หยกตัดเพชร

ลำดับตอนที่ #3 : เรื่องในอดีตไม่มีใครแก้ไขได้หรอก

............ห้องนอนชนา..............
ชนาล้มตัวลงนอนบนเตียงด้วยความเพลีย ไตรเทพเดินเข้ามาดูน้องสาว
"ว่าไงล่ะแก  หมดแรงเลยเหรอ แค่ปะทะวาจากับน้าตรองแค่นี้" ไตรเทพเข้ามาทักน้องสาว
"ไม่เรียกว่าแค่นี้หรอกนะ  สำหรับชนามันต้องเรียกว่าสงครามน้ำลาย" ชนาตอบ
"ก็น่าจะใช่อ่ะนะ ก็เสียงลั่นบ้านเลย ดีนะวันนี้แม่พี่ไปงานเลี้ยง" ไตรเทพบอก
"นั่นสินะ ถึงว่าวันนี้ป้าตรีไม่ออกมาห้ามทัพ  แล้วนี่วันนี้พี่ไตรอยู่บ้านเหรอ โอ้..ประหลาดใจ" ชนาหันมามองพี่ชายอย่างไม่เชื่อสายตา
"ก็ว่าจะไปนั่นแหละ แต่เห็นน้าตรองทำท่าจะหาเรื่องแกไง เลยอยู่ดูสถานการณ์ ฉันห่วงว่าแกจะรับมือน้าตรองไม่ไหว" ไตรเทพบอก
"ชนาพยายามทนแล้วนะพี่ไตร แต่น้าตรองคอยจ้องจะหาเรื่อง" ชนาบอก
"ถึงน้าตรองจะปากร้ายไปบ้าง แต่เค้าก็ห่วงแก และไม่อยากให้แกเป็นเหมือน...เหมือน...." ไตรเทพไม่กล้าพูดต่อ
"เหมือนแม่ใช่มั๊ย" ชนาพูดต่อแทนไตรเทพ
"คิดมากน่า  เรื่องในอดีตไม่มีใครแก้ไขได้หรอกนะ" ไตรเทพปลอบใจชนา
"ใช่สิ ถ้าแก้ไขได้ชนาจะแก้ไขมันใหม่ จะไม่มีแม่แบบนี้เด็ดขาด" ชนาพูดห้วนๆ
"คิดมากไปแล้วนะ แกยังเด็กมาก ยังไม่มีทางเข้าใจอะไรหรอก" ไตรเทพสอนชนา
"พี่ไตรก็ไม่ได้โตไปกว่าชนานักหรอกนะ แต่ยังไงก็ขอบคุณที่ทำให้ชนารู้สึกดีขึ้น" ชนาจะเอ่ยขอบคุณไตรเทพแต่ก็มีฟอร์ม
"เอาน่า อย่าคิดมาก คืนนี้แกก็นอนไปก่อน พรุ่งนี้ว่ากันอีกที" ไตรเทพกดชนานอนลง แล้วเดินออกไป
"โชคดีพี่ชาย" ชนาอวยพรพี่ชายเพราะรู้ว่าไตรเทพจะออกตระเวนราตรีอีก

..........บ้านภากร..................
ภาคีเดินเข้าบ้านอย่างระมัดระวังกลัวคนในบ้านจะเห็น
"นอนกันหมดแล้วมั๊ง" ภาคีพูดกับตัวเองเมื่อไม่เห็นใครในบ้าน
"ยัง" เสียงตอบดังมาจากด้านหลัง
"พี่ภากร" ภาคีตกใจสุดขีด
"อะไรล่ะ แค่นี้ก็ตกใจ ทำไม ไม่ได้เตรียมใจไว้ล่ะสินายน่ะ" ภากรรู้ทันน้องชาย
"แม่ล่ะฮะ" ภาคีเสียงอ่อย
"แม่รอนายไม่ไหว เลยขึ้นไปนอนแล้ว" ภากรบอก
"พี่เองก้ต้องทำงานนี่ครับ รีบนอนเถอะ" ภาคีกระล่อน
"ไม่เนียนนะ" ภากรรู้ทัน
"โธ่พี่  ผมง่วงแล้วนะ" ภาคีเลี่ยง
"นายไปตะลอนที่สนามแข่งอีกเหรอ คนที่บ้านห้ามไม่เคยฟังเลย  พี่เตือนน่ะเข้าหัวบ้างมั๊ย" ภากรถาม
"วันนี้มีแข่งสำคัญ ผมเลยต้องไป" ภาคีตอบ
"มันอยู่ที่ว่า ทำไมนายจะต้องเอาตัวเข้าไปยุ่งต่างหากล่ะ" ภากรบอก
"ผมรักการแข่งจริงๆ ทำไมไม่มีคนเข้าใจเลย" ภาคีตัดพ้อ
"แล้วถ้านายเป็นอะไรไป แม่จะเสียใจแค่ไหน  พ่อแม่เลี้ยงมา  ยังไม่ได้ตอบแทนเลย  จะเอาชีวิตไปเสี่ยงซะแล้ว" ภากรสอนน้อง
"ครับ" ภาคีรับผิด
"ไปนอนซะ พรุ่งนี้มีเรียนนี่" ภากรไล่น้องไปเรียน
"ฮะพี่" ภาคีเชื่อฟังพี่ชาย