รักวุ่นวาย 'นาย' 'ฉัน' และ "เรา"

ลำดับตอนที่ #17 : บทที่ 17 แผนการที่ล่มสลาย TOT

“ฮัลโหล ตอนนี้เธออยู่ไหนเหรอ”เวียร์ถามทันทีที่ฉันรับโทรศัพท์

“ห้องน้ำน่ะ นายซ้อมบาสเสร็จแล้วเหรอ”ฉันตอบแล้วถามอย่างไม่ค่อยแน่ใจ

“อื้อ...ซ้อมเสร็จแล้วแต่ไม่เห็นเธอก็เลยโทรหาน่ะ จะกลับรึยังเดี๋ยวฉันไปส่ง”เวียร์พูดต่อ ฉันรับคำแล้วรีบจัดข้าวของให้เข้าที่จากนั้นก็รีบออกมาจากห้องน้ำ ^o^ โรงเรียนหรูๆก็ดีอย่างนี้แหละ โฮะๆ ห้องน้ำที่นี่มีเป็นร้อยๆห้องจะมีสักห้องโดนล็อคคงจะไม่เป็นไรมั้ง ^o^ มันจะโดนล็อคถึงวันพรุ่งนี้ตอนเที่ยงๆเอง

"พรุ่งนี้ไปเที่ยวบ้านฉันนะ"เวียร์พูดขึ้นเมื่อรถจอดสนิทหน้าบ้าน

"ไม่รู้สิ ต้องขออนุญาตคุณป้าดู"ฉันตอบตามที่คิด เมื่อเงียบไป 2-3 วินาที

"ป้าลออน่ะไม่เท่าไหร่ แต่…นี่สิ"เวียร์พึมพำอย่างหนักใจแล้วเว้นประโยคเอาไว้ ฉันถอนหายใจเบาๆ

ใช่!!! ป้าลออน่ะไม่เท่าไหร่ แต่นายผีจีนเนี่ยสิ >>> หญิงสาวคิด

“เอาไว้คืนนี้ฉันโทรบอกนายล่ะกัน“ฉันพูดเมื่อเงียบกันไปสักครู่ เวียร์ไม่พูดอะไรเพียงแต่พยักหน้ารับ ฉันจึงลงจากรถโดยไม่พูดอะไรต่อ

ฉันไม่อยากให้จีนมันรู้หัวใจตัวเองแบบนี้ไปตลอดจังเลย >>> ชายหนุ่มแล้วเปลี่ยนเกียร์ออกรถทันที

”ป้าค่ะวันนี้มีข้าวผัดรวมมิตรค่ะ”ฉันบอกป้าแฮปปี้เมื่อกลับมาโรงเรียน

”จีนล่ะส้ม”ป้าลออถามอย่างสงสัยเมื่อเห็นบ้านเงียบผิดปกติ

”หายไปตั้งแต่เที่ยงแล้วล่ะค่ะ”

”เฮ้อ! หลานคนนี้ป้าไม่รู้จะทำยังไงดีนะ”ป้าลออบ่นอย่างละเหี่ยใจ

”ให้เรียนซ้ำสักเทอมสิค่ะ”ฉันว่าพลางนึกถึงสีหน้าของนายผีจีนตอนที่ต้องเรียนซ้ำใหม่

โป๊ก

”กล้านินทาฉันรึไง”นายผีจีนที่ไม่รู้มาจากไหนไม่รู้ เขกหัวฉันแล้วพูดขึ้น ฉันหันไปค้อนวงใหญ่

”ผมปวดหัวเลยกลับมานอนที่บ้านน่ะครับ”

”โกหกน่า ฉันเข้าไปทำความสะอาดไม่เห็นคนไข้นอนอยู่เลย”ฉันเถียง

”นี่เธอเข้าไปในห้องนอนของฉันเหรอ ฉันไม่ให้เข้าไปแล้วไง”นายนั่นพูดเตือนเรื่องที่นายนั่นไม่ให้เข้าไปทำความสะอาดห้อง ป้าลออมองที่นายผีจีนทีมองฉันทีเหมือนกับดูเทนนิสนัดดุเดือด

”ก็…ก็ ฉันลืมนี่ อีกอย่างรถนายก็ไม่อยู่ แล้วนายก็เพิ่งเข้าบ้านมาเมื่อกี้”ฉันเถียง

”ตอนเย็นฉันเอารถไปล้างแล้วเลยไปหาหมอเลยเพิ่งกลับมาเนี่ย”นายนั่นว่า ฉันเถียงไม่ออก

”เอาล่ะๆ จีนมากินข้าวจะได้กินยา ส้มมากินด้วยกันสิ”ป้าลออที่เงียบอยู่นานพูดขึ้นเมื่อฉันเงียบไป

”เป็นห่วงเขาล่ะสิ”ป้าแฮปปี้พึมพำเบาๆให้ฉันได้ยินคนเดียว ฉันเริ่มหน้าแดง

”ป้าค่ะพรุ่งนี้ส้มลางานครึ่งวันได้มั๊ยค่ะ”ฉันถามป้าแฮปปี้ขณะที่กำลังล้างจาน

”อืม…จะไปไหนเหรอจ๊ะ”

”คือเวียร์เค้าชวนไปเที่ยวที่บ้านน่ะค่ะ”

”ไม่ได้ พรุ่งนี้คือวันทำความสะอาดใหญ่ เธอจะไปไหนไม่ได้”~_~^^ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใคร

”ยังไม่ไปนอนอีกเหรอลูก”ป้าแฮปปี้พูดเสียงแหลม

”ผมลืมยา”นายนั่นตอบหน้าตาเฉยแล้วเดินออกไป ทั้งๆที่ฉันสาบานได้เลยว่านายนั่นเอายาไปตั้งแต่แรกแล้ว

”เอ่อ…”ฉันกำลังจะพูดต่อแต่ก็ต้องหยุดเพราะป้าแฮปปี้ส่ายหน้าส่งสัญญาณมา

”พรุ่งนี้ฝากบ้านด้วยนะจ๊ะ ขอโทษจริงๆนะ พรุ่งนี้คือวันทำความสะอาดใหญ่ของบ้านเราจริงๆ”ป้าลออพูดอย่างเห็นใจฉัน ฉันได้เพียงแต่พยักหน้าเบาๆ

--- โรงเรียน ---

”มานั่งข้างฉันได้มั๊ย”จู่ๆนายผีจีนก็มาชวนฉันไปนั่งที่โต๊ะด้วย ฉันเบิกตากว้างเล็กน้อยอย่างแปลกใจ

”วิคมันไม่มาโรงเรียน ฉันไม่เพื่อนนั่ง”นายนั่นว่าต่อ ฉันจึงเก็บข้าวของแล้วไปนั่งที่โต๊ะของนายวิค อันที่จริงคงมีเวียร์อยู่คนเดียวที่อยู่คนละห้องกับฉัน เพราะเวียร์เรียนภาคภาษาอังกฤษ ส่วนนายวิคกับแอมก็คงจะเรียนตามนายผีจีน

”เฮ้อ…วันนี้อาจารย์ไม่เข้าสอนเลยสักคน”เสียงดังขึ้นรอบตัวฉัน (มันจะไม่ดังได้ไง ก็ตรงที่ฉันนั่งมันอยู่กลางห้องน่ะสิ) แต่ฉันก็ไม่รู้ว่ายัยพวกนั้นจะบ่นไปทำฟอสซิลอะไร บ่นไปยิ้มไป แถมคุยโทรศัพท์บ้าง เล่นกีตาร์บ้าง บางส่วนก็มองฉันหยั่งกะจะกินหัวฉันให้รู้แล้วรู้รอด

”อันที่จริง…มีสาวๆอยากนั่งข้างนายตั้งเยอะ ทำไม…”ฉันหยุดคำถามไว้แค่นั้นแล้วเหล่ตาดูหัวที่พิงอยู่ที่ไหล่ของฉัน ดูเหมือนเสียงกีตาร์จะหยุดไป…

”เธออย่าไปกับไอเวียร์นะ”นายผีจีนพูดในสิ่งที่ฉันแปลกใจที่สุดและเหมือนเสียงพูดคุยจะหยุดไป

”ฉันไม่อยากให้เธอไปกับมัน เพราะฉัน…”นายนั่นพูดไว้แคนั้น ก่อนที่จะเงียบไป นายพูดออกมาสิ บอกมาตามที่นายตั้งใจจะพูด

”…”พูดมาสินายผีจีน…

”…”นายผีบ้า พูดออกมานะ…

”…”นายพูดเซ่ จะเงียบทำไม… (เงียบทำไมให้เปลืองบรรทัดฟ่ะ)

”นายผีจีน ~_~^”ฉันเรียกบุคคลที่นอนหลับอยู่บนไหล่ฉันเบาๆแล้วเอามือแตะหน้าผากนายนั่น ตัวนายผีจีนร้อนกว่าปกตินิดหน่อย แต่ให้ตายเถอะ ~ นี่มันใจกลางห้องเรียนเลยนะ และถ้าหากในห้องยังเงียบอยู่แบบนี้ฉันคิดว่านายผีจีนคงจะได้ยินเสียงหัวใจฉันแน่ๆว่าตอนนี้มันเต้นแรงขนาดไหน

”ฉันไม่ไปกับเวียร์ก่อนหรอกเพราะฉันมีนัดสำคัญ ฮึฮึ”ฉันพูดเบาๆกับตัวเองคนเดียวพร้อมกับนึกเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นล่วงหน้า

ออออออด~เสียงออดบอกเวลาหมดคาบที่ 2 ของตอนเช้าดังขึ้นฉันรีบย่องออกจากห้องโดยไม่ทันให้ใครสงสัย โดยเฉพาะ...นายคนที่นั่งข้างฉันวันนี้

“ถึงเวลาแล้วสินะ...”ฉันพูดพลางยิ้มกว้างให้กับประตูห้องน้ำที่ปิดตาย จนรุ่นน้องที่เดินออกมาจากห้องข้างๆมองด้วยสีหน้าแปลกๆ -_-^ ฉันปีนห้องน้ำห้องข้างๆเพื่อเข้าไปยังห้องปิดตายทันทีที่เห็นว่าไม่มีคน

“ทำอะไรน่ะ”เสียงผู้ชายดังขึ้นทางด้านประตูห้องน้ำทำให้ฉันตกใจจนพลาดตกลงมา

“อ๊าย~ >o<”ฉันร้องพร้อมหลับตาปี๋ ไม่อยากรับรู้สิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป

กึก!!

ตุ้บ!!

“โอ๊ย!!!”เสียงผู้ชายคนนั้นร้องครางเบาๆอยู่ข้างหูของฉัน ทำให้ฉันลืมตาขึ้น ตอนนี้พวกเราล้มลงมานั่งอยู่ที่พื้น

“O_O นายผีจีน”ฉันร้องพร้อมกับลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นคนที่ฉันนั่งทับอยู่ ส่วนนายนั่นก็ลุกขึ้นยืนเช่นกัน

“ยัยบ้าเอ๊ย...ตัวหนักเป็นบ้าเลย”นายนั่นพึมพำ

“นายน่ะสิบ้า นี่มันห้องน้ำผู้หญิงนะ รึว่า...”ฉันหยุดพูดเพราะสีหน้าของนายผีจีนที่บ่งบอกว่าจะฆ่าฉันได้ทุกเวลา

“ถ้าฉันไม่เข้ามาแล้วจะรู้มั๊ยว่าเธอจะบ้าขนาดปีนห้องน้ำน่ะ”นายนั่นเถียง

“เธอปีนขึ้นไปทำไม”นายผีจีนถามต่อเมื่อฉันไม่พูดอะไร

“เธอปีนขึ้นไปทำไม”นายนั่นขึ้นเสียงอีกครั้ง แต่ฉันก็ยังไม่ตอบ นายนั่นจึงทำท่าจะปีนเข้าไปบ้าง

“เฮ้ๆๆ นายจะบ้ารึเปล่าจะปีนขึ้นไปเนี่ยนะ”ฉันว่าพลางดึงเสื้อนายนั่นเอาไว้

“เธอจะปิดบังอะไรฉันล่ะ”นายนั่นมองฉันอย่างจับผิด ฉันจึงปีนเข้าไปในห้องน้ำแล้วเปิดประตูให้นายนั่นเข้ามา

“OoO นี่มัน”นายผีจีนยืนช็อคอยู่หน้าห้องน้ำเมื่อเห็นสิ่งที่ฉันยัดไว้ในถังใส่น้ำของคนทำความสะอาดห้องน้ำ

“เธอคิดที่จะทำอะไรน่ะ”นายนั่นเริ่มถามต่อเมื่อตั้งสติได้ แต่ดูเหมือนจะเป็นคำถามที่โง่ที่สุดที่เขาเคยถามฉัน

“เผาโรงเรียน”ฉันตอบอย่างไม่สำนึกผิด (ด่าตัวเองก็เป็นวุ้ย)

“เธอจะบ้ารึไงห๊า นี่มันโรงเรียนเธอ โรงเรียนฉัน โรงเรียนของพวกเราทุกคนนะ”นายนั่นว่าพร้อมกับเขย่าตัวฉัน

“โอ๊ย....เข้าใจผิดแล้ว ฉันจะเผาแค่สำนักข่าวเท่านั้นแหละน่า แค่เศษขยะ”ฉันว่ากลับบ้าง นายนั่นเงียบไป

“ไม่ได้ ยังไงเธอก็ทำอะไรแบบนั้นไม่ได้”นายผีจีนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา เหมือนเป็นคำสั่ง

“ทำไมล่ะ อ๋อ...กลัวแฟนนายจะเสียใจเหรอถึงปกป้องขนาดนี้ นี่ฉันแค่จะเผาเศษกระดาษนายยังห้ามอย่างนี้ แล้วถ้าฉันไปตบยัยนั่นนายไม่ฆ่าฉันเลยเหรอ”ฉันระเบิดอารมณ์ใส่

“นี่เธอ / ทำไม...นายจะทำอะไรฉัน”ฉันตอบกลับอย่างรวดเร็ว

กึก!!

ปึก!!! OoO

“อื้อ...อ่อย...อืม”ฉันดิ้นอย่างแรงเพื่อให้หยุดจากการล่วงล้ำแต่ก็ทำไม่ได้ จนในที่สุดฉันก็อ่อนแรงให้นายผีจีนทำตามใจของเขาโดยไม่ตอบโต้อะไร

“กรี๊ดดดดดดด” เสียงหลายเสียงกรี๊ดกันอยู่หน้าประตูห้องน้ำทำให้ฉันกับนายผีจีนแยกออกจากกันโดยไม่ทันรู้ตัว

“กรี๊ด...พี่จีน...พี่จีนจูบกับผู้หญิง”ยัยพวกนั้นยังกรี๊ดไม่เลิกจนฉันแทบแทรกส้วมหนี @_@ แต่ก่อนที่ฉันจะทำอะไรได้นั้นนายผีจีนก็ดึงมือฉันให้ออกมาจากห้องน้ำเสียก่อน

“ฮู้...UoU เกือบไม่รอด”นายผีจีนพึมพำออกมาสู่ที่ที่ปราศจากผู้คน ฉันสะบัดมือออกจากมือนายนั่นทันที

“เธอเป็นอะไรไปอีกล่ะ”นายนั่นหันมาถามเมื่อฉันเงียบไม่ยอมพูดอะไรมานาน

“นาย...ไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอ”ฉันถามตามความรู้สึก นายผีจีนมองฉันด้วยสายตาคำถาม

“ก็...ก็ที่นายจูบฉันน่ะ”ฉันพูดโดยไม่มองหน้าคนตอบ

“ก็ไม่นี่ ฉันทำแบบนี้กับคนอื่นบ่อยๆ”นายนั่นตอบ เหมือนมีอะไรมาแทงที่หัวใจฉันเมื่อได้ยินคำตอบ

“นายมันบ้าที่สุดเลย”ฉันว่าพลางต่อยไหล่นายนั่นเหมือนระบายอารมณ์

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

“ป้าฮะยัยนี่จะ...”

“นี่หยุดพูดนะ”ฉันปิดปากนายผีจีนทันทีหลังจากที่ป้าแฮปปี้กลับมาแล้วบ่นเป็นการใหญ่เรื่องวันทำความสะอาดใหญ่ที่ไม่มีใครได้แตะต้องอะไรเลย ฉันทำหน้าโหดๆใส่ นายนั่นจึงเงียบไป

“ป้าฮะยัยนี่จะ...”นายผีจีนยังไม่เลิกเล่น เดินตามป้าแฮปปี้ขึ้นบันไดไปชั้นบน เหมือนเด็กขี้ฟ้องจนฉันต้องรีบวิ่งไปปิดปากนายนั่นอีกครั้ง

“ถ้านายบอกป้าลออ ฉันจะฆ่านาย”ฉันกระซิบใส่หูนายผีจีนแล้วถลึงตาใส่

“งั้นฉันขอจูบเธอก่อนตายได้ป่ะ”นายผีจีนว่าแล้วยื่นปากมาใกล้ๆหน้าของฉัน

“อ๊าย...นายบ้า”ฉันร้องแล้ววิ่งลงบันได โดยที่นายผีจีนเป็นคนวิ่งไล่ฉันบ้าง