คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ตอนที่15
ผมนั้อ่านหนัสือามานที่อาารย์สั้มาสอบอะไรอนนี้็ไม่รู้เอเธอร์ เียวึัวผมไปห้อนํ้า
“เี้ยวสิึันมาทําไหมในห้อนํ้า”
“ภาริลับสุยอไแหละ”
“ภาริอะไร?”
เอเธอร์ยิ้มออมาราวับนวาแผนมาทุอย่า
“นายไม่รู้ริ้วย…ภาริลับ็ือโ้อสอบ!!!”
“โ้อสอบ?”
“ใ่ที่นั้อพวเราอยู่ใล้ันันะสะิหลันายน่ะฮิาโนะและอยบอําอบันทานิ้วแบบลับๆแหละส่วนเียวอยแอบมอําอบอนอื่นและบอฮิาโนะส่วนันะูรูให้พอรูเม่อันะส่สัาโยารไอเบาๆ”
“รับทราบ”
เี้ยวสิันามนํ้าไปไ้ไแ่ไม่เป็นไรหรอแ่อไม่โนับไ้็พอ
“เอาแหละพวเราลุย!!!”
พวผมเินออาห้อนํ้าแบบเท่ๆมีออร่าสีทอโผล่า้านหลัเป็นาประอบเินเ้าห้อเรียนผมนั้หน้าสุ้านวาเียวส่วน้านหลัเป็นเอเธอร์
“เอาแหละทุนเริ่มทํา้อสอบไ้”
สิ้นเสียอาารย์ทุนเริ่มทํา้อสอบอย่าั้ใแผนอพวผมหลัสิ้นเสียอาารย์ให้เริ่มทํา้อสอบพวผมะรอทุนทํา้อสอบและะเียนื่อไว้่อนและรอประมา10นาทีและ่อยเริ่มทําเพราะทุนะทํา้อสอบไ้เยอะและมีําอบะไ้หลอไ้ําอบเยอะ
เียวะโหัวแอบูโ้ะ้าๆ้อแรอบ2้อสออบ3้อสามอบ1้อสี่อบ4้อห้าอบ3อาารย์หันไปมอทาอื่นเอเธอร์ส่สัาให้เียวว่าอาาร์เม่อไปแล้ว
“อะแฮ่ม…”
เอเธอร์ส่สัาเียวหันมาหาผมและพูเบาที่สุเท่าที่ะเบาไ้
“้อแรอบ2้อสออบ3้อสามอบ1้อสี่อบ4้อห้าอบ2้อห้าอบ3"
ผมไ้ําอบและาลระาษําอบและแอบไปหาเอเธอร์บอําอบเอเธอร์ที่ไ้ยินําอบพยัหน้าอบรับ
“แผนเราสุยอ!!!”
พวผมทําแบบนี้ไปเรื่อยๆเหุาร์ทั้หมถูเฝ้ามอโยอายาะที่ทําะเสร็แล้ว
หลัสอบเสร็
“อโทษรัับ!!!!”
ผม เอเธอร์ เียวยืนาเียวถือหนัสือแผนสมบูร์ที่สุแ่แผนลับพัเพราะนๆเียว
“เอเธอร์แผนที่นายวามามันีไม่ใ่หรอแ่ทําไหมแผนลับมาพัไ้ไ”
“ใระไปรู้แหละว่าอายาะแอบมอพวเราอยู่นี่หว่า!!!”
“พวนายนั้นแหละทําไหมถึิะโ้อสอบแหละ”
อายาะยืนออมอพวผมที่ถูอาารย์ทําโทษยืนนว่าะรบ15นาที
“ีน่ะอาารย์ไม่หัะแนนเพราะเาให้อภัยแ่ะเรื่อนี้ถึหูผู้ปรอแทนลับบ้านไปหูาแน่เลย”
เอเธอร์พูออมาลอยๆ
“โนพ่อับแม่บ่นแน่เลยไม่น่าทําเลย….”
เียวไม่พูอะไรยอมรับะารรมส่วนผม็ทําเหมือนเียวผ่านไป15นาทีารลโทษบลไปเรียนาบ่อไปือาบศิลปะ
“เี้ยวันโว์ารวารูปที่สวยที่สุให้พวนายู!!!”
เอเธอร์ยิ้ม้วยวามภาภูมิใและเริ่มวารูปผ่านไปหลายนาทีเอเธอร์วารูปเสร็
(รูปที่เอเธอร์วา)
“เป็นไสวยไหม”
“มันเหมือนไพม่อนเลย”
ผมและเียวถาม้วยวามสสัย
“็ันั้ใวาไพม่อนนี่แหละหึๆ”
ไพม่อนที่เรียนอยู่ับลูมีนไ้ามออมา
“ใรนินทาันนิ”
“ินมาไปรึเปล่าวเลยามออมา”
บาบเรียนศิลปะถึเวลาลับบ้านผมับเอเธอร์และเียวยัไม่ลับอเล่นบอล่อน
“เียว ฮิาโนะอยู่ฝั้ันน่ะส่วนพวนายัสินใันเอาเอ”
เอเธอร์ยืนถือบอลและรอทุนัสินสัพััสินันเสร็บอลเริ่มเะผมเลี้ยบอลผ่านนแรและส่ให้เอเธอร์
“เียวึ้นหน้าหน่อย”
“ึ้นแล้ว”
เอเธอร์ที่เห็นเียวําลัะลุยเียวเอเธอร์้าาเะบอลลอยมาหาเียวเอาบอลลและเะเพื่อะทําประูผู้รัษาประูรัไ้เพราะมันเบา
“เือบแล้ว”
ผู้รัษาประูโยนบอลให้บอลเริ่มแ่ไปเรื่อยๆผมแย่บอลาเท้าและวิ่แวสามนและเะบอลลอยเ้าประูานอเโทษ
“ยิโรสวยเลย”
เอเธอร์พูมและเริ่มเะัน่อผมโนเลี้ยผ่านเียววิ่มาแย่บอลไ้และส่ให้เอเธอร์สับาหลอยิอีรั้ลูบอลลอยเ้าประูลายเป็น2-0ิฟรีับรถมาออยู่หน้าโรเรียนมอหาผมในสนามฟุบอล
“เล่นบอลอยู่หรอเนี่ย”
ิฟรีเินเ้ามาในโรเรียนมอูผมเล่นบอลอยู่ิฟรีหยิบมือถือถ่ายรูปอนเล่นบอลและส่ลลุุ่มรอบรัว
“รอสัแปปน่ะฮิาโนะเล่นบอลอยู่”
บอลเล่นสัพั็บลพวผมเินมารม้านั้ที่มีลูมีน อายาะ ฮูเ๋านั้อยู่พวผมเินมาหยิบนํ้าที่ื้อเอาไว้
“พวพี่ๆเล่นบอลันเ่ัเลยอ่ะ”
ลูมีนพูมพวผมสามนผมยื่นมือไปหยิบวนํ้าามือฮูเ๋า
“อบุน่ะฮูเ๋าที่ื้อนํ้ามาให้”
“ลูบหัวหน่อยิเป็นราวัลที่หนูื้อนํ้าให้”
“เห้อ…อ่ะถือว่าให้ราวัลที่ื้อนํ้าให้แหละัน”
ผมลูบหัวฮูเ๋าพราื่มนํ้าไป้วยและเล่น่อสัพัผมที่เห็นิฟรีเลยอลัับ่อน
“พ่อรอนานไหมรัับ”
“ไม่นานหรอูพวลูเล่นบอล็เพลินแล้ว”
ผมลับมาถึที่บ้านทุนําลัิน้าวอยู่พอีผมอไปอาบนํ้า่อนเพราะเหื่อออเยอะผ่านไปสัพัลมาิน้าว
“นี้ฮิาโนะุ”
เิเลียถามผม
“มีอะไรหรอรับ”
“ลูอยามีแฟนไหม”
สิ้นเสียเิเลียสายาอพี่สาวทุนมอมาหาผม
ปัหาโลแสําหรับพระเอฮ่าๆ
ความคิดเห็น