หยกตัดเพชร

ลำดับตอนที่ #7 : ได้เวลาเธอแสดงสปิริตแล้ว

............บ้านภากร....................
ภากรกลับถึงบ้านก็เข้าไปหาแม่ทันที
"สวัสดีครับแม่" ภากรโผเข้ากอดแม่
"อะไรกัน วันนี้วันพิเศษอะไรเหรอ" กัลยาหันมาถามลูกชาย
"ไม่ครับ ผมรักแม่ทุกวันอยู่แล้ว" ภากรบอกอ้อนๆ
"แล้วนี่พ่อน้องชายตัวดีไปไหนล่ะ เย็นย่ำไม่กลับบ้าน" กัลยากวาดตาหาลูกชายคนเล็ก
"น้องคงไปทำรายงานบ้านเพื่อนมั๊งครับแม่" ภากรแก้ตัวแทนน้อง
"ตามใจน้องมากๆ น้องจะเสียคนนะลูก" กัลยาเตือน
"ครับ  แต่ผมว่าผมจะไปบังคับน้อง น้องจะต่อต้าน" ภากรบอก
"งั้นแม่จะเชื่อภากรนะลูก ยังไงก็ดูแลน้องให้ดีนะลูก" กัลยาฝากฝัง
"ครับ" ภากรรับปาก
"แล้วงานเป็นไงบ้างลูก" กัลยาถามไถ่
"งานที่โรงเรียนก็ดีครับ น่าสนใจดี" ภากรลูกด้วยแววตาเป็นประกาย
"ที่ว่าน่าสนใจนี่เด็กสาวๆหรือเปล่าลูก" กัลยาแซว
"ไม่หรอกแม่" ภากรเขินเพราะที่จริงก็เป็นเช่นนั้น
"เด็กที่ไหนนะทำให้ลูกแม่สนใจได้ขนาดนี้" กัลยาถาม
"ไม่มีอะไรหรอกครับ" ภากรนึกถึงชนาขึ้นมา
"ยังไงก็อย่าลืมนะลูก ว่าลูกอยู่ในฐานะครูนะลูก" กัลยาเตือนทำให้ภากรสีหน้าสลดลงเล็กน้อย
"ครับ" ภากรรับปาก
"แล้วงานที่บริษัทเค้าไม่ว่าอะไรเหรอลูก" กัลยาห่วง
"ไม่ครับ ผมทำงานชดใช้ให้แล้ว คุณตรีดาวเจ้าของบริษัท เธอเข้าใจผมครับแม่" ภากรชื่นชมตรีดาว
"คุณตรีดาวนี่เธอดีจริงๆนะ ยังไงก็เต็มที่นะลูก ตอบแทนเธอมากๆ" กัลยาสอน
"ครับ" ภากรรับปาก

............สนามแข่งรถ..............
ชนามาถึงสนามก็กวาดตามองหาเต มิน
"ว่าไง มองหาฉันอยู่หรอ" เต มินย่องมาข้างหลังชนา
"เปล่า" ชนาปฏิเสธแต่แอบดีใจ
"วันนี้จะเอาอะไรมาเดิมพันล่ะ" เต มินถาม
"แล้วแต่นายสิ" ชนาให้เต มินเลือก
"ใครแพ้จะต้องเลี้ยงดริ้งค์" เต มินบอก
"ดริ้งค์..." ชวนทวนถาม
"อืม ใช่ แต่ฉันไม่ดื่มแอลกอฮอลนะ เอาเป็นนมสดแล้วกัน ว่าไง" เต มินท้า
"ชิ ขำ" ชนาพูดแทนคำตอบตกลง
"เริ่มเลย" เตมินขึ้นคร่อมมอร์เตอร์ไซค์
"ไปเลย" สิ้นเสียง ทั้งสองก็เร่งเครื่องเต็มที่
ชนาขับนำไปไกลแต่ไม่นานนัก เตมินก็แซงทางโค้งเข้ามา เข้าเส้นชัยไปในที่สุด
"โธ่เว้ย" อริยะสบถอย่างหัวเสีย
"ให้ตายเถอะ วันนี้ชนามันเป็นอะไร" หลินผิดหวัง
"แค่นี้ก็เก่งแล้ว" ภาคีพูดปลอบแต่ดูเหมือนจะยิ่งทำให้แย่ลงไปอีก
"เงียบเถอะน่า" หลินตวาด
"อะไรล่ะ ฉันพูดให้มันดีขึ้นนะ" ภาคีงงกับท่าทางไม่เป็นมิตรของอริยะและหลิน
"พวกนายชนะนี่ จะพูดอะไรก็ได้" อริยะต่อว่าภาคี
"แพ้แล้วพาลเหรอ" ภาคีเริ่มมีอารมณ์โมโห
"เออสิวะ เอาไงล่ะ" หลินหาเรื่อง
"พอแล้ว  แพ้ก็คือแพ้" ชนาตวาดทั้งสองฝ่าย
"เอาล่ะ ได้เวลาเธอแสดงสปิริตแล้ว" เตมินทวงสัญญา
"ตามมา" ชนาดึงเตมินขึ้นซ้อนมอร์เตอร์ไซค์ของตนแล้วบิดเครื่องออกไป
"อ้าวเฮ้ย" อริยะมองตามทั้งสอง
"เตมิน" ภาคีเรียกเตมินแต่สายตามองชนา เหมือนมีความในใจ
"อะไรวะ ทิ้งกันเลย" หลินแอบงอน