ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เรื่องราวของคนหลายใจ

    ลำดับตอนที่ #6 : คนแรกที่กล้าเรียกว่าแฟน(เดย์)

    • อัปเดตล่าสุด 25 ก.ย. 50


    เรารู้จักกับเดย์ อัพ แม็ก ในเพิร์ท
    ตอนแรกเราไม่ได้ตั้งใจจะคบกับเดย์หรอก
    เพราะที่จิงแล้วเรารุ้จักกับอัพก่อน
    อัพเป็นเพื่อนสนิทของเดย์ เพราะเรียนที่เดียวกัน
    แล้วก้ออยู่วงดนตรีเดียวกันด้วย
    ด้วยพื้นฐานของเราที่ชอบนักดนตรี จึงทำให้เราชอบอัพ

    แต่พอคุยไปคุยมาเดย์กับแม็กก้อเข้ามาคุยด้วย
    แล้วเหมือนเดย์จะแกล้งอัพ เลยแกล้งเข้ามาจีบเรา
    แล้วไปไงมาไงไม่รุ้ เดย์ก้อชอบเรา 5555+
    ซึ่งเราก้อมีใจให้เดย์เหมือนกัน แต่อัพไม่ยอมเพราะมาก่อน
    เราได้คบกับเดยืวันที่ 23 พฏษภาคม ปี 49
    หลังจากเราคบกับเดย์แล้ว อัพเคยแอบติดต่อกับเรา
    และขอเราคบเป็นจิงเป็นจัง แล้วเดย์รู้ความจิงขึ้น
    จึงมีเรื่องกัน (ปกติก้อนักเลงกันอยุ่แล้ว)
    หลังจากนั้นเดย์ กับแม็ก จึงไล่อัพออกจากวง
    แล้วมีวันนึงเดย์เล่าให้เราฟังว่า ไปทุบกระจกหน้ารถอัพแตก
    จนต้องเสียตัง (ไม่รุ้จะสงสารหรือสมน้ำหน้าดี)
    ในระหว่างที่คบกับเดย์ เดย์มักจะมีเรื่องเสมอๆ จนน่าเป็นห่วง
    ปกติเดย์จะเป็นคนที่กินเหล้า สูบบุหรี่
    แต่พอมาคบกับเรา เราก้อพยายามให้เดย์งดๆไปบ้าง
    แล้ววันนึงเราก้อได้คุยกับแม่ของเดย์
    แม่บอกว่าเดย์นิสัยดีขึ้นมากตั้งแต่คบกับเรา
    แม่บอกว่าให้ดูแลเดย์ดีๆ
    ช่วงที่คบกันนั้น เดย์ก้อพยายามโทรหาเราทุกวัน แล้วก้อส่ง sms มาหาเราเสมอ
    เรารักกันมากจนคนอื่นๆอิจฉา
    มีคำๆนึงที่เดย์มักจะพูดกับพ่อแม่ และก้อยเสมอ
    "คนนี้เดย์รักของเดย์จิงๆครับ"
    เรารักกัน คุยกันทุกๆวัน เราสองคนวางแผนชีวิตไว้ด้วยกัน
    และมีสัญญาอยู่สามข้อ
    "เราจะรักกันตลอดไป"
    "บอกรักทุกวัน"
    "...." (ข้อสามเป็นความลับ บอกไม่ได้)
    เราสองคนก้อทำตามสัญญากันมาโดยตลอด
    ทุกๆวันเวลาห้าทุ่มเราจะคุยกัน

    แล้ววันนึงมันก้อเปลี่ยนไป หลังจากที่เดย์โทรมาเราก้อจะคุยกันนาน

    แต่หลังจากเราคบกันได้สี่เดือนกว่าๆ เดย์ก้อเปลี่ยนไป

    ชอบโทรมาแล้วบอกว่าเด๋วเดย์โทรหาใหม่นะ

    แล้วก้อจะโทรหาใหม่ช่วงเกือบๆเที่ยงคืน

    เราก้อเริ่มเอะใจ เพราะเหมือนคุยอยู่กับคนอื่น

    แล้ววันนึงเราก้อตัดสินใจโทรไปหาเดย์

    ตอนนั้นเราเดินงานภูเขาทองกับเพื่อนๆอยู่

    เราโทรไปก้อไม่ยอมรับ พอเราโทรไปอีกก้อตัดสายทิ้ง

    อีกซักพักพอเราโทรไปก้อปิดเครื่องไปแล้ว

    พอซักพักเดย์ก้อโทรกลับมา เราก้อถามว่าทำไมปิดเครื่อง

    "แบตมันหมด" เราก้อถามว่าใครรับเมื่อกี้ "เพื่อนอ่ะ"

    "ก้อยว่า เราเลิกกันเหอะ" เราพูดเพราะเราโมโหมั้ง
    "ทำไมอ่ะ เดย์รักก้อยนะ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ" เดย์พูด
    "ถ้าเดย์คิดว่ากลับมาแล้วเรื่องทุกอย่างมันจะเหมือนเดิม ทำให้ก้อยมีความสุข
    และไม่ทำแบบเดิมอีก ก้อยก้อจะไม่เลิก"
    "งั้นเราเลิกกัน" เดย์พูด
    "เราเป็นพี่น้องกันได้ไหม" "แล้วแต่"
    "งั้นบายนะ แล้วเดย์จะโทรหานะ"
    จากนั้นเดย์ก้อหายไป จนวันนึงเดย์ก้อโทรมาคุยกันตามปกติ
    เดย์พูดเหมือนอยากให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม
    แต่ทุกๆอย่างมันก้อสายเกินไปสำหรับเรา
    แล้ววันนึงเดย์ก้อโทรมาบอกว่า
    "เดย์ขอร้อง อย่ายุ่งกับเค้านะ คนนี้เดย์รักของเดย์จิงๆ"
    ใช่แล้วแหละคำๆนี้เดย์เคยบอกเรา
    มันเป็นครั้งแรกที่เราฟังแล้วน้ำตาไหล
    หลังจากวันนั้นเราก้อไม่ได้คุยกันอีก
    แต่ก้อไม่รุ้ทำไมถึงยังลืมเดย์ไม่ได้
    ถึงแม้จะไม่ได้รักเหมือนเดิมแล้ว แต่เดย์ก้อเป็นคนที่ก้อยเคยรัก
    และไม่มีวันลืมวันที่ดีๆที่เคยผ่านมาหรอก

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×