ขอเวลาคิดหน่อยละกัน

ลำดับตอนที่ #4 : กลับมาหาพลอย(คนที่ผมรัก)

หลังจากที่ผมลงจากเครื่อง  ผมหยิบมือถือขึ้นมาเพื่อโทรหาคนที่ผมไม่ได้โทรหาถึง 2 เดือนเต็มๆ เสียงเพลงรอสายดังอย่างต่อเนื่อง
'รับโทรสับทีนะพลอย'  ผมยังคงรอต่อไป
"สวัสดีค่ะ พลอยพูดสายค่ะ"  เธอรีบพูดเมื่อเห็นว่าเธอรับโทรสับช้า
"เอ เองนะพลอย จำได้รึป่าว สบายดีไหม?"  ผมถามอย่างห่วงใย
"เอหรอ สบายดี  แล้วนี่อยู่ไหน  มาถึงนานยัง"
"พึ่งมาถึงตอนนี้อยู่สนามบินล่ะ"  ผมตอบ
"งั้นเอรอพลอยที่นั่นนะ เด๋วพลอยจะไปรับ"  เธอรีบพูด

"ไม่ต้องเด่วเอถึงบ้านแล้วจาอาบน้ำแล้วจะไปหาพลอยที่บ้านนะ" ผมบอก
"อืมจ๊ะ พลอยจารอนะ แล้วเจอกันจ๊ะ" หลังจากพูดจบพลอยก้อวางสายทันที
ผมรีบกลับบ้าน อาบน้ำ แต่งตัว และรีบขับรถไปบ้านพลอยทันที
ปรี้นๆๆๆๆ "สวัสดีครับคุณลุงเป็นไงบ้างครับ สบายดีรึป่าว"
ผมพูดหลังจากลุงคนสวนบ้านพลอยเดินมาเปิดประตูให้
"ก้อดีครับ ไม่ได้มาหลายเดือนเลยนะครับ รีบเข้าไปเถอะคุณหนูรออยู่"
คุณลุงคนสวนพูดจบผมก้อรีบขับรถเข้าไปจอด และเดินเข้าไปในบ้าน
"สวัสดีครับ พ่อ แม่ พลอย" ผมพูดหลังจากที่เดินเข้ามาถึงห้องรับแขก
"ตาเอ หายไปไหนหลายเดือนเลยนะ ดูซิปล่อยให้ยัยพลอยซึมเชียว"
แม่พลอยพูดแกมหัวเราะ แต่พลอยหน้าแดง
"อ๋อ ผมไปต่างจังหวัดมาน่ะครับ นี่ครับของฝาก"
ผมพูดพร้อมยื่นถุงของฝากให้ "ไม่เห็นต้องลำบากเลย" พ่อพลอยพูดบ้าง
"แหมบอกไม่เห็นต้องลำบากแต่รีบรับเชียวนะ ทำอย่างกับคนที่ซื้อมาฝากจะเปลี่ยนใจงั้นแหละ" พลอยหยอกพ่อ ทุกคนหัวเราะ
"ตาเอวันนี้อยู่กินข้าวกับแม่ก่อนนะ วันนี้เด๋วแม่จะเข้าครัวเอง" แม่ชวนอย่างสนิทสนม
"ครับ" ผมตอบรับคำชวนอย่างไม่ต้องคิด คิดแต่ว่าอยากมองหน้าพลอยนานๆให้หายคิดถึงเท่านั้นเอง เหมือนพลอยจะรู้ตัวเธอรีบหลบหน้าแล้วเดินตามแม่เข้าไปในครัว
ปล่อยให้ผมกับพ่อของพลอยคุยกัน
"ตอนนี้พ่อเราเป็นยังไงบ้างล่ะ หือ" พ่อของพลอยถามถึงเพื่อนสนิท
"ก็ดีครับสบายดี" ผมตอบแล้วยิ้มๆ
ผมกับพ่อคุยกันไปเรื่อยๆ (ขออนุญาติเรียกพ่อพลอยว่าพ่อแล้วเรียกแม่พลอยว่าแม่)
"เอ้า ชายสองคนนั้นน่ะ มากินข้าวเร็ว" แม่ตะโกนเรียก
ผมกับพ่อเดินไปที่โต๊ะอาหาร มีแต่อาหารน่ากินทั้งนั้นเลย
จากนั้นเราก็นั่งกินข้าวแล้วพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน
หลังจากกินข้าวเสร็จผมก็ขอตัวกลับบ้านเพราะกลัวจะค่ำมืดเสียก่อน
"ผมขอตัวกลับบ้านก่อนนะครับแล้วเด๋วพุ่งนี้จะมารับพลอยไปเที่ยวครับ"
"อืมจร้า ขับรถดีๆล่ะ" แม่บอกแล้วผมก็หันไปโบกมือลาพลอยก่อนจะขับรถออกไป