รักวุ่นวาย 'นาย' 'ฉัน' และ "เรา"

ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1TTOTT หนูหิ่น เดอะ สตอรี่ TTOTT

“บ้านนี้เหรอที่แม่จะให้หนูมาอยู่น่ะ”ฉันพูดพลางมองสำรวจบริเวณหน้าบ้านหลังใหญ่ สีขาว

“ใช่จ๊ะ บ้านหลังนี้แหละลูก ^-^”

“ก็สวยดีนะแม่ ไม่เคยอยู่บ้านใหญ่ขนาดนี้เลย”บ้านหลังนี่ค่อนข้างใหญ่พอสมควร อยู่ได้ประมาณ 3-4คน มีสวนหย่อมอยู่ทางด้านขวาของบ้าน หน้าบ้านมีสนานหญ้ากับชิงช้าอยู่ด้วย

“แล้วแม่จะให้หนูมาอยู่ที่นี่ทำไมง่ะ”ฉันถามสิ่งที่สงสัยมานานพลางมองไปรอบๆ อีกครั้ง บ้านฉันจนมากจนถึงมากที่สุด ขนาดหาเช้ากินค่ำก็ว่าได้ แต่ฉันก็ภูมิใจนะ ^O^เพราะ ฉันมีครอบครัวที่แสนอบอุ่น ที่มีทั้งพี่สาวและพี่ชาย มีแม่ที่รักฉันมาก ส่วนพ่อก็หนีจากเราไปตั้งแต่ฉันยังเล็กๆแล้วแหละ ฉันจำพ่อได้เพียงนิดเดียวเท่านั้น

“แม่จะให้ลูกมาเป็นคนใช้น่ะ ^-^”แม่พูดอย่างภูมิใจ แต่ฉัน...OoO คนใช้ งั้นเหรอ อ๊าย...ฉันไม่อยากเป็นคนใช้นะ

“TTOTT ม่ายเอาหนูไม่อยากเป็นคนใช้น๊า”ฉันพูดพลางส่ายหน้าอย่างแรง ชีวิตเด็กบ้านนอกอย่างฉัน ถึงจนยังไงก็ไม่อยากเป็นคนใช้คนนะ TTOTT แม่จ๋าหนูไม่อยากเป็นหนูหิ่นเดอะสตอรี่น๊า TTOTT

“นี่เป็นอาชีพของบรรพบุรุษนะ”แม่พูดน้ำเสียงเริ่มรำคาญใจ TOT ยังไงก็ไม่เอาง่ะ ให้ฉันไปเลี้ยงควายดีกว่าอีก

“ไม่เอาอ่ะ ให้หนูไปเลี้ยงควายกะตาดีกว่า TOT”

“นี่...แกจะเอายังไงกันแน่ จะเรียนมั๊ยเรียนน่ะ แกอยากเรียนไม่ใช่เหรอโรงเรียนหรูๆน่ะ”อุ๊ย!! >O< เริ่มโมโหแล้ว น่ากลัวชะมัดเลยเวลาแม่โมโหเนี่ย >O< แต่มันก็จริงของแม่นั่นแหละ เพราะฉันอยากเรียนโรงเรียนหรูๆดังๆ เลยดั้นด้นมาสอบโคต้าเข้าม.4 ที่โรงเรียน บรรยเวกษก์ โรงเรียนที่โด่งดังและหรูหราที่สุดในตอนนี้ แล้วสวรรค์ก็ช่วยให้ฉันสอบติด แต่ผลกระทบที่ตามมาคือ ฉันไม่มีเงินค่าเทอม และจบลงที่ชีวิตแบบหนูหิ่น TTOTT

“หนูกลับไปเรียนโรงเรียนวัดใกล้บ้านเราก็ได้ TOT”

“ไม่ได้ แล้วไม่มีทางที่จะส่งแกไปหาตาด้วย”แม่ยื่นคำขาด TTTOTTT ชีวิตฉันต้องจบลงที่ หนูหิ่นจริงๆเหรอเนี่ย

“คุณนายเจ้าของบ้านอุตส่าห์ออกค่าเรียนให้ฟรีๆแกแค่ทำงานนิดๆหน่อยๆเท่านั้นเองน่า”พี่ส้มโอพูดหลังจากที่เงียบมานานพี่ส้มโอก็คือพี่สาวสุดสวยของฉันเองแหละค่ะ ^O^

“ทำใจซะเถอะว่ะไอส้ม”พี่มะนาวพี่ชายคนกลางพูดปลอบใจพร้อมกับตบบ่าฉันเบาๆ TOT

- วันต่อมา -

วันนี้คือวันเปิดเรียนวันแรกของโรงเรียน บรรยเวกษก์ (ชื่อนี้ไม่เกี่ยวกับในพจนานุกรมนะจ๊ะ) และเป็นวันแรกที่ฉันจะต้องไปรับหน้าที่ หนูหิ่น TTOTT โรงเรียนหรูหราอย่างที่คิดไว้จริงๆด้วย ตึกอาคารเนี่ยเนี๊ยบซะเหลือเกิน แถมชุดก็น่ารักอีกต่างหาก ^O^ ใฝ่ฝันว่าอยากใส่มานานแล้ว อิอิ!! ^-^ เสื้อแขนยาวสีขาว กับกระโปรงถึงหัวเข่าสีฟ้าน่ารักจริงๆ ทุกอย่างของที่นี่สะอาดมั่กมาก ไม่เว้นแม้แต่ห้องน้ำก็ขาวสะอาด ไม่มีกลิ่นและคราบสกปรกเลย ไม่เหมือนกับโรงเรียนวัดที่เคยอยู่เลยแหะ

“หวัดดีฉัน สุจิตรา ชื่อเล่นชื่อ แอม เธอล่ะ^O^”อยู่ๆยัยซีดที่ไหนไม่รู้มาทักฉัน

“หวัดดี ฉันชื่อส้ม ^-^”ฉันบอกชื่อเห่ยๆเฉยๆบอกให้รู้ถึงความบ้านนอก

“เธอมาจากโรงเรียนไหนเหรอ ฉันเรียนที่นี่มาตั้งแต่ม.1แล้วล่ะ”ยัยซีด เอ๊ย แอมพูดต่อ OoO เรียนที่นี่ตั้งแต่ม.1 แสดงว่าต้องรวยมั่กมากอ่ะดิ โห...สวรรค์ส่งคนรวยมาเป็นเพื่อนฉันแล้ว อิอิ $o$

“ก็คงจะมาจากโรงเรียนวัดน่ะซิ แอมไม่น่าถามเลยฟังแค่ชื่อก็รู้แล้ว”ไม่รู้ยัยหัวแดงที่ไหนพูดขึ้นมา ฉันหันไปดู ยัยนั่นมองฉันด้วยหางตา อย่ามองฉันแบบนั้นนะ ฉันเกลียดที่สุดเลย ให้ตายเถอะ ฉันกรอกตาขึ้นเพดาน ในกลุ่มนี้มี5คน แต่มีคนที่ฉันรู้จักอยู่ 3 คนนั้นคือยัยพริก ยัยเต่า ยัยสุ ส่วนที่เหลือคือ ยัยหัวแดงกับ ยัยหัวทอง

“อุ๊ยต๊าย!!!ยัยส้วม เอ๊ย ส้ม ไปปล้นร้านทองกี่ร้านย่ะถึงได้มานั่งเจ๋อที่นี่ได้ คริคริ”ยัยพริกเน่า ศัตรูคู่อริของฉันตั้งแต่โรงเรียนเก่าที่ชอบอวดร่ำอวดรวย o\/oฉันอุตส่าห์หนีแกมาแล้วแกยังตามจองล้างจองผลาญฉันอีกเหรอเนี่ย

“อุ๊ย!! พิตต้า เจนนี่ว่าอย่าไปดูถูกเพื่อนเค้าอย่างนั้นสิค่ะเค้าอาจจะใช้ร่ายกายแทนเงินตราก็ได้”หนอย!!! o\/o ยัยเต่าเหม็นหืน แกสิใช้ร่างกายแทนเงินตรา ฮึ แกใช้สมองส่วนไหนคิดฟ่ะ อย่าไปบอกใครล่ะว่าแกมาจากโรงเรียนเดียวกับฉัน เพราะโรงเรียนฉันไม่เคยสอนให้นักเรียนคิดพิลึกพิลั่นแบบแกหรอกนะ -;;- ฉันกำหมัดแน่น

“อย่ามีเรื่องกันเลยนะ TTOTT”ยัยซีดของฉันพูดกระซิบใส่หูเมื่อเห็นสีหน้าของฉัน ยัยนั่นใกล้ร้องเต็มที

“พิตต้า เจนนี่ ลูซี่ว่าออกไปจากตรงนี้ดีกว่าค่ะเพื่อนๆ เหม็น”ยัยชิสุพูดบ้าง แหมๆเปลี่ยนชื่อกันหมดเลยนะย่ะ o\/o ยัยพริกเน่าเป็นพิตต้า ชิร์ ยังไงแกก็ยังปากเหม็นอยู่ดีแหละ ยัยเต่าเหม็นหืนเป็นเจนนี่ เชอะ ยังไงเต่าแกก็ยังเหม็นเหมือนเดิมนั่นแหละ ยัยชิสุหน้าเหมือนชื่อเป็นลูซี่ แหวะ แกจะไปเป็นเพื่อนกับป้าลูซี่ที่พิพิธภัณฑ์ รึไงย่ะ

“เหม็นอะไรเหรอค่ะ”ยัยหัวทองพูดบ้าง

“กลิ่นโคลนสาบควาย คริคริ”ยัย 5คนนั้นพูดเสร็จก็เดินออกไป ฮึ่ม!! o\/o จะมากไปหน่อยมั๊ยย่ะ ด่าแล้วหนีเนี่ย

“TTOTT อย่ามีเรื่องกันเลยนะ TTOTT”ยัยซีดขอร้องฉันอีกครั้งใกล้ร้องเต็มที ยัยบ๊อง เธอจะร้องทำไมย่ะ o\/o

“อุ๊ย!! ถึงกลิ่นโคลนสาบควายจะติดตัวฉันมาแต่ฉันก็ไม่ใช่พวกวัวลืมตีนแล้วกัน”ฉันพูดเสียงดัง คนอื่นๆเริ่มสนใจ

“กรี๊ดดดดดดด แกว่าใครย่ะ”ยัยเต่าเหม็นหืนร้อนตัวเป็นคนแรก

“เอ้า...แค่นี้ก็ไม่รู้อีก ฉันว่าแกไงล่ะยัยเต่าเหม็นหืน อ้อ...ยัยพริกเน่า ยัยชิสุ แล้วก็ยัยหัวแดงกับยัยหัวทองนั่นด้วย”ฉันว่าพลางชี้ไปด้วย o\/o ไม่รู้ฤทธิ์แม่ซะแล้ว พวกแกคงลืมแล้วซิว่าฉันน่ะ เจ้าแม่โรงเรียนวัดนะย่ะ o\/o

“กรี๊ดดดดดดดด แกเรียกใครว่ายัยหัวแดงย่ะ”ยัยหัวแดงเริ่มลนลาน

“TOTอย่ามีเรื่องกันเลยนะ เชอร์รี่ ส้มเค้าไม่ได้ตั้งใจน่ะ”ยัยแอมพูดพลางเข้าไปเกาะแขนยัยหัวแดง

“ไม่ใช่เรื่องของเธอยัยแอม”ยัยหัวแดงพูดพร้อมกับผลักยัยซีดของฉันทำให้ยัยนั่นลงไปนั่งก้นจ้ำเบ้าอยู่กับพื้น

“ฮะๆ ชื่อเชอร์รี่เหรอเหมาะกับหัวเธอดีนะ 555+”ตอนนี้ทุกคนจะมารวมกันตรงที่ฉันมากขึ้นซะแล้ว

“แล้วยัยหัวทองล่ะชื่ออะไร มิกกี้ มินนี่ ดิพซี่ ล่าล่า โพล โอฮะโอ่ฮะโอ”555+ซะใจชะมัด ยัยนั่นหน้าเหวอไปเลย

“แกกล้าดียังไงมาว่าฉันห๊า...รู้รึเปล่าว่าฉันเป็นใคร”ยัยหัวแดงถาม

“ฉันไม่รู้หรอกว่าเธอเป็นใคร แต่ที่รู้ๆเธอเป็นเหมือนกับฉันนั่นแหละ เอ๊ะ!!! หรือว่าพวกเธอเป็นพวกสัตว์สงวน”

“กรี๊ดดดดดดดด ฉันจะบอกคุณพ่อ”

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น”เสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นมาจากประตูหลังห้อง ยัยหัวแดงรีบวิ่งไปออเซาะนายนั่นทันที ยี๋ หน้าวอกยั่งกะผีจีนแน่ะ แต่ก็เข้ากันดีนะ เชอร์รี่บูดกับผีจีน เหมือนกับผีเน่ากะโลงผุเลย ^O^

“TTOTT อย่ามีเรื่องกันเลยนะ ขอร้องล่ะ”ยัยซีดมากระซิบข้างหูฉัน เมื่อลุกขึ้นมายืนได้แล้ว

“อะไรของเธอนักหนาฮะ ยัยซีดฉันกำลังมันส์อยู่เลย”แอมดูจะอึ้งไปกับการเรียกชื่อเพื่อนของฉันแล้วรีบพูดต่อ

“พ่อเชอร์รี่ เป็นหุ้นส่วนของที่นี่นะ”

“เป็นก็เป็นไปดิ๊ ฉันไม่ได้มีเรื่องกับพ่อยัยนั่นซักหน่อย”

“เธอคงไม่รู้ว่าเชอร์รี่น่ะเป็นแฟนของจีน แล้วจีนก็คือหลานเจ้าของโรงเรียนนี้เชียวนะ”จีนคนไหนฟ่ะจีน -;;-

“ใครอ่ะจีน น่ะ”ฉันถามอย่างทองไม่รู้ร้อน

“ก็คนนั้นไงคนที่ยืนอยู่ที่ประตู”แอมพูดพร้อมกับชี้ อะจ๊าก!! O[ ]O ใครตั้งชื่อให้นายเนี่ย เข้ากับหน้านายจริงๆ

“นายผีจีนคนนั้นน่ะเหรอ”ฉันพูดเสียงดัง อุ๊ย!! OoO ดังเกินไปหน่อยแล้วล่ะ นายนั่นได้ยินซะด้วย

“O_O เธอเรียกจีนว่าอะไรนะ เฮือก!!! ร้ายกาจ เธอไม่มีวันรอดออกจากห้องนั้นแน่ๆ”แอมพูดอะไร ฉันไม่รู้เรื่อง รู้อยู่อย่างเดียวว่านายผีจีนเดินมาที่ฉันแล้ว >O< น่ากลัวตัวเดียวบาทเดียว นายนั่นจะเอาช็อกโกแลตกบมาให้ฉันกิน หรือจะสาปให้ฉันกินทากรึเปล่านะ >O< (- -“นั่นมันแฮร์รี่แล้วยัยบ้า: แอม)

 “จะ...จีนอย่าทำอะไรส้มเลยนะเค้าเพิ่งเข้าใหม่”ตอนนี้ยัยซีดยืนพูดอยู่หน้าฉัน นายนี่น่ากลัวขนาดไหนนะ

“แอม เธอไม่เกี่ยว”นายนั่นพูดเสียงเรียบแต่มีอำนาจ ยัยซีดหลีกทางทันที TOT ยัยซีดอย่าทิ้งกันดิ

“เมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ”นายนั่นโน้มหน้าเข้ามาใกล้หน้าของฉันแล้วถาม นายนี่สูงกว่าฉันประมาณ 5-6เซนต์แหะ

“...”

“ฉันถามว่าเธอพูดว่าอะไร”นายนั่นตะคอกใส่หน้าฉัน @_@ ท่าอ่ะยอมรับว่าเท่แต่กลิ่นน่ะรับไม่ได้นะย่ะ - -^^^ แหะๆล้อเล่นค่ะ ^o^ ที่จริงแล้วฉันกลัวกลิ่นปากตัวเองต่างหากล่ะ เอ๊ย!! ไม่ใช่บ้าไปใหญ่แล้ว -;;- สงสัยติดยัยซีดมาแน่ๆเลย (- -^แกน่ะบ้ามาตั้งแต่เกิดแล้วล่ะ) ฉันกำลังคิดคำด่าอยู่ย่ะ

“เอาตอนไหนล่ะ เช้านี้ฉันพูดมากจะตายไป”ฉันตอบอย่างท้าทาย เอาดิฟ่ะ สู้โว๊ย...ยัยส้ม

“อย่ามาเล่นลิ้นกับฉันนะ”นายผีจีนพูดเสียงเย็นชา @_@ อ๋อย!! น่ากลัวชะมัดเลยง่ะ

“ทำอะไรกันน่ะ เข้าที่กันได้แล้ว”เสียงเฉียบๆเหมือนมักกอลนากัล ในแฮร์รี่ พอตเตอร์ ดังขึ้นนักเรียนทุกคนกลับเข้าประจำที่ทันที อาจารย์ที่นี่หน้าโหดชะมัดเลย -;;- คิดถูกคิดผิดฟ่ะเนี่ยที่มาอยู่โรงเรียนนี้

ออดดดดด~

“กลับบ้านกันเหอะแอม บ้านเธออยู่ไหนอ่ะ มีใครมารับรึเปล่า ^O^”ฉันด้วยความดีใจเมื่อเลิกเรียนแล้ว ที่นี่สอนดีจังแหะ มีอาจารย์ หนุ่มๆเยอะด้วย อิอิ ^O^ เฮ้ย!! คิดอะไรอยู่ฟ่ะฉัน - -^ ที่จริงสอนเข้าใจมากเลยล่ะ สมแล้วที่โรงเรียนใหญ่โตมหาศาล แถมค่าสอนยังแพง ยั่งกะไปจากครูมาจากเมืองนอกแน่ะ

ปัง!!!

“เธอยังไปไหนไม่ได้”นายผีจีนพูดเมื่อปิดประตูห้อง เพื่อขวางไม่ให้ฉันออกไปได้ โดยใช้ข้อศอกค้ำประตูเอาไว้ -;;- เท่ตายล่ะย่ะ ถึงสาวๆแถวนี้จะหลงใหลตานี่ แต่มีฉันคนนึงล่ะที่ขอสาบานเลยว่า จะไม่ขอร่วมไปกับยัยพวกนั่นแน่

“ฉันจะกลับบ้านย่ะ อีกอย่างนายช่วยเอาแขนลงด้วยนะ -O- สุดจะทน”

“o\/o นี่เธอ”ไม่พูดพร่ำทำเพลง นายนั่นก็ลากฉันออกจากห้องเรียนทันที O_o เฮ้!! นายจะพาฉันไปไหนเนี่ย

“TTOTT จีน อย่าทำอะไรส้มเลยนะ”เสียงยัยแอมดังตามหลังฉันมา ยัยนั่นวิ่งตามมา คนอื่นๆเหมือนจะสนใจพวกเราด้วย ตลอดมีแต่สายตาอาฆาต ส่งมาที่ฉันเหมือนกันประมาณว่า ‘ยัยนั่นมีสิทธิอะไร ถึงถูกจีนจับมือน่ะ’ TOT ที่ถูกจับเนี่ย ฉันไม่ได้สั่งนายนี่ซักหน่อย นายนี่ลากฉันมาเองนะ TTOTT เจ็บชะมัดเลย นายนี่กำแน่นชะมัด ฉันถูกผลักเข้าไปในห้องเล็กๆห้องหนึ่ง ค่อนข้างมืดเป็นพิเศษ เพราะไม่มีไฟซักดวงเลย ในห้องนี้มี กลองวง กีต้าร์โปร่ง กีต้าร์ไฟฟ้า เบส ไมค์ ฯลฯ ที่เกี่ยวกับวงดนตรี มีโต๊ะตัวใหญ่วางอยู่กลางห้อง

ปัง!!! กลิ๊ก นายผีจีนปิดประตูตามหลัง TOT นี่คงไม่ใช่ห้องที่ยัยซีดพูดถึงนะ แบบว่าสยองฉุดๆเยยอ่ะ มืดมากกก

“นายจะทำอะไรฉันน่ะ”ฉันถามอย่างหวาดๆ เมื่อนายผีจีนย่างสิบขุมมาที่ฉัน (สามขุมมันช้าเกินอ่ะ)

“....”

“นายคงไม่ฆ่าฉันแล้วยัดใส่ไว้กลองใช่มั๊ย”ฉันถามไปอีกครั้ง มันดูตลกมั่กมากเลยล่ะมั้งนายผีจีน หัวเราะออกมา

“5555+ คิดดีนะ ยัดศพใส่กลอง ฉันยังไม่เคยทำเลย เธอน่าจะเป็นคนแรก หึๆ”TOT ง่า ไม่อยากตายง่ะ ยังไม่ได้ทำหน้าที่หนูหิ่นเลยนะ TTOTT ขอกลับไปเป็นหนูหิ่นวันนึงก่อนค่อยมาตายได้มั๊ย หน้าเจ้านายก็ยังไม่เคยเห็นเลย

“แล้วนายจะทำอะไร”ฉันถามอย่างใจกล้าหน้าด้าน (- -^^หน้าด้านไม่ต้องเติมก็ได้ย่ะยัยติดปีก)
“...”TOT เงียบอีกแล้ว นายคงไม่เอาสายไฟรัดคอฉันนะ นายนั้นเดินเข้ามาใกล้ฉันอีกแล้วเปิดปากพูด