คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : สามีสมใจ...
9.
ไม่อยาะมอหน้าานยอล็วันนี้แหละเียบยัะป่า้าพอเ้ามาในห้อ
ทั้ห้อูเียบล้ายับำลถ่ายรายารนอวผีอยู่( เี๋ยว!ที่เาหลีไม่มีนอวผีนะไรท์ !!)
เอาละเ้าเรื่อ
อนนี้านยอลำลัเินสำรวห้ออยู่ประมาว่าห้อน้ำอยู่ไหน
ห้อรัวมีอินไม ห้อบลาๆมันมีไรมั่ แบฮยอน็ทำไ้เพียยืนัวสั่นเป็นลูนทั้ที่พยายามว่าะไม่สั่นแล้วแท้ๆแ่มัน็ยัสั่นอะ! ไม่ไ้ทำผิแ่็ลัวะโน่า อ้า!วันวยอะไร
“ไหนนายบอไปฮ่อไ หื้ม?”
“ไปแล้วลับแล้วพี่มาร์ไปหาพี่แบมที่ไทย…”
อยาบไปปาัวเอที่พูเสียเบาเหมือนนทำผิแบบนี้ยิ่มีพิรุธ
านยอลยัมอมาทาเาไม่เลิอนนี้ำลั้าวายาวๆอเ้าัวเินมาทานี้
ทานี้แล้วววว!
“หรอ อืมม..มีอะไระบอันไม?”
แบฮยอนส่ายหัว ไม่
ไม่ราบใที่มันยัอึอัแบบนี้แบฮยอนไม่พร้อมบอเายัไม่ไ้เี๊ยม
ที่เี๊ยมไว้ไม่ใ่แบบนี้านยอล้อโทรมาหาเา่อนสิ
ถึะถูเพราะมันมีเวลาเรียมัวทันในารวาแผน
“อ่อหรอ...ห้อน่าอยู่ีนะ
ืนนี้อ้า้วยไ้ไม?”
“ไม่ไ้!”
“หื้อ?”
านยอลานรับในลำอเหมือนวนประสาทใ่วนมาปั่นหัวแบฮยอนไปหม
ืนนี้นัลู่หานมาที่ห้อและถ้าลู่หานเห็นละ โอ้วโน้ว ..วุ่นวายแท้ๆแบฮยอน
“เปล่าแบบอว่าไ้…บนเียเลยนอนไปเลย
นอนไปเล้ยยยย”
แบฮยอนผายมือไปทาห้อนอนอเาเมื่อานยอลเริ่มเาสู่โหมานานอมโหทาหน้าา
หล่อและแบมา..ไล่ลับไม่ลืนนี้ะยอมถวายัวเลยถ้าท่านานาน้อาร..
“ันไม่อาบน้ำนะนี่็ึแล้วันะนอนเลย..”
านยอลพูบ็เินไปึ้นเียที่ัไว้อย่าฝั่้ายอห้อนั่เล่น
แบฮยอน มออยู่นิ่ๆ ในใ็ิไปหลาหลายว่าานยอละมานอนห้อเานี่นะ เาวรทำไ
มือเล็แบฮยอนล้วมือหยิบโทรศัพท์ในเสื้อเิ้สีาวแนยาวที่มีระเป๋า้าๆึ้นมาแอพลิเั้นสีเหลือเ้าไปบอลู่หานว่าืนนี้ไม่้อมา
“เอาไเอาัน…”
แบฮยอนพูปลอบใัวเอ่อนะเ้าไปอาบน้ำทำวามสะอาร่าายให้เรียบร้อยเสร็สรรพ่อนะเินเ้าไปในห้อนอนที่มีานยอลนอนหันหลัให้อี้าโีที่เียมันให่และแบฮยอนเป็นนัวเล็ทำให้ไม่อึอัในารนอนเบียันมา
แบฮยอนนับ 1 2 3 เป็นารเรียสิ่อนะหย่อนัวพลิ้าึ้นไปนอนบนเีย
เร็น้อร้ออีวิ T..T
“อ่ะ! านยอล!!”
“มาสนุันีว่า..เมีย”
อะไรันวะเนี่ย!!
_่อ_
านยอลพลิัวึ้นมาร่อมนัวเล็อย่ารวเร็วเมื่อนัวเล็ทิ้ัวลแบฮยอนใาโท่ามลาห้อที่เพียแสาโมไฟบนหัวเีย แบฮยอนระพริบาปริบๆอย่า ๆ ับารระทำอานยอล านยอลทำเพียแ่ใบหน้าที่ยิ้มนิๆรมุมปาแบฮยอนิว่ามัน..เ็ี่แบบเบาๆี
“สะ..สนุอะไรันสามีแบอยอนอาบน้ำแล้ว”
“ไม่เป็นไร..”
“แ่..อุ๊บ!”
พระเ้า่วย OMG!!!!!!!!!!!!!!
านยอล้มหน้าลมาประบปาับแบฮยอนอย่ารวเร็วทำเอานัวเล็หน้าเหว๋อเมื่อสัมผัสไ้ถึวามอบอุ่นบนริมฝีปาอัวเอ
านยอลลึเบาๆที่ริมฝีปาบาเล็สีมพูอ่อนๆนั่น่อนะถอนออมาเพียเล็น้อยเพื่อมอหน้านใ้ล่าูบอเาไม่ไ้มีาราบ้วลุล้ำอะไรแ่มันทำให้แบฮยอนเลิ้มนาเยิ้มานยอลที่เห็นันั่น็ลือนน้ำลายลอเบาๆภาพที่เห็นรหน้ามัน่าน่ารัและเย้ายวนใเาเป็นอย่ามา ทั้สอสบประสานสายาันวาสุใสสีน้ำาลอแบฮยอน้อลึลไปในวาสีำเารัิาลอานยอล
“พี่าน..”
านยอล้มลไปูบแบฮยอนอีรั้โยใ้มือ้าวาับที่ปลายาอแบฮยอนเอาไว้ให้เยึ้นรับับสัมผัสนิ้วโป้็เลื่อนมาึปาเล็ๆอล่าให้ย้อยลมาเพื่อเปิทาให้อวัยวะสีแอานยอลไ้เ้าไปวานให้วามหวาน้าใน แบอยอนใเล็น้อยแ่็ยอมเลิ้มล้อยามอยู่ี
…บอแล้วยอมถวายัวเลยืนนี้
านยอลบูบอย่านั่นเป็นเวลานานพอสมวรเมื่อเห็นว่าร่าเล็อแบอยอนที่เริ่มหายใิัแล้ว็ถอนูบออมา
ุ้บ!
“นอน ฝันี..”
านยอลลมัวลนอน้าๆแบฮยอนที่ำลัหอบหายใหนัเ้าปอ านยอลพลิหันะแ้าๆให้ับแบฮยอน แบฮยอนหันไปมอนัวสู้าๆที่แล้หลับไปแล้ว้วยหน้าที่แ่ำ เหุาร์เมื่อี้ืออะไรัน..
มือบายึ้นมาแะที่ริมฝีปาล่า่อนะยิ้มออมาโยไม่รู้ัวร่าาย็บิไปมาเมื่อรู้ัวว่ามีอาารเินอย่ารุนแร
ส่วนร่าสูที่แล้หลับไปแล้ว็ยิ้มออมาโยไม่รู้ัวเ่นันเาไม่รู้ว่าทำไมถึูบแบฮยอนะว่าแล้็ะใ่ ..เพราะเาั้ใะมาแล้แบฮยอนแ่ทำไม..เา้อยิ้ม้วยละ ?
.........
_อ้า! แ่เอเินเอแบบว่ามันละมุนละไม ใล้แล้วอีนินึพี่ปาร์เาะอบน้อ ใล้ละ ฮ่าๆๆ ่วนี้สอบีนบ่อยมามันเลยููานยุ่ไปหม หายใไม่ทันริๆออภัยที่เียยบหายแ่ไรทืไม่ไ้หนีนะ TOT อย่าเพิ่เบื่อันนะินามัน่อไป สู้ๆะ (บอัวเอ ฮ่าาา) _
*่วนี้อัพ้าอย่าเบื่อันนะ >O<
ความคิดเห็น