมและแทฮยอน็วิ่มานถึหลัโรเรียน...เหนื่อยเป็นบ้า ยูยอม....ันยัไม่ลืมนะที่ว่าเอหน้านายะันายให้มอบนะ!!
"นั่นไ!!"ผมี้ไปทายูยอมที่อนนี้ยืนหันหลัให้พวผม
"เี๋ยวอย่าเ้าไป!!"แทฮยอนเอื้อมมือมาับ้อมือผมเอาไว้
"ทำไมล่ะ"ผมหันไปทายูยอม
"อันราย อย่าเ้าไป...นายเ้าไปไม่ไ้"แทฮยอนพูบอผม
"อะไรอนายแทฮยอน นั่นยูยอมะอันรายอะไร รู้มั้ย!! อนนี้ันอยาะเินเ้าไปัหน้าหมอนั่นให้มอบเลย"
"แบม...อร้อนายเ้าไปไม่ไ้...สัว์ปี...สัว์ปีัวให่...ให่มาๆำลัรอนาย อันรายเ้าไปไม่ไ้"แทฮยอนพูออมาอย่าริั
"แทฮยอนฟัน่ะ นั่นยูยอมเพื่อนอเรา ไม่มีอันรายอะไรทั้นั้นไ้ยินมั้ยแทฮยอน"
"แบม...อร้ออย่าเ้าไป"แทฮยอนพูอร้อผมอีรั้ บ้าไปแล้วหรือยัไันแทฮยอนนั่นเพื่อนนะ ผมไ้แ่ิอยู่ในใ...ผมมอหน้าแทฮยอนเป็นรั้สุท้าย่อนที่ะสะบัแนที่อแทฮยอนที่ับ้อมืออผมเอาไว้เพื่อไม่ให้ผมไป มันะอันรายรไหนัน
เื่อมั้ย...ถ้าย้อนเวลาไปอนนั้นไ้อีรั้ ผมะฟัำห้ามอแทฮยอน...
◊ SQWEEZ
ความคิดเห็น