บทที่ ๑
*.* จุ๊จุ๊...ฉันมีความลับมาเล่าให้ฟัง รู้แล้วก็อย่าเอ็ดไป เพราะเรื่องที่ฉันจะเล่าผ่านตัวหนังสือต่อไปนี้ ไม่เคยเปิดเผยที่ไหนมาก่อน ไม่ว่าจะเป็นหนังสือเปิดบริสุทธิ์ เปิดพิสดาร หรือเปิบพิสดาร ก็ตาม
ฉันเป็นใครมาจากไหน ไม่มีใครรู้ แม้กระทั่งตัวฉันเอง ฉันก็ไม่รู้ ฉันรู้แต่เพียงว่า ฉันเป็นไฮโซล้านเปอร์เซ็นต์ ไฮโซนะคะไม่ใช่ไฮโล U_U
แม้ไฮโซกับไฮโลจะสะกดคล้ายๆ กัน แต่ต่างกันลิบลับเลยค่ะ ต่างกันยังกับรองเท้าส้นตึกกับรองเท้าส้นตีนเลยล่ะ แต่เอ๊...(0?0 ) ไหง๋ฉันจึงเอาตัวเองไปเปรียบเทียบเป็นรองเท้าซะอย่างงั้นล่ะ เสียสถาบันไฮโซหมด
ยังไม่ทันที่ฉันจะอธิบายความแตกต่างระหว่างวงการไฮโซกับวงการไฮโลจบ จู่ๆ ประตูห้องพักคฤหาสน์สามสิบชั้นกลางถนนสุขุมวิท ก็ถูกใครซักคนเอามือมาเคาะ
ก๊อกๆ ๆ
ใครน่ะ ?_?
วิลลี่ครับคุณหนู อ๋อ คนขับรถของฉันน่ะเอง ความจริงเจ้าวิลลี่ไม่ใช่ลูกครึ่งไทยอังกฤษตรางูอะไรนั่นหรอก บ้านมันอยู่ยโสธร แต่ดันทะลึ่งตั้งชื่อออกฝรั่ง แต่มันก็บอกฉันอยู่เสมอว่า มันเป็นลูกครึ่งจริงๆ ลูกครึ่งไทยญี่ปุ่นดินแดง สงสัยพ่อแม่มันจะเป็นลูกฟุตบอล ครึ่งลูกควบ ควบลูกครึ่ง ไม่รู้จะมุขไปถึงไหน โฮะๆ (๐_๐)
ประตูไม่ได้มีไว้เคาะ เดี๋ยวทองกับลูกนิมิตที่ฝังอยู่หน้าประตูห้องนอนฉันก็ถลอกหมด ออดมี ทำไมไม่รู้จักกด ฉันต่อว่าเจ้าวิลลี่ หลังจากที่มันพาร่างในสูทดำชุดหล่อเข้ามายืนก้มหน้า มือประสานกัน อยู่ในห้องนอนฉัน นี่มันเป็นคนขับรถหรือว่าเป็นเจ้าบ่าววะเนี่ย
แต่งตัวยังกับจะไปเป็นเจ้าบ่าวในงานวิวาห์ตกโรคแน่ะวิลลี่
เขามีแต่อหิวาตกโรคครับคุณหนู
เออนั่นแหละ ว่าแต่ว่าทำไมไม่กดออด ?O?
กดแล้วครับ แต่กดไม่ลง สงสัยออดค้าง
ออดค้างมีด้วยเหรอ เคยได้ยินแต่ลิฟต์ค้าง หรือไม่ก็อารมณ์ค้าง ช่างเถอะ มีอะไรค้างคาใจก็ว่ามา ^_^
คุณหนูลืมแล้วเหรอครับ ว่าวันนี้คุณหนูมีนัดกับใครที่ไหน
ฉันนึกไม่ออกจริงๆ วิลลี่ สงสัยเมื่อคืนซดไวน์มากไปหน่อย นอนไม่หลับ
คุณหนูนอนไม่หลับ ทำไมต้องซดไวน์ล่ะครับ ทีหลังถ้าคุณหนูนอนไม่หลับ ก็ซดยานอนหลับสิครับ ถ้าคุณหนูยังนอนไม่หลับอีก คุณหนูก็น่าจะพาตัวเองไปวิ่งขึ้นบันไดคฤหาสน์สามสิบชั้นสักสองรอบ จะได้เหนื่อย แล้วก็จะได้หลับฝันดีนะครับคุณหนูของวิลลี่
เอ๊ย! นี่สมองหรือว่าขี้เลื่อยล่ะเนี่ย แล้วฉันขอทีเถอะ เลิกเรียกฉันว่าคุณหนูซะที จั๊กจี้ส้นตีนพิกล
ไม่ให้เรียกคุณหนูแล้วจะให้เรียกคุณแรด - Rat อย่างนั้นน่ะหรือคุณ..คุณแรด
ไอ้นี่ OoO กวนบาทาแต่เช้า เอาเหอะจะเรียกอะไรก็เรียก แต่อย่าเรียกป่อเต๊กตึ๊งก็แล้วกัน วี้หว่อ วี้หว่อ...
มุขไหนล่ะนี่คุณหนู เรียกป่อเต๊กตึ๊ง วิลลี่ล่ะงงจริงๆ
โฮะๆ ไม่บอกปล่อยให้งง เป็นไงล่ะวิลลี่ ตอนนี้ในกะโหลกมีงูสี่ตัววิ่งล่อตูดกันอยู่ล่ะสิ งง-งง
โอ๊ย พอเถอะคุณหนู อย่ามายิงมุขปัญญาชนใส่ผมนักเลย ร่างผมจะพรุนหมดแล้ว คุณหนูก็รู้นี่ว่า
วิลลี่จบ ป.4 แต่... [๐.๐] อย่าบอกใครนะคุณหนู อายเค้า เพราะวิลลี่บอกคนใช้ แม่ครัว พ่อบ้าน คนสวน
สาวๆ โคโยตี้ในคฤหาสน์ของเราทั้งแปดแสนคนไปหมดแล้ว ว่า วิลลี่จบนอก
โฮะๆ วิลลี่จบนอก บ้านน้อกบ้านนอกน่ะสิ หรือไม่ก็จบนอกคอกควาย ฮิๆ
นี่คุณหนู จะหัวเราะโฮะๆ หรือฮิๆ ก็เอาอะไรสักอย่างสิครับ ติ่งหูวิลลี่สับสนทางเพศหมดแล้ว อีกอย่างคุณหนูอย่าล้อวิลลี่สิ เดี๋ยววิลลี่ก็โป้งนะ โป้งๆ นี่แน่ะ
โอเคๆ ไม่ล้อแล้ว ว่าแต่ว่า วันนี้ ฉันมีนัดกับใครที่ไหนเหรอวิลลี่ของคุณหนู ฮิๆ
นักสืบยังไงล่ะครับคุณหนู คุณหนูมีนัดกับนักสืบ หรือไม่ก็นักสืบมีนัดกับคุณหนู เซมๆ ดูสิคนขับรถฉันไม่ธรรมดา ภาษาอังกฤษคำ ไทยคำ
ฉันนัดนักสืบไว้น่ะเอง ลืมเสียสนิทเลย -_-
ลืมเสียสนิทเป็นอะไรกับเพื่อนสนิทครับคุณหนู
เป็นพ่อมั้ง อย่ามามัวยิงมุขควายๆ นี่มันจะสี่โมงเช้า สิบนาฬิกาแล้ว เจ้านักสืบนั่นมาหรือยัง (?_?)
มาแล้วครับ กำลังนั่งรออยู่ห้องรับแขกชั้นหนึ่ง
เจ้านักสืบนั่นเป็นมุสลิมหรือไง ทำไมต้องให้ไปรอที่ห้องรับแขก โฮะๆ ฉันยิงมุข
คุณหนูนี่มุขเยอะจริงๆ เล้ย วันหลังวิลลี่ต้องไปหาเช่าเสื้อเกราะมาป้องกันการยิงมุขของคุณหนูซะหน่อย
วิลลี่ไม่เหมาะกับเสื้อเกราะหรอก วิลลี่ต้องใส่เสื้อเกาะอก โฮะๆ หรือจะฮิๆ ดี
บ้าน่ะคุณหนู เดี๋ยวท่านผู้อ่านก็รู้หรอกว่าวิลลี่เป็นขันที เอ้กอีเอ้ก เอ้ก ขันสองที
โอ้พระเจ้าเจี๊ยก มุขนายแน่มากเลยวิลลี่ โฮะๆ ฮิๆ ฮิๆ โฮะๆ สรุปว่า เจ้านักสืบคนนั้นเป็นแขกมุสลิม หรือว่าเป็นแขกตี้ขี้แตก
อั่ม Um...ดูตามอิมเมจ-รูปลักษณ์สัณฐานใบหน้าแล้ว วิลลี่ว่าเจ้านักสืบนั่นต้องเป็นแขกตี้แน่นอน เพราะหน้ามันอิดโรยระโหยแรงซะเหลือเกิน ยังกับเพิ่งจะเป็นอหิวาตกโรคมา มุขครับคุณหนูโฮะๆ ฮิๆ
นี่นายอย่ามาล้อเลียนฉันนะ ประเดี๋ยวก็ปั๊ดก้านคอเข้าให้ O^O ฉันว่าพลางถลกกระโปรงสั้น เงื้อขาขึ้นพาดบ่าเจ้าวิลลี่ โอ้ไม่นะพระเจ้าเจี๊ยก ฉันลืมไป ฉันลืมใส่ กกน.
คุณหนูครับ ผมไม่เรียกคุณหนูแล้วดีกว่า ผมเรียกป่อเต๊กตึ๊งดีกว่า วี้หว่อ วี้หว่อ... อยู่อย่างนี้นานๆ ก็ได้นะครับถ้าไม่เมื่อยขา นานๆ จะได้เจอซะที วิลลี่ว่าพลางฮัมเพลงสบายอารมณ์
ไอ้นี่วอนซะแล้ว ฉันบ่นใบหน้าแดง แต่ยังไม่ยกเท้าออกจากบ่าเจ้าวิลลี่
ดูซิ น้องน้อยฉันยังปกติดีอยู่หรือเปล่า ฮิๆ ล้อเล่นน่า ฉันว่าพลางยกขาลงมายืนคู่กับขาของฉันอีกข้าง ที่ยืนกระต่ายขาเดียวอยู่ราวสามนาที
สรุปว่า เจ้านักสืบนั่นหน้าตาเป็นยังไง พอดูได้มั้ย
คุณหนูครับ พูดกันตรงๆ หน้าเหี้ยม แต่หล่อมากค้าาาาาา [O_O]
เอ๊ยๆ วิลลี่ให้มันแมนๆ หน่อย อย่าลืมตัว งั้นฉันขออาบน้ำเปลี่ยนชุดสักสิบนาทีแล้วจะขึ้นลิฟต์ตามลงไป
ครับคุณหนู ว่าแต่...อย่าลืมใส่กางเกงในลายหอยแมลงภู่นะครับ คุณหนูของผม
ไอ้นี่ OoO วอนซะแล้ว ฉันว่าพลางเตะผ่าหมากเจ้าวิลลี่ไปหนึ่งที
ไม่เจ็บ เพราะวิลลี่เป็นขันที เอ้กอีเอ้กเอ้ก ขันสองที เจอกันครับคุณหนู
วิลลี่...เดี๋ยวก่อน เข้าลิฟต์น่ะ อย่าลืมอ่านคำแนะนำในการใช้ลิฟต์ล่ะ ลิฟต์เขามีไว้กด ลิฟต์ไม่ได้มีไว้ทาปาก โฮะๆ ฉันยิงมุขใส่วิลลี่ แต่วิลลี่หลบทัน มุขนั้นก็เลยไปตกอยู่ที่หอย หอยมุก
บทที่ ๒
ฉันถอดกระโปรงสีขาวสั้นเลยหัวเข่าลงในตะกร้าหวายฝังเพชรที่นำเข้าจากประเทศแอฟริกา เออแฮะ...ฉันลืมใส่กางเกงในนอนจริงๆ แล้วฉันก็ถอดเสื้อยืดสีขาวตราห่านที่นำเข้าจากประเทศเขมรไทรโยคโยนลงไปในตะกร้าหวายฝังเพชรใบเดียวกัน U_U
ก่อนจะพาร่างเปลือยเปล่าขาวจั๊วน่าเจี๊ยะ เดินล่อนจ้อนเข้าไปอาบน้ำในอ่างจากุชซี่ กลุ้มใจจริงๆ เกิดมารวยช่วยไม่ได้ U_U
โอวว้าว คุณหนู วันนี้แต่งตัวเซอร์ได้ใจจริงๆ เจ้าวิลลี่ทักขึ้น ทันทีที่ฉันลงลิฟต์มาถึงห้องรับแขก ในชุดกางเกงยีนลีวายส์ 501 ปลอม เสื้อยืดสีขาวตราห่าน (ไฮโซหรือโลโซกันแน่ยะ)
ว่าแต่ว่า คุณหนูไม่ลืมใส่ กกน.แน่นะครับ
ไอ้นี่ หมกมุ่นจริง ฉันไม่ลืมหรอก เพราะฉันตั้งใจจะไม่ใส่อยู่แล้ว มันเป็นหนึ่งในแผนการล่อเสือในถ้ำ เอ๊ย! ล่อเสือเข้าถ้ำ ฮิๆ ไหนล่ะเจ้านักสืบที่ฉันนัดไว้ ?_?
หวัดดีครับ คุณหนูพรหล้า ยินดีที่ได้ร่วมงานครับ ผมชื่ออะด๊อกครับ ชื่อจริงคือ อะด๊อก แด๊ก คิวหล้า (-0-)
เสียงดังฟังชัดส่งมาจากหน้าห้องน้ำ ที่สุขภัณฑ์สั่งตรงมาจากอิตาลี ณ มุมหนึ่งในห้องรับแขก
อะด๊อก นี่มันชื่อคนหรือชื่อหมากันแน่ ?_? ฉันรำพึง
ชื่อหมาชัดๆ เลยครับคุณหนู วิลลี่คอนเฟิร์ม
เอ๊ย! หมดกัน ตีความกันผิดๆ คนนะไม่ใช่หมา ประเดี๋ยวก็เห่า เอ๊ย! กัด เอ๊ย! หอน บรูว์...
เสียงนั้นขยับเข้ามาใกล้ๆ หูฉัน พอฉันหันขวับกลับไป พระเจ้าเจี๊ยก OoO โอ้หล่อมากๆ หล่อกว่าพี่เรนนักร้องเกาหลีคนโปรดของฉันซะอีก หล่อกว่า วินอุนจิซะอีก หล่อกว่าโซเซซบซะอีก หล่อกว่าพี่ฟิล์มกรองแสงซะอีก หล่อกว่าติ๊กเจษฎาภรณ์ หล่อกว่าติ๊กกลิ่นสีไม่รู้กี่เท่า สรุปว่า นายอะด๊อกหล่อกว่าใครในปฐพี (o_*) (ทำยังกับว่าเดินทางไปทั่วปฐพีมาแล้วซะอย่างงั้น กล้าพูดนะว่า หล่อกว่าใครในปฐพี)
ตะลึงอะไรไม่ทราบ ตะลึงในความหล่อของอะด๊อกล่ะสิ ใครๆ ก็ว่า อะด๊อกหล่อกว่าใครในปฐพี อย่างที่คุณหนูพรหล้าคิดนั่นแหละ
คนบ้าอะไร รู้แม้กระทั่งความคิดของคนอื่น บ้าหรือเปล่า อย่าบอกนะว่าบ้ากาม เพราะถ้าบอกอย่างนั้น แสดงว่าเป็นประเภทเดียวกันกับฉันเลย อุ๊บ...ความลับไฮโซแตกหมด (*-0)
ใครบอกนาย ฉันไม่ได้คิดซักหน่อยว่า นายหล่อกว่าใครในปฐพี อย่างนายน่าจะหล่อกว่าใครในทัพพีมากกว่า โฮะๆ (0--*)
ปากกับใจไม่ตรงกัน บาปนะ เห็นไหนู่น...นรกกวักมือเรียกหย๋อยๆ แล้ว
มุขหรือนั่น ไม่ขำมีอะไรหรือเปล่าพ่อคนหล่อ อีกอย่างนะ...นายอะด๊อกจำเอาไว้เลย ฉันชื่อพอลล่าย่ะ ไม่ใช่พรหล้า สะกดต่างกัน
โอ้แม่เจ้า รู้ขนาดว่าผมสะกดชื่อคุณหนูแบบไหนเลยเหรอ เก่งจริงนะตัวแค่นี้
เก่งไม่เก่งก็ไม่เคยสอบตกก็แล้วกัน เอฟไม่เคยมี ดีไม่เคยปรากฏ ฉันสอบได้เอหมดย่ะ ^_^
จ้าแม่คนเก่ง ถ้าเก่งจริงเข้าไปนั่งในกระด้งแล้วยกตัวเองขึ้นได้ไหมล่ะ ฮ่าๆ
นี่อย่ามาเล่นลิ้นนะนายอะด๊อก O_O
ผมไม่ได้เล่นลิ้น ถ้าผมเล่นลิ้น ผมไม่เล่นลิ้นตัวเองให้โง่หรอก ว่าแต่คุณหนูพรหล้า เอ๊ย! พอลล่าอยากเล่นลิ้นไหมล่ะ ผมจะได้เอาลิ้นของผมเข้าไปเล่นในปากของคุณหนู ฮ่าๆ
คนทะลึ่ง ประเดี๋ยวก็ปั๊ด O^O ว่าพลางฉันก็เงื้อขาหวังเตะก้านคอนายอะด๊อก
แคว่ก... แคว่ก แคว่กๆ
เสียงอะไร ฉันทำหน้าเหรอหรา
เสียงหมูสับ
เสียงหมูสับบ้านพ่อวิลลี่น่ะสิ ?-?
อ๊ายหย๋า! คุณหนูเอาอีกแล้ว กางเกงยีนแตกดูก-เป้าขาดอีกแย้ว เรียกป่อเต๊กตึ๊ง วี้หว่อ ๆ
โอ๊ย! T_T อกคุณหนูจะแตก ฉันไม่น่าไล่แขกด้วยวิธีนี้เลย วิธีไล่แขกที่ดีน่าจะใช้ลูกเหม็น(แขกนะ ไม่ใช่แมลงสาบ) พอรู้ตัว ฉันก็รีบชักขาลง เอามือกุมเป้า ไม่กล้าสบตานายอะด๊อก ได้แต่พูดเสียงอ่อยๆ (._.)
อ๋อย...โอโย๊ะโย๋ เมื่อกี้นายไม่เห็นอะไรใช่มั้ย
เห็นอะไรเหรอ อ๋อ..หมีแพนด้า เห็นสิ นั่นไงหมีมันอยู่ในทีวี น่ารักดี หมีอวบๆ นายอะด๊อกพูดมีเลศนัย นัยน์ตาเจ้าเล่ห์ ใบหูกะล่อน จมูกกะเหรี่ยง (จะมุขไปถึงไหนเนี่ย ไปถึงเทือกเขาอัลไตรเลยมั้ย)
เฮ้อโล่ง...อก เอ๊ย! นายว่านายเห็นอะไรนะ OoO เปลวไฟบรรลัยกัลป์พุ่งออกจากรูหูของฉัน
ช่างเถอะ ผมจะเห็นอะไรก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ เห็นแล้วก็เอาไปไม่ได้ แต่เจอที่ไหนก็จำด้าย...จำได้ นายอะด๊อกทำหน้าทะเล้นซึ่งไม่เข้ากับใบหน้าที่มีหนวดเครา คิ้วเข้มจมูกโด่งในชุดเสื้อเชิ้ตสีทหาร กางเกงสีทหาร รองเท้าผ้าใบคอนเวิร์สของเขาเอาซะเลย
ไม่เป็นไรหรอกคุณหนู แบ่งๆ กันดู...แบ่งๆ กันดู
ไอ้วิลลี่ OoO ยังจะมาซ้ำเติมกันอีกนะ ประเดี๋ยวก็ปั๊ด เอ๊ย!...ไม่ปั๊ดดีกว่า ลืมตัวว่า ลมมันเย็น
นี่จะไม่เชิญผมนั่งเหรอครับ มัวแต่ลมมันเย็นอยู่นั่นแหละ จะให้ผมไปสืบอะไรก็ว่ามา เอ้า! เชิญไม่เชิญ ผมก็นั่งแล้วล่ะ เชิญคุณหนูพอลล่านั่งครับ แต่อย่านั่งอ้าซ่าล่ะ เป็นห่วง ลมมันเย็น ฮ่าๆ
นี่ นายจะมากไปแล้วนะ ไม่ใช่เพื่อนเล่นนะ ประเดี๋ยวแม่ก็เลิกจ้างเลยนี่ ^v^
เอาซี้ ถ้าเลิกจ้างผม ผมจะฆ่าแง่งให้หมด ฆ่าแง่งให้เกลี้ยงคฤหาสน์
อะไรวะฆ่าแง่ง วิลลี่ไม่เคยได้ยิน อะด๊อกนายโง่หรือเปล่า มีการศึกษารึเปล่า ฆ่าแง่งมีที่ไหน เขามีแต่ฆ่าแม่งงงงงง...
เดี๋ยวก็โดนหรอกไอ้คนขับรถ เดี๋ยวก็โดนกองเซ็นเซอร์หรอก โอเค เข้าเรื่องเลยดีกว่า มัวแต่ยิงมุขกันอยู่นั่นแหละ เรื่องไม่ไปถึงไหนซะที สรุปว่าคุณหนูพอลล่าจะให้ผมไปสืบอะไร
สืบ นาคะเสถียร มั้ง โฮะๆ ^)^ ฉันยิงมุขแก้เขิน แต่หน้ายังแดงอยู่ไม่ต่างจากตู้ไปรษณีย์สีแดงแกมสนิม
นายรู้หรือเปล่าฉันลูกใคร ?O?
นี่...ยัยคุณหนู ไม่ใช่เวลาที่จะมาอวดใหญ่อวดโต อวดอวบอวดอูม ว่าเป็นลูกเต้าเหล่าใครนะ ลูกใครผมก็ไม่กลัวหรอก แม้แต่ลูกกระสุนผมยังไม่กลัวเลย ในโลกนี้ผมกลัวอยู่ลูกเดียวคือ ลูกฟลุ้ก
กลัวทำไมล่ะลูกฟลุ้ก วิลลี่ไม่เก็ต ถ้าจะกลัวลูกฟลุ้ก กลัวลูกบ้าไม่ดีกว่ารึ
ไม่รู้ล่ะ คิดมุขไม่ออก กลัวไว้ก่อน
อะด๊อก นายเข้าใจผิด ที่ฉันถามว่า นายรู้หรือเปล่าว่าฉันลูกใคร ไม่ใช่เพราะฉันถามแบบนักเลง แต่ฉันอยากรู้จริงๆ ว่าฉันเป็นลูกใคร เพราะฉันเกิดมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนกองเงินกองทอง มีคนรับใช้และพนักงานในแผนกต่างๆ รวมแปดแสน มีคฤหาสน์สามสิบชั้น มีพุงอีกสามชั้น แต่ไม่เคยเห็นหน้าพ่อแม่เลย T_T ฉันเล่าภูมิหลัง ด้วยเสียงสั่นเครือ น้ำตาคลอ
อ๋อ...พอจะเข้าใจแล้ว จะให้ผมไปสืบหาพ่อแม่ของคุณหนูพอลล่าว่าอย่างนั้นเถอะ โอ๋ อย่าร้องนะอย่าร้อง แต่ช้าแต่ นายอะด๊อกว่าพลางเขยิบเข้ามาหาฉันที่นั่งอยู่บนโซฟาเมดอินฝรั่งเศส เขตจตุจักร ใช้มือตบไหล่ปลอบประโลมฉัน
ใครบอกนายว่าฉันร้องไห้ แงๆ ฉันไม่ได้ร้องไห้นะ แงๆ ฉันแค่สะอึกสะอื้นเฉยๆ แงๆ ฮือๆ แงๆ TT_TT
โอ๋ๆ คุณหนูอย่าร้องนะครับคุณหนู เดี๋ยวเย็นนี้วิลลี่จะเต้นโคโยตี้ให้ดู
แน่นะวิลลี่ แงๆ ห้ามกลับคำนะ แงๆ ไม่งั้นไม่หยุดร้องนะ แงๆ อะด๊อก นายเป็นพยานให้เรานะ แงๆ TT_TT
แงๆ เอ๊ย! ได้ๆ เป็นพยานด้วย ดูด้วย อะด๊อกพูดหน้าตาเฉย
มีเบาะแสอะไรบ้างที่คุณหนูพอลล่ารู้เกี่ยวกับพ่อแม่ อะด๊อกถามเสียงเข้ม
ฉันรู้แต่เพียงว่าพ่อเป็นผู้ชาย แม่เป็นผู้หญิง มุขๆ ...ความจริง นักสืบคนก่อนนำเบาะแสเบื้องต้นมาบอกฉันแล้วว่า พ่อแม่ฉันอยู่ภาคใต้ ดินแดนที่ประชากรมีสันดั้งสูงกว่าระดับน้ำทะเลเมดิเตอร์เรเนี่ยน แต่กว่าจะรู้อะไรเพิ่มอีก ระหว่างเดินทางไปสามจังหวัดชายแดนปักษ์ใต้ นักสืบคนนั้นพร้อมบอดี้การ์ดหน้าเหลี่ยมสี่คนก็ตายไปซะก่อน U_U
โดนลอบวางระเบิด หรือโดนดักยิง
เปล่า เมาแล้วขับรถชนเสาไฟฟ้าตาย ^_^
สมน้ำหน้า... คุณหนูพอลล่ากำลังบอกว่า ผมต้องไปสืบต่อที่สามจังหวัดชายแดนปักษ์ใต้ใช่ไหม ไปได้ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว แต่มีข้อแม้ว่า...
มีข้อแม้ว่าอะไร ดีๆ นะ ห้ามทะลึ่ง
ข้อแม้ของผมก็คือ ขอเบิกเงินล่วงหน้าห้าสิบเปอร์เซ็นต์ งานสำเร็จค่อยเอาส่วนที่เหลือ
งกนี่หว่า @-@
ไม่ได้งก แต่กองทัพต้องเดินด้วยท้อง
กองทัพต้องเดินด้วยท้อง แสดงว่ากองทัพท้องเดิน กองทัพขี้แตกน่ะสิ ฮิๆ ฉันสงสัย
ไม่ใช่อย่างนั้น ตกลงมั้ย
โอเคสบาย เดี๋ยวจ่ายเช็คเด้งให้ ^_^
ข้อแม้อีกข้อก็คือ ห้ามจ่ายเช็คเด้ง
ล้อเล่นน่า ระดับฉันมีหรือจะจ่ายเช็คเด้ง ว่าพลางฉันก็ควักเช็คเงินสดจากกระเป๋ากุชชี่ หวังจะยื่นให้นายอะด๊อก แต่เช็คดันหลุดมือปลิวลงพื้นพรมที่สั่งตรงมาจากเปอร์เชีย
ดึ๋งๆ ดึ๋งๆ เสียงเช็คเด้งดึ๋งๆ ไปตามพื้น
เอ้า ไหนบอกเช็คไม่เด้ง เห็นกันจะๆ ว่าดึ๋งๆ
อูย....>o< มุขค่ะ ถ้าไม่ใช้มุขอุปกรณ์นี้ ท่านผู้ชมจะฮาไหมล่ะเนี่ย นายก็ช่วยกันทำมาหากินหน่อยสิ เอ้า...ฮากันเข้าไป
ฮ่าฮ่า โอเคๆ นี่ดีที่ผมเห็นคุณหนูพอลล่าหน้าเหมือนตลกคาเฟ่หรอกนะ ถึงเชื่อ และข้อแม้สุดท้ายก็คือ คุณหนูพอลล่าต้องเดินทางไปกับผมด้วย
หา.... ฉันกับวิลลี่อุทานเสียงหลงขึ้นพร้อมกัน (๐๐) [o_o]
หา...ใช่ เดินทางไปหา...หาพ่อหาแม่ของคุณหนูพอลล่ายังไงล่ะครับ
บทที่ ๓
เจอกันตอนแรกใจก็หวิวหวิว หวั่นไหวในความหล่อเหลาของยอดชายนายอะด๊อก ทำยังไงได้ล่ะคะ ในชีวิตนี้ยังไม่มีผู้ชายตกถึงท้องเลย 23 ขวบแล้ว ความหวิวหวั่นจะเกิด ใครจะห้ามได้ คล้ายๆ เวลาปวดตด แม้จะมีกฎหมายจากทางการว่าห้ามตดในที่สาธารณะ อย่าหมายเลยว่า ประชาชนจะทำตามกฎ
คุณหนูอย่างฉันมัวแต่หวิวหวั่นจนมองข้ามบางสิ่งบางอย่างในตัวของอะด๊อกไป มาฉุกใจก็ต่อเมื่อ วิลลี่ตั้งข้อสังเกต หลังจากร่วมดื่มไวน์ราคาสองแสนกีบ ในงานเลี้ยงต้อนรับนักสืบของฉัน โดยมีโคโยตี้ที่ฉันเลี้ยงไว้ในบ้าน เป็นโชว์ปิดงาน นอกจากโคโยตี้สาวๆ ราวร้อยคนแล้ว วิลลี่ยังสวมชุดโคโยตี้ มาเต้นสุดใจขาดดิ้นพรวดๆ ตามสัญญา
ครั้นนายอะด๊อกจากไป ฉันกับวิลลี่ก็เริ่มนินทาเขา เป็นไปตามกฎของไฮโซที่ว่า อยู่ต่อหน้า เราเยินยอ, พอลุกออกไป เรานินทา โฮะๆ (๐_๐)
คุณหนูครับ วิลลี่ว่า นายอะด๊อกนั่น ดูๆ ไปไม่ยักกะเหมือนนักสืบเลย วิลลี่ว่ามันเหมือนนายแบบมากกว่า หรือไม่ก็เหมือนพรีเซ็นเตอร์ขายปืนซะมากกว่า
ถูก! แล้ววิลลี่ว่านายอะด๊อกนั่นไม่เหมือนนักสืบยังไงเหรอ ?_?
นักสืบเขาต้องสวมเสื้อโค้ชตัวใหญ่ๆ ใส่แว่นตาดำ แล้วก็พกแว่นขยาย
นั่นมันหมอดูไม่ใช่เหรอวิลลี่ แต่เออนะ ก็พอมีเหตุผล ทำไมฉันถึงนึกไม่ออกน้าตอนนั้น หรือว่าความรักทำให้ฉันตาบอด *_*
แหวะ! คุณหนูอย่าบอกนะว่า คุณหนูหลงรักไอ้อะด๊อกหมาขี้เรื้อนนั่น
นี่! OoO วิลลี่เรียกเขาให้มันดีๆ หน่อย เรียกคนอื่นว่าอะด๊อกหมาขี้เรื้อนใช้ได้ที่ไหน อะด๊อกหมาแพนดี้ หมีแพนด้า ยังฟังดูน่ารักกว่า หรือว่าจะเป็นอะด๊อกหมานคร-หมอนนคราก็ยังดีกว่า
ดูสิยังไม่ทันไรเลย ตะนิดแตะหน่อยก็ไม่ได้ ออกรับแทนมันเลยนะคุณหนู สรุปว่าเราจะเรียกนายนักสืบนั่นว่าอะไรดีครับคุณหนู
เรียกอะไรก็เรียกเหอะ แต่... ฉันยังพูดไม่จบ วิลลี่ก็สวนขึ้น
เรียกอะไรก็เรียก แต่อย่าเรียกป่อเต๊กตึ๊ง วี้หว่อ วี้หว่อ วี้...โอ๊ย!
ยังไม่เข็ด ก้านคอเข้าให้ ตามด้วยก้านยาว ฉันว่าหลังจากถลกกระโปรงชุดราตรีสีชมพูเตะก้านคอคนขับรถ พร้อมกับทุ่มทุเรียนพันธุ์ก้านยาวเข้าตรงเป้ากางเกงของวิลลี่
คราวนี้ ฉันไม่ลืมใส่กางเกงในลายหอยแมลงภู่หรอกย่ะ โฮะๆ ^0^
คุณหนูนะ คอยดูเถอะ วันไหนไม่มีวิลลี่แล้วจะรู้สึก เอะอะก็ก้านคอ เอะอะก็ก้านคอ รู้ยังงี้ ไม่พาไปฝึกมวยไทยกับค่ายเปรมปรียิมแฟร์ตะละแม่ทาทาเสียตั้งแต่แรกก็ดี ฮึ
โอ๊ะโอ๋ แต่ช้าแต่... ล้อเล่งน่า...ไม่รักก็ไม่เตะหรอก นี่รักนะ ถึงเตะ ^_^
วิลลี่ก็รักคุณหนูเหมือนกันนะ รักมากด้วย งั้นวิลลี่ก็ขอเตะคุณหนูได้เหมือนกันสิ
เตะสิ วิลลี่ เตะเลย รักมากก็เตะหลายๆ ครั้ง ถ้าอยากตกงานก็เตะ ฉันขู่วิลลี่เล่นๆ แต่เอาจริง โฮะๆ
ไม่ดีกว่า วิลลี่ลืมไป วิลลี่เตะไม่เป็น ถ้าจบตูบ เอ๊ย! ตบจูบยังพอไหว
วิลลี่ อันนี้ซีเรียส แน่ใจนะว่านายอะด๊อกนั่นคือนักสืบ ไม่ใช่นักเลง หรือนักขัตฤกษ์แต่อย่างใด
ฮ่าๆ คุณหนูของผมมุขเยอะจริงๆ นี่ขนาดซีเรียสยังมีมุข ถ้าได้ซีไรต์คงหมดมุข เอาเถอะ ยังไงเสียผมมั่นใจก็แล้วกัน ว่า นายอะด๊อกนั่นคือนักสืบ เพราะเท่าที่คนของเราสืบข้อมูลจากอินเทอร์เน็ตมา หลักฐานก็ปรากฏชัดเจน"
นักสืบที่ไหนน่ะ มีลงรูปตัวเองในเว็บไซต์ด้วยเหรอ แล้วเวลาไปตามสืบใครต่อใคร เขาก็จำกันได้หมดน่ะสิ ความแตกก่อนได้เรื่องพอดี ?_?
ความแตกยังดีกว่าขี้แตกนะครับคุณหนู
เออมุขอยู่นั่นแหละประเดี๋ยวก็เตะขี้แตก แล้วยังไงต่อ
คุณหนูไม่ต้องกลัวหรอกครับ ผมสอบถามเรื่องนี้กับนายอะด๊อกแล้ว เวลาออกสนามเขาจะปลอมตัวเป็นอีกคน จะได้ไม่มีใครจำเขาได้
แล้วเขาจะจำตัวเองได้ไหมเนี่ย แล้วเราล่ะ เราจะจำเขาได้มั้ย ^_^
น่านน่ะสิ...จำไม่ได้ก็ดมกลิ่นเอาก็ได้นี่ครับคุณหนู เวลาหมาหลงทางกว่าจะหาทางกลับบ้านได้ มันก็อาศัยดมกลิ่นเอา
นี่วิลลี่! ฉันไม่ใช่หมานะ แต่เออใช้วิธีดมกลิ่นเอาก็เข้าท่าเหมือนกันนะ เพราะเท่าที่ดู นายอะด๊อกนั่นท่าทางจะเนื้อหอม อูย...พูดมาน้ำยายไหย เลือดกำเดาหยด ติ๋ง ติ๋ง ติ๋ง Q_Q
คุณหนูรักงวนสนวลตัวหน่อย
เขามีแต่รักนวลสงวนตัวย่ะ จะพูดก็พูดไม่ถึก
ไม่ถูก...
เออนั่นแหละ วิลลี่ว่า นายอะด๊อกนั่นน่าจะมีแฟนหรือยังน้า ?_?
ไม่...ไม่เหลือหรอกครับคุณหนู หล่อเหี้ยมเกรียมขนาดนั้น ไม่มีทางหลุดมือผู้หญิงซาดิสม์ไปได้หรอก ยิ่งผู้หญิงไฮโซยิ่งชอบประเภทหล่อเหี้ยมเกรียม ที่กระเป๋ากางเกงทหารของเขาน่ะ มีโซ่แส้กุญแจมือซ่อนอยู่หรือเปล่าก็ไม่รู้
เอ...หรือว่าจะมีโซ่แส้กุญแจคณิตศาสตร์ ว้าว! แค่คิดก็สยิวแว้ว วิลลี่ไม่ไหวแว้วคุณหนู
นี่วิลลี่ แมนๆ หน่อย แต๋วแตกบ่อยเหลือเกิน เดี๋ยวก็น้ำแตก
ถ้านายอะด๊อกนั่นมีแฟนแล้ว เราก็แห้วน่ะสิ อุตส่าห์รักแรกเจอ แต่ไม่เป็นไร ถ้าเขามีแฟนหรือมีเมียแล้ว เราก็แค่ชิงตัวเขามา หรือไม่ก็ ให้สินสอดเขาเยอะๆ ก็ได้นี่ โฮะๆ ไฮโซทำอะไรก็ไม่น่าเกลียด แม้กระทั่งการตดใส่หน้าคนอื่นก็ไม่น่าเกลียด
ปู๊ดๆ
คุณหนูตดหรือครับ โอ้ว! กินหมาเน่าเข้าไปหรือครับ
นี่วิลลี่! ยังไม่ชินกับกลิ่นตดของฉันอีกหรือ สงสัยตอนเย็นฉันทานหูฉลามเข้าไปหลายหู แต่อย่าลืมสิ ไฮโซทำอะไรก็ไม่น่าเกลียด *O*
ครับคุณหนู ไฮโซทำอะไรไม่น่าเกลียดจริงๆ แต่โคตรเหม็นเลยครับตดไฮโซ วิลลี่จะเป็นลม
เดี๋ยวก่อน! อย่าเพิ่งเป็นลม คุยกันให้รู้เรื่องก่อน เห็นหรือยังล่ะว่า ไฮโซสั่งได้
อุนอู๋อังอีอะไออาใออู่อื๋ออับ (คุณหนูยังมีอะไรคาใจอยู่หรือครับ) วิลลี่ใช้ผ้าเช็ดหน้าปิดจมูกพูดอู้อี้ๆ
อ๋า...อ่าไออ๊ะ (หา...ว่าไงนะ) ฉันถลกกระโปรงขึ้นปิดจมูกบ้าง เพราะทนกลิ่นตดตัวเองไม่ไหว -_-
วี้หว่อ วี้หว่อ คุณหนูเปิดหวออีกแล้วไชโย
อ่ะจริงดิ วิลลี่ไม่รู้อะไร ฉันอาศัยเปิดเสียงหวอเพื่อกลบเกลื่อนเสียงตด มันเป็นกุศโลบาย เป็นไงกางเกงในลายหอยแมลงภู่ของฉันสีสดใสมั้ย U_U
ไม่เห็นสดใสเลยคุณหนู ถ้าวิลลี่ตาไม่ฝาด วิลลี่ว่ากางเกงในหอยแมลงภู่ของคุณหนูเป็นสีดำนะ
ตาฝาดแล้วล่ะมั้ง เพราะฉันใส่สีชมพูฮิๆ ว่าพลางฉันก็ดึงขอบกระโปรงให้ยืดกว้างออกเพื่อจะดูสีกกน.ของตัวเอง ไอ้หย๋า! OoO ฉันลืมใส่กกน.อีกแว้วT_T
วิลลี่ ถ้าบอกเรื่องนี้กับใคร ฉันจะฆ่านาย! >0<
คุณหนูอย่าห่วงไปเลยครับ ผมไม่บอกใครหรอก อีกอย่าง - นายอะด๊อกเคยบอกไม่ใช่เหรอครับว่า ถึงเห็นก็เอาไปไม่ได้ แต่เจอที่ไหนก็จำด๊ายจำได้
ไอ้นี่! เดี๋ยวก็ปั๊ดเข้าให้ ฉันสบถแก้เขิน พร้อมๆ กับคิดถึงใบหน้าของนายอะด๊อกขึ้นมา นี่เขาเห็นน้องน้อยของฉันแล้วหรือนี่ (._.)โอโย๊ะโย๋...เสียหายโหมะเลย อย่างนี้ต้องเอาคืน
บทที่ ๔
บ่ายแก่ๆ วันต่อมา หลังอาบน้ำแต่งตัวรอบที่สองเสร็จ ฉันก็เข้าลิฟต์ลงไปทานอาหารว่างที่ห้องรับแขก โดยมียอดชายนายอะด๊อกนั่งมอเตอร์ไซค์วินจากย่านสลัมคลองตุ๋ยมารอตั้งแต่บ่ายยังไม่แก่ เหม็นสาบคนจนซะเหลือเกิน ดีนะนี่ที่จนแต่หล่อ ไม่งั้นฉันคงไม่เสียตังค์จ้างเขาหรอก ^_^
หลังทานอาหารว่าง อันประกอบไปด้วยปลาดิบแซลมอนสั่งตรงจากญี่ปุ่น ขนมจีนจากไชน่าทาวน์ เยาวราช กาแฟคาปูชิโน่จากอะเมซอน ในปั๊ม ปตท. น้ำดื่มจากเทือกเขาหิมาลายาบูเก้ จากนั้น ฉัน
วิลลี่กับยอดชายนายอะด๊อกก็ขึ้นรถลิมูซีนออกจากคฤหาสน์สามสิบชั้นกลางถนนสุขุมวิท
แต่อย่ารู้เลยว่าซอยไหน ฉันไม่บอกหรอก เพราะฉันกลัวว่าจะมีคนส่งจดหมายลูกโซ่มาให้
จุดมุ่งหมายของเราทั้งสามคือ ผับสะดือ อาร์ซีเอ ถนนเพชรบุรี กว่าจะไปถึงก็เย็นพอดี
รถติดจริงๆ ฉันบ่นอุบอิบขณะนั่งเคียงข้างกับนายอะด๊อก
อ้าวถ้ารถไม่ติด รถจะวิ่งได้เหรอครับคุณหนู
นี่วิลลี่! นั่งขับรถอยู่ข้างหน้าดีๆ ยังอุตส่าห์มีน้ำใจยิงมุขควายๆ อีก มุขนี้ทางการประกาศเลิกใช้ตั้งนานแล้ว จะยิงมุขก็ดูตาม้าตาเรือซะบ้าง แน้ๆ ยังจะมาบอกอีกว่า - ไม่ได้เล่นหมากรุก - รู้ทันนะ... ฉันปรามวิลลี่ ก่อนจะหันมาสบตายอดชายนายอะด๊อกที่นั่งพิงหลังอยู่เบาะข้างๆ *_*
ว่าแต่ว่า...นายแน่ใจนะว่าจะได้เจอคนที่เราอยากเจอที่ผับสะดือแห่งนี้ u_u
คนระดับอะด๊อก ไม่มีพลาด
ยกเว้นตอนพลาดใช่มั้ย โฮะๆ ฉันยิงมุขแก้เขิน
คุณหนูพอลล่าคอยดูก็แล้วกัน ว่าเราจะได้พบกับคนที่เราอยากเจอหรือเปล่า
ใครกันครับคุณหนู -คนที่เราอยากเจอ- ใช่คนเดียวกันกับ -ใครที่คุณก็รู้ว่าใคร- ในหนังเรื่องแฮรี่หม้อใหญ่หรือเปล่า วิลลี่อยากรู้ซะเหลือเกิน
มีแต่แฮร์รี่ พอตเตอร์ย่ะ แฮร์รี่หม้อใหญ่มีที่ไหน นายนี่แปลมั่วซั่วจริงๆ สงสัยกินตำซั่วบ่อย เสียสถาบันคนขับรถของไฮโซหมด
ฮ่าๆ ขำ จู่ๆ นายอะด๊อกก็กระดิกขาพร้อมกับหัวเราะขึ้นมา คนอะไรก็ไม่ยู้ ขนาดกระดิกขายังเท่เลย นี่ถ้ากระดิกหูได้คงเท่เป็นสองเท่า แล้วถ้ากระดิกหางได้ล่ะ อูย...ไม่อยากจะคิด คงเท่ๆๆๆๆๆๆ เท่แบบไม้ยมก ไม้ยมกแน่ๆ เลย ไฮโซเครซี่ - คลั่งไข่ เอ๊ย! คลั่งไคล้ค้า ...(*^*)
ว่าไงครับคุณหนู วิลลี่ยังไม่คลายสงสัย
คนที่เราอยากเจอก็คือ -_-
โคโยตี้ อะด๊อกสรุปสั้นๆ
หา...OoO คุณหนูให้วิลลี่พานายอะด๊อกมาดูโคโยตี้นอกสถานที่อย่างนั้นเหรอครับ ที่คฤหาสน์เรามีถมเถไป นายอะด๊อก นายจะบ้ากามไปถึงไหน
บ้าไปถึงสุไหงโก-ลกมั้งๆ โฮะๆ (๐_๐)
คุณหนูครับ ให้มันตอบเองก็ได้ครับ ไม่ต้องตอบแทนมันก็ได้ครับ
วิลลี่ฉันไม่ได้ตอบแทนนายอะด๊อกนะ บุคคลที่ฉันจะตอบแทนมีอยู่สองคนคือพ่อแม่ เพราะพ่อแม่มีพระคุณ เราต้องตอบแทน
คุณหนูคร้าบ วิลลี่ไม่ได้หมายควาย เอ๊ย! หมายความว่าอย่างนั้น
ฟังนะนายคนขับรถ โคโยตี้ที่เรากำลังจะไปหาที่ผับสะดือ เป็นกุญแจดอกสำคัญที่จะพาคุณหนูของนายไปสู่อ้อมกอดของพ่อแม่
นายหมายความว่า... ?O?
โคโยตี้ที่หมายถึงไม่ใช่นามที่ใช้เรียกอาชีพเต้นกิน รำกิน ขอค่าดริงก์กิน และโคโยตี้ก็ไม่ใช่อาชีพเต้นกิน รำกิน กินรำ กินแกลบแต่อย่างใด ทว่าโคโยตี้ที่ผมกำลังเอ่ยอ้างเป็นชื่อเจ้าของผับสะดือ เธอชื่อนางสาวโคโยตี้ นามสกุลมุ่งกระแทกกลาง เป็นคนจังหวัดนครเช่นเดียวกับผม แต่เธอเกิดที่นครราชสีมา ผมก็...เกิดที่นครศรีธรรมราช เข้าจึยหรือยัง
เข้าจึยแล้ว เอ๊ย! เข้าใจแล้ว แต่ก็ยังฮงอยู่ดี เอ๊ย! แต่ก็ยังงงอยู่ดี
นี่นายคนขับรถล้อเลียนผมเหรอ ไม่เป็นไร วันหน้าถ้าล้อเลียนอีกจะฆ่าแง่งให้ตาย! ฮ่าๆ ล้อเล่งน่า...เข้าเรื่องดีกว่า...เราจะพานางสาวโคโยตี้ลงใต้ไปด้วย เพราะเธอเคยเป็นผู้มีบารมีนอกรัฐธรรมนูญ ในสามจังหวัดชายแดนปักษ์ใต้มาก่อน โคโยตี้จะช่วยเราได้มาก ถ้าโคโยตี้ร่วมเดินทางไปด้วย เราะกระชุ่มกระชวย เลือดกำเดาไหลสามหยด ติ๋ง ติ๋ง ติ๋ง แต่ไม่รู้เธอจะยอมหรือเปล่า
ถ้าเธอไม่ยอมล่ะ เราจะข่มขืนเธอเลยมั้ย
วิลลี่! OoO อันนี้ซีเรียส เฮ้อ ฉันไม่น่าสอนวิชายิงมุขให้นายเลย เอะอะก็มุข เอะอะก็มุข นี่อะด๊อก! นายก็เป็นไปด้วยอีกคน มุขเยอะเหมือนกันนี่ ติดคุกมาก่อนหรือไง
ฮ่าๆ ไม่เคยติดคุก ทุกๆ ครั้งที่อยู่ในคุก จ่ายสดตลอดไม่มีติด น้าน...ฮากันเข้าไป
ว่ายังไงล่ะ ถ้าเธอไม่ยอมล่ะ นายจะทำยังไง (? _?)
ถ้าเธอไม่ยอม สงสัยต้องเอาตัวเข้าแลก อะด๊อกหัวเราะแบบมีเลศนัย
นายหมายความว่าไงอะด๊อก ที่จะเอาตัวเข้าแลก พูดให้มันเคลียร์ๆ เอาตัวใครเข้าแลก แล้วเข้าแลกน่ะหมายถึงแลกอะไร แลกเงินไทยเป็นเงินดอลล่าร์ หรือแลกลิ้นปลิ้นตา
ฮิ้ววววว...เขามีแต่แลบลิ้นปลิ้นพุง ฮิ้ววว...คุณหนูครับ ว่าแต่เขาอิเหนายิงมุขควายเองฮ่าๆ วิลลี่ได้ทีขี่ลิมูซีนไล่
นี่! ทั้งคุณหนูของผมและคนขับรถของคุณหนูจะยิงมุขไปถึงไหน
ยิงไปถึงสุไหงโก-ลก โฮะๆ ฉันยังมิวาย (- o -)
มันก็ดีนะถ้ายิงแล้วฮาตรึม แต่นี่ยิงแล้วฮากริบ เครียด มุขแป้ก กินเหล้าดีกว่า อะด๊อกพูดเสียงเข้ม พอดีกับที่รถหรูของฉันเคลื่อนตัวมาถึงหน้าผับสะดืออันหวือหวา ในย่ำค่ำ ฉันเพิ่งสำนึก ไม่ว่าจะใช้รถราคาแพงเพียงใด ความเร็วในการวิ่งก็ไม่ต่างจากนั่งรถสามล้อปั่นเลย อุ๊บ...ฉันไม่เคยนั่งรถสามล้อปั่นหรอกนะ เปรียบเทียบเฉยๆ ขืนไฮโซนั่งรถสามล้อถีบ เอ๊ย! ปั่น ก็เสียชื่อสถาบันไฮโซโหมะเลย
โอโย๊ะโย๋ (๐.๐)
บทที่ ๕
เธอเป็นคนที่ไหน
เธอเป็นคนเมื่อไร
เธอเป็นคนแบบไหน
เธอเป็นคนทำไม
เธอชอบเที่ยวที่ไหน
เธอชอบฟังเพลงอะไร
อาหารเธอชอบทานแบบไหน
เธอชอบหนังไทยหรือฝรั่ง
ถามมาถามไป
ที่ใช่ที่ใช่เธอแบบไหน
ที่ชอบที่ชอบเธอแบบใด
ที่ว่างมีไหมในใจเธอ
ยังไม่มีแฟนใช่ไหม
ถ้ามีผู้หญิงหรือผู้ชาย
แล้วเขารักเธอแค่ไหน
รักได้ครึ่งใจของฉันหรือเปล่า...
วิลลี่! นี่มันเพลงใครน่ะ ไม่เคยได้ฟัง ขำดี OoO ฉันตะโกนกรอกหูวิลลี่ขณะกำลังเดินเข้าผับสะดือ ซึ่งเป็นที่มาของเสียงเพลงไพเราะดังกล่าว
คุณหนูครับ ทำไมบ้านน้อกบ้านนอกอย่างนี้ เพลงเขาออกจะดัง ศิลปินชื่อกุดจี่ครับ
กุดจี่....OoO ชื่อกุดจี่นี่นะ! ทำไมชื่อเท่พอๆ กับชื่ออะด๊อกเลย กรุงเท้พฯกรุงเทพฯ... แล้วกุดจี่นี่เค้าเป็นอะไรกับกุชชี่
เป็นกิ๊กมั้งครับคุณหนู
ก่อนที่วิลลี่จะพล่ามต่อ พลันการพล่ามก็สะดุดเมื่อพนักงานร่างสูงใหญ่ในชุดทหารพรางที่ยืนอยู่ข้างประตูทางเข้าทำหน้าที่ทักทาย
ขอดูบัตรหน่อยครับ
บัตร...บัตรวีซ่า บัตรเครดิต หรือบัดซบ ?o? ฉันสงสัย เพราะในชีวิตไม่เคยเที่ยวผับ
เธคนอกสถานที่เลย ในคฤหาสน์ของฉันมีหมดทุกอย่าง มีแม้กระทั่งสปาและสระปลา
ฮ่าๆ มุขแป้ก บัตรประชาชนครับน้องสาว ถ้าไม่มีบัตร พี่ก็ไม่ให้เข้า
มี! แต่ไม่ได้เอามา ถึงเอามาก็ไม่ให้ ^_^ ฉันยียวน
นี่จะมาหาเรื่องหรือจะมาเที่ยวผับกันแน่ พูดอย่างงี้ก็สวยเซ่น้องสาว
ฉันเป็นน้องสาวแกตั้งแต่เมื่อไหร่ O_*!
สงสัยตั้งแต่พ่อของพี่ไปมีอะไรกับแม่ของน้องล่ะมั้ง ฮ่าๆ อั๊ก คนเฝ้าประตูร่างใหญ่แซวฉันยังไม่ทันจบ ก็โดนฉันเตะก้านคอเข้าให้ ถ้าขาฉันมีเดือย ป่านนี้คอไอ้หมอนั่นเป็นแผลเหวอะหวะแน่ แต่ขาฉันจะมีเดือยได้ยังไงล่ะ ขาคนนะไม่ใช่ขาไก่ (๐-*)Y
คุณหนูครับ...เตะก้านคออีกแล้วเหรอครับ ลืมใส่ กกน.มาอีกหรือเปล่าครั...บ อั๊กโอ๊ย เสียงของวิลลี่นั่นเอง แต่เสียงที่ร้องโอยไม่ได้เกิดจากการโดนฉันเตะ แต่เกิดจากบาทาของบุรุษชุดทหารพรางอีกห้าคนรุมกินโต๊ะจีนวิลลี่ ยังไม่ทันที่ฉันจะชักเท้าจากคอไอ้หมอนั่นลงถึงพื้นดีนัก ฉันก็รู้สึกจุกที่ท้อง พร้อมกับเห็นดาวระยิบระยับ วับๆ แวมๆ รอบๆ หัว มีทั้งดาวลูกไก่ ดาวหมีใหญ่ ดาวหมีแพนด้า ดาวมหาลัย ก็มี
ปัง ปัง...ปัง ปัง
ใครน้า...มาขายขนมปังตอนนี้ หรือว่าไม่ใช่ หรือว่าเป็นเสียงปิดประตูดังปังๆ ยังไม่ทันที่ฉันจะได้รับคำตอบ ฉันก็รู้สึกเหมือนถูกฝ่ามือหยาบๆ ของใครบางคนตบหน้าเบาๆ พร้อมกับถูกหิ้วปีกขึ้นมายืน อย่าน้า... อย่าหิ้วปีกฉันน้า... เพราะฉันไม่ใช่ไก่ อย่าน้า...อย่าหิ้วรักแร้ฉันน้า เพราะฉันบ้าจี้พอๆ กับบ้ากาม U_U
เป็นไงมั่งคุณหนูพอลล่า
เสียงใครหว่า! โอ้พระเจ้าเจี๊ยก! OoO คนที่หิ้วปีกฉันก็คือสุดหล่อเหี้ยมเกรียมยอดชายนายอะด๊อกน่ะเอง เพิ่งเคยถูกเนื้อต้องตัวจะจะ สยิวซะเหลือเกิน หรือฉันจะแกล้งสลบคาอ้อมกอด เขาจะได้ผายปอดให้ C_C
ปัง ปัง...ปัง ปัง
ไอ้คนขายขนมปังมันยังไม่ไปอีกหรือนี่ ฉันหรี่ตาดู เสียงมันอยู่ใกล้ๆ หูฉันนี่นา โอโย๊ะโย๋...นายอะด๊อกยิงปืนขึ้นฟ้าขู่ไอ้พวกหมาหมู่น่ะเอง ว้า...หน้าแตกโหมะเลย ตอนแรกคิดว่าคนขายขนมปังซะอีก
คุณหนูครับ! คุณหนูเป็นไงบ้าง!! ไอ้พวกผู้ชายใจร้ายรังแกได้แม้กระทั่งผู้หญิงที่มีรังไข่ คุณหนูเป็นไงมั่ง! อย่าเพิ่งตายนะครับ! ทำใจดีๆ เหมือนหน้าตาเอาไว้ (ไอ้วิลลี่นี่! ฉันแกล้งสลบเฉยๆ แกมแอบแต๊ะอั๋งหนุ่ม โอกาสดีๆ มีไม่บ่อย) วิลลี่พร่ำพลางพยุงร่างตัวเองตรงเข้ามาหาฉันซึ่งยังคงแกล้งสลบอยู่ในอ้อมกอดของนายอะด๊อก U_U
มาคุณหนู วิลลี่จะผายลมให้ เอ๊ย!ผายปอดให้
ได้ยินดังนั้น สติสัมปชัญญะของฉันก็กลับมาเต็มร้อยโดยที่ไม่ต้องดื่มเอ็มร้อยห้าสิบ
พร้อมๆ กับเด้งดึ๋งออกจากอ้อมแขนของอะด๊อกโดยอัตโนมัติ ว้า...Q_Q เสียดายจัง กำลังจะเสร็จอยู่เลย มองเห็นขนรำไร รำไรอยู่แล้วเชียว (เขามีแต่-มองเห็นสวรรค์รำไร รำไร หึ๋ย! ยัยคุณหนูบ้ากาม)
ถอยไป! ถ้าไม่ถอยเดี๋ยวยิงแง่งให้ตายหมด!! เสียงเข้มหล่อเหี้ยมเกรียมจากนายอะด๊อกทำหน้าที่ขู่ไอ้พวกหมาหมู่จนหางจุกตูด
อะไรฟะ! ยิงแง่ง ศัพท์ใหม่ไฮโซหรือไงฟะ! พวกหมาหมู่ถามกันเจี๊ยวจ๊าว น้ำลายกระเด็นเพราะการเปล่งเสียงว่า ฟะ ฟะ.. เป็นบ่อเกิดของน้ำลายกระเด็นได้อย่างดีเยี่ยม
และอย่าแม้แต่จะคิดชักปืน! กูยิงแง่งจริงๆ นายอะด๊อกยังคงเล่นบทพระเอกต่อไป
ใช่! อย่าแม้แต่จะคิดชักปืน! O_OY ฉันกำชับ ก่อนจะพูดต่อ
พวกเอ็งรู้ไหม ฉันลูกใคร! ?O?!
รู้! ทำไมจะไมรู้ แล้วคุณหนูรู้เหรอว่าคุณหนูลูกใคร เสียงเซ็กซี่เดินฝ่าฝูงหมาหมู่ออกมาจากผับสะดือ หญิงสาววัยไม่เกินหนึ่งร้อยปีในชุดโคโยตี้เป็นเจ้าของเสียงนั่น เธอสวมกางเกงยีนตัวจิ๋วสั้นแค่ฝ่ามือเด็ก โชว์สะดือจุ่นเจาะห่วงยางอนามัย เสื้อชั้นในสีดำโชว์อึ๋มอึ๊มอึ๋ม รองเท้าดำยาวถึงหัวเข่า
ทีนะนมกับจะจิ๋มน่ะเปิดเผยจัง แต่ขากับส้นตีนกลับปิดบังมิดชิด สงสัยเป็นเล็บขบหรือไม่ก็เป็นตาปลา หรือไม่ก็ขาลาย หรือไม่ก็ขาใหญ่ เธอคงไม่ได้ขาขาดหรอก เพราะไม่ใช่เวลาเล่นไพ่รัมมี่ ดูรวมๆ ก็ โอเค ผมยาวสยายช่วยขับเลือดกำเดาของวิลลี่ได้อย่างฉกาจฉกรรจ์ เธอเป็นใครกันน้า...หรือว่าเธอเป็นอื่น ตึ่งโป๊ะ! โฮะๆ มุข (* _*)
นี่เธอเป็นใครกัน! หยุดล้อเลียนฉันได้แล้ว รู้ไหมฉันลูกใคร! O^O ฉันยังคงเบ่ง ปู้ด...(เอ๊ยไม่ใช่เบ่งตด ฉันหมายถึงอวดเบ่งตะหาก)
นี่ยัยคุณหนู! ห้าวก๋ากั่นซะเหลือเกิน แล้วรู้ไหมยะ ฉันลูกใคร!
เล่นลิ้นนะ ปะเดี๋ยววิลลี่ก็ตูบจบ-ตบจูบซะนี่ อั๊ก!
ยังไม่ทันที่วิลลี่จะเงื้อมือง้าง โคโยตี้เซ็กซี่คนนั้นก็เงื้อขาเตะผ่าหมากวิลลี่ไปเรียบร้อยแล้ว
หยุดต่อล้อต่อเถียงต่อความยาวสาวความยืดกันได้ล้าว... อะด๊อกเก๊กเสียงหล่อ ล้าวก็คือแล้ว -จำไว้นะคะ เพราะตอนต่อๆ ไปจะมีเสียงหล่อๆ แบบนี้อีกตรึม ไฮโซขอบอก!
คนกันเองทั้งนั้น อะด๊อกชักปืนลงจากฟ้า
เมื่อยแขนเหมือนกันนะนี่ ฟู่ พร้อมๆกับเป่าควันที่กระบอกปืนดังฟู่ ทำยังกะกระบอกปืนเป็นกบแน่ะ มาเป่าอยู่ได้ ไม่ใช่เวลามาเป่ากบนะตัวเอง ก่อนจะผละออกจากร่างฉันเดินเข้าไปโอบกอดสาวโคโยตี้คนนั้น โอ้ไม่นะ...อะด๊อกทำไมถึงทำกับฉันได้ (-^-)
พวกเราแยกย้ายกันปฏิบัติหน้าที่ได้! เพื่อนฉันเอง โคโยตี้เซ็กซี่คนนั้นหันไปกำชับพวกหมาหมู่ ขณะที่ร่างของเธอยังอยู่ในอ้อมกอดของยอดชายนายอะด๊อกของฉ้าน... มันจะมากไปแล้วนะนังนี่ >O<! นายอะด๊อกด้วย ดูสิ มือตบตูดแม่นั่นอยู่นั่นแหละ นี่ไม่ใช่เวลากินเหล้าขาวนะยะ จะได้ตบตูดด้วยน้ำ
 นี่! OoO จะกอดกันอีกนานมั้ยไม่ทราบ กะจะมีลูกกันตรงนี้เลยหรือไง ฉันแหว๋ออกไปด้วยน้ำเสียงที่ไม่เคยผ่านลูกกระเดือกของฉันมาก่อน เอ๊ย! ผ่านลำคอฉันมาก่อน
ฮ่าๆ คุณหนูหึงผมเหรอครับ
ใครหึงนาย! หน้ายังกะแย้ย่างอย่างนี้น่ะนะที่จะให้ฉันหึง ฝันไปเถอะว่าจะได้เห็นขาอ่อนฉัน -_- นี่ฉันพูดอะไรออกไป ปากกับใจทำไมไปอยู่คนละทาง ปากอยู่ใต้จมูก ใจไยไปอยู่ใต้ตีน
ถึงไม่ได้เห็นขาอ่อน แต่เห็นอย่างอื่นโหมะล้าว... แต่...อย่าห่วงเลย เห็นล้าวก็เอาไปไม่ได้ แต่
เจอที่ไหนก็จำด้าย...จำได้
วิลลี่! ใครสั่งให้นายมาเป็นลูกคู่ของอะด๊อกนี่ โกรธๆ >{}<
ว่าพลางฉันก็ตรงเข้าไปทุบอกนายอะด๊อก เล่นเอาสาวโค-โยตี้นั่นผงะออกแทบไม่ทัน เป็นไงล่ะ แผนของฉันใช้ได้มั้ย แผนแยกหวานใจออกจากอ้อมกอดยัยปลาร้าเน่า โฮะๆ
นี่! จะหึง เอ๊ย! จะทุบอกผมไปถึงไหนคุณหนูพอลล่า
ทุบอกไปถึงสุไหงโก-ลกมั้ง ฉันพูดแก้เขิน
โคโยตี้ นี่คุณหนูพอลล่า คนที่ไม่รู้ว่าตนเองลูกใคร จนต้องเที่ยวถามชาวบ้านชาวช่อง
นายอะด๊อก! อยากเป็นหมาจริงๆ รึไง ล้อฉันอยู่ได้ ประเดี๋ยวก็ปั๊ด... O_O
ล้อเล่งน่า...คุณหนู นี่โคโยตี้ - คนที่เราอยากเจอ และเราก็ได้เจอล้าว อะด๊อกเก๊กเสียงหล่ออีกล้าว...
ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณโคโยตี้ ผมวิลลี่ครับ มีอะไรเรียกใช้ผมได้เลยนะครับ
เอาเสื้อผ้าไปซักให้หน่อยซิคะคุณวิลลี่ โค-โยตี้มีมุขแฮะ ไม่น่าเชื่อ
ฮ่าๆ ขำ ถามจริงๆ เถอะครับ คุณโคโยตี้ ที่ใส่ชุดนี้กลัวเขาจะไม่รู้จักชื่อจริงของคุณใช่ไหมครับ ฮ่าๆ อั๊ก เสียงอั๊กของวิลลี่เกิดจากการโดนเตะผ่าหมากจากโค-โยตี้อีกครั้ง
ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นนะยะ!
ไม่ใช่เพื่อนเล่น แล้วเป็นเพื่อนตายได้มั้ย หรือจะเป็นเพื่อนกิน -_* ฉันถามขึ้นแบบผู้ดี
ถ้าเป็นเพื่อนแล้วตาย ไม่เป็นดีกว่า คิกๆ ล้อเล่นน่า ไป เข้าไปคุยธุระของเราในห้องส่วนตัวของฉันดีกว่า เรื่องจะได้เดินต่อไป ถ้าเรื่องไม่เดิน เรื่องก็คลานไปก็ได้ คิกๆ
ความคิดเห็น