รักหวานมันส์ของสาวแสบวัยใส

ลำดับตอนที่ #1 : ความจริงในอดีตที่ปวดร้าว

                 เรื่อง  รักหวานมันส์ของสาวแสบวัยใส

เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยย  >0<  เปิดเทอมใหม่ เนียทำไมมันช่างน่าเบื่อแบบนี้นะเซ็งจริง ๆ เลย  ไม่มีอะไรให้

ทำเลย  อยู่มาจนจะเรียนจบอยู่และ  แต่ดีนะที่ยังมีหนุ่มที่ชั้นสนใจมาให้มองอยู่เลยไม่ค่อยน่าเบื่อเท่าไหร่  อิ

อิอิ >-<  แต่พอพูดถึงก็พาลทำให้อายเหมือนกันนะเนีย   จะไม่อายได้ไงล่ะก็เมื่อวันวาเลนไทม์เทอมที่แล้วน่ะ

สิเราเล่นไปบอกรักเค้าแต่ดันโดนเค้าปฏิเสธมา T_T  เลยไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ใหนแถมยังเรียนอยู่ห้อง

เดียวกันเลขที่ก็ใกล้กันอีกนั่งสอบทีเงี้ยไม่รู้จะทำตัวไงเลย   แต่ก็ไม่ค่อยเศร้าเท่าไหร่หรอกก็ถ้าเทียบกับรัก

ของเราเมื่อสามปีที่แล้วตอนอยู่ม.ต้น ปี 3 พูดแล้วก็เหมือนละครน้ำเน่า  เราเจอกับรุ่นพี่ทาคุ ตอนที่เล่นวอ

ลเล่ห์อยู่แล้วลูกบอลก็ดันขึ้นไปข้างอยู่ที่ชั้นสอง แต่ก็ไม่มีสุภาพบุรุษตัวใหนเอ้ยตนใหนเก็บให้ซักคนมัวแต่

ยืนมองลูกอยู่นั่นแหละ ชั้นแหละหมั้นไส้  ( ลืมบอกไปพอดีชั้นน่ะเป็นพวกหัวโบราณนิดหน่อย  เกลียดพวก

ผู้ชายที่ไม่เป็นสุภาพบุรุษ พวกเอาเปรียบผู้หญิงเห็นทีไรเลือดขึ้นหน้าทุกที )  แต่แล้วก็มีเทพบุตรสุดหล่อของ

ชั้นคนนึง  0_0 นอกจากจะหล่อแล้วยังมีน้ำใจอีกลงมาเก็บบอลให้  >0< อยากจะกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด 

ดังๆเป็นภาษาฝรั่งเศษ  เทพบุตรตกสวรรค์รึไงเนียอะไรจะหล่อบาดใจขนาดนี้  " นี่ๆ มิซากิ มีรุ่นพี่หล่อขนาด

นี้ในโรงเรียนเราด้วยหรอ  ทำไมชั้นไม่เคยเห็นเลยง่ะ "

" ฮ่าๆๆๆ  ยายมิโกะนี่แกตะลึงขนาดนี้เลยหรอ เดี๋ยวชั้นจะสืบให้ก็แล้วกันว่าเค้าอยู่ปีใหน"

*-* " จริงๆ นะ  มิซากิที่ร้ากกกกกกกกกกกกกกกกก"  เพื่อนชั้นคนเนียถ้าสนใจใครแล้วก็สืบรู้ทุกอย่าง  ถึง

ขนาดนั่งฮึท่าใหนมันยังรู้  แหะๆๆ  อันหลังไม่จริงหรอ

" ฮ่าๆๆๆๆๆๆ  ไม่เป็นไรหรอก  เพราะชั้นก็สนใจเพื่อนของเค้าที่ยืนอยู่ข้างๆ นู้นเหมือนกัน "

-_-!  "  โธ่  ไอ้เราก็นึกว่ารักเพื่อนจริงๆ " 

เวลาผ่านไปเพียงไม่กี่ชั่วโมง มิซากิก็วิ่งมาพร้อมกับข่าวดีที่ว่าเค้าอยู่ม.ปลาย ปี 3 ห้อง 3 อยู่ห้องตรงข้ามกับเรา

เลยเพียงแต่คนละชั้นเราอยู่ชั้น4 แต่เค้าอยู่ชั้น 3 และเวลาก็ผ่านไปหลายวันกับการออกมานั่งมองทุกคาบพัก

ของเราก็ทำให้รุ่นพี่ทาคุเห็นเราอยู่ในสายตาจนได้  และเค้ามักจะส่งยิ้มให้เราเสมอเวลาที่เดินออกมาแล้วเห็น

เรา  ถ้าไม่เห็นเค้าก็จะมองหาเรา  ตอนนั้นเรามีเพื่อนสนิทอยู่  2 คน นั้นก็คือ  มิซากิ  อายูมิ  เรามักนั่งคุยกัน

เรื่องรุ่นพี่ทั้งสามคนที่พวกเราแอบชอบเสมอ  เวลาผ่านไปยิ่งนานมิซากิ  และอายูมิก็เริ่มที่จะเบื่อกับรุ่นพี่ของ

พวกเค้า เพียงเราเท่านั้นที่กลับยิ่งมองเค้ามากขึ้นทุกวันๆ  จนชั้นรวบรวมความกล้าเขียนจดหมายสารภาพรัก

เค้าไปเพราะเราใกล้จะจบกันทั้งคู่แล้วและชั้นก็มั่นใจในระดับนึงว่าเค้าจะต้องตอบ yes  แน่นอน  วันนั้นมิซา

กิไม่สบายมาไม่ได้ชั้นจึงให้อายูมิส่งจดหมายให้ชั้นแทน  พักเที่ยงอายูมิวิ่งขึ้นมาด้วยความเหนื่อยหอบพร้อม

กับคำตอบ

 " มิโกะ  -_-,  คือ พี่เค้าปฏิเสธแกว่ะ  "

T_T  " หรอ  ไม่เป็นไร "

"  แต่ไม่เป็นไรนะเว้ย  ชั้นน่ะด่าเค้าให้แกเรียบร้อยแล้ว  หนอย! บังอาจมาหักอกเพื่อนชั้น "

0๐0 " ฮะ!  แกไปด่าเค้าทำไม  จะบ้าหรอ เฮ้ย.........แต่ก็ช่างเหอะก็แกหวังดีกับชั้นหนิเนอะ "

" เฮ้ย  มิโกะ  "

" ฮึ  "

" พี่ทาคุเค้ามาตอบแกด้วยตัวเองแล้วแหละ  นู้นน่ะ "

0_0  อะไรกันเนียแล้วเค้าขึ้นมาหาชั้นด้วยตัวเองแบบนี้ชั้นก็ใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่มหมดสิ  เอาล่ะสิชั้นทำตัวไม่ถูก

เลย   เจ้าขาบ้านี่ก็จะสั่นอะไรกันนักกันหนาเค้าไม่ใช่ผีซะหน่อย  >_<  เอาแล้วไงเค้ากวักมือเรียกเราใหญ่

แล้ว  ขืนไม่ไปมีหวังอาจารย์สงสัยแหง ๆ  แล้วก็ต้องถามว่ามีอะไรรึเปล่า  แบบนั้นมีหวังตกเป็นเป้าสายตา

แหง แค่ตอนนี้ทุกคนก็มองกันทั้งห้องแล้ว  รีบออกไปดีกว่า 

ต้องตีหน้านิ่งๆ ไว้ก่อน  แต่ขาทำไมมันสั่นจังนะ  -_-  " มีไรคะพี่ทาคุ "

" เอ่อ  คือพี่อยากจะมาบอกกับมิโกะเรื่องคำตอบน่ะ  คือพี่มีแฟนอยู่แล้ว "

0๐0

" พี่ไม่ได้รังเกลียดมิโกะนะ  แต่ว่ามิโกะต้องเข้าใจนะ  ว่าพี่มีแฟนแล้วพี่ไม่อยากคบใครหลายคน  ถ้ามิโกะมี

แฟนมิโกะก็คงไม่อยากให้แฟนตัวเองไปยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นใช่มั้ย  มิโกะต้องเข้าใจนะ  เรามาคบกันแบบ

เพื่อน  แบบพี่  แบบน้องกันดีกว่ามั้ย  ยืนยาวกว่าด้วย  "

0_0 ".................."

" งั้นพี่ไปก่อนนะ  พี่มีเรียนต่อน่ะ  "

0_0  "......................"

-_-

T-T

             นั้นเป็นเหตุการณ์ที่พึ่งผ่านมาเมื่อ 3 ปีก่อนแต่ความเสียใจของชั้นไม่จบลงเพียงแค่นั้นสองปีหลังจาก

นั้นชั้นก็ได้รู้ว่าอายูมิคบกับรุ่นพี่ทาคุ  ตอนนั้นชั้นช็อคมากที่รู้เรื่องนี้และเสียใจมากเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา

ชั้นยังไม่เคยลืมรุ่นพี่ทาคุเลยและชื่นชมเค้าเสมอ  แต่ชั้นก็โทษใครไม่ได้เพราะชั้นคิดว่าชั้นอาจไม่ได้เกิดมา

เพื่อผู้ชายคนนี้ก็ได้  และชั้นก็ตัดสินใจที่จะลืมเค้าซะ

"เฮ้ย  มิโกะ " ^_^ เสียงใสปนห้าวแบบนี้ดังมาจากทางด้านหลังของชั้น  ชั้นรู้ทันทีว่านี่คือเสียงของใคร

" ไง  มิซากิ " ^_^ ตอนนี้ชั้นย้ายมาเรียนต่อม.ปลายที่โรงเรียนแห่งหนึ่งในเมือง  ชั้นได้รู้จักเพื่อนใหม่เพิ่ม

ขึ้นอีก 2 คน ส่วนเพื่อนเก่าก็มีเพียงมิซากิเท่านั้นที่มาเรียนกับชั้น  แต่ชั้นก็ไม่ได้ขาดการติดต่อกับอายูมิเลยเรา

ยังคงคุยกันเหมือนเดิมและอายูมิก็มักจะเล่าเรื่องพี่ทาคุให้ฟังเสมอ

" ไงอะไรล่ะ  เบื่อจะตายอยู่และเปิดเทอมทีไรเซ็งทุกที  วันนี้เราจะไปใหนดีหว่า "

" ชั้นอยากไปแหกปากอะ  รู้สึกอัดอั้นมาเป็นเดือน "

" ก็ดีเหมือนกันนะชั้นก็จะไปหาอาหารตาเหมือนกัน ช่วงนี้รู้สึกตามันขาดอาหารเสริมไปอะ ไม่ได้มองผู้ชาย

หล่อๆ มาเป็นเดือน  ฮ่าๆๆๆๆๆๆ "

" ก็นี่ไงชั้นกำลังใส่อาหารเสริมให้ตาอยู่นี่ไง "

" นี่แกนั่งมอง ยุน อิจิ อีกแล้วหรอ ไม่เบื่อบ้างรึไง อยู่ห้องเดียวกัน เลขที่ก็ใกล้กันมองซ้ำทุกวันอยู่ได้  ไปหา

อะไรใหม่ๆ ดีกว่า " +_+

" ก็ อิจิ แต่งตัวเท่ห์จะตาย ใครจะไปเบื่อลง ผมสีน้ำตาลรับกับหน้าคมๆของเค้า บุคลิคก็ตลกดี แถมยังเก่งกีฬา

อีกต่างหาก  ถ้าห้องเราขาดเค้าไปมีหวังเงียบเหงาตายเลย  ขาดคนทำเสียงประหลาด  อิอิอิ " ^_^

-_-! " นี่ตกลงแกชอบอิจิตรงที่มันประหลาดช่ายมั้ย "

" ช่าย " ^_^

-_-! " ถ้าชั้นเป็นอิจิชั้นคงภูมิใจมั๊กมากที่มีคนชอบชั้นเพราะชั้นประหลาด "

" แหม............. อย่าพูดแบบนั้นสิ  ถ้าเป็นแก แกคงจะดีใจไว้นะที่มีคนมาชอบเพราะคนส่วนใหญ่เค้าไม่ชอบ

สัตว์ประหลาดกันหรอก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ "

- -* " นี่  น้อยๆ หน่อยย่ะ  ถ้าชั้นเป็นสัตว์ประหลาดแล้วแกจะเป็นอะไรยะ "

" โอ๋ๆๆๆ  ล้อเล่นน่า  เออว่าแต่วาเลนไทม์ปีนี้ชั้นกะจะบอกชอบอิจิเค้าแหละ "

*0* "จริงดิ  ใจกล้าจริงๆ เพื่อนเรา  เฮ้ย...........ไม่เหมือนชั้นเลยไม่เลื่อนขั้นซักที "

" แล้วทำไมแกไม่บอกมันไปซะทีว้า  ก็สนิทกันซะขนาดนั้นอยู่แล้ว "

"มิซากิ " 

"พูดยังไม่ทันขาดคำมานู้นและ "

" ว่าไงจ๊ะ คาโอรุ ที่ร๊ากกกกก " ^_^

" แหวะ  ตรูจะอ้วก  เรียกตรูซะหวานเชียว " -_-

"แหมมมมมมมมมมมม  เรียกแค่นี้จะอ้วก  ทีเมื่อคืนเนีย  ฮุบ! "

"นี่ ตรูรู้นะเว้ยว่า แกจะพูดอะไรน่ะไอ้มิซากิ เดี๋ยวคนอื่นเค้าเข้าใจผิดขึ้นมาจริงๆ จะทำไง  ตรูอุตส่าเก็บความ

บริสุทธิ์ของชายชาตรีมาตั้งนานนะเว้ย " *-*

"อี๋..........แหวะ หน้าอย่างแกน่ะ ใครเค้ามองเค้าก็รู้แล้วว่าแกบริสุทธิ์น่ะ เพราะหน้าอย่างแกไม่มีใครเค้าแล

หรอก ฮ่าๆๆๆๆ "

-_-+"หนอย! ไอ้มิซากิ  ตรูไม่คุยด้วยและไปหาเพื่อนตรูดีกว่า  อิจิเว้ยยยยยยยยยย "

"เห็นมั้ย  มิโกะแกจะให้ชั้นบอกความรู้สึกชั้นได้ไงวะ ก็ในเมื่อแค่พูดแค่นี้มันยังรับไม่ได้เลย  ขืนให้ชั้นบอก

มันไปมีหวัง............"

" เออก็จริง งั้นแกมาช่วยชั้นคิดดีกว่าว่าจะ บอกกับอิจิยังไงดี "+-+

"แล้วแกมั่นใจในคำตอบรึเปล่าวะ คุยกันก็ยังไม่เคยคุยเลย แล้วจู่ๆ ไปบอก เดี๋ยวมันก็งงตายเลย "

-,- " ก็ชั้นไม่ได้หวังคำตอบนี่หว่า แค่อยากให้เค้ารู้เอาไว้ แล้วก็หันมามองว่ามีชั้นอยู่บนโลกใบนี้อีกคนนึง แค่

นี้ก็พอและ  ใหนๆ อีกไม่กี่เดือนก็จะจบแล้ว ดีกว่าออกไปแบบไม่ได้พูดไรเลย "

" เออ ก็จริง แต่เดี๋ยวค่อยคิดแล้วกันอีกหลายอาทิตย์ ตอนนี้ไปเที่ยวกันก่อนดีกว่า เดี๋ยวชั้นไปเรียกคาโอรุก่อน

นะว่ามันจะไปด้วยเปล่า "

" อืมๆ "

แล้วเราก็มาถึงร้านคาราโอเกะร้านประจำของพวกเราในห้างสรรพสินค้าแถวโรงเรียน  พวกเรามักมาที่นี่

ประจำเวลาที่เรียนมาเครียดๆ หรือเหนื่อยจากการทำการบ้านส่งอาจารย์เยอะๆ  และโดยเฉพาะช่วงที่อกหัก ที่

นี่จะเป็นสถานที่แรกที่พวกเรานึกถึงเสมอ

" เฮ้ย  คาโอรุ คนเยอะว่ะ  เดี๋ยวแกไปหยิบบัตรคิวมาดิแล้วก็ไปเดินเล่นฆ่าเวลาในการรอ "

"เออๆ รู้แล้วน่า สั่งเป็นคุณนายเลย "

^_^    ^_^

ระหว่างที่คาโอรุเดินไปหยิบบัตรคิวก็ได้เดินสวนกับกลุ่มของพวกผู้หญิง ม. ปลาย สามสี่คนที่กำลังยืนกระดี้

กระด๊าในความหล่อของคาโอรุ  ผู้หญิงม.ปลายพวกนั้นต่างผลักกันราวกับจะให้ใครคนใดคนหนึ่งเดินมาขอ

เบอร์ทำให้คาโอรุหันไปมอง

ผัวะ! " ไอ้มิซากิ  นี่แกทำอะไรวะ  ตรูเจ็บนะเว้ย  "

-_-* " ก็แกน่ะยืนมองอะไรอยู่ได้ ฮะ! อย่าได้ใจไปหน่อยเลยผู้หญิงพวกนั้นเค้าไม่ได้มองแกหรอกเค้ามอง

คนข้างๆ แกนู้นที่มากะแฟนอะ  หน้าจืดยังกะเผือกอย่างแกน่ะผู้หญิงพวกนั้นเค้าไม่มองให้เสียดวงตาหรอก

เฟ้ย "

-_- " เออ ๆๆ  ตรูมันไม่หล่อ  หน้าก็จืด  ตรูรู้หรอกน่า "

ระหว่างที่เราเดินเล่นกันอยู่สามคนชั้นก็แอบดึงตัวมิซากิมาเดินรั้งท้ายกับชั้นสอง

" นี่มิซากิ  แกไปพูดแบบนั้นกับคาโอรุได้ไงวะ  ไอ้คนที่แกชี้ว่าเค้าหล่อข้างๆ มันน่ะ  ตาก็ตี่  หน้าก็เหลี่ยมแถม

ทรงผมเรียบแป้เลย "-_-?

" ไม่ได้หรอก  เดี๋ยวมันได้ใจว่าหน้าตามันหล่อ  ต้องด่ามันเอาไว้เยอะๆ มันจะได้ไม่คิดว่าตัวเองหล่อจะได้ไม่

กล้าไปจีบใครด้วย "

" โธ่ๆๆ  ชั้นก็นึกว่าอะไร  หึงว่างั้นเห๊อะ " ^_^

" ก็เออสิวะ  ใครจะทนเห็นคนที่ตัวเองชอบไปมองผู้หญิงคนอื่นตาเป็นมันได้ไงล่ะ  " *~*

" เฮ้ย.......... เนียแหละน้า........เค้าถึงว่ามีรักแต่เก็บเอาไว้คนเดียวมันก็อึดอัดแบบนี้แหละ " ^_^

" ใครจะไปเหมือนแกล่ะ  ชอบใครก็สารภาพกับเค้าทุกคนเลย  แต่ก็ไม่เคยมีแฟนมายันปัจจุบัน "

-_- "....................."

"เฮ้ยๆ  ชั้นขอโทษว่ะ ชั้นปากไวไปหน่อย "-||-

-_- " ช่างมันเหอะ  กูก็อยากจะลืมๆ มันซะที  แต่ยิ่งอยากลืมมันยิ่งจำว่ะ "

" เออ ชั้นเข้าใจ เป็นชั้นคงไม่ยืนหน้านิ่งยิ้มรับความเป็นจริงแบบแกได้หรอกนะ  มีที่ใหนวะเพื่อนสนิทที่

เรียนมาด้วยกันอย่างไอ้อายูมิเดินมาบอกว่าคบกับรุ่นพี่ทาคุที่แกชอบมานานแถมยังพากันเดินจูงมือมาโชว์ตัว

ให้เพื่อนที่โรงเรียนใหม่เห็นอีกต่อหน้าต่อตา  นี่ถ้าเป็นชั้นนะ จะตบซะตรงนั้นเลย "

" แกก็พูดบ้าๆนะ  อายูมิมันก็เพื่อนพวกเรานะเว้ยเรียนด้วยกันมาตั้งนานสนิทกันมาก็หลายปี แกทำมันได้ลง

คอหรอวะ "

" ก็ได้เพราะคำว่าเพื่อนสนิทเนียแหละชั้นถึงบอกว่ายอมไม่ได้ไง  มีที่ใหนว้าสนิทกันมาตั้งนานก็น่าจะรู้ๆ กัน

อยู่ว่าแกชอบรุ่นพี่มากแค่ใหนแต่มันยังทำได้ "

" เออน่า...........ช่างเหอะเดินเที่ยวต่อดีกว่า ปะนู้นปล่อยให้ไอ้หน้าจืดของแกเดินคนเดียวเดี๋ยวมันก็หงอยตาย

หรอก "

>_< " นี่  อย่ามาเรียกอนาคตแฟนของชั้นว่าหน้าจืดนะเฟ้ย  ออกจะน่ารักน่ากอดซะขนาดนี้ "

-0- " แหวะ  ทีเมื่อกี้แหละด่าเค้าทีลับหลังชมจนมดขึ้นเลยแกเอ้ย "

" ไม่ได้หรอกความจริงมีเพียงเราเท่านั้นที่รู้  ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ " ^_^

เย็นวันนั้นเราร้องคาราโอเกะกันสุดเสียงเพื่อระบายความเบื่อหน่ายในวันเปิดภาคเรียนแรกของ ปี3  ออกมา

ทำให้ความรู้สึกและบรรยากาศดีขึ้นมาบ้าง  มิซากิและคาโอรุก็เถียงกันตลอดในห้องคาราโอเกะเหมือนเคยๆ

ทำให้บรรยากาศเต็มไปด้วยความครึกครื้นและเสียงหัวเราะของชั้น