#@แก้งป่วน@#_สามใสสุดซี้!!

ลำดับตอนที่ #1 : เพื่อนสนิท

เช้าของวันจันทร์

วันที่ทุกคนรีบร้อน... บ้างก็จะไปทำงาน

และบ้างก็จะไปเรียน!!

สำหรับฉัน.. น้ำผึ้ง การเรียนคือสิ่งที่ต้องทำดีที่สุดเท่าที่จะทำได้

ที่ร.ร.แห่งนี้พัฒนาไปอย่างอุดมสมบูรณ์ขึ้นทุกวัน

ไม่เหมือนตอนประถมศึกษาเอาซะเลย-*-!!

ฉันขี่จักรยานตัวโปรดสีน้ำเงินไปที่โรงเรียน

+-และถึงในเวลาเท่าเดิม-+

ทุกอย่างก็เหมือนเดิม

เพราะตอนนี้หลักสูตรคงที่ซะแล้ว

ว้า!!! อดได้ศึกษาเลยง่ะ

ฉันเดินเข้าตึกเรียนสีขาวจั๊วะ

เดินขึ้นบันไดขั้นเดิมๆที่เคยก้าวขึ้นไปแล้ว

บันไดทุกขั้นเป็นบันไดอิฐสวยหรู

เมื่อฉันเดินบนบันไดอิฐ30ขั้น

"3...31!!"

ฉันพูดเมื่อถึงขั้นสุดท้ายของบันไดอิฐ

แล้ววิ่งตรงไปยังห้องเรียนเพื่อเปิดห้อง

ฉันหย่อนก้นลงนั่งที่เดิมที่เคยนั่งศึกษาอยู่ทุกวัน

"หิว!!"

ฉันตะโกนขึ้นมาในห้องที่ฉันอยู่คนเดียว

เพราะเวลา6.00น.ยังไม่มีใครมา

-*-อีกอย่าง ถึงจะหิวก็กินไม่ได้หรอก.. เพราะโรงอาหารยังไม่ได้เปิด

"เฮ้ หวัดดีอัญชัน"

ฉันทักอัญชันที่เพิ่งจะก้าวเข้ามาในห้องเรียน

"ขอลอกการบ้านหน่อยสิจ้า!! คุณน้ำผึ้งแสนจะฉลาด"

มามุขนี้อีกแล้ว!!-*- พูดตรงๆเสียงดังงี้เด๋วก็โดน อาจารย์ตื้บเข้าให้หรอก!

#ด้วยความขี้สงสารของฉัน ฉันจึงหยิบสมุดเลขพร้อมกับรอยการคำนวนที่เขียนไว้ด้วยดินสอมาให้เธอ#

"ขอบใจจ้า"

จุดประสงค์ที่ยัยอัญมันมาเช้าก็เพราะมานั่งลอกวิชาเลขฉันทุกวันไง@+_+

"หวัดดีสาวทั้ง2"

เสียงใสกังวาลงี้เป็นใครไม่ได้นอกจากสายฝน!!

"สายฝนสุด..."

งึ้ย!!! ยัยอัญเริ่มกับสายฝนอีก อ้า!!! (*()*

"อ่ะ ให้ลอกหมดนี่เลย"

หึ! แต่คนใจดีอย่างสายฝนมีรึ จะไม่ให้สมุดทั้งหมด

"ฉันไปชั้น3ไปชั่งน้ำหนักก่อนนะ"

ฉันพูดกับทุกคนและมุ่งหน้าไปที่ชั้น3ทันที

และแล้ววินาทีระทึกก็มาถึง...

ฉันก้าวเท้าขึ้นไปเหยียบเครื่องชั่งน้ำหนัก

อึก...... จะเท่าไรเนี่ย!!

เยสเซอร์!!! สำเร็จเฟร้ย!!

"4...4..47กิโลเอง!!"

ถ้าเทียบกับฉันที่สูง170.5ก็โอเคเลย..ไม่อ้วนมาก

"โอ้!! น้องน้ำผึ้งมาชั่งน้ำหนักแต่เช้าทำไมจ้ะ"

อ้ะ.... พวกของพี่บาสนี่นา??

"ดูผลการไดเอ็ทค่ะ"

ฉันบอกคำตอบสั้นๆง่ายๆได้ใจความกับพวกเขาไป

"ไปนะคะ"

ฉันบอกลา... จะลงไปหาอัญกับสายฝนแล้วล่ะคงเหงาแน่เลย ถ้าไม่มีฉัน(อิอิ)

เอ้อ!! ลืมบอกไปว่าสายฝนน่ะ เธอเป็นคนสวย น่ารัก ผอมสวยกำลังดี หนุ่มๆติดตรึม

ฉันก็คล้ายๆเค้านั่นแหละ เพียงแต่ว่าหนุ่มๆไม่ค่อยจะมาจีบ-/*

ส่วนอัญชัน แม้จะเรียนไม่เก่งแต่สวยกว่าฉันกับสายฝนอีก!!!

ในที่สุดฉันก็ถึงห้องซะที...

เหนื่อยแทบตาย...

"น้ำผึ้ง!!!"

\ทุกคนรีบมาจับไหล่ฉันคนละข้าง.. อะไรกันเนี่ย////

"เธอ.... เธอน้ำหนัก47รึ"

เห?... แร้วทำไมกันล่ะเนี่ย

"ยอมไม่ได้เฟร้ย!!! บอกสูตรไดเอ็ทมานะ!!"

ก...ก....ก......กึ๋ย!!!! ตายแว้ว เพิ่งเคยรู้สึกถึงไอแห่งอำมหิต!!!ของเธอทั้งสอง

"เอ้อ....เอ่อ... คือ..คือ"

ฉันยิ้มแบบกึ๋ยๆ

"วิ่งวันละ30นาที ทานอาหารให้เป็นเวลา..จ..จบแล้ว"

เธอทั้งสองยิ้มแป้น!!

และเดินกลับไปนั่งที่ของเธอทั้งสองทันที(รอดแล้ว!!เฟร้ย)

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Pinky : เม้นด้วยนะคะ