เรื่องราวของคนหลายใจ

ลำดับตอนที่ #2 : เด็กข้างบ้านย่า(บาส)

อย่าพึ่ง งง ว่าทำไมเราถึงไปชอบเด็กข้างบ้านย่าเราได้
ทั้งๆที่บ้านย่ากับบ้านเราไม่ได้อยุ่ใกล้กันเลย
ที่จิงพอเวลาปิดเทอมเราจะไปอยุ่ที่บ้านย่าจนถึงเวลาเปิดเทอม
ยังจำได้ บาสเปนเด็กผู้ชายที่น่ารัก เค้ามีน้องสาวหนึ่งคนชื่อโบว์
พ่อแม่ค่อนข้างหวงทั้งสองคนเลย
เพื่อนๆคงจะงงถ้าเราจะบอกว่า เราชอบบาสตั้งแต่ ป.6 ได้มั้ง
ใช่แล้วล่ะอย่าตกใจ เราชอบเบิร์ดพร้อมๆกับชอบบาสไปด้วยนั่นแหละ
(อย่าพึ่งคิดว่าแค่นี้หลายใจเพราะมันยังมีมากกว่านี้)
บาสเปนรุ่นน้องเราประมาน 2 ปีได้มั้ง แต่ที่เราชอบบาส
เพราะมันมีแรงมาดลใจเราหลายๆอย่าง
ทั้งอยุ่บ้านใกล้ แล้วเพื่อนๆก้อยังล้อเราอีก
อีกทั้งบาสชอบแอบมองเราเสมอ (เขินนะเว้ย)
ปกติเราจาเล่นด้วยกันเสมอ ทุกๆวัน
แต่พอมาช่วงหลังๆ ประมานเรา ม.3 ก้อรุ้สึกได้ถึงความห่างของเรา
คงเพราะบาสคงโตเปนหนุ่มขึ้นมั้ง แล้วเราเองก้อคงโตแล้วเหมือนกัน
แล้วช่วงนั้นเราก้อไม่ค่อยได้ไปบ้านย่าเท่าไหร่
เราจึงไม่ได้คุยกันเหมือนก่อน
และอีกเหตุผลที่เราห่างกันอีกข้อคือ
บ้านเรากะบ้านเค้าทะเลาะกัน จึงทำให้เราทั้งคู่ไม่ได้คุยกันไปด้วย
เราก้อไม่เข้าใจว่าความไม่เข้าใจของผู้ใหญ่
ต้องพลอยทำให้เด็กๆอย่างเราไม่คุยกันไปด้วย
จากนั้นมาเราก้อไม่ได้ติดต่อกัน
จนมาช่วง ม.3 จะขึ้น ม.4 ด้วยความจำอันแสนดี
(จำได้เพราะเบอร์บ้านย่ากับบ้านมันใกล้กัน)
เราก้อเลยโทรไปหาบ่อยๆ แต่ก้อคุยได้แค่แปปเดียว
เพราะแม่บาสชอบกลับบ้านเร็ว (จะกลับมาไมเนี้ย ช้านจาคุย)
แต่แล้ววันนึง เราโทรไป แม่บาสรับซะงั้น
เราเลยโดนด่ามาเปนชุด แล้วเราก้อรุ้ด้วยว่าบาสก้อคงจะโดนเหมือนกัน
หลังจากนั้นมาเราก้อไม่ได้ติดต่อไปแล้วเพราะกัว เหอๆ
ถ้าวันไหนเราได้ไปบ้านย่า เราก้อจะมองเข้าไปในบ้านบาสเสมอ
ด้วยความเปนห่วงและอยากเจอหน้า
แต่ก้อไม่เคยเหนบาสและโบว์ออกมาจากบ้านซะที
เราว่าป่านนี้บาสคงจะมีแฟนไปแล้วล่ะ
แต่ไม่แน่ แม่ออกจาหวงขนาดนั้น เหอๆ
แต่ช่างเค้า เค้าไปดีแล้ว 555+ อันที่จิงเราไม่เคยคิดจะจีบมันหรอก
แค่เหนว่าน่ารักเท่านั้นเอง อิอิ