คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : กลัวเมีย IS NOT MY STYLE {INTRO}
“โอ…แหวะ” ่วนี้นอย่า ‘ปาร์านยอล’ ไม่รู้ว่าเป็นอะไรื่นเ้าึ้นมา็มีอาารเวียนหัวลื่นไส้อาเียนะทุที นาแ่ไ้ลิ่นน้ำหอมที่ผมใ้ีอยู่เป็นประำยัอยาะสำรอออมาเลยแหละรับ บาทีอาหารที่ผมื่นอบอย่าสปาเี้าโบนาราอโปรแ่ไ้ลิ่น็วิ่ไปห้อน้ำอาเียนแทบไม่ทัน ีนะรับที่แฟนผมอย่าโอเฮุนเนี่ยมา่วยลูบหลัให้
“ไปหาหมอีว่าไหมัวเอ” เฮุนพูเสียอ้อนอย่าน่ารัทำให้นฟัเลิบเลิ้มแน่นอน อย่าพึ่!อย่าพึ่ัใว่านที่เป็นแฟนะโีและอิาผมอนนี้ถ้าหาุยัไม่รู้วามริ
“ไม่ีว่า้าัวเอ” รู้สึว่าเหมือนานยอละพูประโยผิไป าใบหน้าเฮุนที่ำลัยิ้มแย้มนหน้าบานแ่อนนี้หุบลอย่าับพลัน ปาร์านยอลเรียมัวสำนึผิรั้ยิ่ให่
“นี่!ะไปหรือไม่ไปฮะ เ้าถามัวเออีทีะไปหรือไม่ไป ถ้าไม่ไปมึนอนนอห้อ!” สรรพนามในารเรียเปลี่ยนไปในทันทีแ่ไม่ทันไร็โน..
‘พลั่’
ไม่้อใรับเสียำปั้นน้อยๆอน้าๆผมทุบเ้าที่ลาหลัรับ เล่นะุทีเียว เยมีเพื่อนสนิทผมมาถามรับว่าทำไมไม่อบโ้ลับไปผมเลยบอว่าไม่ล้ารับ ไม่อยาให้เมียเ็บอบ้ำนโนบรราเพื่อนสรรเสริว่าพี่ปาร์นหล่อ ‘ลัวเมีย’ นี่บอเลยว่าไม่ไ้ลัว็แ่ .. เรใเมีย
มีนเยถามมารับมารับว่าบับเฮุนไ้ยัไ ไม่อยาะุยเลย โฮะๆ้วยวามที่ผมเป็นแบบอยนั้น็ันไปปิ๊น้อฮุนนามเือนวิศวรรมเรื่อลเ้าให้ ฟัไม่ผิหรอรับนสวยหน้าหวานๆเนี่ยอยู่วิศวะปี3 ว่าะไ้บนี่ยามา็เ้าัวเล่นทำให้ผมเสียเวลาีบไปเือบปี ใระิล่ะรับว่าหน้าสวยๆเสียหวานๆแบบนี้ ‘โห’ สุยอรับ ให้ินเ่าินีนเือบทุืนแ่ลีลาบนเียเนี่ยเผ็ร้อนแรมารับ อ่าห์ *ทำหน้าฟิน* เ็บัว็ยอมรับ
“ปาร์านยอละไปไหม!” น้ำเสียหวานุเรียผมให้หลุออมาาภวั์่อนะหันไปเอใบหน้าหวานำลัแยเี้ยวท้าวเอวให้ผมอยู่ อ่ออีอย่าเวลาเฮุนน้อยใหรือร้อไห้น่าสสารมารับถึปาบอว่าไม่เป็นอะไร็เถอะ
“ไปแล้ว้า” านยอลเินเ้าไปโอบเอวนรัอย่าอออ้อน่อนะพาเินไปที่รถเพื่อให้หมอรวอาารามำบัาอเมีย
“หมอรับผมเป็นอะไร” านยอลเอ่ยถามหมอที่รวผมับเลิิ้วึ้นที่ำลัทำหน้ารุ้มริ่ม สรุปผมเป็นห่าอะไร ? ปาร์านยอลไ้แ่ถามในใ
“นนั้นใ่ภรรยาุหรือเปล่ารับ” หมอี้ไปที่ร่าบาที่ำลันั่่อรอฟัอาาร แล้วมันเี่ยวอะไรับเมียผมล่ะ่อนะพยัหน้าแทนำพู“หมออรวภรรยาุหน่อยนะรับ” หมอเอ่ยออมา้วยเสียเรียบๆ่อนที่ะานยอลลุออแล้วพานรัมานั่แทน ถ้าแ๊ะอั๋ะโบให้แว่นแเลย
“่วนี้รู้สึอยาทานอะไรเปรี้ยวๆบ้าหรือเปล่ารับ” เฮุนพยัหน้า่อนที่หมอะถามเรื่อยๆ แล้วมันเี่ยวอะไรัน
“่วนี้อารม์แปรปรวนบ่อยใ่ไหมรับ” เมียผมอารม์แปรปรวนทุวัน อยาะอบแบบนั้นแ่เรใเมีย
“เวลาอิ่มแล้วรู้สึอยาพัผ่อนอย่าไม่เยเป็นใ่หรือเปล่ารับ” เฮุนพยัหน้าเป็นำอบว่าใ่ทุ้อึ่เรียรอยยิ้มาุหมอไ้ี ยิ้มทำไมวะหมอ - -
“หมอพอะทราบอาารอุแล้วล่ะรับ” ำอบอหมอเล่นเอาานยอลแทบะถลนาทันที ั้นรีบบอมาไวๆอย่าให้พี่มีน้ำโหนะ
“ผมเป็นไรรับหมอ” านยอลรอลุ้นอย่าใใ่อ ไม่ยอมบอสัทีลีลาเยอะนั
“ุแ่เิอาารแพ้ท้อแทนภรรยาอุรับ หมออแสวามยินี” อะไรนะเาำลัะไ้เป็นพ่อนั้นหรอ *0* “ยัไหมออรวภรรยาุหน่อยนะรับ” านยอลพยัหน้าหึหัเพราะอนนี้เาไ้สิหลุไปแล้วหลัาไ้ยินว่าเมีย ‘ท้อ’ น้ำยายัใ้ไ้อยู่เว้ย
านยอลเลยหยิบโทรศัพท์โทรหาเพื่อนรัอย่า ‘บยอนแบฮยอน’ ทันทีเมื่อั้สิไ้และแทบะะโนออไปทันทีเมื่อปลายสายรับโทรศัพท์แล้ว
“ันำลัะไ้เป็นพ่อนแล้วเว้ย” านยอลบอออไป้วยน้ำเสียทีู่ื่นเ้น
(มึรู้ไ้ไ) แบฮยอนอบลับมาอย่าไม่เื่อปาร์านยอล มึ่วยื่นเ้นับูหน่อยไ้ไหมเี้ย =___=
“็วันนีู้มาหาหมอแล้วเอ่อ..หมอบอูแพ้ท้อแทนเมีย” านยอลบอออมาทำให้แบฮยอนหัวเราะพรืออมา มึหัวเราะหาพระแสอะไรรับ
(เาว่าันว่านที่แพ้ท้อแทนเมียเนี่ย เาว่าลัวเมียเว้ย) เอ่อว่าไปเาลัวเฮุนหรือเปล่าว่ะ ?
“ูไม่ไ้ลัวเว้ย” านยอลสวนลับไปทันที นแมนๆเาไม่ลัวเมียันหรอ
“านยอล!ันหิว้าวล่ะนะ เรียั้นานไม่ไ้ยินหรือไ” อ่า เฮุนรวเสร็ั้แ่เมื่อไหร่ันเนี่ย เผลอไปทำหน้าเอ๋อใส่เมียอีวุ้ย เผลอนินทาไปเมียะไ้ยินมั้ยเนี่ย
“ไปแล้ว้าเมีย๋า” านยอลอบลับไปอย่าอออ้อน เฮุนน่ะเวลาโมโหแล้วน่าลัวริๆนะ านยอลสัมผัสไ้
(ไหนบอไม่ลัวไว่ะ) แบฮยอนถามลับมาอย่าิลทำเอานแมนอย่าพี่ปาร์แทบะอบลับทันวัน
“ไม่ไ้ลัวเว้ย..ูแ่เารพเมีย” านยอลบอออไปอย่าภาภูมิใ
“ปาร์านยอล!” เฮุนหันมาเรียเสียเียว่อนานยอลำใบอลาเพื่อน
“แ่นี้่อนนะ” านยอลัสายทิ้เมื่อบสนทนาเมื่อมอไปทาหน้า็เห็นเฮุนมอาวา “ไปแล้ว้า” านยอล่อยๆพาร่าบาเินออไปเพราะว่าลัวะระทบับลูในท้อ เห็นแบบนี้็รัเมียนะรับ านยอลรู้านยอลเห็นานยอลสัมผัสไ้
ไม่เม้น์ไม่อัพ :)
___________________________________________________________
สวัสี่าาาาาาาาทุนนน :)
ไรท์ัสท์เบบี้เปลี่ยนนามปาาแล้วนะะ ไม่ไ้เป็นนอื่นที่๊อปปี้ฟินะะ
นามปาา justbaby มีปัหานิหน่อยเลยทำให้ไรท์ัสินใย้ายะเลย
รีเอร์ไม่ว่าันนะะ :) สามารถพูุยิมันไ้เหมือนเิมเลยนะะ
ความคิดเห็น