~กำเนิดตำนานยมทูต ~

ลำดับตอนที่ #2 : chapter1

บทที่1

"ท่านซีอุส ท่านไกอา  แย่แล้วท่าน ท่านอะธีน่าเขา…"เสียงตะโกนดังโหวกเหวกที่ดังขึ้นบนวิหารศักสิทธ์จากปากของเทพหนุ่มผู้ประจำอยู่ในวิหารแห่งปาฏิหาริย์

"โวยวายอะไรกัน หืม เฟนซ์ "เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มใบหน้าคมเข้มที่เดินออกมาอย่างช้าๆ  ผมสีเงินสลวยถูกมัดไว้อย่างเรียบร้อย ดวงตาสีมุกที่แฝงไว้ด้วยแววตามุ่งมั่นและเด็ดเดี่ยว เค้าโครงหน้านั้นมิได้บ่งบอกถึงอายุที่แท้จริงของเทพองค์นี้เลย ใช่แล้ว มหาเทพผู้สร้างทุกสรรพสิ่ง  มหาเทพซีอุส

"นั่นสิ  เกิดเหตุใดกับอะธีน่าหรือ"และสตรีร่างบางที่เดินเคียงคู่มากับมหาเทพ  ดวงตาสีเขียวมรกตทอประกายอ่อนโยน ผมหยักศกเป็นคลื่นสีทองประกายแสงดังดรุณียามเช้า อาภรณ์สีขาวบริสุทธิ์พลิ้วไสวตามลม ใบหน้าหวานมลนั้นหันมายิ้มน้อยๆให้เทพผู้มาเยือน   ก่อนจะเดินเตียงคู่มหาเทพไปประทับที่แท่นศิลา 
 
   พระแม่แห่งสรวงสวรรค์เทพที่รู้จักกันดีในนามพระแม่ไกอา  ใช่แล้วทั้งสองคนเป็นเทพแห่งเทพ หรือจะเรียกได้ว่าเป็นกษัตริย์ราชินีของเมืองเทพนี่เลยก็ว่าได้

 "ท่านอะธีน่าเขา..." เฟนซ์เทพผู้ส่งสารแห่งวิหารปาฏิหาริย์นั้นได้ถ่ายถอดเรื่องราวอันเป็นที่น่าเศร้าของเทพสาวแห่งปาฏิหาริย์ติ์ที่ได้จบชิวิตของตนไปจากการตรอมใจ และเรื่องของพระธิดาที่เพิ่งเกิด

     และเรื่องความกังวลของตนเกี่ยวกับคำสาปของสองดินแดน เมื่อได้เล่าเรื่องทั้งหมดออกไปแล้ว ใบหน้าของมหาซีอุสยังคงเรียบเฉย แต่แววตาแฝงถึงความเจ็บปวดภายในลึกๆ ส่วนพระแม่ไกอาก็ถึงกับหน้าถอดสีและซักถามเรื่องเกี่ยวกับพระนัดดาไม่หยุด

"แล้วธิดาของอะธีน่าชื่อว่าอะไร"

"เฮสเทียพะยะค่ะ   "

"แล้วตอนนี้นางอยู่ไหน"

"ท่านคาร่าพาไปดูแลอยู่ที่วิหารของเทพอะธีน่าบนโลกมนุษย์ชั่วคราว พะย่ะค่ะ"

"คงอยู่ที่นั้นไม่ได้นาน เหล่ามนุษย์คงไม่ยอมแน่ๆที่จะให้เฮสเทียที่มีสายเลือดของเฮดีสซึ่งเป็นจ้าวปีศาจมาพำนักในวิหารแห่งเทพแน่ๆ"ความเงียบเริ่มครอบคลุมวิหารไร้ซึ่งวจีใดๆเพราะทั้งเฟนซ์และพระแม่ไกอาได้ตกอยู่ในห้วงคำนึงของตนเอง จนเทพซีอุสได้เอ่ยขึ้นมาทำลายความเงียบ

"เพราะคำสาปของข้าแท้ๆ ไกอา  เฮสเทียหน่ะไม่อาจอยู่บนสวรรค์และนรกได้ แม้ในโลกมนุษย์ก็คงถูกขับไล่แน่แท้  ข้าควรทำอย่างไรดี"เสียงเอ่ยถามของเทพซีอุสทำให้พระแม่ไกอาได้แต่คิดหนัก จนสุดท้ายแล้วก็ตอบคำถามของมหาเทพซีอุสด้วยรอยยิ้ม

"วิหารจักวาลไงซีอุส  วิหารบนเทือกเขาแหงจักวาล  เทือกเขาที่ตั้งอยู่เหนือสวรรค์ขึ้นไปอีก เราจะเลี้ยงดูเฮสเทียที่นั้นจนกว่านางจะโต"

"จริง  จริงด้วย ไกอาเจ้านี่ช่างมีปัญญาเฉียบคมนัก เทือกเขานั้นอยู่เหนือสวรรค์ขึ้นไป มิใช่สวรรค์หรือนรก"เสียงสรวลของซีอุสทำให้เฟนซ์ถึงกับโล่งอก นึกดีใจแทนเทพธิดาน้อยที่จะได้รับการเลี้ยงดูจากมหาเทพและพระแม่ไกอาโดยตรง

"เอ้า รออะไรอยู่อีกเล่าเฟนซ์รีบแจ้งข่าวไปที่วิหารแห่งปาฏิหารติ์สิ"เสียงของพระแม่ไกอาเอ่ยมาทีเล่นทีจริงแต่ก็ทำให้เทพหนุ่มนั้นรีบเดินทางไปยังวิหารแห่งปาฏิหาริย์ติ์ด้วยท่าทีร้อนรน...


---------------

 หลังจากนั้น ตำนานของเด็กสาวผู้สืบสายเลือดเทพและปีศาจก็แพร่กระจายออกไปทั่ว แต่หาใช่เสียงสรรเสิญไม่ เสียงที่ตะโกนกึกก้องกลับเป็นเสียงสาปแช่งของเหล่าเทพและมนุษย์ที่ต่างคิดว่าเด็กน้อยคนนี้เป็นผู้ที่ทำให้เผ่าเทพที่แสนบริสุทธิ์ต้องแปดเปื้อน เช่นเดียวกับเหล่าปีศาจ ที่มองเป็นว่าเด็กน้อยคนนั้น เป็นสายเลือดที่มีมลทิน

  แม้แต่มหาเทพซีอุสก็ไม่อาจแก้อะไรกับเสียงเหล่านั้นได้ ได้แต่นึกสงสารเด็กน้อยที่เปรียบเป็นเหมือนหลานสาวของตนอยู่ในใจ

   เจ้าต้องแข็งแกร่งเกินกว่าเทพและปีศาจนะเฮสเทีย...เพราะในอนาคต ข้าคิดว่าเจ้าคงต้องผจญอะไรอีกเจอเลยทีเดียว...

  ยามที่โซ่ที่ตรวนปีกสีขาวบริสุทธิ์ของเจ้าจะพังทลาย  จงใช้เขี้ยวเล็บที่ข้าจะมอบให้ป้องกันตัวเองจากผู้ที่หวังจะตรวณเจ้าไว้ซะ....ธิดาแห่งข้า