บ้านทรงไทย

ลำดับตอนที่ #2 : นายดำ

คุณนิดคุณหน่อยอาบน้ำเสร็จแล้วลงมานั่งเล่นกันข้างล่าง   รออาหารเช้า  นั่งสักพักก็เริ่มเบื่อ

จึงพากันเดินดูรอบๆบ้านๆ  เดินไปจนถึงข้างหลังบ้าน  เจอดอกมะลิวัลย์ และชบา

คุณนิดเด็ดดอกชบามาทัดหู ส่วนคุณหน่อย เด็ดดอกมะลิวัลย์ มาติดตรงกระดุมเสื้อ

"ตุ้งติ้งตะรุ่งตุ้งติ้ง โอ้แม่น้องหญิงเด็ดดอกชบา ตุ้งติ้งตะรุ่งตุ้งติ้ง  เจ้าแม่เนื้อเย็น  หยิบดอกมะลิวัลย์"

เพลงที่ฟังไม่ได้สรรพ  จับทำนองไม่ได้ และเสียงร้องก็ฟังแปร่งๆดังขึ้น  คุณนิดและคุณหน่อยหันไปทางต้น

เสียง  พบว่าเป็น เด็กชายวัย ๑๑ปี ผอมผิวคล้ำ ผมหยักศกยืนยิ้มแฉ่งอยู่ทางรั้วบ้านข้างๆ

"สวัสดีครับคุณหนู" เขาว่า  "สวัสดีค๊า" คุณนิดร้องทัก ขณะคุณหน่อยทำตาเขียวใส่น้องสาว

แล้วก้มลงกระซิบ "นิด ไปทักเค้าได้ยังไงกัน คุณแม่บอกว่า ห้ามทักคนแปลกหน้านะ"

"อ้าวๆกระซิบเบาๆหน่อยคร๊าบบคุณหนูหญ่ายยยย"   เขาทำท่า เลียนแบบพระเอกในละคร

ที่ "คุณท่าน"  ให้ดูเมื่อวาน และเผอิญละครเรื่องนี้คุณหนูหญ่ายยย ก็เพิ่งดูเหมือนกัน จึงเอ่ยกลับไปว่า

"นาย จะทำอย่างนี้กับฉันไม่ได้นะ"  พระเอก กำลังจะแสดงบทต่อไป ก็พอดีมีเสียงผู้หญิงขัดขึ้น

" ไอ้ดำ ไอ้ดำ"   คุณนิดคุณหน่อยมองหน้ากันเอง ก่อนจะหันไปมองหน้า พ่อพระเอกผิวคล้ำ

หันไปเห็นเขายิ้มแหยๆ  พร้อมพูดว่า "เดี๋ยว กระผมมานะขอรับ" ว่าแล้วก็เดินไป ๒-๓ ก้าว

แล้วหันมาโบกมือ "บ๊ายบาย" ให้เด็กหญิงทั้ง ๒ ยังไม่ทันจะหันกลับไป ก็มีหญิงวัยกลางคน

ก้าวฉับๆออกมา ดึงหู พระเอก แล้วพูดตะคอกว่า "หนอย ไอ้ดำ เอ็งมาทำไรตรงนี้แต่เช้า ห๊ะ"

คุณนิดคุณหน่อยยืนมองทำตาปริบๆ ก่อนจะปล่อยก๊ากออกมา 'ไอ้ดำ'เห็นดังนั้นจึง

พูดด้วยเสียงอันดังว่า "ฉันไม่ได้ชื่อดำฉันชื่อแบงค์ กรุณาเรียกให้ถูกด้วย"

ว่าพลางกอดอก ปั๊ก! "นี่แน่ะ หนอย แบงค์ แบงค์๒บาทสิวะ"

"โอ๊ย  น้าเล็ก ฉันเจ็บนะ" เขาพูด เอามือคลำหัวที่เพิ่งถูกฟาดมาอย่างแรง

"เออ เจ็บซีดีจะได้จำ ไป ไปทำงานได้แล้ว" นางเล็กว่า แล้วเดินนำ

"บ๊ายบายนะครับคุณหนู เดี๋ยวทำงานเสร็จจะออกมาเล่นด้วย"

โบกมือบ๊ายบายอีกครั้งก่อนเดินจากไป

"คุณนิด คุณหน่อยคะ" เสียงผู้หญิงดังขึ้น

คุณนิดคุณหน่อยหันไปดู "อีก10นาทีจะได้เวลาอาหารเช้าแล้วค่ะ"  ผู้หญิงคนนั้นบอก

"จ้ะ" คุณหน่อยรับคำผู้หญิงคนนั้น แล้วหันไปทางคุณนิด"เราไปล้างมือกันเถอะจะได้ไปกินข้าว"  

ว่าแล้วก็พาเดินนำ วางมาดเป็นผู้ใหญ่เต็มที่ส่วนคุณนิดก็กระโดดตามไปอย่างอารมณ์ดี

******************************************************************************

มะลิวัลย์

ต้มมะลิวัลย์เป็นพืชที่ใช้เถาเลื้อยพันไปตามต้นไม้ต่างๆที่อยู่ใกล้ๆ

เอาเป็นที่ยึดเหนี่ยว เช่นอาคาร ริมรั้ว ใบสีเขียวสด มีกลีบดอกขาวยาวหลายกลีบด้วยกัน กลิ่น

หอมเย็นสดชื่นมากมักจะเจริญได้ในดิบทั่วๆไป ปลูกกันมากตามบ้าน วิธีปลูกนิยมเอามาปักชำ

ส่วนรากและดอกสามารถนำมาเป็นยาได้ โดย รากจะใช้ถอนพิษต่างๆได้ดี เช่นถอนพิษยา

ส่วนของดอกก็เอามาปรุงผสมกับสมุนไพรอื่นเป็นยาหอม ใช้เป็นยาแก้ไอ แก้ร้อนใน และบำรุงหัวใจได้ดี

ชบา

ชบาเป็นไม้พุ่ม สูงประมาณ ๘ ฟุต ใบเป็นใบเดี่ยว ฐานใบกว้าง ปลายใบแหลม ขอบใบเป็นจัก ดอกมีทั้งชนิด

ราและชนิดซ้อน มีเกสรตัวผู้มาก ก้านจะเป็นหลอดหุ้มเกสรตัวเมียเอาไว้ เกสรตัวเมียมี 5 แฉก เป็นตุ่มยื่นออก

มา วิธีปลูกขยายพันธุ์คือปักชำ

ราก ใช้รากสับโขกให้ละเอียดพอกแก้ฟกบวม อักเสบ พอกฝี ใช้เป็นส่วน ผสมของยาระบาย ใช้ทผิวหนังให้

ชุ่มชื้น

                

รากและเปลือก แก้อาการประจำเดือนมาไม่ปกติ คอมดลูกอักเสบ แก้ไอ ใช้เป็นยาขับน้ำย่อย                        

ใบและดอก ใช้รักษาอาการเลือดกำเดาออก แก้ฝีพุพอง                                                                                    

ดอก ใช้ชงดื่มลดพิษไข้ กลีบดอกขยี้ให้ช้ำทาศรีษะเป็นยาบำรุงผม