คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1
ช่วงขาเรียวก้าวเดินช้าอย่างไม่มีจุดหมาย แสงไฟในเมืองยามค่ำคืนสาดส่องใบหน้าหวานที่บัดนี้กลายเป็นสกปรกมอมแมม อากาศภายนอกเวลากลางคืนช่างหนาวเหน็บชวนให้ขนลุกซู่ บรรยากาศแบบนี้.. เขาไม่ได้สัมผัสมันมานานมาก ถ้าเกิดว่าคืนนี้เขากำลังดินเนอร์อยู่กับคนที่รักมันคงจะเป็นอะไรที่น่าดีใจกว่านี้ แต่ในความจริงสิ่งที่คิดมันก็เป็นได้เพียงแค่ความคิดเท่านั้น
ร่างตอนนี้เป็นเพียงร่างไร้ความรู้สึกทั้งภายในจิตใจรวมทั้งภายนอก นัมอูฮยอนเค้นยิ้มน้อยๆที่มุมปาก เขากำลังสมเพชตัวเองเพราะไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าสาเหตุอะไรที่ทำให้เขาต้องมารับเคราะห์อยู่แบบนี้ มันปวดร้าวจนไร้ความรู้สึกและหน่วงอยู่ในใจ
เพียงแค่คิดถึงเรื่องราวเก่าๆที่ผ่านมา ไม่นานน้ำใสๆก็ไหลออกมาจากดวงตาคู่สวยมันออกมาพร้อมกับความทุกข์ ความทุกข์ที่นัมอูฮยอนมีอยู่ เพียงชั่ววินาทีหน้าหวานกลับกลายเป็นใบหน้าซีดเผือกก่อนร่างทั้งร่างจะทรุดล้มลงกับพื้นแล้วหมดสติไป
ร่างสูงมองนาฬิกาข้อมือที่บอกเวลาเกือบจะเที่ยงคืนแล้ว ถึงเวลาที่เขาต้องกลับบ้านเสียที ซองกยูหยิบเสื้อโค้ดที่พาดไว้กับเก้าอี้ทำงานขึ้นสวมลวกๆก่อนจะรีบเก็บเอกสารงานทั้งหมดไว้ในลิ้นชัก ร่างสูงถอนหายหนัก บางส่วนเป็นเพราะความเหนื่อยล้าจากการทำงานที่ค้างมาเป็นอาทิตย์จนเสร็จ แต่อีกส่วนก็ไม่รู้สินะ เขาอาจกำลังคิดถึงใครบางคนที่ไม่ได้เจอกันมานานก็เป็นได้
ขายาวก้าวออกนอกบริษัทอย่างเร่งรีบ สายตาคมเหลือบมองนาฬิกาที่ข้อมืออีกครั้งเพื่อความรวดเร็วร่างสูงจึงรีบกระโดดขึ้นรถเมล์ฟรีด้วยความเร็วแสง แน่นอนเขาไม่มีรถเป็นของตัวเอง เพราะ ทั้งชีวิตนี้ซองกยูเป็นได้เพียงพนักงานต๊อกต๋อยในบริษัทแห่งหนึ่งเท่านั้น
..ว่าแต่รถเมล์ฟรีนี่มาวิ่งดึกขนาดนี้เชียวหรอ? เอาเถอะ ขอแค่ให้มันไปส่งผมให้ถึงบ้านก็พอ
หลังจากที่ผมกระโดดขึ้นรถเมล์ฟรีนั่นแล้วรอมันขับรถอืดๆอยู่กว่าหนึ่งชั่วโมง แต่ช่างมันเถอะครับ ตอนนี้เขาส่งผมถึงบ้านเรียบร้อยแล้วล่ะ ผมควรจะขอบคุณพระเจ้าเสียมากกว่าที่จะขอบคุณรถเมล์ฟรีเลยด้วยซ้ำ ว่าแล้วก็ขอบคุณนะครับ ที่ช่วยไม่ให้ผมเห็นผีตอนดึกๆแบบนี้
แต่..
ใครมานอนที่หน้าบ้านผม?..
ร่างสูงก้าวเข้าหาร่างเล็กที่นอนซมอยู่หน้าบ้านของเขาอย่างกล้าๆกลัวๆ จนกระทั่งหยุดอยู่ตรงหน้าก่อนจะใช้ปลายเท้าสะกิดที่ลำตัวร่างเล็กเบาๆ
“คุณครับ.. คุณ” ร่างสูงเปิดปากเรียกบุคคลแปลกหน้าซ้ำๆ แต่ก็ไม่ได้รับเสียงตอบรับจากร่างเล็ก เมื่อเป็นเช่นนั้นร่างสูงจึงค่อยๆช้อนร่างเล็กที่ไร้สติขึ้นก่อนจะพาเข้าไปพักผ่อนในห้องนอนของเจ้าของบ้านนี้
เขาเป็นใครกัน? มานอนอยู่ที่หน้าบ้านผมได้ยังไง?
ความคิดเห็น