คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3 Happy time [NC]
เช้าที่อากาศแลดูสดใสร่างบางบิดขี้เกียจนิดๆก่อนจะเดินลงมาจากเตียงสีขาวสะอาด เมื่อคืนเขานอนกับซองกยูมนุษย์ไร้ตานั่นจริงๆสินะ แต่ก็ไม่เห็นจะน่าเสียหายก็เขาเป็นผู้ชายด้วยกันทั้งคู่นี่นา
ขาเรียวก้าวเข้ามาภายในห้องครัวที่ดูไม่สะอาดเท่าไหร่ พื้นกระเบื้องของห้องเป็นสีขาว(เหมือนจะสะอาด) ผนังห้องตกแต่งด้วยสติ๊กเกอร์ดอกไม้น้อยๆ ซึ่งมองแล้วมันไม่เข้ากันเอาซะเลย!
“ตกแต่งบ้าไรของพี่เนี่ย” คนตัวเล็กพูดพลางหัวเราะออกมาเบาๆ
ตลอดเวลาที่นัมอูฮยอนอาศัยอยู่ภายในบ้านซมๆของซองกยูมาเป็นเวลาเกือบจะสามเดือนแล้ว อะไรๆทำให้เขาทั้งสองคนรู้จักกันมากขึ้น ยิ่งนึกถึงเรื่องเก่าๆอย่างวันแรกที่เขาเจอกัน เล่าออกมาแล้วก็ขำกันแทบบ้า
“โหย ร้อนชะมัด” อุณภูมิอากาศในช่วงเที่ยงวันส่งผลให้คนตัวเล็กหงุดหงิดไม่น้อย มือเรียวคว้าผ้าเช็ดตัวก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องน้ำในบ้าน
“อ้าวนามู จะอาบน้ำหรอ” เสียงทุ้มของร่างสูงที่เอ่ยเรียกร่างเล็กทำให้ต้องหยุดและหันมามอง
“อื้อ อากาศมันร้อนๆน่ะ อาบด้วยกันไหม?”
“ไม่ล่ะ เราอาบไปเถอะ พี่แค่ถามเฉยๆ”
“มาอาบด้วยกันเถอะน่า อายอะไรเล่า” มือเล็กๆของอูฮยอนส่งมาจับที่ข้อมือร่างสูงแล้วดึงร่างสูงเข้าไปภายในห้องน้ำ ก่อนร่างบางถอดเสื้อออกแล้วโยนลงตะกร้า
“เอ้า ถอดดิ”
“เฮ้ย จะดีหรอ” ซองกยูยังคงคิดหนัก นี่มันอะไรกันจู่ๆก็อยากให้อาบน้ำด้วยแล้วร่างสูงก็ถอดเสื้อยืดสีขาวออกตามคำสั่ง
“เอาเถอะน่า พี่เป็นตุ๊ดรึเปล่าเนี่ย”
“บ้าไงวะ ไม่ได้เป็น”
“แหน่ะ โกหกรึเปล่า อายล่ะสิจะได้อาบน้ำกับผู้ชายแมนๆอย่างผม ฟอร์มเยอะจังนะแหม”
“บอกว่าไม่ได้เป็น” สายตาร่างสูงจับจ้องไปที่คนตัวเล็กอย่างเอาเรื่องจนทำให้คนตัวเล็กหลุดขำออกมาน้อยๆ
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่รู้ปะพี่เหมือนอะไร”
“เหมือนอะไรล่ะหืม” ร่างสูงก้าวเข้าไปใกล้จนแทบสิงร่างเล็กตรงหน้า ขาเรียวถอยออกห่างเรื่อยๆจนชิดผนังห้องน้ำ
“นี่ๆ แค่อยากรู้คำตอบไม่เห็นต้องมาใกล้ขนาดนี้เลยนะ” มือเรียวดันหน้าอกร่างสูงออกเบาๆ
“อ้าว ก็พี่อยากฟังใกล้ๆ กลัวจะไม่ได้ยิน”
“เออ เหมือนตุ๊ดไง”
‘แล้วถ้าทำแบบนี้จะเหมือนตุ๊ดไหม?’
NC ขอได้ที่ evmp_shop@hotmail.com
ร่างสูงอุ้มคนเล็กมาวางบนเตียงก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆ แล้วกอดคนตัวเล็กไว้แน่น ตอนนี้หัวใจของคิมซองกยูโดนนัมอูฮยอนขโมยไปเรียบร้อยแล้วล่ะ
“นัมอูฮยอน พี่รักนาย” ร่างสูงว่าแล้วจูบหน้าผากมนเบาๆ
“อื้อ~ ผมก็รักพี่”
ร่างบางกอดคนข้างๆแน่นแล้วทั้งสองก็เข้าสู่ห้วงนิทราหลังจากที่ทั้งคู่เหน็ดเหนื่อยกิจกรรมอันแสนสนุกนั่น
“นี่พี่ซองกยู!! ตื่นได้แล้วนะ ลงมาทานไข่เจียวฝีมือผมเร็วเข้า”
ร่างเล็กเขย่าตัวคนขี้เซาให้ลุกขึ้นมาทานอาหารเช้าด้วยกัน แต่กลับถูกดึงให้ลงมานอนข้างๆเขาซะงั้น อูฮยอนหน้าขึ้นสีนิดๆก่อนจะมือเล็กจะฟาดลงที่หน้าอกซองกยู
“พี่เจ็บนะ”
“เง้ออ ก็ตื่นสิ ถ้าไม่ตื่นผมจะตีแบบนี้อีกนะ” ร่างเล็กหลบหน้าเพื่อไม่ให้ร่างสูงจับได้ว่าใบหน้าของเขากำลังขึ้นสีแดงจัด
แต่เมื่อร่างสูงเห็นก็หัวเราะออกมาเบาๆมือหนายีหัวคนในอ้อมกอดพร้อมกับกดจูบลงที่หน้าผากมนอย่างแผ่วเบา
“ตื่นแล้วก็ได้ครับ”
15:00
“อ๋อ.. โอเคครับ ไม่หรอกครับฮ่าๆ”
ร่างสูงวางมือถือลงบนโต๊ะทำงานอย่างเบามือ ก่อนจะเดินมาทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาข้างคนตัวเล็ก
“เจ้านายโทรมาตามหรอ” ร่างเล็กนั่งเคี้ยวป็อบคอร์นแก้มตุ่ยหันมาถามคนตัวสูงข้างๆ
“เปล่าหรอก วันนี้เขาบอกไม่มีงานน่ะ พอดีพี่เคลียร์เสร็จหมดเรียบร้อยแล้ว”
“เก่งนี่” อูฮยอนพูดพลางมองละครในทีวีไปด้วยอย่างไม่สนใจซองกยูที่นั่งอยู่ข้างๆ
ซองกยูเอื้อมมือไปโอบไหล่บางไว้ก่อนจะยกขาขึ้นไขว่ห้าง การกระทำเช่นนั้นจึงทำให้หมัดพิฆาตของอูฮยอนชกที่ไหล่ของเขาอย่างแรง .. แต่ลวนลามทีแบบนี้มันก็คุ้ม เพราะเพียงแค่นี้ซองกยูเลยกลายเป็นสีทนได้ โดยไม่สะท้านกับหมัดเล็กๆของอูฮยอนเลยแม้แต่นิด
“ฮ่าๆ คิดว่าพี่จะเจ็บหรอหืม” ร่างสูงหัวเราะเยาะคนตัวเล็ก
“เดี๋ยวเถอะ! งอนแล้วนะเว้ย”
ร่างสูงจดจ่อมองร่างบางตรงหน้าอยู่ซักพัก ก่อนมือหนาจะแตะที่แก้มของอูฮยอนเบาๆแล้วประคองใบหน้าหวานให้หันมามองที่เขา
“อูฮยอน”
“หืม”
“เอ่อ.. ไปเที่ยวกันไหม”
“เฮ้ยยยยยย ไปดิๆๆๆๆๆๆ ต้องไปอยู่แล้ว ที่ไหนล่ะ สวนสนุกเนอะ”
ร่างสูงหลุดขำออกมานิดๆก่อนพยักหน้าตกลงตามที่ร่างบางขอแล้วใบหน้าคมก็ค่อยๆโน้มลงมาจนปลายจมูกของทั้งสองร่างชิดกัน
ตอนนี้โลกของพี่มีแค่เราเท่านั้น.. นัมอูฮยอน
ความคิดเห็น