ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ::คนไม่ธรรมดา::EP.5 ทวงคืน
::นไม่ธรรมา::EP.5 ทวืน
โอ้มายยยยยย x10000000000000
ยอแที่แอบเปิเ้าไปในห้อเบีห็พานพบเอับสิ่บาอย่าที่ยอแแทบ็อ -0- แม่อลัารนี่ลัสะสมรูปหลุเหรอว่ะ นั่นๆนั่นรูปแบมแบมินไอิมเลอะ รูปแ็สันอเ้นระบำ้น ือส่วนมามันเป็นรูปผมฮยอแม่ทำเินแล้วไ่รับผิอบ -3-
"เห้ยยย นั่นมัน"รูปผมอ่ะรับ นอนน้ำลายยืเียว ยอแอ่าาา ㅠㅇ ㅠ นายน่าสสารริๆเลย ยอแเินไปเรื่อยๆวนรอบๆห้ออเบี มีรูปภาพอทุนในหอ หนัมาทาผม แบมแบม แล้ว็ูเนียร์ฮยอ แ่รูปสอนนั้นอ่ะ โราวาอี้เลย รูปผมแ่ละรูป....แม่เ้า อยาิรายร่ะะะะ สรีม่าพี่เบีนบ้าใน #ฟินไม่ธรรมา (วรั้ยโษาอีละ) ยอแเินูามู้อสะสมอเบี เินูามราวแวนเสื้อผ้า สำรวทุสิ่ทุอย่า เวลาผ่านไปนานพอสมวร นยอแเริ่มเมื่อยึนั่ลบนเ้าอี้นวมสีลาสสิหยิบหนัสือเล่มหนึ่มาอ่าน
น่าปโรน่าสนใ....เียนว่า
'임 재범의 특한 추억'
วามทรำที่แสนมี่าออิมแบอม
........ื่อเสี่ยวัว่ะพี่บี 5555555 แอบเปิอ่านไม่มีใรรู้ รีอย่าบอพี่เบีนะรัฟฟฟฟ :3
ยอแพลิเปิหน้าแร
'나의 첫 번째 친한친구,공원김진영'
เพื่อนสนิทนแรอันปาร์ ินยอ
มีรูปเ็ผู้ายสอนออัน ใบหน้าเปื้อนไป้วยรอยยิ้ม น้ายน่าะเป็นูเนียร์ฮยอเพราะัวเล็ว่าและูอ้วนว่า ส่วนเ็อีนน่าะเป็นเบีฮยอเพราะผอมและสูว่า ....ฮยอสอนสนิทันทานานแล้วสินะ แ่ถ้าสนิทันแล้วทำไมไม่นอนห้อเียวันล่ะ
ยอแพลิหน้า่อไป เป็นรูปเ็ผู้ายัวผอมสูำลัอยู่ในุนัเรียนประถม
'내 친한 친구와 내초등학교'
'โรเรียนประถมอันและเพื่อนสนิท'
เป็นรูปอเบีฮยอับูเนียร์ฮยอยืนู่ัน ียิ้มแ่ ูมีวามสุมาๆ ยอแรู้สึเบาหวิว
พลิหน้า่อมา เป็นลายมือยุยิๆเหมือนรีบๆเียน
'과 진영은 같은곰 아이스크림을 먹었다'
'ทัศนศึษาที่สวนสัว์โล ันับินยอินไอิมรูปหมีเหมือนัน้วย'
รูปเ็ผู้ายสอนยืนอยู่หน้ารลิมีมแปนี ถือไอิมรูปหมีนหนึ่สีมพู นหนึ่สีน้ำาล
'나는 메신저 임재범.은 영원히 공원 진젊은와 가장 친한 친구가될가야 약속 할입니다'
ผมอิม แบอมะอสัาว่าะเป็นเพื่อนับปาร์ินยอลอไป
หน้าถัๆมาเป็นเรื่อเี่ยวับเ็ผู้ายสอนนั้น เรื่อยๆๆนมาถึ.....หน้าที่สิบห้า
'친구,홍콩,잭슨 왕에게처 음일'
'วันนี้เ้า รร.มัธยมเป็นวันแร มีเพื่อนใหม่สัาิฮ่อ แ็สันหวั"
ไม่ไ้มีอะไรเปลี่ยนไปมานั เพียแ่ในรูปภาพมีเ็ายแ็สันเพิ่มเ้ามา สามนยืนยิ้ม ไม่ใ่ยิ้มแบบเ็เหมือนเิม เป็นยิ้มแบบเท่ๆ ....เริ่มโแล้วสินะ ยอแอมยิ้มับสมุเล่มนั้น มีวามสุที่ไ้เห็น ไ้รู้อะไรเี่ยวับทุน
.......็เาน่ะมาเป็นนสุท้ายนี่นา ยิ้มแบบไม่ยินียินร้าย
ไม่รู้ทำไมพอรู้ว่าเบีฮยอับูเนียร์ฮยอรัันมา ผมถึรู้สึแปลๆ
ผ่านสามสีหน้า
'วันนี้ผมมีพี่ายที่แสนีเพิ่มอีหนึ่นมาร์ฮยอ พี่ายผมหัวแแสนะน่ารั"
ราวนี้มีเพียแ่เบีฮยอและมาร์ฮยอเท่านั้น
แร๊....
เสียว่ามีนไประูห้อให่มา ยอแวาสมุเล่มนั้นไว้ที่เิม แล้วรีบเินลับัวเอไปอย่ารวเร็วและล้มัวนอนลบนเียว้า ห่มผ้า แล้วหลับาทันที
ถ้ามีเวลาอีสันิ .....ยอแะไ้รู้บาสิ่บาอย่าที่เป็นวามลับที่สุออิมแบอม
หลัาที่แล้หลับยอแ็หลับไปริๆ เหื่อเริ่มผุามใบหน้าาว บ่บอว่าพิษไ้เริ่มลับมาทำร้ายนบนเียอีรั้ ยอแพลิัวไปมารู้สึไม่สบายัว
แ่เหมือนอยู่ในฝันที่ล่อลอย ถึแม้ะทรมาแ่มันือึ่หลับึ่ื่น อยู่ีๆยอแสัมผัสไ้ถึแรโอบอา้านหลั และปลายาที่วาบ่นไหล่เล็ ยอแไม่ไ้สนใิเพียว่ามันือวามฝัน ยอแเริ่มปวหัวอีรั้ ราวนี้รุนแรเินไปนยอแถึับนิ่วหน้า แม้ะอยู่ในห้วนิทรา็าม
'ฝันีนะยอแ ฮยอะปป้อยอแเอ หลับสะเถอะ'เสียนุ่มทุ้มั้ออยู่ในหูทอนแรยอแนึว่ามันือฝันนัวเล็ระหนัว่ามันน่าะเป็นวามริ ยอแลืมาโพล ไม่พบใร พบแ่เพียรอยยับบนเีย เป็นหลัานแสไ้ว่า เมื่อี้มันือเรื่อริ เาไม่ไ้ฝัน
ว่าแ่....ใรัน
-BAMBAM'S-
วันนี้ยอแฮยอไม่ไ้มาโรเรียนเียบเหายิ่ว่าพระรามเป่าสาให้ผีเสื้อสมุทรฟั เห้ยย ไม่ใ่แหละ5555 แบมแบมเพ้อเ้อไปไล วันนี้ยูโนลาัวไป้อมบาสน่าะลับึพอสมวร เพราะะนั้นวันนี้้อลับบ้านเอ แบมแบมยึระเป๋าให้มั่น พูามรเาไม่เยลับบ้านเอเลยสัรั้ ไม่ยูยอม แ็สันฮยอ เบีฮยอ ็้อเป็นนไปรับไปส่เา
......แอบหวิวๆเหมือนันแฮะที่ไม่มีพวฮยอมาอยู่้าๆ
รีบลับบ้านีว่า แบมแบมเินรออไปำลัะไปรอแท็ี่หน้าโรเรียน
หมับ!!!!
แนเล็ถูว้าไว้้วยผู้ายนหนึ่ ไม่ใ่พวฮยอหรอรับ เมื่อ่อนอาะใ่แ่อนนี้ไม่ใ่แล้ว เรื่อเมื่อสอปีที่แล้ววนลับเ้ามาในหัวอแบมแบม
"หวัีแบมแบม ไม่เอันนานเลย"ผู้ายนนั้นพูพร้อมับับาแบมแบมให้เยใบหน้าหวานให้เห็นเ็มา
"ยัน่า ลั เหมือนเินเลยนะ"พูพร้อมับยิ้มเย็น นอื่นอ่านะมอว่าหล่อ แ่สำหรับแบมมันน่าลัวมาถึมาที่สุ อีที่เลวร้ายวนเวียนเ้ามาทำลายแบมแบมอีรั้ นัวเล็สุะลั้น น้ำาหยหนึ่หยลาหาา าหนึ่เป็น สอ สาม สี่ ห้า และ เรื่อยๆ
"พี่ปล่อยแบมเถอะ"ประโยนี้ไมีไ้พูเพียเพื่อให้ปล่อยแ่ใบหน้าหวาน มันรวมไปถึทุอย่า ทุสิ่ทุอย่าริๆ ปล่อยแบมเถอะ..... แบมอละ
"ให้ันปล่อยนายไป่ายๆเหมือนอนนั้น ไม่มีวันหรอแบม"ผู้ายนนั้นพูเสียเย็น..... บีบาแบมแบมแรึ้นอี นัวเล็อทนมา แ่็ยัเ็บ
"ันมาที่นี่็เพื่อมา ทว นายืน ันให้เวลาไอ้พวนั้นมานานเินไปแล้ว"ผู้ายนนั้นพู่อไป แบมแบมมอหาทาหนี อย่าว่าละนี่มันพึ่ะเลิเรียน ยูยอม้อมบาสอยู่ ส่วนฮยอนอื่นๆอยู่ามที่่าๆ นอื่นๆ็ุยันสนุสนานไม่ไ้สนในรอบ้าเลยสันิ
.......แล้วแบมะทำไี แบมะรอไปไ้ไ
ในะที่สายาหวานำลัสอส่อหานที่ะให้่วยเหลือ ใรี ใรี ไม่มีใรเลย เอ๊ะ นั่น!!!!!!
"ยอแฮยอ"แบมแบมะโนสุเสียนนที่ับแนไว้รีบปล่อยและบุลที่ถูเรีย็เินยิ้มหวานเ้ามา ยอแเหลือบไปมอผู้ายอีนเล็น้อย เ้ายิ้มให้ยอแ ยอแยิ้มลับ เมื่อยอแเินมาประิัวแบมแบม็รีบว้าแนอยอแไว้ทันที ยอแใเล็น้อย ่อนะลูบหัวนัวเล็
"ทำไมมาอยู่รนี้ล่ะ ทำไมไม่ไปหาูเนียร์ฮยอ"ยอแถามเ็ัวเล็ที่มอหน้าเาอย่าื่นเ้นแปลๆ.....ไม่รู้ว่ารู้สึไปเอหรือเปล่า
"อ่าว ทำไม้อไปหาูเนียร์ฮยอล่ะฮะ วามริผมำลัะลับบ้านเลย"แบมแบมถาม เมื่อมียอแฮยออยู่ แบมอุ่นใึ้นเยอ๊อะะะะะ าบึ้ในฮยอัรับ
"ูเนียร์ฮยอวนไปิน้าวัวยันน่ะ ฮยอเลย้อออมาที่โรเรียนไ =__="หน้ายอแฮยอนี่ือไม่ไหวแล้วรับ ยิ่ป่วยอยู่
"อ่าวนั่น โทรมาามแล้ว"ยอแหยิบโทรศัพท์ที่แผเสียัลั่น่อนะมอไปที่ผู้ายรหน้า ผู้ายอันราย....... ที่สุในีวิแบมแบม
"ผม้ออัว่อนนะรับ พอีมีนโทรามแล้ว"ยอแฮยอพูบ็โ้ให้เา ยิ้มให้อย่าเป็นมิร แบมแบมที่เห็นอย่าั้น็ึแนยอแออมาอย่ารวเร็ว
.......ผมลัว ลัวว่ายอแฮยอะโนแบบผม
ผมับยอแฮยอเินไปนถึมรมแน์ิ่อออมม่าับฮยอทั้หลาย ยูยอม็อยู่้อมบาสเสร็แล้วล่ะมั้ ออมม่าหันมาพอีเินรมาที่ผมับยอแฮยอ ออมม่ายมือึ้นทาบลบนหน้าผาว้าอยอแฮยอ ่อนะทำหน้า็อๆ
"นายไ้ึ้นอีแล้วนะยอแ ันน่าะไปรับว่ะ"ออมม่าพูอย่าสำนึผิ ยอแฮยอหน้าีริๆนั่นแหละ ผมพยุฮยอไปนั่้ายูยอม ยูยอมหันมาพร้อมับหัวยอแให้พิไหล่ว้า ยอแฮยอหลับาลสัพั อุหภูมิอร่าายที่สูึ้นเรื่อยๆทำให้ยอแฮยอหน้าแมา
"ฮยอ ไหวป่ะรับ"ยูยอมถามยอแฮยอที่ลืมาึ้นมานั่ทำหน้ามึนๆ่อนะพยัหน้าหึหัเป็นเิ .....เออไหว แ่ท่าทาพี่แูอ้อแอ้โรๆใล้ละมั่
เวลาผ่านไปสัพั พวเฮียๆเริ่มเ็บอัน ยอแฮยอนอนเอาหัวพิไหลยูยอม ผม่วยเบีฮยอเ็บอที่มันระเะระะามทาเิน
พอเ็บอเสร็ทุน็พาันย้ายมาที่ฮแเพื่อหาอสารพัิน ทุนเินยเว้นยอแฮยอที่เินยูยอมหิ้วปีมา ฮยอแอาารหนัริแ่ยืนยันะมาให้ไ้
ทุนพาันเ้าร้านอาหารริมทาที่หนึ่ แปลเนอะปิพวเาไม่่อยทานอะไรแบบนี้หรอิพวเารวยะายไป แ่อบินนะอแบบนี้อร่อยี เบีฮยอับยูยอมเอา็อโบีนาให่ ะินนพุา มาร์ฮยอเอาาัมยอนเพราะไม่อบินเผ็ แบมแบมินัาลบิ แ็สันฮยอเอาบุลโีร้อนๆระทะยัษ์ ออมม่าินบิบิมบับที่อุมไป้วยผั รัสุภาพริแรรรรร ยัไม่ทันที่ยอแะสั่
"เอาัมเยทัให้ยอและัน"มาร์ฮยอหันไปสั่พนัานทันที ยอแาโ เาไม่อบินไุ่๋นโสม ㅠ____ㅠ ึมมมม
"ฮยอ ผมไม่อบินัมเยทั"ยอแว่าพลาทำาปริบๆร้อไห้ระิๆๆๆๆๆ มาร์ถอนหายใ ัมเยทัมีประโยน์ะาย
"แล้วะินอะไรล่ะยอแ"ออมม่าหันไปทำาุใส่มาร์ฮยอ่อนะลูบหัวเ็ป่วยเอาแ่ใ ที่เอาแ่บ่นว่ามาร์ฮยอแ่ึมัมๆ นแ่ไ้เย็นนะไอ้เ็เี้ย
"ผมะินแมมยอนแล้ว็โู!!!!!!"ยอแทำหน้าฟินนแปปปปป
"อายุไม่ถึห้ามิน เอาโูสี่วรับ"เบีฮยอหันไปสั่ พวอายุๆไม่ถึเ์อย่าผม ยูยอม และยอแฮยออสิรับ ยอแฮยอนี่หมาหอยเลยอ่ะ ท่าทาะอยาิน
"เบีฮยอ"อ้อนพร้อมทำาปริบๆ ปิ๊ๆๆๆๆ เบีฮยอเมินหน้าไปอีทาลัวแพ้ทาเ็อ่ะแรรรร ยอแมันน่าฟัเอ้ยน่ารั 5555555 ำป่ะแรรรร
ยอแทำน่าฟึฟัประมาว่า เอออ...ไม่ิน็ไ้ แล้ว็นอนพิไหล่ออมม่าหลับไปเลย นอาหารมาเสิร์ฟูเนียร์ฮยอเลยปลุยอแฮยอึ้นมาิน ินสอสามำ็วา้อน หน้าาีเียว
"ยอแ เป็นอะไรหน้าี"แ็สันฮยอถามอย่าเป็นห่ว ยอแฮยอินไปนิเียวเอ .......
"ผมลืมไปว่าัวเอแพุ้้......".....ทุนหันไปมอที่้อนยอแหาุ้าอยู่ที่าน้าวสอสามอันมยอแลุพรว่อนะละล่ำละลัพู
"ถ้าผมินะอาเียนอย่าแร ะะเี๋ยวมานะรับ"พูบยอแ็วิ่ไปหลัร้านทันที โ่ออาเียนออมา นานมาพอที่ะรู้ว่าสามำที่ินเ้าไป ไม่สิทั้วันที่ินเ้าไปนี่ไม่เหลืออะไรแล้ว ยอแทรุลในห้อน้ำ. .......ลืมไปว่าแพุ้้ ㅠㅇㅠ สภาพนี่แย่ยิ่ว่าิมแปนีถูีูอีฮรืออออ ยอแเสียรายยยยยยย
"ฮยอไหวเปล่ารับ"ยูยอมเินมาเาะประูห้อน้ำ ยูยอม่อยๆบิประูเ้าไป แทบหายเิบเหมือนเห็นยอแนั่อยู่บนพื้นห้อน้ำ .....ฮยอายยัว่ะ
ยูยอมสะิไหล่ยอแ ยอแเยหน้าึ้นมามอยูยอมยิ้มๆแล้วหลับไปเลย(หมแรนหลับไรี้)ยูยอมลา เน้นว่าลา....็อุ้มแหละ อุ้มออมานถึโ๊ะฮยอวาลที่เิมลับมานั่ที่ ทุนอ้าปา้า สภาพยอแฮยอยิ่ว่าอมบี้อี .....แพุ้ันี่น่าลัว
"ลับบ้านไหมยอแ"ออมม่าูเนียร์สะิยอแฮยอ
"สลบาห้อน้ำไปแลัวฮยอ ผมถึ้ออุ้มลับมา"เบีฮยอีหน้ามุ่ย รีบเรียพนัานมาเ็บั์ .....ไม่อบให้ใรมายุ่ับยอแ .....ทำไมยูยอม้ออุ้มมา
....หว
ลับมาถึหอพัทุนแยย้ายันไปออมม่าไล่แบมแบมไปนอน ูเนียร์ูแลยอแสัพั็ล้มัวลนอน้าๆ ืนนี้้อปล่อยให้แบมแบมนอนนเียวสัืนแล้วล่ะ ูเนียร์ับโมไฟ หันไประิบน้าๆ
"ฝันีนะยอแอออมม่า"ูเนียร์ลูบหัวยอแเบาๆยอแโผเ้าอูเนียร์อย่า้อารไออุ่น ...เา็เหมือนแม่อเ็พวนี้ริๆนั่นแหละ 555555
"ผมิถึแม่ั..."ยอแ่อยวาหัวลบนหน้าออูเนียร์แล้วอูเนียร์นอยหลับฝันีไปทั้ืน
"ูเนียร์ฮยอ ...เป็น....บีฮยอ...อบ"เสียาๆหายแู่เนียร์็ับมา่อเป็นประโยไ้
"เบีอบเรา แน่อยู่แล้ว เป็นเพื่อนันมานาน"ูเนียร์ยิ้มเ็น้อยยอแ.....ไม่รู้เลยสินะ ^___^
TALK:สวัสีร่าาาา วามริห้ออิพี่บี็มีแ่รูปเ็มห้ออ่ะ 55555 สิ่ที่ยอแเอสำัว่าเย๊อะะ แ่เนอะเวลาหม็ี้ 55555555 นที่โผล่มาู่น้อแบมือใร? ไม่บอ้า อ่านไปเรื่อยๆน้าาาา ^____^ ไรท์อบุทุอมเม้นท์เลย นไม่เม้นท์แ่เ้ามาเฟบ มาอ่าน็ปลื้มน้า. โฮะๆๆๆๆไรท์ะมาอัพเรื่อยๆน้า ้าเร็วอยู่ที่อมเม้นท์หล่ะ 55555 ไปามิามทวันไ้ที่ "♡#ฟินไม่ธรรมา ♡"(ปล.ไม่้อมีหัวใหรอ 555)นะรัฟฟฟฟฟ ไรท์ะบอว่า่วนี้แสนะว่า นั่แ่ฟิทั้วัน. เะมันะมีัมิระหว่าม่าับแอ่ะแหละแรรร สปอยเล็น้อยยย ^3^ ไปละรัฟ
ปล.พี่บีมีเหุผลในารถ่ายรูปยอแนะรัฟ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น