ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : [SF] Just Friend : 2Young 3/3 END
''นาย... ะลับเลยหรือเปล่า''เเบอม่มวามรู้สึสับสนไว้ในใ ่อนะเหลือบมอยอเเที่อนนี้สภาพไม่น่าูสัเท่าไหร่ ูท่าะไม่สนใอะไรเลย้วย้ำ
''เเบอม... ันอถามอีรั้ไ้ไหม?''ยอเเเอ่ยึ้น้วยน้ำเสียเลื่อนลอย สายาทอมอไปยัห้อที่มีใรอีนนอนอยู่ ่อนะเบี่ยมาสบาเเบอม้วยสายาอ่านไม่ออ
''อืม''
''นายยัอบินยออยู่รึเปล่า''
ำถามนี้ทำผมสะอึไปไม่น้อย อนเเรผมิว่าผมอบินยอเเ่วามริผมอาะเเ่ปลื้มเา เป็นไปไ้ว่าริๆเเล้วผมไม่ไ้อบินยอั้เเ่เเร...
''อืม''ในเมื่อผมยัไม่เเน่ใอะไรมานั ผมึเลือที่ะอบำอบเิม
''ั้นนาย่วยสัาับันไ้ไหม...
อย่าทิ้ินยอเ็าไม่ว่าะเิอะไรึ้น สัาไ้ไหม?''
''ไ้สิ ันสัา''
''่อานี้ันฝาินยอ้วยนะ''พูบยอเเ็เินออไป เเบอมเลือที่ะไม่ามไปเเ่เลือที่ะทบทวนวามรู้สึัวเอเเทน
เเร็ เเอ
ยอเเลับมาที่ห้อ้วยสภาพไม่่อยีนั ไม่รู้ัว้วย้ำว่าลับมาไ้ยัไ ่อนะรไปอาบน้ำเเละหวัว่ามันะลวามเรียไ้บ้า
เฮ้อ...
เสียถอนหายใหนัถูพ่นออมาหลัาอาบน้ำเสร็ เารู้สึเสียใที่ไม่สามารถปป้อินยอไ้ เาเสียใที่ินยอ้อเป็นเเบบนี้ ินยออาโนนอื่นรัเียถ้ารู้ว่าโนอะไรมา เเ่ทว่าผมลับเลียัวเอมาว่า ผมลัวว่าวันนึถ้าินยอฟื้นึ้นมาเเล้วไม่ลับมาเป็นเหมือนเิมผมะเป็นยัไ ผมลัวว่าผมะร้อไห้่อหน้าเา ผมลัวไปหม ผมิถูใ่ไหมที่ฝาินยอไว้ับนที่เารั ผมิถูใ่ไหม...
2 อาทิย์ผ่านไป
นับาที่ผมลับมาที่ห้อวันนั้นผม็เเวะไปูอาารินยอบ้าเเ่ไม่ไ้เ้าไปเยี่ยมรๆหรอ ถ้าเเบอมูเเลีผม็พร้อมะถอย ริๆเเล้วินยอฟื้นไ้สอสามวันเเล้ว เเ่เาไม่ยอมพูหรือให้ใรโนัวเลย บารั้็ร้อไห้ออมาอย่าไม่รู้สาเหุ ผมอยาะเ้าไปปลอบเาเเทบาย เเ่มัน... ไม่ล้าพอ
3 อาทิย์ผ่านไป
ินยอไม่้อ้านารโนเเะัวเเล้วเเละพูุยอบโ้ับเเบอม้วย ถึะเป็นารถามำอบำ็เถอะ
4 อาทิย์ผ่านไป
ินยอลับมาเป็นนเิมเเล้ว ยิ้ม หัวเราะไ้เเล้ว เห็นินยอมีวามสุเา็มีวามสุ เเละวันนี้เป็นวันสุท้ายที่ผมะมาเเล้วหละ ินยอมีนูเเลเเล้ว เเละลอเวลาที่ผ่านมาเเบอม็ูเเลินยอไ้ี ผมัสินใเปิประูเ้าไปในห้อ ินยอหลับอยู่ส่วนเเบอม็นั่หันหลัให้ประู
เเอ้
''..............''วามเียบปลุมทั่วบริเว ยอเเ้อหน้าอยู่ับเเบอม ่าน่าไม่พูมีเพียสายาเเปลใปนใอเเบอมเท่านั้น
''ัน... เเ่มาลาพวนาย''ยอเเัสินใเอ่ยึ้นรๆ
''...หมายวามว่ายัไ?''เเบอมมวิ้ว อนนี้ยอเเเ้ามาในห้อ ส่วนเเบอม็ยืนอยู่้าเีย
''ที่ผ่านมานายูเเลินยอไ้ี เเละันิว่าินยอไม่้อารันเเล้วหละ''ยอเเพูพร้อมยิ้มบาๆ
''เฮ้อ... เเล้วเเ่นาย ันพูอะไรมาไม่ไ้ มันเป็นารัสินใอนาย... ว่าเเ่่อานี้นายะทำยัไ่อ?''
''ไม่รู้สิ เเ่ันว่าะไปเริ่มใหม่ที่บ้านเิหนะ ...ันฝาินยอ้วยเเล้วัน''
''ันมีำถาม... ทำไมนายไม่ยอมมาเอินยอ ทั้ๆที่ลอหลายอาทิย์ที่ผ่านมาเา้อารเเบบนั้น''
''............''
''นายรู้มาลอว่าั้เเ่ฟื้นึ้นมาินยอ้อารนาย เเ่นายลับเลือที่ะหนี''
''............''
''นาย้อารเเบบนี้ใ่ไหม... ้อารให้ินยอทนทรมาน ันรู้ว่าินยอิับันเเ่พี่นนึ เเ่ับนาย....มันมาว่าเพื่อน''
''ผมัสินใเเล้ว...''
''..............''
''ลา่อน...''
ผมหนะสมเพัวเอเินว่าะลับไปหาินยอ
ผมลัวเเละไม่อบ....
เพราะินยอหนะ...
น่ารัเีย
END
100%
บเเล้ววววววววววววววววววววววว
ะบ้าายยยยย อะไร ยัไ ใรถามนะ
ไรท์หายไปประมาาิเศษ ราบออภัยริมๆ
เเ่มา่อเเล้ววว อย่าปารอเท้ามา ฮืออออออออ
1 เม้น 1 ำลัใ
รันะ ุ๊บ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น