เรื่องราวที่ผ่าน

ลำดับตอนที่ #1 : เราเลิกกัน(04/11/49)

บางคนอาจจะรู้เรื่องราวมาบ้าง อาจจะได้ฟังจากที่เราเล่า
ที่จิงเราไม่อยากโทดเขาคนเดียว เพราะเราก้อมีส่วนผิดเหมือนกัน
เรื่องมันเกิดจากความรักของคนสองคน และมันก้อจบเพราะหมดรักของคนสองคนเช่นกัน
อันที่จิงถึงแม้เราจะบอกว่าไม่รักเขาแล้ว ถึงแม้เราจะมีคนอื่น แต่ใช่ว่าเขาจะหายไปจากควาทรงจำ
อันที่จิงเขายังเป็นคนที่เรารักเสมอ ถึงแม้เขาจะไม่รักเรา
เรื่องมันเกิดจากเมื่อวันที่3 ที่เราโทรไปหาเขา แล้วมีคนรับ แต่ไม่พูด
พอเรากรอกเสียงลงไปในหูโทรสับ เขาก้อวางสายใส่เราทันที
หลังจากนั้นพอเราโทรไปอีกเขาก้อปิดเครื่อง
พอวันที่4 เราก็โทรไปหาเขาแต่เช้าเลย แต่ก้อตัดสายตลอดเลย
เราก้อพยายามโทรทั้งวันนะ แต่เขาก้อยังตัดสายทั้งวัน
เราก้อไม่รุ้จะทำไง พอประมาน3ทุ่ม เขาโทรมา
เราก้อรับ แล้วก้อคุยกัน เราถามเขาว่า ไปทำอะไร ที่ไหน อยุ่กับใครเมื่อคืน
เขาก้อบอกอยุ่บ้าน เพื่อนมาบ้าน เราก้อถามว่าปิดเครื่องทำไม
เขาก้อบอกว่าแบตหมด เราไม่เข้าใจ เราเลยถามว่าจะเอายังไง
จะเลิกกันไหม เขาก้อบอกไม่เลิก เราก้อเลยบอกเขาว่า ถ้าคิดว่าทำให้เรามีความสุขเหมือนเดิมได้
ก้อคบกันต่อไปได้ แล้วเขาก้อพูดคำนั้นออกมา เขาบอกว่าเราเลิกกันนะ
เราก้อบอกไม่ถูกว่าตอนนั้นเรารู้สึกยังไง มันทั้งดีใจและเสียใจไปพร้อมๆกัน
ก่อนวาง เราบอกเขาไปว่า เราไม่ได้คบเขาคนเดียวแล้วรุ้ป่ะ
คำที่ทำให้เราเจ็บ(ใจ)มากที่สุด เขาบอกว่าเขาก้อไม่ได้คบเราแค่คนเดียวเหมือนกัน
เราก้อเลยบอกไปว่า แฟนใหม่เรานิสัยดีมาก มากกว่าที่เขาเป็นอยุ่
เขาก้อพูดเหมือนน้อยใจว่า เขาก้อรุ้ว่าตัวเขาไม่ดี ไม่ต้องมาย้ำ
จากนั้นเราก้อจบกันไป พร้อมกับสายที่วาง