ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : None : [OS] My Seunghyun ~
จากกระแสตอบรับในตอนที่แล้ว
เรตติ้งดีเล็กน้อยกับคอมเม้นอีกนิดหน่อย
มันจึงออกมาเป็นเยี่ยงนี้แล
ใครยังไม่ได้อ่านตอนแรก จิ้มงิ
[OS] My Seunghyun
ให้ตาย
เมื่อคืนไม่น่าดื่มเหล้าต่างอาบเลย
ชิท ปวดหัวชะมัด...
แต่ที่มันหนักกว่าปวดหัวน่ะ ... ไอ้ข้างล่างเนี่ย...
ใครมันจะกล้าทำแบบนี้กับจียงได้ นอกจากไอ้ควายป่าซึงฮยอน
อย่าให้เจอนะแก จะบ่นให้ใส้บิดเลยมึง ไอ้หล่อไม่มีประโยชน์!!!
ไอ้ควายป่าซึงฮยอนน่ะหรอ
ไอ้นั่นอ่ะแฟนผมเองแหละ
ที่นี่คอนโดมัน แต่ผมจะอยู่ ใครจะทำไม?
มันใกล้มหาลัยดีอ่ะ สบายจะตาย ตื่นสายก็ได้
ผมคิดแบบนั้นแหละ แต่ไอ้เวรนั่นมันชอบคิดไปเองว่าผมมาอยู่นี่เพราะอยากจะใกล้ชิดไอ้หล่อเทพอย่างมัน
เออ ...ยอมรับว่ามีส่วนบ้างนิดหน่อย แค่นิดหน่อยเท่านั้นแหละ
ไอ้หมาบ้านี่มันหื่นจะตาย โอ๊ยยยยย บ่นไปก็เท่านั้น
ผมว่าได้เวลาลุกแล้วล่ะ ถึงแม้มันจะเจ็บเจียนตายก็เหอะ
ไอ้เวรเอ๊ย เห็นเมาหน่อยล่ะเอาใหญ่เลยนะแก อย่าให้โดนมั่งเหอะแล้วจะรู้สึก
ถ้ามึงเมาเหมือนหมากลับมาเมื่อไหร่มึงโดนกุจัดเต็มแน่ๆไอ้ควายป่า
กวาดสายตามองไปรอบๆเตียง ให้ตาย ใครช่วยบอกผมทีว่าบ็อกเซอร์ผมอยู่ไหน
หันไปหันมาเจอแต่บ็อกเซอร์ลายสปองบ๊อบปัญญาอ่อนของไอ้ซึงฮยอนแผ่หราอยู่ที่พื้น
แม่ง ... แก้ขัดไปก่อนก็ได้วะ
เดินไปเดินมาไม่เห็นแม้แต่เงาหัว ผมแอบเหลือบไปเห็นโน้ตอะไรบางอย่างแปะอยู่ที่หน้าตู้เย็น
ไอ้ควายป่ากับลายมือแสนไก่เขี่ย
มันบอกว่ามันจะออกไปกินเหล้า
ดี กุขอให้มึงเมาแล้วคลานกลับบ้านแบบกุเมื่อคืนเลย
มันไม่รู้รึไงว่ากว่าจะกลับบ้านมาได้ด้วยสภาพแบบนั้นมันยากแค่ไหน ไปรับรึก็ไม่เคยอ่ะ
ไอ้นี่มันแฟนผมจริงป่าววะ?
แล้วถามหน่อย? คนบ้าอะไรแดกเหล้าแต่เย็น
ใช่ นี่เย็นแล้วฮะ ห้าโมงแล้วผมเพิ่งตื่น
ต้องโทษไอ้ควายป่ามันนั่นแหละ
ถึงมันจะคอทองแดงแค่ไหนถ้ามันไม่เมาก็คงไม่ใช่คน
ผมเดาเอาว่ามันคงไปกับพวกพี่เท็ดดี้แหงๆ รายนั้นเค้าขาดริงค์กันอยู่แล้วหนิ
งกๆเงิกๆกับตัวเองอยู่นาน นั่งทำนู่นทำนี่ไปเรื่อยเปื่อย
มันเหมือนเดจาวูแต่แค่เปลี่ยนตัวแสดง
เสียงกุกกักๆดังขึ้นที่ประตู ผมมองนาฬิกาดูว่านี่มันจะตีสามแล้ว แหม แกกลับช้ากว่าชั้นอีกนะไอ้ควายป่า
ไม่นานนักประตูเปิดออก กลิ่นเหล้างี้หึ่ง แถมไอ้ซึงฮยอนดูเหมือนกับแทบจะคลานเข้ามา
อย่างน้อยเมื่อวานผมก็เดินเข้ามาละกัน !
ไอ้ซึงฮยอนเดินมานั่งบนโซฟาตัวเดียวกับผม แถมมันเบียดด้วยอ่ะ ที่รึก็เยอะแยะ ตัวใช่ว่าเล็กซะเมื่อไหร่
มันเมาที่ไรอาการหื่นออกทุกที
เพราะเมื่อวานผมเมาหรอกนะมันถึงได้กำไรอ่ะ ถ้าไม่เมาอ่ะอย่าได้หวังเลยเหอะ
ไ้อ้ควายป่าดึงผมเข้าไปกอด กลิ่นเหล้ามันยังคงฟุ้งอยู่ในอากาศ
...ขนาดเปิดแอร์นะเนี่ย...
พอเหอะ มันเริ่มซุกไซร้อีกแล้ว ผมพยายามดันตัวมันออก ทั้งถีบ ทั้งเตะ ทั้งด่า
ไอ้ห่า มีเชี่ยไรก็โซฟาเหี้ยนี่ตลอด
รู้แล้วอย่าไปบอกใคร เวลามันเมาหรือผมเมาเมื่อไหร่นี่เป็นได้กันที่นี่ทุกที...
ไอ้ตอนรอบแรกก็ได้กันที่นี่แหละ
และแน่นอนเลยว่า "เมา"
ไอ้ซึงฮยอนมันกดผมลงกับโซฟาอีกครั้ง หน้ามันแดงมากเลยเหอะ สงสัยเหล้ามันจะแรงจริงๆ
"จียงอ่า" มันเรียกผมเสียงเบา
"หือ?" แล้วเสียงผมก็ตอบมันกลับไป
"ชั้นรักแกว่ะ"
บ้าดิ....
มาพูดไรงี้วะ
รู้ป่ะเนี่ยว่าดีใจอ่ะ ...แต่แม่งเขินด้วยนะเนี่ย โอ๊ยหน้าแดงแน่ๆจียง
มือไ้อ้ซึงฮยอนเริ่มซุกซนอีกครั้ง มันไม่รู้รึสึกตัวรึไงว่าเมื่อคืนจัดหนักไปเท่าไหร่แล้ว
ผมยังคงเจ็บอยู่ไม่หาย
มันเคยบอกรึเปล่าว่าถ้าผมกับมันจะได้กันถ้าผมไม่เมา ผมก็ต้องยอม
แม่ง
เล่นมาบอกรักกันซึ่งๆหน้าแบบนี้
วันนี้ยอมมันหน่อยก็ได้ ...วะ...
fin...
อยู่ในช่วงพิจารณาว่าจะทำเป็นซีรีย์ดีไหม คู่รักคู่เมา 55
ใจเย็นๆ เดี๋ยว เดอะ ซินโครไนซ์ จะตามมา
เรตติ้งดีเล็กน้อยกับคอมเม้นอีกนิดหน่อย
มันจึงออกมาเป็นเยี่ยงนี้แล
ใครยังไม่ได้อ่านตอนแรก จิ้มงิ
[OS] My Seunghyun
ให้ตาย
เมื่อคืนไม่น่าดื่มเหล้าต่างอาบเลย
ชิท ปวดหัวชะมัด...
แต่ที่มันหนักกว่าปวดหัวน่ะ ... ไอ้ข้างล่างเนี่ย...
ใครมันจะกล้าทำแบบนี้กับจียงได้ นอกจากไอ้ควายป่าซึงฮยอน
อย่าให้เจอนะแก จะบ่นให้ใส้บิดเลยมึง ไอ้หล่อไม่มีประโยชน์!!!
ไอ้ควายป่าซึงฮยอนน่ะหรอ
ไอ้นั่นอ่ะแฟนผมเองแหละ
ที่นี่คอนโดมัน แต่ผมจะอยู่ ใครจะทำไม?
มันใกล้มหาลัยดีอ่ะ สบายจะตาย ตื่นสายก็ได้
ผมคิดแบบนั้นแหละ แต่ไอ้เวรนั่นมันชอบคิดไปเองว่าผมมาอยู่นี่เพราะอยากจะใกล้ชิดไอ้หล่อเทพอย่างมัน
เออ ...ยอมรับว่ามีส่วนบ้างนิดหน่อย แค่นิดหน่อยเท่านั้นแหละ
ไอ้หมาบ้านี่มันหื่นจะตาย โอ๊ยยยยย บ่นไปก็เท่านั้น
ผมว่าได้เวลาลุกแล้วล่ะ ถึงแม้มันจะเจ็บเจียนตายก็เหอะ
ไอ้เวรเอ๊ย เห็นเมาหน่อยล่ะเอาใหญ่เลยนะแก อย่าให้โดนมั่งเหอะแล้วจะรู้สึก
ถ้ามึงเมาเหมือนหมากลับมาเมื่อไหร่มึงโดนกุจัดเต็มแน่ๆไอ้ควายป่า
กวาดสายตามองไปรอบๆเตียง ให้ตาย ใครช่วยบอกผมทีว่าบ็อกเซอร์ผมอยู่ไหน
หันไปหันมาเจอแต่บ็อกเซอร์ลายสปองบ๊อบปัญญาอ่อนของไอ้ซึงฮยอนแผ่หราอยู่ที่พื้น
แม่ง ... แก้ขัดไปก่อนก็ได้วะ
เดินไปเดินมาไม่เห็นแม้แต่เงาหัว ผมแอบเหลือบไปเห็นโน้ตอะไรบางอย่างแปะอยู่ที่หน้าตู้เย็น
ไอ้ควายป่ากับลายมือแสนไก่เขี่ย
มันบอกว่ามันจะออกไปกินเหล้า
ดี กุขอให้มึงเมาแล้วคลานกลับบ้านแบบกุเมื่อคืนเลย
มันไม่รู้รึไงว่ากว่าจะกลับบ้านมาได้ด้วยสภาพแบบนั้นมันยากแค่ไหน ไปรับรึก็ไม่เคยอ่ะ
ไอ้นี่มันแฟนผมจริงป่าววะ?
แล้วถามหน่อย? คนบ้าอะไรแดกเหล้าแต่เย็น
ใช่ นี่เย็นแล้วฮะ ห้าโมงแล้วผมเพิ่งตื่น
ต้องโทษไอ้ควายป่ามันนั่นแหละ
ถึงมันจะคอทองแดงแค่ไหนถ้ามันไม่เมาก็คงไม่ใช่คน
ผมเดาเอาว่ามันคงไปกับพวกพี่เท็ดดี้แหงๆ รายนั้นเค้าขาดริงค์กันอยู่แล้วหนิ
งกๆเงิกๆกับตัวเองอยู่นาน นั่งทำนู่นทำนี่ไปเรื่อยเปื่อย
มันเหมือนเดจาวูแต่แค่เปลี่ยนตัวแสดง
เสียงกุกกักๆดังขึ้นที่ประตู ผมมองนาฬิกาดูว่านี่มันจะตีสามแล้ว แหม แกกลับช้ากว่าชั้นอีกนะไอ้ควายป่า
ไม่นานนักประตูเปิดออก กลิ่นเหล้างี้หึ่ง แถมไอ้ซึงฮยอนดูเหมือนกับแทบจะคลานเข้ามา
อย่างน้อยเมื่อวานผมก็เดินเข้ามาละกัน !
ไอ้ซึงฮยอนเดินมานั่งบนโซฟาตัวเดียวกับผม แถมมันเบียดด้วยอ่ะ ที่รึก็เยอะแยะ ตัวใช่ว่าเล็กซะเมื่อไหร่
มันเมาที่ไรอาการหื่นออกทุกที
เพราะเมื่อวานผมเมาหรอกนะมันถึงได้กำไรอ่ะ ถ้าไม่เมาอ่ะอย่าได้หวังเลยเหอะ
ไ้อ้ควายป่าดึงผมเข้าไปกอด กลิ่นเหล้ามันยังคงฟุ้งอยู่ในอากาศ
...ขนาดเปิดแอร์นะเนี่ย...
พอเหอะ มันเริ่มซุกไซร้อีกแล้ว ผมพยายามดันตัวมันออก ทั้งถีบ ทั้งเตะ ทั้งด่า
ไอ้ห่า มีเชี่ยไรก็โซฟาเหี้ยนี่ตลอด
รู้แล้วอย่าไปบอกใคร เวลามันเมาหรือผมเมาเมื่อไหร่นี่เป็นได้กันที่นี่ทุกที...
ไอ้ตอนรอบแรกก็ได้กันที่นี่แหละ
และแน่นอนเลยว่า "เมา"
ไอ้ซึงฮยอนมันกดผมลงกับโซฟาอีกครั้ง หน้ามันแดงมากเลยเหอะ สงสัยเหล้ามันจะแรงจริงๆ
"จียงอ่า" มันเรียกผมเสียงเบา
"หือ?" แล้วเสียงผมก็ตอบมันกลับไป
"ชั้นรักแกว่ะ"
บ้าดิ....
มาพูดไรงี้วะ
รู้ป่ะเนี่ยว่าดีใจอ่ะ ...แต่แม่งเขินด้วยนะเนี่ย โอ๊ยหน้าแดงแน่ๆจียง
มือไ้อ้ซึงฮยอนเริ่มซุกซนอีกครั้ง มันไม่รู้รึสึกตัวรึไงว่าเมื่อคืนจัดหนักไปเท่าไหร่แล้ว
ผมยังคงเจ็บอยู่ไม่หาย
มันเคยบอกรึเปล่าว่าถ้าผมกับมันจะได้กันถ้าผมไม่เมา ผมก็ต้องยอม
แม่ง
เล่นมาบอกรักกันซึ่งๆหน้าแบบนี้
วันนี้ยอมมันหน่อยก็ได้ ...วะ...
fin...
อยู่ในช่วงพิจารณาว่าจะทำเป็นซีรีย์ดีไหม คู่รักคู่เมา 55
ใจเย็นๆ เดี๋ยว เดอะ ซินโครไนซ์ จะตามมา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น