นายบ้า ซ่าส์กับยัยคิดมาก

ลำดับตอนที่ #3 : *3

"พอดีมันหิวน่ะ เลยลงมาหาอะไรกิน" เอมม่าตอบไปเพราะกลัวว่าเพื่อนๆของเธอจะรู้ว่าเธอไปนั่งอยู่กับฮิลมา "เอ๊ะ แล้วทำไมเราไม่เจอเอมม่าล่ะ เรามาตอน8.15 แล้วเราขี้เกียจขึ้นเราก็ไปนั่งที่โรงอาหารจน9 โมงเลยนะ" ยิ้มพูดขึ้น "อ๋อ พอดีเราเอาออกไปกินข้างนอกน่ะ กินข้าวเถอะๆ" ทางด้านโต๊ะของฮิล "เฮ้ย กินเสร็จไปเล่นบาสกันมั้ย?"ติวถามขึ้น "เออๆ เอาดิๆ" นพตอบ "เฮ้ยฮิล เป็นไรไปวะ ไมเงียบๆ"กิวถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนของเขานั่งเขี่ยข้าวไปมาอย่างไร้อารมณ์ "เปล่าๆ มันไม่ค่อยหิวว่ะ" ฮิลตอบ "เฮ้ยทุกที มรึงงกไม่ใช่เหรอ วะ ทำไมวันนี้ไม่แตะข้าวเลย" ติ้กถามขึ้นเพราะเห็นเพื่อนนั่งเฉยๆไม่ยอมกิน "เฮ้ย ไม่กินใช่มะ เออดี เอาเดี๋ยวเรากินเอง" กิวพูดขึ้น "อือ กินไปเหอะ งั้นเดี๋ยวมานะเว้ย" ฮิลพูดจบก็เดินไปห้องน้ำ เราเป็นอะไรของเราเนี่ยทำไมต้องกลัวยัยนั่นเข้าใจผิดด้วยนะ  ฮิลกรุ่นคิดอยู่ในใจ พอออกจากห้องน้ำ ก็เอาจานไปเก็บ(กินก็ไม่กิน) "ไปเล่นบาสกันเหอะ" "เฮ้ยฮิลเดินเร็วๆดิวะ" "เออๆ กำลังไป" ฮิลตอบ ในตอนพักกลางวัน วันไหนที่ฮิล นพ และติวเล่นบาสมักจะมีรุ่นพี่รุ่นน้องมายืนมองดูอยู่เสมอๆ ในขณะที่นพมักจะเดินไปคุยกับคนที่มาดูเวลาเล่นบาส ฮิลกลับทำหน้าขรึมและตั้งใจเล่นไม่มัวไปยืนคุยกับคนที่มาดูอย่างนพ  "เฮ้ย ฮิลๆ" "ออกซ้ายเลยเว้ยๆ" เสียงดังเรื่อยๆอยู่แบบนี้ตลอดเวลาการเล่นของฮิล "พี่ฮิลคะระวังค่ะ" เสียงใครพูดมาจากมุมๆหนึ่งจากสนามบาส ฮิลหันหลังไปเจอกับลูกบาสเข้าที่หน้าอย่างจัง "ปึ่ง" เสียงดังสนั่นดังขึ้น "เฮ้ย ฮิล เป็นไรมากป่าววะ" กิวถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนของตนลงไปกองอยู่ที่พื้นสนาม " เลือดออกด้วยนี่หว่า" ติวร้องขึ้นด้วยความตกใจ "ไม่เป็นไรๆ เดี๋ยวไปใส่ยาก็หายเองแหละ" ฮิลพูดขึ้นเพื่อนป้องกันเพื่อนของตนเป็นห่วง "รีบไปเถอะคนเริ่มมองแล้ว เดี๋ยวนายจะไม่ได้ออกจากตรงนี้พอดี" นพพูดเมื่อเห็น ทั้งเกด  พี่ฟ้า พี่มด พี และอีกหลายๆคน(โอ้ยอารายมันจาป๊อปปานนั้น- -)
ที่อยู่ด้านตรงข้ามของสนามเริ่มวิ่งเข้ามาหาแล้ว แล้วนพกับติวรีบพาฮิลออกจากสนามไป ท่ามกลางสายตาความเป็นห่วงจากหลายๆคน  ที่ห้องพยาบาลเปิ้ลเอาของมาเก็บให้ครูก็พบฮิลที่ติวและนพพาขึ้นมา  "หัวไปโดนอะไรมาน่ะ" ป้าห้อยซึ่งนั่งตรวจงานอยู่ถามขึ้นเมื่อเห็นเลือดไหลออกจากหัวของฮิล "ลูกบาสกระแทกค่ะ"ติวตอบแทนฮิลเพราะเห็นว่าฮิลยังมีอาการมึนๆอยู่ "เฮ้อ ดีนะที่ยัยคางคกไม่อยู่ ไม่งั้นไอ้ฮิลได้เลือดออกหมดตัวก่อนพอดี" นพพูดขึ้นอย่างเบาๆเมื่อเห็นว่าครูประกายมาศซึ่งเป็นครูประจำห้องพยาบาลไม่อยู่  "มานี่มา เดี๋ยวชั้นจะทำแผลให้เพื่อนเธอ  พวกเธอไปหยิบ ผ้าพันแผลแล้วก็อุปกรณ์ที่อยู่ในตู้ฝั่งซ้ายให้ที่" ป้าห้อยออกคำสั่ง และหันมาพูดกับฮิลว่า "นั่งนิ่งๆนะเดี๋ยวจะใส่ยาให้  แล้วเมื่อเช้านี้เธอไปไหนมาชั้นถึงไม่เห็นเธอกับยัยนพวรรณเลย" ฮิลตอบอย่างไหลลื่นว่า "เมื่อเช้ารถยางแตกค่ะ  เลยมาไม่ทันเรียนคาบแรกค่ะ" (คิดไวจริงเลยเรื่องโกหกครูเนี่ย)  "พวกเธอออกไปข้างนอกก่อนเดี๋ยวชั้นทำแผลให้เพื่อนเธอก่อน" ป้าโหดสั่งขึ้น แล้วก็เริ่มลงมือทำแผลให้ฮิล พอหมดเวลาพักฮิลลงไปเข้าแถวเตรียมที่จะขึ้นห้องเรียนก็ต้องพบกับผู้คนยืนมอง และมีหลายๆคนเดินเข้ามาถามอาการ แต่ฮิลก็ไม่ยอมพูดกับใครเลย  เมื่อถึงเวลาเลิกเรียนฮิลฝากติวไปขอเบอร์เอมม่าทำให้ติวสงสัยจึงถามขึ้น "นายชอบเอมม่าเหรอ" "เปล่าๆ เราจะโทรไปขอโทดเรื่องเมื่อเช้าน่ะ"ฮิลแก้ตัวน้ำขุ่นๆ "ปกตินายไม่เคยทำถึงขนาดโทรไปขอโทษคนอื่นแบบนี้นิ  มีอะไรพิเศษรึป่าว" ติวถามต่อ "เอ่อ..."
------------------------------------------------------------------------

แง่มๆๆ ทักทายงับ
แต่งเรื่องแรกเล้ยย

มะเคยแต่งมาก่องอ่ะ
ช่วยวิจานทีนะงับ

แง่มๆๆ ทักทายงับ
แต่งเรื่องแรกเล้ยย

มะเคยแต่งมาก่องอ่ะ
ช่วยวิจานทีนะงับ