ห้องออริของไรท์ ห้ามเข้าเด็ดขาดนะ !

ลำดับตอนที่ #103 : อัน ยูจิน

ชื่อจริง-นามสกุล : อัน ยูจิน ( Ahn Yoojin )

ชื่อเล่น : ยูจิน ( Yoojin )

อายุ : 16

กรุ๊ปเลือด : B

ระดับชั้น : ม.3 ( ซ้ำชั้น )

คำพูดติดปาก : " สนุกชะมัดยาดเลย ฮะฮ่าๆ " " คนนี้ตัวเล็กมาก ต้องเคะแน่เลย อ๊ายยย " " ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้กันล่ะ ? " " เดี๋ยวอ่านหนังสือเรียนบทนี้จบก่อนจะตามไปนะ " " อ่า...เรามาพูดเรื่องอื่นกันดีกว่าเนอะ ฮะฮ่าๆ "

ลักษณะการพูด : " ยงจิน...นายทำตามที่ฉันบอกได้มั้ย "
" เธอนี่หลอกง่ายชะมัดเลยอ่ะ ฮะฮ่าๆ "
" ขอโทษค่ะ อาจารย์ พอดีว่าหนูรีบไปหน่อย แหะๆ "

รูปร่างหน้าตา : เด็กสาวร่างบาง ตัวพอๆ กับแฝดพี่ แต่จัดว่าสูงสำหรับสาวอายุ 16...ผิวขาวจนเรียกได้ว่าซีด ใบหน้าเรียวยาว เรือนผมสีดำสนิทยาวถึงตรงกลางหลัง มีหน้าม้า ด้วยเชื้อชาติเกาหลีใต้ในสายเลือด ทำให้เธอดูหน้าหวานๆ จนเหมือนกับตุ๊กตาสักหน่อย ดวงตาคมเหมือนกับกรีดอายไลน์เนอร์อยู่ตลอดเวลา จมูกไม่โด่งมาก ใบหูเรียวยาว ริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อ มีเม็ดไฝเล็กๆ อยู่ตรงใต้ขอบตาซ้าย และนั่นก็เป็นจุดเด่นบนใบหน้าอย่างนึง แต่ที่เด่นชัดที่สุดเห็นจะเป็นนัยน์ตาของเธอ ที่ข้างซ้ายเป็นสีน้ำเงินแซฟไฟร์ และข้างขวาเป็นสีแดงทับทิม ดวงตาทั้งสองเป็นสีที่ให้ความรู้สึกขัดกันเหมือนธาตุน้ำกับธาตุไฟ ความเย็นยะเยือกและความร้อนระอุ หรือสวรรค์และนรก แต่มองนานๆ ก็แอบหลอนอยู่พอสมควร ด้วยดวงตาสองสีที่ตรงข้ามกันในวงจร ทำให้มันดูแปลกไปจากคนอื่นๆ ที่มีสีดวงตาเพียงสีเดียว ลักษณะทั้งสีผม สีดวงตา ตำหนิไม่เหมือนกับแฝดพี่จนนึกว่าคนละครอบครัว แต่พวกเขายังมีโครงหน้าที่เหมือนกันอยู่

ส่วนสูง : 170

น้ำหนัก : 48

ฐานะ : อืม...จะอธิบายยังไงดี...เอาเป็นว่า ครอบครัวที่ให้กำเนิดคู่แฝดมาเนี่ย มีฐานะยากจน พ่อทำงานเป็นคนงานก่อสร้าง แม่ทำงานเป็นลูกเรือของเรือโดยสารลำหนึ่ง ส่วนครอบครัวที่รับเลี้ยงทั้งคู่หลังจากที่พ่อแม่เสียชีวิต มีฐานะค่อนข้างร่ำรวย พ่อเลี้ยงทำงานเป็นนักการทูตชาวอเมริกา ส่วนแม่เลี้ยงทำงานเป็นเจ้าของกิจการอสังหาริมทรัพย์ ลูกครึ่ง เกาหลีใต้ - จีนละกัน

ประวัติส่วนตัวคร่าวๆ : แต่เดิม ทั้งยงจินและยูจินเกิดมาในครอบครัวชาวเกาหลีใต้ที่มีฐานะอยู่ในระดับค่อนข้างยากจน ดวงตาสองสีของพวกเขาที่มีติดตัวตั้งแต่เกิดมามันผิดแปลกไปจากคนทั่วไป อีกทั้งพ่อและแม่ก็ไม่ได้มีสีดวงตาแบบนั้น ทำให้พ่อแม่มองว่าทั้งสองแฝดเป็นตัวประหลาดและรังเกียจราวกับไม่ใช่ลูกของตัวเอง แล้วเพราะพ่อแม่รังเกียจ จึงคิดจะเลี้ยงลูกแฝดให้โตพอสมควรก่อน แล้วจึงนำไปขายให้กับเศรษฐีรวยๆ ตัวเองจะได้ร่ำรวยมีเงินใช้เสียที แล้วยิ่งดวงตาที่แปลกประหลาดของเด็กแฝดด้วยแล้ว คงจะยิ่งได้เงินเยอะไม่น้อย แต่เด็กทั้งสองเติบโตขึ้นมาโดยที่ไม่ได้รู้เรื่องนี้เลย
       แม้จะไปโรงเรียน ทั้งคู่ก็ยังไม่วายโดนเพื่อนในห้องกลั่นแกล้งล้อเลียนเรื่องดวงตาสองสีของ พวกเขา โดนหาว่าเป็นตัวประหลาดบ้าง โดนหาว่าเป็นตัวกาลกิณีบ้าง บางครั้งก็โดนรุมทำร้ายเพียงเพราะหมั่นไส้ที่ดวงตาของพวกเขาพิเศษกว่าคน อื่นๆ ฝาแฝดไม่อาจที่จะโต้ตอบอะไรได้เลย แรงของคนสองคนหรือจะสู้แรงของกลุ่มเพื่อนในห้องที่มีกว่าห้าคนขึ้นไปได้ยัง ไงกันล่ะ พวกเขาจึงเก็บกด สะสมความแค้นใจ ความน้อยเนื้อต่ำใจ และความเครียดกังวลไปเรื่อยๆ
       เนื่องจากแม่ต้องออกเรือไปบ่อยๆ ทำให้ไม่ได้อยู่กับครอบครัวหลายวัน นานๆ กลับที มีเพียงพ่อที่ทำงานก่อสร้างและกลับมาที่บ้านทุกๆ วัน ทำให้เวลาสองแฝดเครียดหรือกังวลใจ ก็ไปปรึกษากับพ่ออยู่เสมอ โดยก็ยังไม่รู้ว่า แท้จริงแล้ว พ่อแม่คิดยังไงกับพวกเขา
       และแล้ว จุดสำคัญก็มาถึง เรื่องเกิดขึ้นตอนที่ฝาแฝดอยู่ชั้นมัธยมต้นปีสาม เมื่อทั้งคู่ไม่อยากไปโรงเรียนอีกต่อไป ไปแล้วก็โดนกลั่นแกล้งรุนแรงอีก วันนั้นพ่อไปทำงานแต่เช้า จึงมีแค่พวกเขาและแม่ แม่พยายามจะไล่ให้ทั้งสองไปโรงเรียน แต่พวกเขาก็ไม่ไป โดยระบายถึงความรู้สึกในใจของตัวเอง แม่ได้ยินแบบนั้นก็บันดาลโทสะ ทำร้ายร่างกายทั้งคู่ด้วยแส้จนพวกเขาร้องไห้ลั่นบ้าน พร้อมกับด่าทอว่าเป็นพวกเนรคุณ แปลกประหลาด ไม่น่าเกิดมาบนโลกใบนี้ และอื่นๆ อีกมากมายที่เป็นการซ้ำเติมจากเพื่อนที่โรงเรียนอีกที แม่เฆี่ยนด้วยแส้จนพวกเขาต้องจำใจยอมไปโรงเรียนอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อไปถึง ก็ยังโดนพวกเพื่อนล้ออีก ทั้งยังจับถอดเสื้อผ้าออกจนหมด พอพวกเพื่อนๆ เห็นบาดแผลโดนทำร้าย ก็ยังหัวเราะเยาะล้อเลียน แล้วก็ช่วยเพิ่มรอยเข้าไปอีก ในที่สุด ทั้งสองก็ทนไม่ไหว เอาคืนเพื่อนกลุ่มนั้นด้วยโต๊ะเก้าอี้ คัตเตอร์ และของอื่นๆ ใกล้ตัวจนปางตาย ต้องส่งเข้าโรงพยาบาลกันเป็นแถว ทางโรงเรียนเรียกพ่อแม่มาคุยเป็นการใหญ่ในวันนั้น
       แล้วคืนนั้นเอง พ่อแม่ก็เกิดมีปากมีเสียงทะเลาะกัน ด้วยความที่ฝาแฝดปรึกษากับพ่ออยู่บ่อยๆ ทำให้พ่อเริ่มเกิดสงสารลูกตัวเองขึ้นมาทีละนิดๆ จนเปลี่ยนใจไม่อยากขายลูกของตน แม่ก็อยากจะจับทั้งสองไปขายตอนนี้เลย เพราะนี่พวกเขาก็อยู่ชั้นมอสามแล้ว อีกทั้งยังสร้างปัญหาให้กับโรงเรียนด้วย แม่จึงเรียกตัว ( เรียกว่าจิกหัวลากมาจะดีกว่า ) ทั้งสองมาอยู่ในเหตุการณ์ ทะเลาะกันรุนแรงมาก จนทั้งพ่อและแม่แขนขาหักหัวแตกเลือดอาบสาหัส ในที่สุด แม่ก็ใช้มีดแทงพ่อจนเสียชีวิตแทบจะทันที ก่อนจะจุดไฟเผาบ้านหวังจะให้ตายกันยกครอบครัว สองฝาแฝดที่รู้เรื่องราวทั้งหมดแล้วก็เกือบจะไปไม่เป็น พวกเขาหาทางเอาตัวรอดกันอย่างชุลมุน ไม่ช่วยแม่ที่รังเกียจแม้กระทั่งลูกในไส้ตัวเอง จนในที่สุดพวกเขาก็หนีออกจากบ้านที่เกิดไฟไหม้ได้ แล้วก็สลบลงไปบริเวณบ้านหลังหนึ่ง
       โชคดีที่วันต่อมา หญิงคนหนึ่งที่ทำงานเป็นเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ มาสำรวจดูบ้านหลังนั้นพอดี จึงเจอกับทั้งสองที่นอนสลบอยู่ เธอพาพวกเขามาอยู่ในบ้าน ( คงต้องเรียกคฤหาสน์แล้วล่ะมั้ง ) อันแสนหรูหราก่อนจะถามไถ่ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่ฟื้นมาแล้ว เมื่อเธอรู้เรื่องทั้งหมด จึงตัดสินใจกับสามีชาวอเมริการับทั้งสองมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรมทันที นั่นเป็นครั้งแรกที่พวกเขาใช้ชีวิตอยู่อย่างสุขสบายเสียที เนื่องจากทั้งคู่ยังคงหวาดระแวงจากเรื่องในครอบครัวไม่หาย พ่อเลี้ยงแม่เลี้ยงจึงให้ทั้งสองบำบัดสุขภาพจิตกับจิตแพทย์ก่อนจนจิตใจเริ่ม อยู่ในสภาพเกือบปกติในอีกเกือบปีต่อมา หลังจากนั้น พวกเขาก็ถูกส่งมาเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้ โดยเรียนมอสามอีกปีหนึ่งเพราะที่โรงเรียนเก่า พวกเขายังไม่ทันจบมอสามก็เกิดเรื่องเสียก่อน ทุกวันนี้ ทั้งสองก็มีความสุขดีกว่าแต่ก่อนมาก แต่ก็ยังจำเรื่องราวเลวร้ายในอดีตได้ดีไม่มีวันลืม

ชมรม : วิทยาศาสตร์

อุปนิสัย : ยูจินเป็นเด็กสาวที่มีนิสัยของนักวิทยาศาสตร์อยู่ในตัวอย่างชัดเจน เธอชอบที่จะเข้าหาผู้คนโดยวิธีการกลั่นแกล้งรวมหัวกับพี่ชายฝาแฝด ร่าเริง รักสนุก ขี้เล่น เฮฮา เกรียน ( ยิ่งถ้าเจออาจารย์ที่ถูกใจจะเกรียนใส่หนักมาก ) ตัวแสบของโรงเรียน แต่ก็ไม่ได้มีพิษมีภัยอะไรมากนอกจากสร้างความรำคาญใจ ค่อนข้างเป็นกันเองกับทุกคน ไม่ค่อยถือเรื่องอายุเท่าไหร่นัก เฟรนด์ลี่ บ้าๆ บอๆ แบบคนเลือดกรุ๊ป B ใจร้อน โกรธง่ายหายเร็ว ถ้าโกรธจะเอาแต่วีนและวีนเสียงดังชนิดที่กลัวคนทั้งโรงเรียนไม่ได้ยิน พร้อมสร้างบรรยากาศให้ดูน่ากลัวกว่าปกติมากด้วย แม้จะกรุ๊ปบี แต่ก็เป็นพวกชอบทำตามกฎเกณฑ์ ชอบใช้สมองซีกซ้ายมากกว่าสมองซีกขวา ความจำดี ให้ท่องจำสูตรอะไรต่อมิอะไรก็สามารถทำได้หมด ชอบที่จะเรียนรู้ล่วงหน้าก่อนคนอื่น แม้จะอยู่มอสาม แต่หัวสมองนั้นเทียบเท่ามอหกหรือมหาลัยได้แล้ว เธอในห้องเรียนจะดูเหมือนพวกเด็กคงแก่เรียน วันๆ คร่ำเคร่งอยู่แต่กับหนังสือ แม้จริงๆ จะเป็นเด็กแฝดชอบแกล้งคนอื่นก็ตาม เวลาทำงาน เธอจะคอยตรวจสอบดูทุกกระเบียดนิ้วหลายๆ ครั้ง หากตรงไหนยังไม่ดีพอสำหรับเธอ ก็จะแก้ไขจนกว่ามันจะออกมาเพอร์เฟ็คท์ เป็นพวกอยากรู้อยากเห็น ( สอใส่เกือก ) ชอบสังเกตความเป็นไปของทุกคนและจดจำมัน ใครจะโกหกเธอก็ไม่สามารถทำได้ ยกเว้นเสียว่าเธอจะไม่รู้เรื่องที่โกหก หากเธอต้องการจะสืบค้นอะไรแล้ว เธอจะเจาะลึกมันลงไปถึงแก่น จะหาหลักฐานแบบชัดเจนครบถ้วนชนิดที่ว่าไม่อาจแถได้เลย เวลาทดลองสารเคมีหรือทำอาหาร เธอชอบที่จะผสมไอ้นู่นกับไอ้นั่นเพื่อให้เกิดสิ่งใหม่ๆ แม้ส่วนใหญ่มันจะออกมาล้มเหลวก็ตาม สกิลศิลปะค่อนข้างห่วย วาดตัวก้างกับทิวทัศน์ภูเขาได้ก็บุญแค่ไหนแล้ว...เธอเป็นสาวน้อยที่หื่นจนผู้ชายแท้ยังต้องสะพรึง ชอบจับจิ้นคนนู้นคนนี้ทั้งชายและหญิงอยู่บ่อยๆ โดยถือคติว่า เมะเท่ตัวสูง เคะน่ารักตัวเตี้ยเสมอ
       ภายนอก เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่เฟรนด์ลี่หัวดีก็จริง แต่ลึกๆ ในใจเธอ เธอเป็นเด็กที่ค่อนข้างคิดมาก ขี้กังวล ชอบที่จะคิดกับตัวเองอยู่เสมอ ว่าตัวเองได้ทำอะไรผิดไปรึเปล่า แล้วควรจะแก้ไขยังไง ถึงขั้นเขียนเป็นโน้ตเลยทีเดียว บางครั้ง เธอจะร้องไห้เงียบๆ คนเดียว ถ้าถามเรื่องครอบครัวหรือโรงเรียนเก่ากับเขา เธอจะไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่ และเพราะเธอเคยโดนรุมแกล้งอย่างรุนแรงมาก่อนนี่แหละ ตอนมาเรียนที่นี่ เธอจึงเป็นฝ่ายไปแกล้งคนอื่นบ้าง เพื่อป้องกันไม่ให้คนพวกนั้นมาแกล้งเธอรุนแรงแบบที่เพื่อนโรงเรียนเก่าทำ นั่นเอง เธอไม่ชอบที่จะเล่าประวัติตัวเองให้คนอื่นฟังเท่าไหร่นัก ใครถามมาเธอจะหัวเราะแห้งๆ แล้วรีบเปลี่ยนเป็นพูดเรื่องอื่นทันที
       ในเรื่องความรัก หากยูจินมีความรักแล้ว เธอจะปล่อยให้คนรักมีเวลาส่วนตัวของตัวเอง ไม่ชอบไปรบกวน มีกำหนดกฎบ้างเล็กน้อย ไม่ได้มากจนน่ารำคาญ เวลาจริงจังคือจริงจัง เวลาเล่นคือเล่น เธอชอบที่จะสอนการบ้านวิชาวิทยาศาสตร์ให้กับคนรัก แล้วคนรักก็ต้องสอนสิ่งที่เขาถนัดให้กับเธอเป็นการแลกเปลี่ยน ไม่พอใจอะไร เธอจะบอกคนรักทันที และฝ่ายนั้นก็สามารถบอกเธอได้ว่าไม่พอใจอะไรเช่นกัน เวลาทะเลาะกัน เธอจะวีนและเหวี่ยงสู้จนกว่าอีกฝ่ายจะยอมแพ้เท่านั้นตามประสาผู้หญิง ชอบที่จะเล่นมุขตลกและให้คนรักตบให้ ชอบแกล้งแบบแสบๆ ให้คนรักหมั่นเขี้ยวเล่น แอบชอบใครเธอก็จะบอกไปตรงๆ โดยไม่สนใจโลเคชั่น อยากบอกก็บอกไปเลย แต่เธอรักง่ายหน่ายเร็ว คบได้ไม่นานก็เลิก คบมาแล้วหลายคน รีเทิร์นอยู่บ่อยๆ ใครจะเป็นคนหยุดเธอได้กันนะ ?

ของที่ชอบ :
อาหาร - อาหารเมืองนอกที่ไม่ใช่ของเกาหลี ( เช่น อาหารฝรั่งเศส อาหารจีน อาหารไทย ) , อาหารรสหวาน , อาหารทอด , นม ( มิน่าล่ะ ตัวถึงสูงไว...) , สเต็ก
สัตว์ - งู กิ้งก่า ปลาไหล ไส้เดือน หนูท่อ แมลงสาบ ( นางชอบศึกษากายภาพภายในตัวพวกมัน...)
สิ่งของ - หนังสือเรียน แว่นขยาย หลอดทดลอง บีกเกอร์ แท่งแก้วคนสาร สารเคมี ก้อนหิน ( ไว้วิเคราะห์ลักษณะ ) ปากกา สมุดโน้ตเล็กๆ โรงเรียน

ของที่เกลียด :
อาหาร - อาหารรสเผ็ด , อาหารมังสวิรัติ , อาหารเจ , น้ำผลไม้ , กิมจิ
สัตว์ - หมา แมว หนูแฮมสเตอร์ ปลา กระต่าย นก
สิ่งของ - รูปถ่ายครอบครัว สีทุกชนิด ( เพราะตัวเองละเลงเละหมด ) สมุดของพวกกรรมการนักเรียน

กลัว : คิตตี้ ( ยูจิน : มันออกจะน่ากลัวนะ...คนบ้าอะไรหน้าเหมือนแมวขนาดนั้น ตามหลักความเป็นจริง พวกคนที่หน้าเหมือนแมวแบบนั้นอ่ะ หน้าตาน่ากลัวจะตายไป ! ) ไฟ ความมืด การถูกรังเกียจ การถูกนินทา ความรุนแรง ของจำพวกเชือก แส้ ลวด

อธิบายเพิ่มเติม :
- ทั้งเธอและยงจินสามารถพูดภาษาเกาหลี อังกฤษ และจีนได้ ( ส่วนไทยกับญี่ปุ่นพูดได้มั้ย ขึ้นอยู่กับไรท์เลยค่ะ ) แถมยังสามารถพูดโน้มน้าวใจคนได้ด้วย ( พ่อเลี้ยงเป็นนักการทูตไง )
- ว่างๆ เธอและยงจินจะชอบไปแกล้งคนในโรงเรียนเสมอ
- หรือไม่ก็จะไปหาความรู้เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์เพิ่มเติม และสังเกตไอ้นู่นไอ้นี่ แม้กระทั่งสีของกางเกงในเพื่อนก็เคยสำรวจทำตารางมาแล้วว่าสีไหนที่นิยมที่สุด...
- หากวางแผนแกล้งใครที ยูจินจะวางแผนมารอบคอบมาก ทั้งคำนวณความน่าจะเป็น ทฤษฎีทางฟิสิกส์ สารเคมีมีผลยังไง บลาๆๆ
- ปกติคู่แฝดจะชอบทุกคน
- แต่ถ้าเกลียด จะเกลียดคนที่รุนแรงเกินเหตุ ขี้อิจฉา ชอบใส่ร้ายและทำร้ายคนอื่นแบบไม่มีเหตุผล แบบ...อยู่ๆ ก็มาดักตีดักตบ
- ถ้าเขาเกลียดใคร ยูจินก็จะเกลียดเหมือนกัน
- แล้วพวกเขาก็จะกลั่นแกล้งอย่างรุนแรงแบบไม่ได้แค่แกล้งขำๆ
- แต่ไม่ต้องห่วง ทั้งคู่มีความอดทนสูงจะตายไป
- ถ้าทั้งคู่เจอทะเล พวกเขาจะวิ่งไปเล่นอย่างไม่รีรอ พวกเขาชอบมันมากเลยล่ะ
- เพราะเขากับยูจินมีน้ำหนักส่วนสูงเท่ากัน ทั้งคู่จึงชอบสลับตัวกันบ่อยๆ เพื่อตบตาคนอื่นเล่น
- ถ้ายูจินเจอสิ่งที่เธอกลัวมาอยู่ใกล้ๆ ตัว เธอจะนิ่งและพยายามถอยห่างออกมา มีเหงื่อไหลออกมามากกว่าปกติด้วยความกลัว
- เอาจริงๆ ทั้งคู่ไม่ค่อยอะไรกับเรื่องความรักเท่าไหร่หรอก พวกเขาอยากจะเกรียนไปวันๆ มากกว่า แต่มีคู่รักคอยช่วยบรรเทาความทุกข์หน่อยก็จะดีมาก

TALK WITH ME

Q : สวัสดีค่ะ อยากให้ตัวละครของตัวเองได้รับบทแบบไหนเหรอคะ? (ถ้าไม่ได้บทที่ต้องการจะเป็นอะไรไหมเอ่ย?)

A : เอาเป็นบทเดียวกับยงจินนี่แหละ แท็กทีมกันไปเล้ย 5555555

Q : อยากให้ตัวละครคู่กับคนแบบไหนเหรอคะ?

A : ขอเป็นผู้หญิงได้มั้ยคะ // โดนไรท์ตบ // สำหรับยูจิน ขอคนที่ไม่ต้องฉลาดมาก แต่พยายามพัฒนาตัวเองขึ้นมาเรื่อยๆ ไม่เจ้าระเบียบเกินไป และปล่อยให้เธอมีเวลาของตัวเองบ้างละกันนะคะ

Q : ทำไมถึงมาสมัครเอ่ย?

A : เพื่อนลากมาค่ะ แล้วเห็นไรท์บอกมีบททุกตัวด้วย ( ทำหน้าไม่ค่อยชอบนิยายที่สมัครกันเยอะแล้วคัดคนเท่าไหร่ ) เลยมานี่แหละค่ะ

Q : ถ้าไม่ติดไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ?

A : ไม่ติดนี่คือคู่หลักใช่มั้ยคะ ? ถ้าใช่ก็ไม่คิดจะให้เป็นอยู่แล้วล่ะค่ะ...แต่เป็นก็ดีนะ 55555555

Q : ยังไงก็อย่าลืมติดตามกันนะคะ ; v ;

A : ค่า !!!

Q : ต้องการติ-ชมอะไรหน่อยไหมเอ่ย?

A : อย่าดองก็พอเนาะ

Q : ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ *โค้งงามๆ*

A : ไม่เป็นไรหรอกค่ะ