ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [รก]สเพเหระห้องส่วนตัว+เก็บของ ไม่ต้องเข้า!!!

    ลำดับตอนที่ #2 : กิจกรรม Vampire Knight Fanclub =>แต่งเรื่องประกอบภาพ

    • อัปเดตล่าสุด 18 มี.ค. 51


    img401/1494/1138508469zh9.jpg

    ระดับที่เหนือกว่าแวมไพร์เลือดบริสุทธ์

    --ในชั่วโมงเรียนของไนต์คลาส—

    “.....แวมไพร์ มีรูปร่างหน้าตาเหมือนมนุษย์ทั่วไป แต่มีฟันแหลมคม ดื่มเลือดของมนุษย์ด้วยกันเป็นอาหารเพื่อหล่อเลี้ยง โดยที่แวมไพร์จะมีชีวิตเป็นอมตะ ไม่มีวันตาย จะปรากฏตัวได้แต่เฉพาะเวลากลางคืน เพราะกลางวันแพ้เเสงแดด  มีแรงมากเหมือนผู้ชาย 20 คน วิธีฆ่าแวมไพร์มีมากมาย เช่น ตอกลิ่มให้ทะลุหัวใจ เผา หรือ ตัดหัวด้วยจอบของสัปเหร่อ บุคคลที่โดนแวมไพร์เลือดบริสุทธิกัด จะกลายเป็นแวมไพร์ไปด้วย ...”

    เสียงบบรยายยืดยาวของอาจารย์ที่เข้ามาใหม่ทำให้นักเรียนไนต์คลาสกว่าครึ่งห้องไม่เป็นอันเรียน หลับบ้าง คุยกันบ้าง

    “นี่คาอินนายว่า ตาแก่นี่บ่นเยอะไปรึเปล่า”

    “อืมม ฉันก็ชักจะง่วงแล้วล่ะ”

    “...ระดับของแวมไพร์เคยแบ่งเป็น5 ระดับคือ

    Vampire ระดับ E
    Vampire ที่เคยเป็นมนุษย์
    Vampire สามัญ
    Vampire ชนชั้นผู้ดี
    Vampire เลือดบริสุทธิ์

    และตอนนี้ก็ได้ค้นพบระดับที่สูงกว่า ระดับ Vampire เลือดบริสุทธิ์ คือระดับ Vampire ระดับสูงสุด ซึ่งระดับนี้จะเกิดเฉพาะกับแวมไพร์เลือดบริสุทธิที่ให้เลือดแก่แวมไพร์ที่เคยเป็นมนุษย์เท่านั้น...”

    “นี่ ท่านคานาเมะเล่าให้ฟังว่าให้เลือดคิริยูคุงไปใม่ไช่หรอ?”

    “อืม”

    “ฮ่ะๆ แต่ท่านคานาเมะคงไม่กลายเป็นระดับสูงสุดหรอกใช่ไหม?”

    “มันก็ไม่แน่หรอก” คานาเมะพูจบก็รีบเดินออกจากห้องไป

    “ท่านคานาเมะ!!

     

     

    ตึก  ตึกๆๆ แฮ่กๆ....แฮ่ก

    ร่างกายของเรา....เหมือนกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ

    “ท่านคานาเมะ เป็นอะไรรึเปล่า??”อิจิโจซึ่งวิ่งตามมาถามด้วยความเป็นห่วง

    “อิ...จิโจ....ผมว่า..ผ..ผมกำ..ลังจะกลา.....เป็น Vamp....ระ...ระดับ สุ..สูงสุด”

    “เฮ้ย!! ท่านคานาเมะ!!” ทันใดนั้นก็มีแสงสีขาวออกมาจากตัวคานาเมะ

    .........อ๊ากก........

    “ท่านคานาเมะ!!!!” พอแสงสีขาวหายไปคานาเมะก็หายไปด้วย เหลือแค่.....

    ภาพตรงหน้าอิจิโจแทบไม่เชื่อสายตาตนเอง

    ...คานาเมะกลายเป็นค้างคาว!!!!!...

    “อิจิโจ...ผม บินได้??”

    “โอ้....ไม่ ท่านคานาเมะกลายเป็นค้างคาวไปซะแล้ว”

     

    --วันรุ่งขึ้น—

    “เซโร่! ออกไปเดินตรวจกันเถอะ” ยูกิชวนเซโร่หลังจากที่เรียนเสริมเสร็จ

    “อืม”

     

    --ระหว่างที่เดินตรวจ—

    “ยูกิ” เสียงที่คุ้นหูดังมาจากด้านหลังของเขาและเธอ

    อ้ะเสียงนี้มัน?

    “รุ่นพี่....” ยูกิรีบหันกลับไปไม่เจอรุ่นพี่คานาเมะแต่เป็น

    “กรี๊ดดดดดด!! รุ่นพี่คานาเมะ ทำไมเป็นอย่างนี้ล่ะคะ น่ารักจังเลย” ยูกิทำท่าจะวิ่งไปหาแต่...

    “ยูกิห้ามยุ่งกับหมอนั้นอีก มันไม่ใช่คนอีกต่อไปแล้ว!!!” เซโร่ลากยูกิให้ออกห่าง

    “ไม่นะ!! ฮือๆ ฉันจะไปหารุ่นพี่คานาเม๊!!!

     

    --จบ--

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×