เรื่องราวของคนหลายใจ

ลำดับตอนที่ #3 : ผู้ชายคนแรกที่เราให้ของขวัญ(โด่ง)

เรื่องนี้มันเกิดขึ้นตั้งแต่ม.3แล้วล่ะ
อันที่จิงตอนแรกเราก้อไม่คิดหรอกว่าเราจะรักเค้า
แต่เพราะคิดว่าเค้าชอบเรามั้ง (โรคคิดไปเอง) เลยได้ไปชอบ
(เพื่อนยังถามว่าชอบได้ไงฟะ!) เหอะๆ เรายังงงเลย
ที่จิงเราไม่ได้เรียนห้องเดียวกันหรอก เพียงแต่เรียนอยุ่วิชาสาระเพิ่มด้วยกัน
เค้าก้อน่ารักดีออก (นิสัยอ่ะ) แล้วอันที่จิงเราก้อไม่ได้อยากบอกเค้าหรอกว่าเราชอบ
แต่ดันมีเพื่อนคนนึงอ่ะดิ บอกซะงั้น แล้วคำตอบที่เราได้ก้อคือ "เพื่อน"
(เพื่อนมีเยอะแล้วอยากมีแฟนมากกว่า เหอๆ)
เราก้อทำใจนะ แต่พอถึงวันสำคัญต่างๆ เช่น วันเกิดเค้า
วันปีใหม่หรือวาเลนไทน์ เราก้อมักจะมีของขวัญไปให้เค้าเสมอๆแหละ
(ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยให้ของขวัญผู้ชายคนไหนเลย เค้าคนแรก)
แต่ก้อเหมือนเค้าจะเฉยชานะ เราเคยเขียนจดหมายไปให้เค้าด้วยแหละ
เพราะเราไม่กล้าคุยง่ะ ส่วนมากจะให้เพื่อนคุยมากกว่า
เค้าก้อดีนะ บางทีเจอเราเค้าก้อทัก แต่เราทำไม่สนใจ
ที่จิงไม่ใช่ไม่สนใจหรอก เพียงแต่มันเขิลอ่ะ ให้ทำไง
พอมาช่วงหลังๆเค้าเลยไม่ทักเรา คงคิดว่าเราไม่อยากคุยด้วยมั้ง
เค้าเคยเขียนจดหมายให้เราด้วยแหละ แต่ในจดหมายเค้าอ่ะ
เค้าบอกให้เราเปนเพื่อนกับเค้า เค้าบอกว่าเค้ายังไม่พร้อมที่จะมีแฟน
พอม.4เรารุ้ข่าวว่าเค้าแอบชอบคนในห้องเค้า (แล้วที่เคยบอกว่าไม่พร้อมอ่ะ)
โอเชเราเข้าใจ เราลืมไป เรามันไม่ควร เรามันไม่สวยเหมือนคนๆนั้นมั้ง
แต่ช่างมันเถอะ ตอนนี้เราทำใจจากเค้าได้แล้วล่ะ
ตอนนี้เราสองคนก้อเปนเพื่อนที่ดีต่อกัน ทั้งๆที่สิ่งที่เค้าทำกับเรา
มันก้อเจ็บนะ แต่เราก้อพอเข้าใจล่ะ
(เพื่อนๆก้อถามทำใจได้ไงฟะ!) เรื่องเล็กๆ