นายขี้เก๊กกับยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #2 : มาถึงวันแรกก็ซวยแร้วววว

ตอนนี้ฉันถึงประทเศญี่ปุ่นแล้วโอ้ววววม่ายนะชีวิตฉันกำลังจะเปลี่ยนไป

ในตอนนี้.....ฉันค่อยๆเดินออกมาหน้าสนามบินแล้วนั่งรถไปที่พักที่แม่

ฉันจัดเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้ว

''อ่า~ถึงบ้านสะทีเหนื่อยจังเลยว่าแต่ที่นี้ก็สวยดีนะ''ฉันพึมพำกับตัวเอง

บ้านหลังนี้สวยจริงๆแม่ฉันช่างน่ารักเลือกบ้านถูกใจฉันจริงๆบ้านเป็น

โทนคลาสิกๆสีฟ้าอ่อนมีสนามหญ้าเล็กๆหน้าบ้านด้วยยังงี้คงต้องปลูก

ต้นไม้ไว้เยอะๆคงสวยน่าดู....



********ณ ประเทศไทย********

''คุณว่าไงนะ!!!!!!!!!คุณขายบ้านหลังนั้นให้คนอื่นไปแล้วหรอทำไมละ

นี้คุณรู้ไหมว่าลูกสาวของฉันกำลังจะเดินทางไปบ้านหลังนั้นนะ''

''ก็ช่วยไม่ได้นิครับผมนึกว่าคุณไม่เอาบ้านหลังนี้แล้วเห็นจองมาเกือบปี

ยังไม่จ่ายเงินสักทีพอดีมีอีกคนติดต่อมาแล้วจะจ่ายเงินเลยผมเลยขาย

ไปแล้วละครับ''

คุณพูดอย่างงี้ได้ไงไม่มีความรับผิดชอบเลยนะฉันจองไว้ตั้งนานแล้วนะ

ถ้าไม่เอาฉันก็บอกว่าไม่เอาแต่แรกแล้วสิ''

''ขอโทษนะครับแต่ผมขายเค้าไปแล้วคงเปลี่ยนอะไรไม่ได้แล้วละครับ

แค่นี้นะครับผมงานยุ่ง''

''เดี่ยวก่อนสิคุณ...ติ๊ดด..ติ๊ดดด''

''โอยยยยยยยยยยฉันจะทำไงดีเนี่ยยัยฝ้ายลูกแม่''ฉันไม่น่าเลยไม่น่า

ให้ลูกไปเลยจริงๆลูกฉันจะเป็นไงมั้งนะหวังว่าลูกคงเอาตัวรอดได้นะ...




************กลับมาที่ญี่ปุ่นอีกครั้ง**********

''เสร็จสักที''ฉันพูดหลังจากพยายามเก็บข้าวของทั้งหมดที่มีให้เข้าที

เข้าทางเรียบร้อยความจริงบ้านนี้ดูกว้างแล้วสวยมากๆเลยนะเป็นบ้านใน

สวรรค์ฉันเลยละหุหุอีก6วันสินะแม่บอกว่าโรงเรียนจะเปิดละฉันจะเอา

ตัวรอดได้ไหมเนี่ยยย

''แก๊กๆๆแก๊กๆๆๆ''เสียงดังมาจากประตูเสียงไรอะขโมยหรอเฮ้ยไม่นะมา

วันแรกฉันจะเจอขโมยเลยหรอเนี่ย

''กึก''อ่าประตูเปิดแล้วไม่นะๆๆอย่าเข้ามาไม่งั้นฉันเอากะทะตีหัวแกแน่

ฉันเดินไปแอบอยู่หลังประตูถือกะทะตั้งท่าเตรียมตีหัวผู้บุกรุก

''ไอ้โจรบ้าตายสะเถอะย๊ากกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!''ฉันกระโดดเตรียม

เอากะทะตีหัวอีตาขโมยคนนี้

''เฮ้ยยยยยยยยยยยย''อีตานั้นร้องตะโกนแล้วจับมือฉันให้หยุดไม่ไปตี

หัวเค้า

''ปล่อยนะๆๆๆๆนายปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะอย่างทำไรฉันเลยฉันยังมี

อนาคตที่ดีน้าT T''

''นี้เทอเป็นใครเนี่ยเข้ามาบ้านฉันได้ไง''นายนั้นถามฉัน

''นายนั้นแหละเข้ามาในบ้านฉันได้ไงนี้มันบ้านฉันนะแม่ฉันซื้อให้ฉัน

แล้วนะ''

''นี้ยัยบ๊องฉันตังหากที่เป็นเข้าของบ้านหลังนี้ฉันจ่ายเงินไปแล้วด้วย''

''ไม่นะไม่จริงอะฉันตั้งหากที่''ฉันหยุดอยู่แค่นั้นเพราะอะไรน่ะหรอ

เพราะอีตานี้เล่นเอาโฉนดที่ดินให้ฉันดูเป็นหลักฐานใช่สิฉันไม่มีหลัก

ฐาน

''เป็นไงละอึ้งเลยหรอแล้วไหนละหลักฐานเทอ''

''......''

''เพราะฉะนั้นก็ออกจากบ้านฉันไปได้แล้ว''

'...''

''ว่าไงจะออกไปดีดีหรือให้ฉันอุ้มออกไป''หมอนี่พูดพร้อมกับเดินเข้ามา

จะอุ้มฉัน

''รู้แล้วๆๆไปก็ได้ขอเก็บของแปปนึงได้ไหมเล่า''

''เร็วๆละกัน''

 ใจร้ายเป็นบ้านผู้ชายอะไรก้ไม่รู้ใจดำกับผู้หญิงสวยๆอย่างฉันได้ลงคอ

ได้ไงไม่รู้เฮ้อออ...

ฉันใช้เวลาเก็บของ10นาทีแล้วเดินลงมาชั้นล่างฉันยืนดูหมอนั้นกำลังดู

ทีวีอย่างสบายอารมณ์ก็ใช่เว่นายมันไม่ได้เป็นคนไม่มีที่อยู่อย่างฉันนี้

''ฉันไปแล้วนะ''ฉันบอกเค้า

''ก็ไปสิไม่ต้องมาลาฉันหรอก''

''ปังงงงงงงงงงงงงงง''

''ชิผู้หญิงอะไรไร้มารยาทสิ้นดี''

ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ไม่มีสงสารผู้หญิงตาดำดำเลยเฮ้อแล้วฉันจะเอายังไง

กับชีวิตต่อไปละฉันเดินๆไปตามทางเดินโดยไร้จุดหมาย อ๊ะ ฝนตก

แล้วไม่นะซวยจริงๆ

ฉันรีบวิ่งไปหลบฝนที่ใต้ตจ้นไม้ต้นใหญ่ต้นหนึ่งแต่มันก็ยังเปียกอยู่

อะนะแล้วคืนนั้นทั้งคืนฉันก็นอนสั่นอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นนั้น




''บรืนนนนบรืนนน''เสียงรถมอเตอร์ไซด์คันนึงวิ่งผ่านมา

''เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดด''เสียงรถมอเตอร์ไซด์คันนึงเบรก

''เฮ้ยยยยยยยยยยยยย''แล้วก็มีเสียงคนร้องตามมา

''นี้เทอมานอนอยู่นี้ได้ไงอะเมื่อคืนฝนตกหนักไม่ใช่หรอ''เสียงผู้ชายคน

นึงพูดกับฉันฉันจึงค่อยๆลืมตาช้าๆขึ้นมามอง

''นะนายเองหรอมะมีอะไรกะกับฉะฉันอีก''ฉันพยายมพูดด้วยความ

ลำบากตอนนี้เสียงมันสั่นไปหมดแล้ว

''.....''นายนั้นค่อยเดินมาจับตัวฉัน

''เฮ้ยยยตัวเทอร้อนอย่างกับไฟ''นายนั้นทำหน้าตกใจว่าทำไมฉันถึงตัว

ร้อนขนาดนี้เป็นเพราะใครละนายนั้นแหละที่ไล่ฉันออกจากบ้าน

''เทอ..ไม่มีที่อยู่ทำไมไม่บอกฉันฉันจะพาเทอไปโณงพยาบาลนะ''

นายนั้นทำหน้ารู้สึกผิดแล้วอุ้มฉันข้นรถเค้าไปโรงพยาบาล



**********ณ โรงพยาบาล**********

''คนไข้ปลอดภัยแล้วครับเดี๋ยวหมอจะให้เค้าย้ายเข้าห้องปกติเลยนะ

ครับ''

''ครับขอบคุณมากครับคุณหมอ''

''........''

''ฉันขอโทษนะฉันไม่รู้จริงๆว่าเทอไม่มีที่อยู่อะ''

''ช่างมันเถอะอย่างน้อยนายก็ไม่ปล่อยให้ฉันตายอยู่ใต้ต้นไม้นั้น''

''แล้วหลังจากนี้เทอจะทำยังไงต่อไปละ''

''นอนข้างสะพานลอย''ฉันตอบอย่างประชด

''......''

''......''

''มานอนบ้านฉันก่อนก็ได้นะ''

''จริงหรออออออออออออ''ฉันพูดเสียงหวานเต็มที่

''ยัยบ๊องไม่ต้องทำเสียงแบบนั้นก็ได้จริงๆสิฉันไม่อยากให้เทอต้องมา

นอนตายข้างสะพานลอยหรอกนะ''

''ชิก็นายนั้นแหละมาแย้งบ้านฉันทำไมงั้นฉันก็ไม่ต้องมาเป็นแบบนี้

หรอก''

''ฉันบอกว่าขอโทษไงนี้เดี๋ยวฉันกลับบ้านไปจัดบ้านก่อนละกันนะเดี๋ยว

พรุ่งนี้ฉันจะมารับเทอ''
''อื้ม''

แล้วหลังตากนั้นฉันก็นั่งคิดนอนคิดอยู่ในห้องคนเดียวนี้ฉันจะไปอยู่กับ

หมอนี่จริงๆหรอนายจะไว้ใจได้ไหมนะแต่ดูแล้วนายก็ไม่ได้เป็นคนเลว

อะไรสักเท่าไหร่นี้เนอะ




''นี้ๆๆๆเทอตื่นได้แล้วนะยัยขี้เซ้า''

''หืมมมมมมมม''ฉันงัวเงียๆตื่นขึ้นมา

''ฉันมารับเทอแล้วกลับบ้านกันเถอะ''

''ห๊ากลับแล้วหรอไมมันเร็วจัง''

''นี้บ่าย3แล้วยัยบ้าเก็บข้าวของกลับบ้านเร็ว''

''อะๆๆๆได้ๆๆแปปนะ''

ฉันค่อยๆเก็บข้าวของใส่กระเป๋าแล้วเดินตามนายนี่ออกจากโรงพยาบาล

ไปขึ้นรถ

''รถนายสวยนะ''ฉันพูดขึ้นหลังจากขึ้นรถของนายนี้แล้ว

''ใช่ไหมละนี้รุ่นใหม่ล่าสุดเลยนะ''

''แต่วันนนั้นฉันเห็นนายขับมอเตอร์ไซด์นิ''

''ฉันจะมีรถมากกว่า1คันไม่ได้เลยหรอ

''แหะๆๆ''

''คุยกันมาตั้งนานเทอชื่ออะไรหรอ''

''ฉันชื่อฝ้ายแล้วนายละชื่ออะไร''

''ฉันชื่อริว''

''เทอเรียนอยู่รึป่าว''

''เรียนสิ''

''เรียนอยู่ที่ไหนน่ะ''

''ก็โรงเรียนZZZอะ''

''จริงดิฉันก็เรียนที่นั้นเทอเรียนอยู่ชั้นไหนละ''

''อื้มมมม....P/Oอะ''

''ห้องเดียวกันด้วยงั้นข่าวลือเรื่องที่จะมีนักเรียนใหม่เข้ามาก็จริงนะสิ''

''ก็จริงสิยะ''

แล้วเราก็นั่งเงียบกันจนมาถึงบ้านที่ไม่รู้ว่าเป็นบ้านของใครกันแน่

ฉันหยิบกระเป๋าและเดินตามนายริวเข้าไปในบ้าน

''เทอนอนห้องนี้นะ''นายนั้นบอกฉัน

''หืมได้ๆไหนดูสิโอยยยโอเคเลย''ห้องข้างในกว้างขว้างใช้ได้มีเตียงมี

โพร้อมแบบนี้ก็โอเคแล้วละ

''แล้วนายนอนห้องไหนละ''ฉันถามเค้าบ้าง

''ก็ห้องตรงข้ามเทอนี้ละ''

''อื้มมม''

''ไปนอนเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะพาเทอไปซื้อุปกรณ์การเรียนนะอีก2วัน

เราก็จะเปิดเทอมกันแล้วนะ''

''อื้มนายนนี้ก็ใจดีจังเลยนะงั้นเดี่ญวฉันขอไปอาบน้ำนอนก่อนละกันนะ''

''ตามสบาย''

ฉันเดินไปอาบน้ำแล้วมานอนกลิ้งอยู่บนเตียงทุกสิ่งมันก็ไม่เลวร้ายอย่าง

ที่คิดอีตาริวนี้ตอนแรกออกจะดูโหดๆสะหน่อยแต่เอาเข้าจริงแล้วก็ใจดี

ใช้ได้เลยนะเนี้ยพรุ่งนี้ยังจะพาฉันไปซื้อข้าวของอีกด้วยอิอิ

''กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง''

''กึก''

''ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ''

''0.0ตื่นแล้วๆๆๆๆ''ฉันเดินไปเปิดประตูต้องเป็นนายริวแน่ๆเลย

''นี้เทอตื่นแล้วใช่ไหมอาบน้ำแต่งตัวสะอีก2นาทีเจอกันข้างล่างถ้าเท

อลงไปเกินเวลาฉันจะไม่รอเทอแล้วออกไปซื้อของก่อนนะ..ปังงง''

''.....''ฉันยืนงงนี้นายพูดช้าๆก็ไม่ได้พูดละเร็วเลยแล้วไม่รอฟังกันก่อน

เลยเนอะพูดจบลงไปเลยเมื่อกี้นายนั้นพูดไรนะ2นาทีๆเจอกันๆล่างๆเฮ้ย

ยยยยยยยยยยย2นาทีเจอกันข้างล่างฉันรีบวิ่งเข้าไปอาบน้ำภายใน50วิ

แล้วแต่งตัวภายใน26วิแล้วรับวิ่งลงไปหานายโหดนั้นภายใน4วิ

''แฮ่กๆๆ''

''....5555+เทอนี้ซื่อหรือเซ่อนะเชื่อฉันด้วยแต่ก็ดีแล้วจะได้รีบไปกัน

ปะๆๆ''

''..นี้นายหลอกฉันหรออ้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย''ฉันเจ็บใจมาก

ที่โดนอีตาบ้านี้หลอกเข้าให้

''5555+ไปเถอะฉันจะพาเทอไปซื้อของในที่ที่นึงแล้วเทอจะต้องชอบ

แน่ๆ''

''ให้มันจริงเหอะฉันจะคอยดู''นายนั้นจาพาฉันไปที่ไหนน้า...







--------------------------------------------------------------------


เป็นไงมั้งเละกว่าเดิมอ่าดิ๊555555+เอานะพรุ่งนี้ถ้าว่างจะมาอัพต่อเน้อ

ออทนอ่านกันไปนิสนึงทนไม่ได้ก็เม้นบอกด้วยเน้อและถ้าใครอยากอ่าน

ต่อก็คอยดูละกานว่าริวคุงจะพาฝ้ายจังไปที่หนายย