คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การพบกันครั้งเเรก >1
“เฮ้ยนายใช้ตาตุ่มดูทางรึไงห๊ะ เสื้อฉันเลอะหมดแล้ว”
“เธอนั่นแหละเดินมาชนฉัน กางเกงฉันก็เลอะนะ”
ดีดีฉันโยริน ใครว่ะเดินมาชนฉันแต่เช้าแถมยังมาด่าอีก แต่ว่าเสียงหมอนี่ดูคุ้นๆนะ
“นายนี่ปากจัดชะมัดเลย เอ๊ะ...”
ทำไมหมอนี่หน้าสคุ้นๆฟร่ะ ใครหว่าาาาา ขอดูใกล้ๆก่อน O_o
“นาย....ฮันกยอง O0O ”
“รู้จักฉันด้วยหรอ??...โยริน O0O”
ฮันกยองเพื่อนฉันนิหว่า ทำไมพออยู่เกาหลีแล้วมันหล่อง่ะ~
แนะนำก่อนฮันกยองกับฉันนะ เป็นเพื่อนกันสมัยเด็ก แล้วมันก็ทิ้งฉันมาอยู่เกาหลี
ทั้งๆที่มันยังไม่รู้ความจริงว่า....ฉันรักมันตั้งแต่ประถม...เพื่อนกุรักเมิงว่ะ
“เธอมาทำอะไรที่โซลอ่ะ??”
“ฉันมาเรียนต่ออ่ะ”
อ๊ากกก ไอ่ฮันมันหล่อจริงๆอ่ะ เพื่อนมันสองคนนั่นก็หล่อ *0*
“สองคนนั่นใครอ่ะฮัน??”
“อ๋อ เพื่อนฉันอ่ะ นี้คยูฮยอน นี้ด๊อง”
“อื้ม นี้ญาติฉันมาจากประเทศไทย จ๋ากับอู๋”
ดูไอ่ด๊องมันมองเพื่อนฉันดิถ้าเป็นปลากัดท้องไปนานแล้วนะเนี่ย -*-
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ”
คยูมันมารยาทดีจังเนอะ ไม่เหมือนญาติฉันยืนหน้ายังกะตูดลิงบาบูน -*-
“ดี..”
“หวัดดี..”
“นี้ยัยโยริน เดี๋ยวฉันเลี้ยงข้าวเธอเป็นการขอโทดละกัน”
“ดีดีดี อู๋เดี๋ยวแกต้องไปซื้อของที่sevenไม่ใช่หรอ?”
“เอ่อ จริงด้วยฉันลืมไปเลยอ่ะ”
ตายจริง พี่ฉันความจำสั้น เพิ่งพูดเมื่อ 3นาทีที่แล้วเองอ่ะ -*- เเต่ว่าอู๋มันเหมือนทอมจริงๆนะเนี่ย ~
“งั้นแกก็ไปซื้อซะสิ ซื้อของกินไปที่คอนโดด้วยนะ ไปกับคยูละกัน”
“อ่าว ทำไมผมต้องไปกับยัยนั่นด้วยละครับ พี่โยริน”
“คยูอย่าเรียกเราพี่ดิอายุเท่ากันนะ -*- แถวนี้นักเลงเยอะอ่ะนายไปละกันนะ”
ฉันหน้าแก่ขนาดนั่นเลยหรอคยู!!! ด๊องมันก็ยังไม่เลิกจ้องไอ่จ๋าซักที สงสัยคืนนี้ได้แอ้มกันแน่เลย -*- ไอ่อู๋ก็เดินไปซื้อของกับคยูน้อย จะกัดกันตายมั๊ยนั่น -*-
“ฮันกยอง นายไปงานเลี้ยงชาวต่างชาติคืนนี้ป่ะ??”
“ไปดิ เธอก็ต้องไปสินะ มีคู่เต้นรำยังอ่ะ”
“ยังเลย ด๊องไปด้วยกันสิ จ๋าก็ไปนะ”
“คุณจ๋าไปด้วยหรอครับ งั้นพี่ฮันผมไปด้วยนะ”
เฮ้อ ไอ่จ่ามันจะฆ่าฉันมั๊ยเนี่ย มันไม่ชอบผุชายซะด้วยสิ สาเหตุเพราะตอนเด็กมันโดนเพื่อนผู้ชายแกล้งทุกวัน -*-
“ไอ่ริน แกจะชวนมันไปทำไมห๊ะ เดี๋ยวมีเหตุฆ่าตกรรมกลางงานหรอก”
“เอาเหอะน่า ตามมารยาทอ่ะแก”
ไอ่จ๋ามันกระซิบ แต่รู้สึกมันจะไม่ค่อยเบาเท่าไรนะ เพราะด๊องทำหน้าบุญไม่รับแล้ว
“รินเธอ ไปเป็นคู่เต้นรำฉันได้มั๊ย”
อ๊ากกกกก ฮันคุงจ๋าเค้าเขิลเป็นนะ -//////- แต่ก็ดีวันนี้ฉันจะได้บอกรักแก...
“อื้มเอาดิ เจอกันหน้างานสองทุ่มนะ”
“ครับเจ้าหญิงผู้น่ารัก”
“-///////////-”
อ๊ากกกกกก จะระเบิดตัวเองแล้ว น่ารักชะมัดเลย ฮันกยองฉันรักแกว่ะ
เฮ้ยไอ่อู๋มาแล้ว แต่ทำไมสภาพมันเหมือนลูกหมาโดนเตะจังฟร่ะ -*-
“เฮ้ยอู๋ คยู พวกแกไปโดนไรมาเนี่ย”
“นั่นดิแกไปโดนไรมาอู๋”
“ฮ่าๆๆๆ พี่อันครับ คืนนี้คยูมันจะไปงานได้หรอเนี่ย 5555+”
“เงียบไปเลยทุกคน ก็อู๋อ่ะดิมันดันไปมีเรื่องกับนักเลง แถมวิ่งหนีมาคนแรก ผมก็ซวยแทนมันอ่ะดิ -*-”
คยูเอ่ย ดีแล้วนะที่ฉันให้นายไปกับมันไม่งั้นฉันเสียญาติเเน่ๆเลย 555+
“ฉันก็ขอโทดแทนญาติฉันละกันนะคยู”
“ไม่ต้องยิ้มหวานเลยยัยริน”
“นายหึงรึไงฮัน”
“-//////////////-”
ฮ่าๆๆๆ ฮันจ๋านายอย่าหึงไปเลย เพราะตลอดสองปีที่ผ่านมาฉันก็รักนายคนเดียว~
“เดี๋ยวพวกฉันไปก่อนนะ เจอกันที่งาน บายๆๆ”
“บายค่ะ บายฮะ”
“บายครับคุนจ๋า คุนริน คุนอู๋ เฮ้อพี่ฮัน จ๋าน่ารักจังเลยเนอะ”
“เอ่อ รินฉันน่ารักกว่าอ่ะ แล้วนายอ่ะคยูอู๋แฟนนายอ่ะดิ”
“โหพี่ฮัน ยัยนั่นอ่ะนะ แสบจะตายไป ผมไม่ชอบยัยอู๋หรอก”
++++++++++++++++++++++++
อย่าลืมเม้นกันนะ ติ-ชมก็ได้ เม้นๆๆๆๆๆๆๆ
ความคิดเห็น