คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [OS] :: Say that u Love
ชเวซึงฮยอน
Say thet u Love
Start
.....
ครืดดดดดด ครืดดดดด ครืดดดดด
เสียงโทรศัพท์สั่นแรงๆอยู่บนโต๊ะข้างเตียง
จียงที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำเดินมากดเปิดข้อความดูด้วยสีหน้ามู่ทู่
ลืมหนังสือไว้บนโต๊ะหน้าทีวีอ่ะ เอามาให้หน่อยจิ
ซึงฮยอน
เยี่ยม มึงรู้ว่ากุเรียนบ่าย มึงก็เรียนบ่าย เลยจะให้กูเอาไปให้อ่ะดิ
แม่งความคิดไร้สาระสุดๆ
จียงเช็ดหัวให้หมาดอยู่ซักพัก ก่อนจะเดินไปเปิดตู้แต่งตัว เรียนบ่ายแต่ตื่นมันซะสิบโมง
เพราะควอนจียงเป็นคนแต่งตัวนานอะนะ ฮ่าๆๆๆ
ผ่านไปเกือบชั่วโมงครึ่ง จียงใส่แหวนวงสุดท้ายที่นิ้วก้อย ก่อนจะหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพาย
ขายาวเดินไปทางโต๊ะหน้าทีวี หนังสือวิศวะเล่มใหญ่แถมหนาตึบวางอยู่ตรงนั้น
ใ่ส่เข้ากระเป๋าไป หลุยส์กูก็ขาดสิวะ หนาขนาดนี้ ....
ร่างบาง ตัดสินใจถือออกไปแทนทีจะใส่กระเป๋า เดินออกไปจากห้องแล้วรูดการ์ดล็อกให้เรียบร้อย
ห้องของจียงและซึงฮยอนมีแต่ความว่างเปล่าเพราะเจ้าของห้องไม่อยู่...
แกร็ก ...
เสียงเปิดประตูดังขึ้นอีกครั้งหลังจากจียงออกไปได้สักพัก
"แม่ง ลืมแว่นกันแดด" ... จียงยังบ่นอุบอิบแล้วเดินเข้ามาหยิบแว่นออกไป พร้อมกับเดินออกจากห้องไปอีกครั้ง
คอนโดอยู่ใกล้ๆจียงเดินแปปเดียวก็ถึงมหาลัย
ร่างบางเดินผ่านคณะออกแบบของตัวเองเดินเลยไปทางตึกวิศวะ หวังว่าเข้าไปกูจะไม่เจออะไรอัปมงคลดักรออยู่นะ
ได้แค่คิดแต่มันคือเรื่องจริง
ทันทีที่จียงเดินผ่านประตูเข้าไป ยังไม่ทันพ้นประตูตึกเลยด้วยซ้ำเหอะ !!
"อ้าววววว ไอ้จียงงงง มาหาผัวหรอมึง" เสียงหมาเห่าอย่าไปสนเลย
"เสือก" จียงพูดใส่หน้าคนทักอย่างจังทำเอาจนมันเสียความมั่นใจด้วยการด่าต่อทางสายตา
เรื่องแบบนี้ควอนจียงถนัดนักล่ะ
"มึงกล้าพูดแบบนี้กับน้องกูได้ไงไอ้จียง เดี๋ยวกูจะฟ้องดองอุค"
ว่าถึงเตี้ยสอง เตี้ยหนึ่งก็โผล่มา
เตี้ยสองคือไอ้ยองเบ เตี้ยหนึ่งก็คือไอ้พี่เบ็คกี้พี่รหัสมัน พี่ดองอุคที่ว่าคือพี่รหัสของจียง
ฟ้องไปแล้วไง พี่ดองอุครักเขาจะตาย แถมยังไม่งี่เง่าแบบไอ้พวกนี้ด้วย
"เบื่อไอ้พวกเตี้ยๆจริงๆเลย ไอ้ซึงฮยอนอยู่ไหนวะเตี้ย" ปากว่าแต่ยังคงหันไปถาม
"ไม่รู้ เมื่อกี้เห็นคุยกับพี่บอมอยู่ มึงโดนมันนอกใจแน่ๆไอ้จี ฮ่าๆๆๆ" ไอ้ยองเบได้ทีเริ่มใส่ไฟ
จียงด่าพวกเตี้ยทางสายตาอีกครั้ง ทำเอาเตี้ยสองหุบปากไปทันที เตี้ยหนึ่งถึงได้ออกโรงปกป้อง
"คำก็เตี้ย สองคำก็เตี้ย มึงล่ะสูงตายไอ้จียงงงง"
"ก็สูงกว่าพวกพี่ละกัน"
เถียงกันอยู่ไม่นานจียงก็สังเกตเห็นว่าไอ้หน้าหล่อกำลัััััััััััััััััััััััััััังเดินลงบันไดมา
เดี๋ยว แล้วเดินลงมากับผู้หญิงที่ไหนวะน่ะ....
"โอเคนะซึงฮยอน พี่ฝากด้วย" เจ๊แกว่าพลางตบบ่าไอ้หล่อสองทีแล้วเดินไปอีกทาง
มึงซวยแน่ไอ้ซึงฮยอน...................... สองเตี้ยคิดแค่เพียงในใจ กูแค่ล้อเล่นอ่ะ แต่เสือกเดินคุยกันมาจริงซะงั้นอ่ะ...
"จียงงงงงงงงงงงง" เซ็นเซอร์ควอนจียงของซึึึึึึึึึึึึึึึงฮยอนทำงานทันทีที่เห็นแฟนตัวเอง
"เออ เอาหนังสือแกไป หนักชิบ" จียงยังทำตัวปกติ ปกติจนยองเบตกใจ
"ขอบคุณ กินข้าวยัง ไปกินข้าวกัน"
ถ้ามึงถามแบบนี้ มึงพากูไปกินเลยง่ายกว่าป่ะ ถามทำไม
"กุไปและยองเบ เจอกันบ่าย" ไอ้ควายป่าว่าพลางดบกมือแล้วดึงจียงให้เดินตามไป
แน่นอนว่า
จียงไม่ออกอาการตอนนี้หรอก เดี๋ยวไอ้ยองเบกับไอ้พี่เตี้ยมันจะออกอาการสมน้ำหน้าพวกเขา
"แกไปเหอะ ฉััััััััััััััันไม่ไป" จียงว่าพลางกระชากมือออก
"อ้าว ทำไมอ่ะ"
"..." จียงไม่ตอบ แถมยังเดินหนี
ตายห่า อาการนี้มันโกรธเขาชัดๆ อย่าบอกนะว่าเรื่องพี่บอมเมื่อกี้อ่ะ....
"เดี๋ยวดิจียง ไม่ไปเรียนหรอ" ทำไมทำท่าจะเดินออกนอก ม. ยังงั้นอ่ะ
"ไม่เรียนแล้ว ขี้เกียด" ร่างบางพูดตัดตอนแล้วเดินไป ซึงฮยอนยังคงงงๆอยู่แต่ก็เดินตามจียงไป
เดินตามไปเงียบจนกลับมาถึงห้อง จียงโยนกระเป๋าหลุยส์สุดรักทิ้งลงบนโซฟาแล้วเดินไปนั่งที่ระเบียง
"จียงงงงงงงง โกรธไรเค้าอ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา"
"เปล่า แกก็ไปคุยกะเจ๊นั่นดิ จะมาคุยกะชั้นทำไม"
หึง
แบบนี้มันอาการหึงชัดๆ !!
"ไม่ใช่ดิ คือพี่บอมเค้าเป็นญาติกะพี่เท็ดดี้พี่รหัสเค้าอ่ะ แค่นั้นเองงงง"
"แล้วแกต้องให้เค้าจับตัวด้วยรึไง"
"เอ่อ... ก็ ..."
เวลาแบบนี้ ซึงฮยอนไม่รู้จะทำยังไงจริงๆนะ
"โห่ย แค่คุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุุยเฉยๆ ไม่ได้อะไรซะหน่อย"
".." จียงเงียบไม่ตอบ
"ชั้นรักแกคนเดียวอ่ะแหละ~"
ก็ยังเงียบ...
ซึงฮยอนคงต้องงัดไม้เด็ดมาใช้แล้วแหละ
....................1 � 2 � 3
ร่างสูงเอามือป้องปาก พร้อมตะโกนเสียงดัง
"ชเวซึงฮยอนรักควอนจียงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง !!!!!"
"เฮ้ย !!" จียงร้องอย่างตกใจแล้วหันมาทางต้นเสียงทันที
"จียงจ๋า ไอ เลิฟ ยู มอร์ มอร์ !!!!!!!!!!!!!!!" มันยังไม่หยุด !!
"ไอ้ซึงฮยอนนนนน !!" จียงร้องแล้วพยายามเอามือปิดปากคนข้างๆ ชาวบ้านเค้ารู้กันหมดแล้วเนี่ย !!
"แฟนผมน่าร้ากกกกกกกกกกกกก !!"
"โอเค ไม่โกรธแล้วๆๆๆ หยุดเถอะ !!"
ต้องให้พูดแบบนี้ไอ้ควายป่าข้างๆถึงจะยอมหุบปาก แม่ง !!
"หายโกรธแล้วจริงป่ะ?"
"เออ"
"ชอบให้บอกรักแบบร้อนแรงก็ไม่บอกกันตรงๆ"
"ไอ้ !!" จียงด่าแล้วหันไปตีมันแรงๆ
"มากอดหน่อย"... ซึงฮยอนพูดพร้อมอ้าแขน
"ทำไมชั้นต้องเข้าไปในอ้อมกอดแกด้วย"
"อ่าว จียงอ่าาาาาาา"
"อยากกอดก็เขยิบมากอดเองเดะ ...."
.......................fin
1 ข้อความไม่ได้เปิดอ่าน
ไอ้ซึงฮยอนไหนมึงบอกจะโผล่มาตอนบ่ายไง เค้าเช็คชื่อแล้วนะโว้ย
ไอ้เตี้ยยองเบ
....................... ยังคงมีตอนต่อไป ฮ่าาาา
ความคิดเห็น