# โกดังเก็บของ # ไม่มีกิจห้ามเข้า!!!!

ลำดับตอนที่ #1 : Audition : ส่ง Forever G / เรียบร้อย!

ของไอดี Casinoty จ้า

[หมายเหตุ - ยืมโกดังของคนอื่นมาสมัครหนะ! เวลาประกาศก็ใช้อันนี้แหละนะ แต่จะเอาไอดีจริงมารายงายตัวเน้ ^^]

ใบสมัครนางเอกของ อี แจจิน (Lee JaeJin)

ชื่อตัวละคร (ถ้าไม่ใช่ชื่อไทย ขอความหมายของชื่อด้วยถ้าหาได้): อิม ยูเมะ (ยูเมะแปลว่า ความฝัน ) ((เนื่องจากเธอเป็ยลูกครึ่ง เกาหลี-ญี่ปุ่น จึงได้นามสกุลอิมมาจากพ่อ ชื่อมาจากแม่))

ชื่อเล่น: ยูเมะ // ยูจัง ((เพื่อนสนิทเท่านั้นที่สามารถเรียกได้!))

อายุ (น้อยกว่าหรือเท่ากับแจจินนะ): เท่าแจจินเลยค่ะ ^^

เชื้อชาติ: เกาหลี-ญี่ปุ่น ((เกิดที่ญี่ปุ่นได้หกปี แล้วก็มาอยู่เกาหลีจนถึงปัจจุบัน))

วันเกิด (วัน/เดือน/ปี): 7 เดือน 7 ค่ะ ถ้าตามในปฏิทินญี่ปุ่นยูเมะจะเกิดตรงกับเทศกาลฮานาบาตะพออดีค่ะ

ฉายา (+ที่มา): ลิตเติ้ลแร๊ฟ~! ((Little Rap!)) ได้ฉายามาจาก พรสวรรค์บวกด้วยความสามารถในการร้องแร๊ฟของเธอ ก่อนอื่นขอบอกเลยว่าเห็นตัวเล็กๆแบบนี้ แต่ความสามารถในการร้องแร๊ฟเนี้ย! ขั้นเทพจริงๆนะเออ เป็นสาวน้องช่างแร๊ฟ พอออกจากท้องแม่มาเธอก็เล่นสครีมแร๊ฟโฮใส่แม่แบบไม่เกรงใจเลย ตอนเดบิ้วทุกคนพอใจกับพรสวรรค์ข้อนี้ของเธอมาก พ่วงด้วยขนาดตัวอันย่อมเยาว์กระทัดรัด เธอเลยได้ฉายานี้มาครอบครองโดยง่าย!

ฉายาที่ใช้เรียกแจจิน (เมื่อเริ่มสนิทกันแล้ว/เมื่อพบครั้งแรก +ทำไม): อ่า...เมื่อพบกันครั้งแรก ยูเมะยังไม่กล้าพอจะตั้งฉายาให้ใครหรอก ยิ่งถ้าเป็นแจจินที่ชอบมาในมาดขรึมแล้วล่ะก็ แค่อยากมองหนะ เธอยังไม่อยากจะหันมองด้วยซ้ำ((เพราะไม่ชอบเลยสายตาแจจินแบบนั้นให้ตายเถอะ!)) แต่พอเริ่มสนิทกันแล้ว ฉายาที่เหมาะที่สุดกับแจจินคือ ตาทึ่มมื่อ ((ก็ทึ่มจริงๆนี่เน๊าะแจจิน ^0^)) เพราะว่าได้สนิทกันแล้ว ทำให้พฤติกรรมต้องห้ามของแจจินมักจะหลุดออกมาให้เธอเห็นบ่อยๆจนอดที่จะตั้งฉายานี้ไม่ได้จริงๆ

ตำแหน่งในวง (เสียงร้องหลัก/เต้นนำ/แร็พ ฯลฯ ตามความสามารถของนางเอก): แร๊ฟเปอร์ค่ะ ถึงใครเห็นครั้งแรกแล้วร้องว่า "หน้าอย่างนี้เนี้ยนะ!!" ก็เถอะ...หารู้ไม่ว่าเธอหนะถนัดด้านการแร๊ฟที่สุด...นอกจากแร๊ฟก็ยังมีความสามารถทางด้านการเต้นแท๊ป ฮิปฮอฟแด๊น บีเกิร์ลเล็กน้อย และยังมีความสามารถในการแต่งเพลงในท่อนแร๊ฟ ร่วมถึงเป็นมือเบทได้อีกด้วย((ถึงบางครั้งจะต้องแอบไปพึ่งแจจินบ้างก็เถอะนะ))!!!! เก่งไหมล่ะ!!

ส่วนสูง: 157 ((เตี้ยมากกกก~))

น้ำหนัก: 43 ((แห้งเหี่ยวววว~))

รูปลักษณ์ภายนอก (หน้าตา/สีตา/ทรงผม/สีผม/สีผิว/หุ่น อย่างละเอียด): ถ้าอยู่ในฝูงชน เธอจะดูเด่นขึ้นมาในสายตาทันที เนื่องจากความสูงที่ไม่ผ่านเกณฑ์มาตราฐานหญิงงาม ถ้าให้เรียงตามลำดับความสูงเธอก็จะถูกผลักให้ไปอยู่หน้าแถวเสมอ T^T นอกจากจะเตี้ยแล้ว หุ่นยังไม่เออำนวยเสียด้วย รูปร่างผอมเพรียวจนอดคิดไม่ได้ว่าถ้าลมมรสุมพัดผ่าน เธอจะปลิวไปตกตรงไหนหรือป่าว? เรื่องที่เธอแอบเคืองตัวเองอยู่หน่อยๆก็คือ หน้าอกหน้าใจก็ไม่ค่อยมีเหมือนชาวบ้านเขา >[]< ส่วนเรื่องหน้าตาเธอก็แสนจะภาคภูมิใจ เพราะเวลาส่องกระจกทีไรก็จะเจอแต่สาวน้อยหน้าเด็ก เหมาะสมกับวัย ผิวสีขาวอมชมพูเนียนละเอียดปานตูดเด็ก ทรงผมหน้าม้าแบบเห็ดดูแล้วก็ยังทันสมัยนิยม สีผมน้ำตาลอมแดงนิดๆ เข้ากับตาสีน้ำตาลเข้มของเธอเป็นที่ซู๊ดหนะ! 

นิสัย (ยาวมากยิ่งดี ใส่เต็มที่เลย! คนนี้ขอขี้อายนิดหนึ่งนะ): ยูเมะเป็นสาวน้อยวัย 17 ต้นๆที่มีนิสัยร่าเริงสมวัย จิตใจผ่องใส และมักจะมองโลกในแง่ดีอยู่เสมอๆ รักผองเพื่อน เฮฮาปาร์ตี้ตลอดและก็สมดั่งชื่อของเธอ เธอเป็นเด็กสาวช่างฝัน เธอมักจะวาดฝันไว้สวยหรูและเธอก็จะมุ่งมั่นไปให้ถึงฝันของเธอให้จงได้ ต่อให้มีอุปสรรคมากมายแค่ไหน เธอก็ไม่หวั่น((สู้เว้ย!)) เพราะเธอเป็นคนมีความอดทนสูง ไม่ย้อท้อต่ออะไรง่ายๆ((ปะป๊ามักจะสอนมาอย่างนี้เสมอ)) ยูเมะเป็นคนมีความมั่นใจในตัวเองเป็นเลิศ ใครจะว่าเตี้ยก็ไม่แคร์ เพราะเธอคิดอย่างเดียวว่าม่ามี๊เธอให้มาได้แค่นี้หนะ! ใครจะทำไม? มั่นใจในความสามารถของตัวเองเอามากจนบางทีคนอื่นๆอาจจะหมั่นไส้เธอได้ เธอเป็นคนรักสงบนะ แต่ครารบก็ไม่ขลาด! เวลาถูกคนมายั่วโมโห เธอก็จะพร้อมแปลงร่างกลายเป็นระเบิกลูกย่อมๆได้ เป็นคนมีเหตุมีผลแบบสุดๆ ถ้าเธอคิดว่าสิ่งที่เธอพูดหรือทำมันถูกต้องแล้ว เธอก็จะยกเหตุผลมาอ้างจนคนเถียงไม่สามารถเถียงต่อได้ เพราะอย่างนี้แหละเธอถึงเกลียดคนไม่มีเหตุผลเอามากๆ แล้วเธอก็จะไม่ทนคนเหล่านี้ด้วย! เธอยังมีอีกมุมที่แอบเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง ชอบอยู่ในที่ๆไม่วุ่นวาย ใส่เฮดโฟนฟังเพลงอยู่คนเดียวเงียบๆ มุมแอบเหงาบ้างก็มีนะ แต่ไม่ค่อยอยากให้ใครได้เห็นนัก สิ่งที่เธอเกลียดตัวเองอีกอย่างคือ เป็นโรคอะไรก็ไม่รู้! เวลามีผู้ชายเข้ามาใกล้ทีไรก็มักจะหน้าแดงไปล่วงหน้า...เธอไม่อยากจะอายหรอกนะ แต่ร่างกายมันดันเป็นไปแล้ว เวลาพูดกับเพศตรงข้ามก็มักจะพูดติดๆขัดๆ บางทีถึงขั้นพูดไม่รู้เรื่องเลยทีเดียว! เวลาเศร้าหรืออยากจะระบาย ถ้าไม่ใช่ม่าม๊า กับปะป๊า เธอก็มักจะเลือกเพื่นอสักคนมาคอยช่วยปลอบใจ เธอไม่ชอบร้องไห้เพราะคิดเสมอว่าร้องแล้วตาบวม! สุดท้ายล่ะ เธอก็เป็นสาวน้อยที่ฝันไว้ลึกๆว่าอยากมีความรักที่สมบูรณ์แบบสักครั้ง!

ความสามารถพิเศษ: พูดได้ 2 ภาษาคือ ญี่ปุ่นและเกาหลี((ไม่นับอังกฤษ)) แต่งเพลง // เต้น((อย่างที่บอกไป)) 

สิ่งที่ชอบ (สี/อาหาร/กีฬา/หนังสือ ฯลฯ มากกว่านี้ได้หมด): อาหารญี่ปุ่น ยิ่งถ้าเป็นซาซิมิกับซูชิยิ่งชอบนัก หนังสือนวนิยายประเภทสืบสวน เรื่องลึกลับ // เพลงแนว R&B และฮิปฮอพ // แฟชั่นสีสดๆ

สิ่งที่เกลียด (ประเภทของคน/สัตว์/ฤดูกาล ฯลฯ มากกว่านี้ได้หมด): เกลียดฤดูฝนที่สุดในโลก เพราะเธอคิดว่า เวลาฝนตก มันทำให้เธอเปียก! พอเปียกแล้วเธอก็จะกลายเป็นคนอ่อนแอ เป็นหวัดง่าย! และอีกอย่างเกลียดฟ้าร้อง ฟ้าผ่าชะมัด!!! T[]T

สิ่งที่กลัว (ผี/เลือด/ความสูง/ความมืด ฯลฯ มากกว่านี้ได้หมด):  กลัวเลือด!!! เห็นไม่ได้เลยแหละ เห็นแล้วลมจับอย่างเดียว! /// แอบกลัวผู้ชายด้วยได้ป่ะ แบบว่า ผู้ชายชอบมาทำให้เธอหน้าแดงหนะ เธอไม่ชอบเลย!!

งานอดิเรก (สอดคล้องกับนิสัย): แต่งเพลงอีกล่ะ บางทีก็คิดท่าเต้นเองบ้าง // ตัดต่อเพลงเอาไว้ฟังเอง และเต้น

คำพูดติดปาก: โอ๊ะ! ((คำอุทานที่มันติดปากสุดๆ)) กับ ให้ตายเถอะ! ((เวลาเจออะไรที่มันแบบว่า ให้ตายเถอะ! - -*))

การเรียน (เกรด/วิชาที่ชอบ ฯลฯ +อธิบาย): เรียนเก่งในบางวิชา อย่างเช่นวิชาภาษาญี่ปุ่น และอักฤษที่เธอชอบก็จะเรียนได้ดีและเกรดดีตามมาด้วย แต่ถ้าเป็นวิชาเลขที่ไม่ชอบ หรือประวัติศาสตร์เกาหลีล่ะก็ >[]< ต่อให้เรียนยังไงก็ไม่รู้เรื่องอยู่ดีอ่ะ!เกรดก็พลอยไม่ดีไปด้วย เวลาเรียนก็มักจะไปเป็นเด็กหลังห้อง...วิชาที่ไม่ชอบ ไม่สบอารมณ์ก็ไม่ทน! หยิบเฮโฟนมาสวมฟังทันที!

ฐานะ (รวย/ไม่รวย +ผลที่ตามมา):  อยู่ในเกณฑ์ดีทีเดียวแหละ แต่ไม่ถึงขั้นมหาเศรษฐีอะไรนั่น ผลที่ตามมาคือแอบเป็นคนขี้เกียจในการทำงานบ้าน ทำได้นะ แต่ไม่ทำ!ปล่อยให้พี่ชายทำไปเหอะ และนอนตื่นสายจนเคยตัว!

ครอบครัว (เล่าประวัติ +ผลต่อตัวละคร คุณมีพี่ชายด้วยนะ): มะม๊าสวย ปะป๊าหล่อ พี่ชายหน้าตาดี แฟมมิลี่แฮปปี้ดีด๊าตลอด...จบ เย้ย! ไม่ใช่ล่ะ จริงๆแล้วแม่ของเธอเปิดโรงเรียนสอนภาษาญี่ปุ่น((มีชื่อเสียงนะจะบอกให้!)) ที่ได้รับรางวัลมาเยอะแยะมากมายในเรื่องการจัดรูปแบบการสอนเป็นเลิศ ตอนนี้แตกสาขาไปแล้วกว่า 10 สาขาทั่วประเทศ ยูเมะล่ะปลื้มๆและเธอก็ลำเอียงหน่อยๆรักมะม๊ามากกว่าปะป๊าอีก แฮะๆ ส่วนปะป๊านั้นทำงานเป็นหมอ((ใครๆก็เรียกปะป๊าด๊อกเตอร์นะ!)) อยู่ในโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง((โรงพยาบาลที่ดีมากๆ)) แต่ปะป๊าเป็นคนทำกับข้าวอร่อยที่สุดในวงโคจรโลก เธอชอบไปมินิมาร์ทกับพ่อเลือกซื้อวัตถุดิบมาทำกับข้าวบ่อยๆ อาหารญี่ปุ่นก็ทำอร่อยไม่แพ้แม่เหมือนกัน! เพราะอย่างงี้ล่ะเมื่อตอนเด็กๆถึงได้อ้วนเอาๆ ถึงตอนนี้เจอกับข้าวฝีมือพ่อทีไรก็กินจุจนจุกทุกที...อ่อ ขาดไม่ได้อีกคน พี่ชายสุดที่รัก อิม ยูกิ((แปลว่าหิมะ)) แต่ส่วนมากเธอเรียกว่ายูเฉยๆมากกว่า พี่ชายคนนี้โตแต่ตัว ชอบทำตัวเหมือนเด็กๆ ขี้อ้อนและสารพัดตามใจยูเมะทุกอย่าง เพราะรักน้องสาวแบบยูเมะมากๆเลยหนะสิ เข้าขั้นหวงเลยแหละ บางทีเธอก็ทนนิสัยพี่ชายตัวเองไม่ไหวล่ำๆจะเอาหมอนฟาดสักวัน เผื่อจะหายติ๊งต๊องได้ >3< พี่ชายตอนนี้เรียนอยู่มหาลัยนะภาควิชาภาษาญี่ปุ่น กำลังจะได้เกีรตินิยมอันดับ 1 ด้วยล่ะ ภาคภูมิใจเหลือเกิน!!!

ของใช้ติดตัวที่ขาดไม่ได้ (นาฬิกา/โทรศัพท์มือถือ ฯลฯ ของใช้มีค่า): ไอพอตที่พ่วงกับสายเฮโฟน มักจะเอาคล้องคอไปด้วยเสมอ((นอกเวลางานนะ)) ขาดเฮดโฟนเหมือนจะขาดใจตายให้ได้เลยเชียว!

ของติดตัวอื่นๆ (เครื่องประดับ/ผ้าเช็ดหน้า ฯลฯ): สร้อยสีเงินจี้เล็กๆ ที่ไม่สามารถดูออกได้ว่ามันคือรูปอะไร มันเป็นของที่แม่เธอให้เอาไว้ตอนวันเกิดครอบ 15 ปี

สไตล์การแต่งตัว (ละเอียด): ก็ชอบมากสุดๆเลยคงจะเน้นสีสดๆนิดนึง เสื้อตัวใหญ่ๆที่ใส่แล้วดูโคลงเคลงสไตล์ฮิปเกิร์ลเลยแหละ อาจจะมีแอคเซทเซอร์รี่ที่เข้ากับชุดบ้างในบางวัน แล้วก็มักจะมีเฮดโฟนคล้องไว้ที่คอเสมอ รองเท้าก็จะเน้นผ้าใบสีสดๆ บางวันก็ใส่แบบผ้าใบหุ้มถึงข้อบ้าง ถ้าอากาศเย็นก็มักจะมีเสื้อกันหนาวสีสันสดใสคลุมทับอีกทีหนึ่ง และอาจจะมีผ้าพันคอสีสดๆใส่ด้วยอีกเหมือนกัน ((แนวไหมล่ะ!))

คติประจำใจ: Walk into Dream ((เดินตามฝันสิ สักวันมันจะเป็นจริง!))

ความฝัน (นักดนตรีที่มีชื่อเสียง/มีบ้านหลังใหญ่ ฯลฯ +อธิบาย): ใช่แล้ว...อยากมีบ้านริมทะเลสาบเอาไว้ให้ครอบครัวเธอไปอยู่เพราะตอนนี้อยู่ในเมืองที่แสนจะวุ่นวาย เธอไม่ค่อยชอบนัก มีรถสปอร์ตเท่ห์ๆให้พี่ชายสักคัน เผื่อจะได้เป็นผู้ชายเต็มตัวกับเขาบ้าง! เลี้ยงน้องหมาสักสองสามตัว ทำบ้านเรือนกระจกปลูกดอกไม้กลิ่นหอมๆไว้หลังบ้าง มีแปลงผักปลอดสารพิษนิดหนึ่งเอาไว้ให้พ่อเอาไปใช้ทำกับข้าวให้กิน! ถ้ามีจริงๆคงสุขใจตาย

เหตุผลที่มาสมัครออดิชั่นที่ค่ายเพลงนี้: ก็เพราะว่าเมื่อก่อนค่ยเพลงนี้มีนักร้องคนโปรดของเธออยู่ เขาเป็นไอดอลของเธอเลยเชียวล่ะนะ แต่พอเธอสมัครเข้ามาในค่าย...ไอดอลของเธอก็กลับลาออกไปแต่งงานมีลูกซะอย่างงั้น! แต่ยังไงซะเธอก็วาดฝันว่าจะมาเป็นนักร้องในค่ายนี้ไว้แล้ว เธอก็จะไม่เปลี่ยนใจง่ายๆหรอก จริงๆนะเนี้ย 

ประวัติความรัก (เคย/ไม่เคย +อธิบาย): ก็เคยมีความรักอยู่ครั้งหนึ่งตอนม.ต้น ก็รักกันดีอยู่จนกระทั่งเขาคนนั้นต้องย้ายตามครอบครัวไปอยู่ที่อื่น ก็เลยขาดการติดต่อกันไปทั้งๆที่ยังไม่ได้ล่ำลากันเลย เธอเสียใจมาก...เพราะอย่างนั้นเลยฝันที่จะมีความรักที่มันสมบูรณ์แบบสักครั้ง! >////<

สเปคผู้ชาย (จะเหมือนแจจินหรือต่างกันสุดขั้วเลยก็ได้): ชอบผู้ชายที่มีความเป็นเจนเทิลแมนเอามากๆ ยิ้มเก่ง ช่างเอาอกเอาใจ เทคแคร์คนอื่นได้ดีเลิศ นั่นแหละเหมือนกับพ่อของเธอเป๊ะ!!! ถ้าผู้ชายคนไหนนิสัยคล้ายหรือเหมือนพ่อของเธอ เธอก็จะถูกตาต้องใจมากขึ้น แต่ถ้าไม่มีส่วนคล้ายเลยเธอก็จะไม่สนใจเขาอีกเลยล่ะ เชอะ!!!

อิมเมจรูปของคุณ (จำนวน 2 รูปที่หน้าชัด ดูดี ห้ามแถม! ถ้าขนาดใหญ่ให้ย่อลงมาด้วย เป็นรูปใครก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นเน็ตไอดอลหรือดารานักร้อง แต่รู้แหล่งที่มีรูปของคนนี้จำนวนมาก เพราะอาจจะมาขอไปทำแบนเนอร์อีกครั้งหนึ่ง): ชื่อคนในรูปคือ คิมมินาจ้า ^^ ((เสื้อผ้า หน้าผม เฮโฟน แบบในรูปเลยจ้า!))

อิมเมจรูปแจจิน (จำนวน 2 รูปที่ดูดีที่สุด ห้ามแถม! ถ้าขนาดใหญ่ให้ย่อลงมาด้วย):

 

*****************************************ส่วนหลัง****************************************

คำถามชิงบทนางเอกแจจิน (ตอบเต็มที่กับชีวิตเลย! ยาวๆ ได้ตราบใดที่ยังไม่เกินเกณฑ์เด็กดี)

1. คุณกับเพื่อนในวงเจอกับเอฟทีตัวจริงในวันเดียวกัน คุณนั่งมองไปทางประตู แล้วเอฟทีทั้งห้าคนก็เปิดประตูเข้ามา ครั้งแรกที่แจจินสบตาคุณ เขาแสดงออกอย่างไร และคุณแสดงออกอย่างไร

ตอบ: อืมมม...ครั้งแรกที่แจจินสบตาก็คงจะ มองยูเมะตาไม่กระพริบ ((หาได้รู้สาเหตุไม่!)) ยูเมะเองก็มองกลับและแอบคิดว่า ทำไมลีแจจินถึงได้มองเธอด้วยสายตาอย่างนั้น มีอะไรติดที่หน้าเธอหรือป่าว! ก็แอบเอามือมาลูบๆหน้าตัวเอง จนแจจินที่มองเพลินหลุดหัวเราะเบาๆออกมา แล้วแจจินที่หัวเราะไปเดินไปไม่ได้มองทางก็ดันสะดุดสายไฟเข้านิดหน่อย ยูเมะที่มองแจจินอยู่ก็เลยหัวเราะออกมาเบาๆบ้าง ต่างคนต่างหัวเราะกัน~! มันก็เลยเกิดเป็นเรื่อง งง ขึ้นระหว่าง ยูเมะกับแจจิน!ที่ยังหาคำตอบไม่ได้ ((กริ้วววววว~ ปล่อยให้โชคชะตาพาไป))

2. แจจินเป็นเพลย์บอยที่ร้ายเงียบ เขาดูสุภาพอย่างนั้นแต่ความจริงก็เจ้าชู้น่าดู ถ้าคุณมีจุดอ่อนที่น่าแกล้งคือความขี้เขินอาย แล้วเขาเข้ามาเย้าหยอกคุณเล่น เป็นอย่างนี้อยู่นานจนคุณเกิดหวั่นไหวไปกับเขา แต่วันถัดมาเขากลับควงผู้หญิงอีกคนต่อหน้า คุณจะรู้สึกอย่างไร และคุณแสดงออกอย่างไร ให้เขาเห็นคุณหรือไม่

ตอบ: รู้สึกเจ็บในอก! มึนไปหมดเหมือนกับว่ากำแพงที่เธอเพียรสร้างมาเพื่อป้องกันผู้ชายคนนี้พังพินาจลงขนหมดสิ้น! รู้สึกแสบร้าวไปทั้งกระบอกตาเหมือนน้ำตามันพารจะไหลลงมาเสียให้จงได้ แต่เธอก็ฝืนเงยหน้าให้น้ำตาไหลย้อนกลับเข้าไปให้หมด...ยูเมะบอกตัวเองว่าอย่าร้องไห้เชียวนะ เดี๋ยวตาบวม! จากนั้นเธอก็จะทำเป็นเดินตามสองคนนั้นไปเงียบๆ และไม่รู้ว่ามันบังเอิญหรือพระเจ้าจงใจให้แจจินหันมาเห็นพอดี เธอเองที่ยืนมองอยู่ใกล้ๆก็ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยืนแข็งทื่อ จนแจจินพยายามเดินเข้ามาใกล้ เธอจึงเรียกสติตัวเองกลับคืนและเดินผ่านแจจินไปโดยทำเหมือนกับว่า เธอไม่เคยรู้จักเขา เราไม่ได้มาเจอกัน และยูเมะไม่ได้มาเจอแจจินควงผู้หญิงคนอื่น!!! พอกลับมาถึงห้อง เธอก็จะมานั่งกอดเข้าแล้วโทษตัวเองในใจว่า "ฉันไม่น่าไปหลงรักนายเลย! ให้ตายเถอะ!ลีแจจิน"

3. เมื่อแจจินเกิดชอบคุณขึ้นมาจริงๆ และไม่ได้บอกคุณ แต่เขาเห็นคุณเดินอยู่กับพี่ชาย ทำให้เขาเข้าใจคุณผิด ด้วยนิสัยของเพลย์บอยบวกกับความขี้หึงขั้นร้ายกาจของเขา ทำให้เขาแย่งคุณมาต่อหน้าพี่ชายแล้วต่อยหน้าพี่ชายคุณไปเปรี้ยงใหญ่ แล้วหันกลับมาจูบคุณ คุณโกรธเขามาก คุณจะมีอาการอย่างไรบ้าง

ตอบ: ก่อนอื่น ยูเมะจะผลักแจจินสุดแรงเกิด...จนแจจินกระเด็น((เอาแรงที่ไหนไม่รู้!))ไปนั่งกองกับพื้น เธอจะตะโกนใส่แจจินว่า "เป็นบ้าไปแล้วหรอแจจิน ทำอะไรของนายเนี้ย!" ยูเมะใช้หลังมือปาดริมฝีปากของเธอลวกๆและเดินไปพยุงพี่ชายลุกขึ้นยืน พรางใช้สายตาต่อว่าแจจินอย่างแรง...แม้ว่าแจจินจะมีสีหน้าไม่เข้าใจ ยูเมะก็ไม่สนแล้วพี่ชาของเธอกำลังเจ็บตัวโดยผู้ชายที่เธอรัก ยูเมะโกรธแจจินมาก จนจำใจไม่มองหน้าแจจินในวันต่อๆมา แม้เข้าจะมาขอโทษยกใหญ่แล้วก็ตาม!!!

4. ในคอนเสิร์ตครั้งหนึ่งของเอฟทีไอแลนด์ ผู้จัดการได้พาวงของคุณซึ่งยังไม่เดบิวต์ไปชมคอนเสิร์ตเพื่อศึกษางานด้วย ที่หลังเวทีแจจินกับคุณเถียงกันถึงความป๊อบปูล่าร์ของสมาชิกเอฟทีแต่ละคน คุณบอกว่าเขาป๊อบน้อยที่สุดในวง ทำให้เขาพนันกับคุณว่าถ้าเขาได้ของขวัญจากแฟนเพลงมากที่สุดคุณต้องให้รางวัลเขา แต่ถ้าเขาได้น้อยที่สุดเขาจะให้รางวัลคุณ ในกรณีนี้คุณแพ้พนันเขา รางวัลที่คุณจะให้เขาหลังคอนเสิร์ตจบคืออะไร (ให้เขียนมาเป็นฉากเลยนะคับ)

ตอบ: โฮ~แพ้พนันหรอเนี้ย!!! 
อารมณ์แรกที่กรีดร้องอยู่ในอก หลังจบจากคอนเสิร์ตแล้ว ยูมเก็จะกลายเป็นสัมพะเวศรีวนเวียนอยู่หน้าห้องแต่งตัวของเอฟทีไอแลน ไม่กล้าเข้าไปสักทีเพราะไม่รู้จะให้อะไรอย่างที่พนันกันไว้...แต่ดั๊นโชคไม่เข้าข้างหลังจากงึมงำกับตัวเองพักใหญ่ ฮงกีก็ดันเปิดประตูออกมาเจอยูเมะพอดี แล้วเขาก็เลยตะโกนเรียกแจจินอีกต่อว่ายูเมะมาหา
 o[]o!!! พอโดนฮงกิดึงตัวเข้ามาในห้อง บรรดาสมาชิกที่เหลือก็พากันพูดแซวๆ แจจินกับยูเมะกันยกใหญ่ ((ก็แจจินแอบปากโป้งบอกเรื่องพนันให้ทุกคนรับรู้หนะสิ >[]<)) ยูเมะจะเอาหน้าไปไว้ที่หนายยยยยยยยย~ ทำอะไรไม่ถูกหน้าแดง ตัวแดงไปหมด...ใครก็ได้ช่วยหน้าปี๊บมาคลุมหน้ายูเมะหน่อย...!
ยิ่งแจจินเดินเข้ามาใกล้พร้อมสายตาแบบนั้น((แบบไหน?)) ยูเมะยิ่งทำอะไรไม่ถูก!!
 ได้แต่ยืนหลับตาปี๋ ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าจะโดนอะไร...แจจินหัวเราะอยู่ในลำคอในท่าทางของยูเมะ
 แต่ก็แอบไล่คนที่เหลือออกไปนอกห้อง แทบจะเอาเท้ายันไล่ออกไปด้วยซ้ำ! 
"ยูเมะ...เธอแพ้พนันชั้นแล้วนะ" ยูเมะส่ายหน้าพรืดทำเป็นไม่รู้ไม่ชื่อ "อะไรนะไม่ได้ยิน"
"ของที่จะให้ฉันล่ะ?"พูดยังไม่พอ ตาทึ่มยังลามปามมาดึงตัวยูเมะเข้าไปใกล้อีก โฮกกกก~ ยูเมะจะตายแล้วครับ!
"อะไรนะ...ไม่ไดยิน!" 
"ยูเมะ...ถ้าขืนยังพูดแบบนั้นอีกฉันจะปล้ำเธอกลางห้องจริงนะ!" ยูเมะรีบเบิดตาโพลงกับประโยคหลัง...จะเอาจริงหรอเนี้ย!!! หญิงสาวรีบยกมือขึ้นมากั้นก่อนแจจินจะทำอย่างที่เขาพูดจริงๆ
"หยุดๆๆ หยุดเลยแจจิน...จะเอาอะไรล่ะ" ยูเมะพูดไปก็ผลักหน้าแจจินให้ออกห้อง มันชักจะใกล้เกินไปแล้ว!
"อืม...งั้นขอจูบหวานๆสักทีได้ไหมล่ะ" >///< โฮกกก ฆ่ากันเลยดีกว่า! ยูเมะร้องลั่นในใจ ดูท่าว่าแจจินจะเอาจริงเสียด้วย ต้องขยับห่างอีกนิด...แต่ไหงมือแจจินมันมาเกาะตรงเอวตั้งแต่เมื่อไรเนี้ยยยย!! >0<
"ไอ้บ้า ไม่เอา!" แจจินกระตุมริมฝีปากยิ้ม...เอาเถอะยูเมะโวยวายได้โวยวายไป โวยวายให้พอแล้วไปขาดอากาศหายใจทีหลังไม่รู้ด้วยนะ อ่อ...อนุญาติให้ขอเพิ่มอีกได้ แต่ไม่แน่ใจว่าจะหยุดได้หรือป่าว(นะ) << ((สิ่งที่แจจินคิดล้วนๆ >///////< ))

5. สมมติว่าคุณเป็นแฟนกับแจจินแล้ว คุณรักเขาและเขารักคุณมาก แต่นิสัยชอบอ่านหนังสือนานๆ แบบไม่สนใจโลกภายนอกของเขานั้นแก้ไม่หาย วันครบรอบที่คบกันมา 1 เดือนเขากลับนั่งอ่านหนังสืออยู่เฉยๆ ในห้องซ้อมและไม่สนใจคุณที่อุตส่าห์แต่งตัวสวยเป็นพิเศษ คุณจะมีวิธีดึงความสนใจจากเขาอย่างไร (ใช้มารยาหญิงหน่อยก็ดีนะข้อนี้)

ตอบ: ก็ฮ่าๆ งัดความช่วยร้ายของตัวเองเลยค่ะ ... ยั่วให้ หึง! ยูเมะรู้ดีว่าแจจินขี้หึงเพราะฉะนัน้ไม้นี้ได้ผลที่สุด ยูเมะจะเลือกเหยื่อมาหนึ่งคน โชคร้ายของฮงกีที่ถูกหมายตา เธอจะทำเป็นเข้าไปกระแซะ เบี้ยด เสียดฮงกีโดยที่เจ้าตัวเองยังงงเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้น!!! แล้วก็ทำเป็นลากฮงกิไป((แกล้ง))สวีทให้แจจินเห็น...อ่าฮ้า! พอแจจินเห็นเท่านั้นแหละ ระเบิดลงดังตูม!!!! รัศมีสีดำแผ่กระจายออกมาจากตัวแจจิน! ทำให้ยูเมะเข้าใจแล้วว่า ไม่น่าไปยั่วโหแจจินเลย! ให้ตายเถอะ! แจจินเห็นดังนั้นเลยรีบไปลากตัวยูเมะไปเครียกันให้รู้เรื่อง สองต่อสอง ((แค่คุยกันหนะ อย่าคิดไปโน้น!))

จบแล้วล่ะ ฝากข้อความถึงจีมั้ย?: ใช้เวลาเขียน 4 ชั่วโมง 2 นาทีกว่าๆ เหนื่อยจัง~ >3< ยังไงก็พิจารณาด้วยนะ
ออดิชั่นแล้วก็ต้องไปหาวิธการจีบไรเตอร์ใช่ม๊า~ ^[]^ เอ๊ะ! จะเริ่มจากตรงไหนดีล่ะเนี้ย! ใบ้นิดนึงได้ป่ะล่ะ 5555