ย้อนโลหิต
ยามนั้นนางถมโลหิตสาบาน แม้นกายจะม้วยเหลือเพียงธุลี วิญญาณก็จักตามอาฆาตเป็นผี รอวันที่จะได้คลานขี้นมาจากนรกเพื่อลากคนสารเลวลงไปอยู่ด้วยกัน!
ผู้เข้าชมรวม
5,725
ผู้เข้าชมเดือนนี้
33
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
◤ ย้อนโลหิต ◢
E-book มาแล้วค่าา จัดโปรยาว ๆ จนถึงสิ้นเดือนตุลาคม64 เลยน้าา อย่าลืมมารับน้องไปอยู่ด้วยนะคะ ♡
ก่อนที่ลมหายใจสุดท้ายจะหมดลง เหวินจิ้งถมโลหิตสาบานว่า ...
"แม้นกายจะม้วนมอดเหลือเพียงธุลี วิญญาณก็จักเป็นผีอาฆาต คลานขึ้นมาจากหลุมเพื่อลากพวกเจ้าลงไปอยู่ด้วยกันในอเวจี!"
ก่อนที่ศีรษะของ 'อดีตจักรพรรดินี' เช่นนางจะถูกตัดออกจากบ่า
กลิ้งกลุกไปตามพื้นโสโครกดุจของชั้นต่ำ เป็นของเหยียบเล่นให้คนเลวเหล่านั้นหมิ่นเกียรติ
จงมีความสุขเสียเถิดน้องชายข้า
จงเสพสมกับบัลลังก์ที่แย่งชิงจากข้าไปให้สาแก่ใจ
ก่อนที่เจ้าจะมิเหลืออันใด... เพราะข้ากลับมาแล้ว!
Trigger Warning
Ableism (การดูถูกเหยียดหยาม) l Abusive relationship (ความสัมพันธ์ที่มีการใช้ความรุนแรง) l Abuse (การใช้ความรุนแรง ทั้งด้านร่างกายและจิตใจ รวมถึงการทำร้ายทางเพศ) l Blood (เลือด) l Blackmail (ข่มขู่ให้ทำตาม) l Coercion (การใช้อำนาจบังคับข่มขู่) l Gore (เนื้อหามีการบรรยายให้เห็นความโหดร้าย) l Rape (ข่มขืน)
เนื้อหาค่อนข้างมีความรุนแรง ทั้งด้านการทำร้ายจิตใจ การทำร้ายร่างกาย รวมไปถึงการกระทำอันผิดศีลธรรมในด้านต่าง ๆ โปรดใช้วิจารญาณในการอ่าน ทั้งนี้เรื่องทั้งหมดเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น และผู้เขียนไม่สนับสนุนการกระทำอันผิดศีลธรรมในทุกกรณี
นางเอกแกร่ง ✔ l พระเอกฉลาด ✔ l แก้แค้น ✔ l จบดี ✔ l หลัวใหม่100% ✔
[ WenJing Character : QiXiaxia ]
+ บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาแต่อย่างใด +
Theme song : 轮回 (กลับชาติมาเกิด)
千萬般的輪迴 一世又無緣
พันหมื่นชาติภพวนเวียน ก็ไม่อาจเปลี่ยนชะตา
他成了你永遠的劫
ชั่วฟ้าดินสิ้นยังคงติดค้าง
你別再流淚敗了你孤傲的眉
อย่าให้คิ้วทะนง เจ้าหม่นปนน้ำตารินไหล
放下這段情再來過新的輪迴
ปล่อยวางรักนี้ไป หมุนเวียนชาติภพใหม่อีกครั้ง
[ขอบคุณเนื้อเพลงจาก Click ]
เมื่อจูหว่านชิงเข็นเฉินอ๋องออกไปลับตาแล้ว เหวินจิ้งก็หันมายิ้มสดใสให้กับโจวเซิน
“ข้าจะได้สมรสกับเจ้าแล้ว!”
โจวเซินยินเช่นนั้นก็ผงะ สีหน้าฉงนไม่น้อย ที่กำลังนั่งอยู่นี้คือองค์หญิงใหญ่อี้ซวนผู้สุขุมเยือกเย็นจริงหรือ
... เหตุใดพออยู่ต่อหน้าเขาจึงได้กลายเป็นคนละคนไปเสียได้
“องค์หญิง ... ทรงดีพระทัยมากเลยหรือพ่ะย่ะค่ะ?”
“แน่นอนสิ” เหวินจิ้งใช้มือทั้งสองยันค้ำโต๊ะแล้วทิ้งคางลงไป ช้อนมองเขาด้วยแววเนตรหวานไม่ต่างอันใดกับบุรุษที่กำลังแทะโลมสาวงาม “เจ้าหล่อจะตาย เหตุใดข้าถึงไม่ดีใจ”
“...”
ผลงานอื่นๆ ของ เหม่ยอี้ซิน ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เหม่ยอี้ซิน
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น