คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : บทที่ 19 คำสัญญา
“ส้มเดี๋ยววันนี้ไปเที่ยวห้างกันนะ”เวียร์บอกขณะที่ฉันกำลังมองคู่รักที่กำลังจะกินหัวกันอยู่แล้วตรงข้ามฉัน ทำไมพวกนายไม่ไปโรงแรมให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยล่ะ
“ไปสิ”ฉันหันไปตอบเวียร์แล้วจ้องมองคู่รักนั้นต่อไม่นานนักนายผีจีนก็หันมาถาม
“มองอะไร”ฉันยักไหล่แล้วหันไปร่วมวงกับเวียร์ วิค และแอมที่กำลังคุยถึงเรื่องวันเกิดใครคนหนึ่ง
“ฮืม...พี่เค้าโตแล้วนะ ฉันว่าเลือกของที่ดีๆหน่อยสิ”แอมว่าพร้อมกับส่ายหัว
“พาไปกิน MK เอาป่ะ”วิคเสนออีกครั้งแต่ดูเหมือนแอมจะไม่เห็นด้วย
“ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นแหละ ฉันก็ไม่ได้เป็นอะไรกับเค้าแล้ว”เวียร์ว่าพูดเหมือนกระซิบในประโยคหลัง
“แหม...ก็คนคุ้นเคยกันนี่ อีกอย่างในฐานะลูกพี่ลูกน้องก็ไม่เสียหายอะไร”แอมแย้ง ดูเหมือนทั้งสามจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันกำลังฟังอยู่
“พาไปร้องคาราโอเกะสิ ร้องได้ทุกคน”ฉันออกความคิดเห็นบ้างแต่ก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าวันเกิดใคร
“อืม...ก็ดีนะเค้าชอบร้องเพลง”เวียร์อึกอักก่อนจะตอบอย่างเห็นด้วยแล้วเหลือบไปมองอีกสอนคนที่เหลือ
“วันเกิดใครเหรอ”ฉันถามอย่างสงสัยทั้งสามคนมองหน้ากันก่อนที่จะมองไปที่บุคคลที่กำลังจะอมหัวผู้หญิงผมทองที่นั่งข้างๆเขา ทำให้ฉันรู้ทันทีโดยไม่ต้องบอกซ้ำ ‘...วันเกิดนายผีจีนเหรอ...’
“วันพรุ่งนี้เองแหละ ศุกร์ที่ 8 เดือนสิงหาคมตรงพอดี”เวียร์พูดเหมือนรู้ใจฉันว่ากำลังจะถามอะไรต่อ
ออออออด~เสียงออดดังเป็นใจเมื่ออาจารย์จันทนากำลังจะให้การบ้านข้อที่ 20 หัวหน้าห้องรีบบอกทำความเคารพเกือบจะทันทีเช่นกันที่ออดดังเหมือนรอมานานแล้ว และแน่นอน - - อย่างเช่นเคย ยัยชมพู หัวสีทองก็มารอนายผีจีนอยู่หน้าห้องแล้วเช่นกัน
“วันนี้พี่จีนอย่าซ้อมบาสเลยนะ ไปทานไอศกรีมกับชมพูดีกว่า”ยัยชมพูอ้อนเหมือนหมาเจ้าของ
“อยากอยู่ม.ต้นจัง”วิคพูดเสียงละห้อยเมื่อเห็นชมพูเลิกเร็วเป็นประจำ
“ไปซื้อของขวัญให้จีนกันเถอะ”แอมคนที่กระตือรือร้นมากในเรื่องนี้บอกพลางเดินนำหน้าไปพร้อมกันนั้นนายวิค ลากตัวฉันที่มองดูคู่รักที่ออดอ้อนเหมือนลูกหมาอ้อนขออาหารจากคนเลี้ยง (เปรียบเทียบได้ดีมั่กมาก) ตามแอมไปด้วย - - รู้สึกหงุดหงิดชอบกลแหะ
“ว้าว...อันนี้น่ารักจังเลย”แอมร้องอย่างสนใจกำไรข้อมือเมื่อพวกเรากำลังเลือกของในตู้กระจกของร้านในห้างสรรพสินค้า ส่วนฉันเล็งๆเอาไว้แล้วเช่นกัน ฉันยื่นมือไปพิจารณาสร้อยคอสายผ้าที่มีจี้เป็นหยกรูปหัวใจ แล้วไปจ่ายเงินทันที ดีนะเนี่ยที่เบิกเงินมาจากป้าแฮปปี้ก่อนจะมาไม่งั้นไม่มีเงินจ่ายแน่ๆ
ครืด ครืด ครืด >>>โทรศัพท์ของเวียร์สั่นระหว่างที่ฉันกลับมาดูของต่างๆต่อ เวียร์รับสายอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก
“ฮัลโหล”
“อะไรนะ เธออยู่ที่นี่เหรอ”เวียร์ว่าแค่นั้นแล้วลดเสียงลงเหมือนกับปิดบังอะไรไว้แต่ความสนใจของฉันกลับไปอยู่ที่แอมอีกครั้งเมื่อแอมพูดประโยคถัดไป
“เอาไว้เป็นของขวัญให้พี่แนนดีกว่า”วิคที่ดูเหมือนจะมีสติอยู่กระตุกแอมทันที แอมหันมาทางฉันอย่างตกใจ ‘แนน’ อีกแล้วเหรอ คนชื่อแนนอีกแล้ว ใครกันนะ
“เดี๋ยวเวียร์ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”เวียร์บอกสีหน้าเคร่งเครียดแล้วเดินออกไปจากร้านทันที
“เดี๋ยวฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”ฉันบอกแอมกับวิคแล้วรีบตามเวียร์ไปทันที ฉันเห็นเวียร์เข้าไปในร้านไอศกรีมที่ชั้นสองของห้าง ฉันจึงรีบตามไปในทันทีและสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
“มีอะไรรึเปล่า”เวียร์ถามหญิงสาวคนนั้น O_O คนเดียวกันกับที่คุยกับน้องวินวันที่ฉันไปที่บ้านเวียร์ ฉันรีบหาที่นั่งที่ใกล้สองคนนั้นมากที่สุด วันนี้ผู้หญิงคนนั้นก็ยังสวย สง่า และน่ารักเหมือนที่ฉันเจอเมื่อครั้งก่อน
“แหม...วันเกิดฉันทั้งทีนะ นายก็น่าจะรู้”หญิงสาวว่าอย่างมั่นใจ แต่ลดน้อยลงในประโยคสุดท้าย
“เธอไปที่นั่นทำไม”เวียร์ถาม เหมือนไม่ได้ยินที่หญิงสาวคนนั้นพูด
“ก็...ฉันแค่...ฉันแค่ลืมเธอไม่ได้”หญิงสาวตอบก้มหน้าลงเหมือนกับจะร้องไห้
“คนนั้นแฟนของนายเหรอ”หญิงสาวถามต่อและเหมือนพยายามทำให้เสียงไม่สั่น เขามองหน้าเวียร์อย่างพินิจ
“ใช่ ส้มเป็นแฟนของฉัน ฉันรักเค้ามากด้วย”เวียร์ตอบแล้วก้มหน้า หญิงสาวมีสีหน้าเหมือนสะกดอารมณ์อะไรบ้างอย่างเอาไว้ เธอเม้มปากแล้วถอนหายใจยาว
“นาย...ลืมเรื่องของเราได้แล้วจริงๆเหรอ”หญิงสาวถาม ฉันพยายามอย่างมากที่จะบังคับความรู้สึกไว้
“อย่าพูดเรื่องนี้กันอีกเลยนะครับพี่แนน”เวียร์พูด O_O พี่แนนงั้นเหรอ
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
‘พี่ส้มพูดเหมือนพี่แนนเลยฮะ’วินพูดพร้อมกับยิ้มเหมือนกำลังระลึกความหลัง ส่วนเวียร์กลับสะดุ้ง
‘วินอย่าพูดแบบนั้นสิครับ’เวียร์เอ็ดวิน
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
‘เอาไว้เป็นของขวัญให้พี่แนนดีกว่า’วิคที่ดูเหมือนจะมีสติอยู่กระตุกแอมทันที แอมหันมาทางฉันอย่างตกใจ
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
“นายคงไม่อยากบอกคนอื่นสินะว่าเคยเป็นแฟนกับลูกของป้าตัวเอง”หญิงสาวคนนั้นหรือพี่แนนพูดต่อยิ่งทำให้ฉันเหมือนไร้อากาศหายใจ O_O สองคนนี้เคยคบกัน...สองคนนี้เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน...!!!
“ผมจะบอกเมื่อถึงเวลา”เวียร์บอกน้ำเสียงเครียด
“อย่าคบใครเพราะเค้าเหมือนฉันเลย”
“ผมไม่เคยคิดว่าส้มเหมือนพี่เลย ผมรักส้มด้วยใจจริงๆ และถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัว”เวียร์พูดน้ำเสียงฟังไม่เย็นชาสักนิด แต่ก็ไม่ใช่ตัวเวียร์ที่ฉันเคยเห็น เวียร์เดินออกจากร้านไปโดยไม่มองกลับมาอีกเลย
“ฮื่อๆ......ฮึกๆ”เสียงร้องไห้ เสียงสะอื้นดังขึ้นหลังจากที่เวียร์เดินจากไปด้านหลังของฉัน
“พี่แนนค่ะ”ฉันสุ่มเรียกหญิงสาวที่นั่งอยู่ ฉันนั่งลงตรงที่เวียร์เคยนั่งเมื่อครู่ พี่แนนเช็ดน้ำตาอย่างรวดเร็ว
“เอ่อ...เอ่อ...น้องส้ม”พี่แนนดุตกใจเล็กน้อยที่เห็นฉัน
“คือ...ส้มได้ยินเรื่องทั้งหมดแล้วนะค่ะ”ฉันว่าอย่างเริ่มไม่ถูก จึงไม่คิดที่จะโกหก
“อย่าเข้าใจผิดนะค่ะ เราสองคนเลิกกันนานแล้ว เพียงแต่พี่...พี่...”เสียงพี่แนนหายไปจากประโยค
“ลืมเค้าไม่ได้...ใช่มั๊ยค่ะ”ฉันต่อจนจบประโยคแล้วถามทั้งที่ไม่จำเป็น ฉันเอื้อมไปกุมมือพี่แนนเอาไว้
“ไม่เป็นไรค่ะ ส้มเข้าใจ คือ...เวียร์เค้าออกจะ...ดีซะขนาดนั้น”ฉันว่าระวังคำพูดไม่ให้ดูเหมือนกระทบพี่แนนสักนิด เพราะฉันสงสารพี่เขาหรือเกิน (วิญญาณนางเอกเข้าสิง)
“ใช่ค่ะ...เค้าน่ารักมากเลย ไม่เคยล่วงเกินพี่ด้วยซ้ำ”พี่แนนพูดพร้อมกับยิ้มเหมือนรำลึกความหลัง
“ส้มหายมานานแล้วเดี๋ยวเพื่อนๆคงเป็นห่วง ส้มจะไปก็ได้นะ”พี่แนนพูดทำลายความเงียบที่มีอยู่นาน
“คะ”ฉันว่าพลางลุกขึ้นยืน
“ส้ม...”
“ค่ะ”
“อย่าทำให้เวียร์เสียใจเลยนะ...พี่ขอร้อง...”พี่แนนว่าพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อล้นขอบตา
“ส้มจะพยายามค่ะพี่แนน”ฉันว่าแล้วยิ้มให้พี่แนนอย่างจริงใจ พี่แนนพยักหน้าแล้วยิ้มให้บ้าง ฉันจึงเดินออกมา
“ส้มไปไหนมาค่ะ เวียร์เป็นห่วงแทบแย่”เวียร์ถามฉันทันทีที่ฉันเดินกลับมาที่เดิม ฉันจะไม่ตอบอะไรก็กระไรอยู่ แต่ถึงกระนั้น ฉันก็รู้สึกแปลกๆกับเวียร์อยู่ดี
‘อย่าทำให้เวียร์เสียใจเลยนะ...พี่ขอร้อง...’คำขอร้องกับน้ำตาที่เอ่อล้นขอบตาเพราะความรักทำให้ฉันต้องตอบ
“ไปห้องน้ำมาน่ะ คนเยอะมากๆเลย เหนื่อยจัง”
“ไปกินไอติมกันนะ”วิคเสนอ ทั้งแอมและวิคเห็นด้วยเป็นปี่เป็นขลุ่ย แต่ดูเหมือนเวียร์จะไม่เห็นด้วย
“เดี๋ยวนะ พวกเธอไปก่อนเถอะ”ฉันว่าแล้วรีบเข้าไปในร้านอีกครั้งเพื่อซื้อของบางอย่าง
--- ร้านไอศกรีม ---
“อ้าว...พี่แนน”แอมทักทายหญิงสาวอย่างคุ้นเคยแล้วตรงเข้าไปนั่งตรงที่ที่เวียร์และฉันเคยนั่ง
“มากันหมดเลยเหรอ เอ่อ...ขาดจีนนี่หน่า”พี่แนนว่าพลางสำรวจคน พี่แนนกับเวียร์สบตากันอย่างจังที่เดียว
“เอ้อ...พี่แนนค่ะ นี่ส้ม เพื่อนแอม เค้าเป็น...เป็นแฟนของเวียร์ค่ะ”แอมต่อประโยคด้วยน้ำเสียงเบาลง
“สวัสดีจ๊ะ”พี่แนนทักฉันแล้วยิ้มให้ฉันที่เลือกที่จะยิ้มให้เช่นกัน
“พี่แนนค่ะ แอมกับวิคซื้อของวันเกิดมาให้พี่แนนด้วยนะค่ะ”แอมพูดเหมือนนึกได้ (บทนี้แอมพูดมากเป็นพิเศษ)
“ขอบคุณค่ะ เวียร์เป็นไงบ้างล่ะ แม่พี่ฝากความคิดถึงให้น้ารัตน์ด้วยนะ”พี่แนนว่าเหมือนกับไม่เคยเจอเวียร์มาก่อนหน้านี้ ส่วนเวียร์ก็ได้แค่พยักหน้าแล้วเสมองไปทางอื่น
“เอ่อ...ส้มซื้อของขวัญให้พี่แนนด้วยนะค่ะ”ฉันว่าแล้วยื่นกล่องของขวัญเล็กๆให้พี่แนน ทำให้ทุกคนตกตะลึง งงงันในเรื่องนี้เป็นอย่างมาก ฉันได้แต่ยิ้มแห้งๆให้ทุกคน
“น้องวินเค้าเล่าให้ฉันฟังน่ะว่า พี่แนนคือลูกพี่ลูกน้องของเวียร์น่ะ”ฉันแต่งเรื่องสดๆ ไม่มีใครในที่นี่รู้ว่าฉันไม่ได้รู้มาจากน้องวิน มีเพียงแต่ฉันกับพี่แนนเท่านั้น
“เอ่อ...พี่ขอตัวก่อนนะ ดูเหมือนพี่จะเป็นส่วนเกินซะแล้ว”พี่แนนว่าติดตลก แต่บังคงมีน้ำเสียงน้อยใจแฝงอยู่เล็กน้อย เพราะเวียร์เอาแต่เสมองไปทางอื่น ตอนนี้ทุกคนเริ่มสั่งไอศกรีมกันแล้ว
“นายทำเกินไปมั๊ยเวียร์”ฉันถามหลังจากที่พี่แนนจากไปแล้ว โดยปรับน้ำเสียงเป็นไม่สบายใจแทนที่จะโกรธ
“อะไรเหรอ”เวียร์ที่ดูเหมือนจะไม่ได้ฟังฉันถามอย่างงงๆ
“ก็นั่นพี่สาวนายแท้ๆ ทำไมไม่ทำตัวกับเค้าดีๆล่ะ”ฉันถามอย่างระมัดระวัง
“พี่แนนเค้าเป็นแบบนี้มานานแล้วล่ะ ไม่ต้องห่วงหรอก”วิคว่าบ้างแอมพยักหน้าเห็นด้วย ส่วนเวียร์ดูเหมือนจะไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว พี่แนนค่ะ ส้มจะไม่ทำให้เวียร์เสียใจให้ได้ค่ะ แม้ว่าส้มจะต้องลำบากใจก็ตาม ส้มสัญญา
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
ฉันกับนายผีจีนนั่งทำการบ้านอยู่ที่ห้องรับแขก แม้จะไม่ได้พูดคุยกันเลยก็ตาม รอบตัวฉันและนายนั่นมีหนังสือเกี่ยวกับฟิสิกส์เต็มไปหมด รอบๆตัวฉันเงียบสงบลงตั้งแต่ที่ป้าแฮปปี้ขึ้นไปนอนตั้งแต่ 4 ทุ่มครึ่ง มีเพียงแต่เสียงลมพัดใบไม้หน้าบ้านและเสียงคุยโทรศัพท์ของนายผีจีน
“เหรอ...ได้สิ”นายผีจีนพูดกับโทรศัพท์เสียงสดใสซึ่งขัดกับใบหน้ามาก
ความคิดเห็น