บ้านทรงไทย

ลำดับตอนที่ #4 : หวาน~มาเล่นขายของกันเถอะ

 "ข้าวแกงอร๊อย อร่อยจ้า ข้าวแกงอร๊อย อร่อย" เสียงเจื้อยแจ้วของคุณนิดร้องเพลง

ซึ่งจำมาจากละครโทรทัศน์เรื่องหนึ่ง 

"นิด เสียงเบาๆหน่อยสิ เดี๋ยวคุณย่าท่านได้ยินก็ลงมาดุหรอก"

เสียงเล็กๆแต่ดัดให้เป็นเสียงผู้ใหญ่ วางโตอย่างนี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก คุณหน่อย

"แหม พี่หน่อยก็ พอไม่ได้เป็นคนขายหน่อยเดียวทำเป็นโวยวาย"

คุณนิดว่าหัวเราะคิกคัก คุณหน่อยอายหน้าแดง

ไม่ใช่อายใครแต่อาย นายดำ ผู้ยืนกระหยิ่มยิ้มย่องอยู่ข้างๆ

"ขนมจีน ได้แล้วค่ะ" เสียงหวานใส ของเด็กหญิงมอมแมม ดังขึ้น

ดำ รับแล้วจ่ายตังค์ซึ่งไปเก็บก้อนกรวดก้อนหินมาทำ

ก้อนกรวด = ๕ บาท

หินสีดำ =  ๒๐ บาท

หินสีขาว =  ๕๐ บาท

"ขอบคุณค่ะ แล้วเชิญแวะมาได้ใหม่นะคะ"  หวานยิ้ม

"เด็กๆ ขายอะไรกันจ๊ะ"  เสียงนุ่ม หวาน แช่มช้อย ดังขึ้น อยู่เบื้องหลัง ของเด็กหญิงหวาน

"คุณแม่" คุณนิดคุณหน่อยพูดขึ้นพร้อมกัน แล้วเข้าไปโอบ กอด

"ก็คุณแม่น่ะสิจ๊ะ นี่ได้เวลาอาหารกลางวันแล้วลูกยังไม่ไปกินอีกหรือ?"

"อ๋อ...อิ่ม..." คุณนิดยังพูดไม่ทันจบ คุณหน่อยก็ยื่นมือมาปิดปากน้องสาว

"เรา..ยังไม่หิวค่ะคุณแม่" เธอว่าพลางส่งยิ้มแหยๆให้

"หือ ? แล้วนั่นถุงอะไรจ๊ะ"  คุณแม่คนสวยพูด เอามือชี้ไปที่ถุงก๋วยเตี๋ยวผัด ๓ห่อ

ที่ใส่ใบไม้ไว้อยู่

"อ๋อ ดำ เค้า ซื้อก๋วยเตี๋ยวผัดมาทานค่ะคุณแม่ เลยเอา ถุงมาใส่ใบไม้"

คุณหน่อยแก้ตัว และ ยิ้ม อายๆ คุณแม่ก้มลงมองเธอ และหัวเราะ อย่างรู้ทัน

"จ้า ยังไม่หิวก็ยังไม่หิว" เธอพูดและเดินไป๒-๓ก้าว  ก่อนจะหันกลับมา อย่างนึกขึ้นได้

"นิด หน่อย ตามแม่มาในครัวหน่อยสิ" ว่าแล้วก็ออกเดินไปด้วยท่าทางแช่มช้อย

อ่อนหวานอย่างกุลสตรี แต่ก็ดูสง่างามเหมือนหงส์  ทำเอาหวานจ้องไม่วางตา

"เฮ้อ...เกิดมามีพ่อมีแม่นี่ดีแท้ เหอะ เข้าไปในครัว สงสัยจะได้กินขนมอีกล่ะสิ"

นายดำเปรยขึ้นอย่างนึกเวทนาชะตาตัวเองหนักหนา

ผ่านไป ๑๐ นาที คุณนิดจึงเดินยิ้มออกมา พร้อมกับ ขนมน้ำดอกไม้ ขนมกลีบลำดวน อย่างละจาน

"อ่ะ นี่ เยอะด้วยเห็นมั๊ย พี่แบงค์ หวานนน" คุณนิดพูด ลากเสียงยาววววว

"แล้วคุณหน่อยล่ะ" ดำ พูดขึ้นพลางหยิบ ขนมน้ำดอกไม้สีสวย พลาง

"อ๋อ พี่หน่อยกำลัง คั้นน้ำส้มอยู่ อีกเดี๋ยวก็ออกมาแล้วล่ะ"

คุณนิดพูด มองดู แบงค์ และหวาน กินขนมอย่างเอร็ดอร่อย  พลางกลืนน้ำลาย เอื๊อก!

ดำกินอย่างที่เรียกว่าไม่ "บัดยะบัดยัง"  จนลืมหันไปมองคุณนิดที่นั่งตาละห้อยอยู่ข้างๆ

ส่วนหวาน ด้วยความเป็นเด็กช่างสังเกต  จึงถามคุณนิดว่า

"คุณนิดไม่กินหรือ ?"  เธอถามเล่นเอาคุณนิดสะดุ้ง

"อ๋อ มีอีกในครัวเยอะแยะเลย อันนี้คุณแม่ให้เอามาให้พวกเธอน่ะ" 

หวานเอียงคอ ดำหยุดเคี้ยวขนม อ้าปากค้างพะงาบๆเหมือนจะพูดอะไรแต่ก็พูดไม่ออก

พอดีคุณหน่อยซึ่งถือน้ำส้มคั้นมา๒แก้วเดินมาจึงถาม

"อ้าว ดำ ขนมไม่อร่อยหรือยังไง เอ้านี่น้ำส้ม"  คุณหน่อยถามอย่างไม่ฟังคำตอบและวางน้ำส้ม

ดังปึงจนเกือบหก ดำและหวานมองหน้ากัน และส่งยิ้ม ไม่พูดว่ากระไร

ลงมือกินขนมต่อ

พอหนังท้องตึงหนังตาก็เริ่มหย่อนคุณนิดคุณหน่อยมองดูดำและหวาน นอนแผ่บนเสื่อปูนั่ง

ข้างๆมีแก้วน้ำส้มและจานขนมที่ว่างเปล่า ดำหาวออกมาหวอดใหญ่ พาให้หวานหาวตาม

คุณนิดผู้ที่ซึ่งไม่ค่อยชอบนอนก็ตาจะปิดเมื่อมาเห็นท่านอนแสนสบายของ๒คนนี้

เธอหย่อนตัวลงนั่งข้างๆหวาน ลังเลอยู่พักจึงล้มตัวนอนหลับตาพริ้ม

ส่วนคุณหน่อย เห็นดังนั้น จึงรีบปลุกคุณนิด

"นิด...มานอนอะไรตรงนี้ ไป ขึ้นไปนอนข้างบนตรงนี้สกปรกนะ"

"แหม สกปรกอะไรล่ะพี่หน่อยนี่เสื่อรองนั่งนะ" คุณนิดว่า และหาว

"พี่หน่อยก็มานอนกับนิดเถอะมา"

"ไม่ล่ะย่ะ"

"อื้ม งั้นหนูนอนแล้วนะ" คุณนิดว่าพลางเอาแขนขึ้นมาหนุนหัว

ตอนนี้เป็นเวลาคล้อยบ่าย ดวงอาทิตย์ส่องแสงเจิดจ้า แต่ด้วยที่กล่าวมาข้างต้น

คือเรือนไทย หลังนี้มีต้นไม้ พฤกษานานาชนิดจึงทำให้ร่ม เย็นสบาย

คุณหน่อยยืนมอง คนทั้ง๓ ที่หลับกันอย่างสบาย ก็เกิดง่วงขึ้นมาบ้าง

เปิดปากหาว ๒-๓หวอด ก็นั่งลงข้างๆคุณนิด ทำเป็นหยิบนู่นจับนี่ไปเรื่อย

พลางมองหน้าคุณนิดว่าหลับหรือยัง เมื่อเห็นว่าคุณนิดหลับสนิทดีแล้ว

คุณหน่อยก็ล้มตัวลงนอนข้างคุณนิดหลับตาพริ้มด้วยความสบาย

สายลมโชยมาพาเอากลิ่นหอมของดอกคัดเค้ามาด้วย

เฮ้อ...ช่างสบายอะไรอย่างนี้

 คุณหน่อยคิดและเผลอหลับไป เธอกะว่า จะตื่นให้ได้ก่อนคุณนิด แบงค์ และหวาน

เพื่อที่จะไม่ได้ไม่เสียหน้า...

**********************************************

ขนมน้ำดอกไม้

ขนมไทยอีกชนิดที่มีความหอมหวานในตัว และมีเสน่ห์ของขนมที่ลง ตัว   อีกทั้งยังทำได้ง่าย ไม่มีเครื่องปรุง หรือขั้นตอนที่ยุ่งยากอะไรนัก   มี ความหอมอร่อยที่ได้จากน้ำลอยดอกมะลิ   ความนุ่มนวลของตัวแป้งที่ทำ ให้ขนมชนิดนี้ บ่งบอกถึงความอ่อนโยนของคนไทย ที่แสดงออกมาในตัวขนม

ขนมกลีบลำดวน

ปัจจุบันนี้ ดอกลำดวน ถือว่าเป็นดอกไม้ประจำจังหวัด ศีรษะเกษ เป็นไม้หอมของไทยชนิดหนึ่ง

ขนมนี้แป้งจะกรอบร่วน ไม่กระด้าง รสหวานมัน และมีกลิ่น หอม ขนมกลีบลำดวน จะมีสีนวลจะไม่เหมือน ดอกไม้จริง แต่ขนาดเท่าและการปั้นกลีบจะเหมือนดอกไม้จริง