[Fic Exo] ตาโต เดอะซีรีย์ {KaiDo}

ลำดับตอนที่ #1 : ❥ ตาโตเดอะซีรีย์ ep.01

❥ ตาโตเดอะซีรีย์ ep.01

ตอน คยองต๋า

“ คยองต๋า ”

 “ หื้ม ”

 “ ลายมือคยองต๋าสวยมั้ย ”

 “ ถามทำไม ”

 “ พี่อินคุงว่าจะขอยืมไปจดทะเบียนสมรสหน่อยอ่ะ ♡  ”

 “ฮิ้วววววววววววววววววววววววววววว ”

 “ .. ! ”

 -

“ คยองต๋า ~ ”

 “ ห้ะ ”

 “คิดถึงอะไรไม่มีแพ้ไม่มีชนะ”

“ไม่รู้”

 “คิดถึงเธอ .. เสมอไง ♡ ”

 “ฮิ้วววววววววววววววววววววววววววววว”

“ .. !!  ”

 -

“ คยองต๋า ต๋า อ๋า อ๋า อ๋า ”

“ อะไรอีกเล่า.. ”

 “ อยากเจอทุบ ”

 “  ห้ะ ”

 “อยากเจอทุบ ”

 “ มาดิ ”

 “ อ่ะ อยาก จุ๊บ เธอ ”

“ !!! ”

 “ชายล่ะไปยู้เมืองทาย ล่ะสนุกสุดขี้ล้ะไปยู้เมืองทายยย ┏(*´∀｀)┛♡”

 “ฮิ้วววววววววววววววววววววววววว”

.

.

โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

วันนี้มันวันอะไรเนี่ย เมื่อเช้าก็ตักบาตรกรวดน้ำไปให้แล้วไง ทำไมมัน ยังตามหลอกหลอนอีกวะ

“ คยองซู ลูก พี่อินเค้ามาชวนหนูไปเล่น... ”

 “ มี๊ พอ!!! ” ร่างเล็กยกมือห้ามคนเป็นแม่แล้วแอบกลอกตากลมโตไปมาแบบเบื่อหน่าย  เบื่อ เบื่อ เบื่อไง !

งานการไม่ทำบ้างเลยหรอไอพี่บ้านี่ จะเล่นอย่างเดียวรำคาญโว้ย

 "หนูขออยู่คนเดียวสักพักนะครับแม่ !! "

วันๆ บังคับให้เค้าไปเล่นแต่กับไอดำ คิมจงอิน ลูกคุณลุงคังอินเจ้าของหมู่บ้านจัดสรรที่เค้าพึ่งย้ายมาอยู่ได้ไม่นาน ตอนเจอกันใหม่ๆก็ไม่คิดอะไรหรอกนะเห็นหน้าตาเออว่ะน่าจะเป็นพี่ชายที่ดี น่าปรึกษาเวลามีเรื่องทุกข์ใจ หลังจากนั้น ต่างคนต่างฝากลูกหลานตัวเอง แต่พออยู่ได้สักพักนี่ไงมันขอพ่อมันย้ายมาอยู่หมู่บ้านจัดสรรของพ่อตัวเอง แค่นั้นไม่พอย้ายมาอยู่ข้างบ้านกกันอีกวันๆเอาแต่สรรหามุขเสี่ยวมาพ่นใส่ ฟุ่มเฟือย ฟุ่มเฟือยที่สุดดดดด !

 แม่ก็เหมือนกันบอกว่าพี่จงอินดีอย่างงั้นดีอย่างงี้อย่างงู้น ดีไปหมด

.ดีไปหมดไง
 

.

 หมดเกลี้ยงเลย !

 ร่างเล็กทิ้งตัวลงกับโซฟาใช้มือนวดคลึงศรีษะให้ผ่อนคลายลงก่อนไมเกรนจะขึ้นไปมากกว่านี้ ผู้ชายคนนี้ชักจะมีสิทธิกับเขาเกินไปแล้ว ไม่ใช่สิทธิต่ออัตราการเต้นของหัวใจเหมือนในฟิคหวานแหววพวกนั้นหรอกนะ มันคือสิทธิมนุษยชนของเขาต่างหากตั้งแต่เจอกันเขาไม่เคยมีเวลาส่วนตัวอีกเลย เคยคิดนะว่าเดี๋ยวก็ชินไปเองแต่หลังๆเริ่มจะเลยพื้นที่ส่วนบุคคลของเขา แหม เห็นแม่กูฝากนิดหน่อยได้ใจเลยนะไอดำ -____-

นินทาคนอื่นในความคิดตัวเองได้สักพักเปลือกตาเจ้ากรรมก็ดันปิดลงช้าๆ จนสนิทในที่สุดเผยให้เห็นขนตาที่เรียงกันเป็นแพซ้อนทับกันเป็นชั้นๆ ในยามที่ตาคู่สวยนี้ลืมตาจ้องมองมันน่าหลงใหลไม่ต่างจากดวงตาของผู้หญิง  ไม่แน่บางทีอาจจะสวยกว่าก็ได้

ครืน ..

เสียงการเคลื่อนของประตูเลื่อนกระจกเปิดแบบพยายามไม่ให้เสียงดังมากที่สุดเผยให้เห็นร่างสูงที่ถูกนินทาไปสดๆร้อนจากคนที่สลบไสลไปเมื่อสักครู่นี้ ปากหนายกยิ้มบางพร้อมทอดสายตาอบอุ่นไปยังร่างเล็กที่ตอนนี้นอนไม่รู้เรื่องรู้ราวจากความเหนื่อยล้าที่สะสมมาตั้งแต่เช้า

หลับตอนหกโมงเย็นเดี๋ยวตะวันก็ทับหัวเอาหรอกไอแสบ..

 
ไม่รอช้าเจ้าตัวก็เดินไปใกล้โซฟาแล้วจัดท่าให้เจ้าตัวแสบนอนสบายกว่าเดิมถ้านอนค้างในท่าหัวหนุนแขนข้างมือก่ายหน้าผากข้างมีหวังตื่นมาอาจปวดเมื่อยกล้ามเนื้อเอา เป็นเด็กเป็นเล็กมีเรื่องให้เครียดรึไงเอามือก่ายหน้าผากเนี่ย คนผิวแทนคิดในใจแต่หารู้ไม่เรื่องที่เครียดเกี่ยวกับเจ้าตัวล้วนๆ เผลอมองใบหน้าหวานได้สักพักก็ต้องรีบลุกก่อนคนตัวเล็กจะตื่น แล้วโวยวาย ยิ่งไม่ชอบขี้หน้าเขาอยู่ด้วย เขาออกจะหล่อและรวยแท้ๆ เอ๊ะ หรือว่าน้องคยองซูแกล้งทำเป็นเล่นตัว ไม่สนใจเขา .. โห ตัวเล็กแค่นี้แผสูงนะเนี่ย จงอินเดินยิ้มร่าออกไปไม่ลืมที่จะปิดประตูบ้านให้แล้วหันมองไปทางที่ตนพึ่งเดินออกมา  ฝันดีนะครับเจ้าตัวแสบ

- t a t o    t h e s e r i e s -

3 อาทิตย์ต่อมา ..

หลังจากวันนั้นคยองซูก็ไม่เห็นหน้าจงอินเลย หายไปไหนวะ..  ไม่ได้คิดถึงนะ ! ที่คิดเพราะว่าช่วงเวลานี้มีความสุขมากกกกกก ( ก.ไก่ ล้านตัว )

ความรู้สึกประมาณท้องผูกแล้วสวนตูดจนข รี้ออก

 เปรมสุดาวพยาการณ์ว่าวันนี้ฝนฟ้าอากาศแจ่มใสชื่นบานและอิสระก็จงเป็นของกู ..

“ คยองต๋า พี่อินมาแบ้ววว ” .. อีกครั้ง

พระเจ้าจะกลั่นแกล้งพระเอกฟิคอย่างกูเกินไป

ไอเชี้ ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย กูไม่น่าพร่ำเพ้อหามันเลยยยยยยยยยยยยยยย

“ น้องคยองอยู่มั้ยครับคุณแม่ ? ” เสียงแว้วๆปะทะเข้ากับหูมันยิ่งทำให้สมองอัจฉริยะของพี่โด้ปรี้ดเลยครับ

แ ม่กูเป็นของมึงตั้งแต่เมื่อไหร่ห้ะไอ้ดำจงอิ้นนนนนนนนนนนนนนน

“ คยอ.. ”

“หนูอยู่นี่แม่” ผมยื่นหน้ามาจากห้องครัวสภาพหน้านิ่วคิ้วขมวด ก่อนจะเบนสายตาไปยังไอดำที่ตอนนี้ยิ้มแฉ่ง หน้านี้แม่งบานนนนขยายพื้นที่ได้อีก เดี๋ยวกูจับสร้างแลนด์มาร์คแม่ง ..

“ อ้าว คยองเอาน้ำให้พีเค้าสิลูก ”

“ คระ.. ”

 “ไม่ต้องหรอกครับ” ห้ะ..

เออดี    รู้จักเกรงใจกูบ้าง (￣ー+￣) ฮะๆ ๆ ฮ่า ฮ่า วะ ฮ่าๆ

" เพราะว่าผม .. " .. ฮะๆ ฮ่า ..

“ เห็นหน้า คยองต๋า ทีไรไม่ต้องพึ่งอะไร หัวใจผมก็สดชื่นตุ๊กตี (￣▼￣) o ”

.

ต้องคึกคัก ต้องคึกคัก ต้องคึกคัก

“ ไปสดชื่นใต้ตีนกูนี่ไอสาสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส  ”

ตุบ !! ~

“ โอ้ยยย  ”

“ เฮ้ยยยย ”

.

เปรมสุดาไม่ปลื้ม

.

- t a t o    t h e s e r i e s -

“ คยองต๋า ตรงนี้ก็เจ็บอ่ะ ”  เสียงทุ้มออเซาะเจ้าของร่างสูงที่แกล้งเบะปากทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ .. แผลเท่าจิ๋มมดแต่สำออยบีบน้ำตาไง


น้ำตาของของคุณคิมจงอินทั้งทีเค้าไม่ใช่ไหลแค่หยดสองหยดนะครับ ระดับตุ๊กตาทองยกนิ้วอย่างนี้ต้องไหลพรากเหมือนแม่น้ำปิงสิครับ ไม่งั้นน้องคยองคงไม่รีบวิ่งมาดูอาการหรอก ช่วยไม่ได้อยากถีบร่างอันบอบบางของพี่จนล้มหัวกระแทกโต๊ะเลือดซึมงี้หรอกครับ

อันที่จริงเจ้าตัวเล็กไม่ได้ถีบแรงหรอกครับแต่พอดีพี่จบแคสติ้งการแสดงนิดหน่อยเลยจงใจถลาเอาหัวฟาดกับโต๊ะแรงๆ ถือว่าพระเจ้ายังเข้าข้างไม่สลบไปก่อน เลยรีบบีบน้ำตาอย่างที่เห็น แล้วคุณแม่ของน้องคยองซูตกใจม๊ากมากเลยดุเจ้าตัวแสบไปแล้วใช้ให้มาทำแผลให้พร้อมสายตาที่มองผมยามร้องไห้ประมาณว่า

  มึงคิดว่ามึงน่ารักมากหรอ ?

 







(´◞◉◟◞౪◟◞◉◟｀) ..







 

 แหม่ ทำไมต้องปิดกั้นความรู้สึกล่ะครับชอบพี่ก็บอกว่าชอบไม่ต้องแสดงท่าทีว่าเกลียดกันขนาดนั้นก็ได้

.

.

.

พี่เขินนะครับ  คองซูวคนบว้า *บิด*  (￣▼￣) ❤

.

.

.

- t a t o    t h e s e r i e s -

  


มึงคิดว่ามึงน่ารักมากหรอ ?

ผมคิดในใจ ก่อนจะใช้สำลีชุบแอลกอฮอล์เช็ดแผลฟกช้ำหลังจากเมื่อกี้งามไส้ไอดำ ถีบหจนหัวกระแทกโต๊ะ อย่างที่เห็น

 แม่งด้าน  เลยตายยาก

 ต้องโดนแม่บ่นจนหูชาแถมต้องมานั่งทำแผลให้มันอีก  ขอบคุณครับแม่ ขอบคุณจริงๆ  (*ФωФ)ゞFuck！凸

อะไรของมันวะตอแรก เห็นร้องไห้เหมือนพ่ อตายสักพักยิ้มน้อยยิ้มใหญ่คนเดียว แน่ะ มีการช้อนสายตามองกูอีก

เดี๋ยวมึงเจอ

“ พี่จงอิน ”

“ อะ .. ครับ  ” หลังจากจงอินแกล้งน้องโดยช้อนสายตาคิดจะกวนประสาทเล่น แต่ทำไมผลตอนกลับมากลายเป็นคนตัวเล็กก็ช้อนตาขึ้นมามองเช่นเดียวกับตนแตกต่างตรงสายตาหวานเยิ้มกว่าแค่นั้นเอง ..

 นี่กูฝันรึเปล่าจงอิน

 มือหนายกขึ้นขยี้ตาทั้งสองข้างซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนมือขาวของคนตรงหน้าจับห้ามไว้แล้วเชยคางคนขี้แกล้งที่ตอนนี้ทำหน้าเหลอเพราะโดนแกล้งสวนกลับมาไม่เป็นท่า

 “ นี่พี่จงอิน .. ”

“ .. ”

“ขยี้ตาแรงอ่ะ ระวังอักเสบนะ.. ” 

“ .. ”  ร่างเล็ก ก้มหน้างุดแสดงท่าทีขวยเขินแล้วช้อนตามองพร้อมเลื่อนใบหน้าหวานเข้าไปใกล้ใบหน้าคมช้าๆ

 “ คะ คยองต๋า อ้ะ .. ”

ป้าบ !!

“โอ้ยย เค้าเจ็บนะคยองต๋าอ่ะ ! ”

“ต๋าพ่อต๋าแม่มึงเดะ  มโนแดกหรอดูทำหน้า แล้วมึงก็หยุดทำสายตากามๆเลยไอสัส ” ริมฝีปากร่างบางเปลี่ยนเป็นรูปหัวใจทันทีหลังจากสะใจที่ได้แกล้งใหไอดำเคลิ้มแล้วหลอกตบหัวส่งท้าย  เป็นไงมึง  ดาวขึ้นเต็มรอบหัวเลยอ่ะดิ้

 
“ ยิ้มน่ารักจังอ่ะ ”

..

ส่งจูบหาพ่อมึงหรา( ｡≖ิ౪≖ิ) หมั่นไส้ว่ะได้โอกาสตอนคนตัวดำเผลอ คนตัวเล็กมือหนักก็จัดการกดสำลีไปตรงรอยฟกช้ำเน้นๆ แรงๆ  หึ ..

.

 “ อ๊ะ ๆ ซี้ดดดดดดดดดดดดดดด ชอบความรุนแรงก็ไม่บอกนะ คะ คยองง ต๋า  อา ~  ”

ป๊าบบ !

“ – 3 – งื้อ คยองต๋าอ่ะอินคุงเจ็บจริงๆนะ ”

 “เจ็บก็จำ ถ้าอยากให้ทำให้ก็หยุดทำเสียงซะ   ” .. ทุเรศชะมัด

 “น้องคยองจะทำให้พี่จริงดิ      พี่ไม่ได้ฝันไปใช่มั้ยฮะ(。❁ฺω❁ฺ。)? ”

.

.

.

(ﾉ ಠ益ಠ)ﾉ“ไปตายไปไอสาสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส”

- t a t o    t h e s e r i e s -

หมู่ บ้านที่ผมอยู่ชื่อ The Kim Family ซึ่งอย่างที่บอกบริหารจัดการโดยคุณลุงคังอินทั้งหมดครับ เป็นลักษณะคล้ายหมู่บ้านจัดสรรทั่วไปเลย มีสระว่ายน้ำ สวนสาธารณะ   ตลาดขนาดเล็ก  ถ้าให้ถามถึงใหญ่มั้ย จัดว่าเป็นหมู่บ้านที่ขนาดใหญ่เลยทีเดียวแต่ไม่ใช่ปัญหาทางหมู่บ้านจะแบ่ง แยกออกเป็นซอยย่อย  ซอยที่ผมอยู่ก็คือซอยเดียวกับคิมจงอินอีกนั่นล่ะครับ เลยสิทธิพิเศษเป็นซอยเดียวที่มีขนาดใหญ่กว่าซอยอื่น พร้อมสระว่ายน้ำและสวนสาธารณะแบบไม่ต้องไปตรงใจกลางหมู่บ้าน  จะดีใจหรือเสียใจผมยังไม่รู้เลย ..

                           ผู้คนที่นี่นิสัยดีครับ อัทธยาศัยดีไม่ต้องพูดถึงคนในซอยผม ต้องเรียกว่าเฟรนลี่แบบสัสๆ เข้าออกบ้านใครต่อบ้านใครจนจำบ้านตัวเองไม่ได้เลยทีเดียว ล่าสุดนี่เลยเมื่อหลายวันก่อนไม่ใช่คนไกลที่ไหน   ไอดำจงอินมานอนอยู่บนที่นอนผมหน้าตาเฉยไม่รู้ร้อนรู้หนาว แถมใช้ข้ออ้างว่า

‘ บ้านเค้าก็บ้านเรา บ้านเราก็บ้านเค้า ’  .. แต่นี่มันบ้านกูไง

คติเหี้ยอะไรของมึงห้ะไอดำ щ(ಥ益ಥщ) กูจะบ้าตาย !!!




โปรดติดตามตอนต่อไป ..

t a l k

ตาโตเดอะซีรีย์เป็นฟิคที่ไม่มีอินโทร
ไม่ใช่จะเกรียนหรืออะไรหรอกนะ
บอกตรงๆเลยว่า  ขี้เกียจ มาก อ้าก อ้าก อ้าก

(づ￣ ³￣)づ  ไปล้ะ จุ้บ

พูดถึงถึงนี้ในทวิตติดแท็ก #ฟิคตาโตเดอะซีรีย์

ติดตามกด Fav.
ใจดีกด vote

O W E N TM.