คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ภาคสวรรค์
“มาะล่าวบทไป ถึพาัมปนาทยัษา
รอรุปุธุโลมนานมา แวล้อม้วยธาราแลวารี
แลมีนิษาอยู่นาหนึ่ นามสุึ้ัลยาัาศรี
ทั้สอไรู้่สู่เปรมปรีิ์ แ่มีนาสนมสหัสนา”
รุปุธุโลม มีษัริย์ยัษ์ปรอนามว่าท้าวัมปนาท พระอ์ไร้ึ่พระมเหสีแ่มีนาสนมมาถึหนึ่พันนา แ่ละนา็ไม่มีพระโอรสหรือพระธิาให้ท้าวัมปนาทเลยแม้แ่นเียว แ่ท้าวเธอมีน้อสาวอยู่นหนึ่นามว่า ัา นาเป็นยัษ์ที่ไม่ินเนื้อสัว์ใๆเลย ่าเป็นที่รัเียอยัษ์ในนรหรือแม้แ่พระเษาอนาเอ็รัเียเียันท์นาที่ไม่ินสัว์่าาพวอน ลับมีใใฝ่มนุษย์ผิวิสัยยัษ์มา นาเยมีสวามีอยู่นหนึ่แ่สวามีอนาลับเสียีวิไปั้นานแล้ว นาึั้สัะวาาะไม่แ่านับายใหรือหลรัยัษ์นใอีเลย ล่าวฝ่ายท้าวัมปนาทผู้มัมาในามารม์ แม้มีสนมั้มามายแ่ลับไม่พอใในพวนาเลยสัน พระอ์ทรใ้ีวิลุลีแ่อยู่ับเหล่าสนมในวัอพระอ์ับออหาอาหารประทัีวิไปวันๆ ท้าวัมปนาทมัให่ใฝ่สูเยิที่ะไปมสวรร์แ่้วยำลัที่ไม่มาพอึสั่สมำลัและวิาให้มาพอเพื่อะไปมสวรร์ให้ไ้
“เมื่อนั้น ท้าวัมปนาทยัษา
สั่สมอิทธิฤทธิ์นานมา เพื่อฝ่าสวรร์ั้นวิมาน
รั้นไ้พอใเ้าษัริย์ หยิบับศรัราภัษาหาร
ระโนึ้นเมฟ้าสุรารา แปลานเป็นเทพ ทันใ
แฝอยู่ในหมู่เทวา มนมฟ้าพนาไหว
เทวาไม่เห็นเป็นใ สำราในอัปสราวาท่ารำ”
ท้าวัมปนาทสั่สมอิทธิฤทธิ์มานานหลายปี เมื่อไ้พอใพายัษ์ึรับสั่ให้นาัาเฝ้าเมือ โยแสร้ทำว่าะไปหาอาหารึไปเ็บสรรพาวุธและอาหาร่อนเินทาไล รั้นห่าไลพอสมวรแล้วึแปลายเป็นเทวาแล้วร่ายาถาลบลิ่นสาปยัษ์่อนะระโนึ้นสู่สวรร์และเสพวามสำราบนสวรร์โยที่เหล่าเทวามิอารู้เห็นไ้เพราะมัวมแ่เหล่านาสวรร์วาท่าฟ้อนรำอยู่เป็นนิ พายัษ์ัหลใหลในวามามอสวรร์นไม่อาลไปยัโลไ้ แ่แล้วท้าวัมปนาท็ไปเอับนาสวรร์นาหนึ่เ้า
“เมื่อนั้น ัมปนาทยัษาสนานิ
เห็นนาสวรร์นิรมิ ัิอยาไ้มารอบรอ
เห็นนาวาฟ้อนอยู่มานาน ามนาไม่ห่ามิเป็นสอ
แย่้อับเหล่าเทวพร ่าปอนาเียวันทั้ว
ื่อนาัลป์สุรา์ฤทธิเรศ สรรเสโสภาั่น้ำสร
รลรใมิใร่ปล เย็น่ำอุรพระอ์เธอ
ูนาวาท่ารำฟ้อน อรรอ้อนแอ้นแสนเสมอ
ยิ้มอ่อนยอมรินะเ้าเออ แทบละเมอเพ้อฝันึ้นทันใ”
ท้าวัมปนาทึ้นมสวรร์อยู่หนึ่วันโยไม่ลไปโลมนุษย์เลยเพราะหลใหลนาสวรร์ที่ื่อัลป์สุรา์ นามีหน้าาที่อ่อนหวานามเวลาวาท่าฟ้อนรำ่าเป็นที่หมายปออเหล่าเทวาันทั้นั้น แล้วยวามมัมาในามอท้าวเธอึ่ไม่อาทนไ้ แอบแปลเป็นแมลวันเาะที่ายสไบอนานเมื่อนาลับมายัวิมาน็บินวนรอบายนานนาปัไล่เพราะวามรำา ทันในั้น ท้าวัมปนาท็แปลร่าเป็นเทวาแล้วเ้าไป่มืนนาทันที
“มือหนึ่ปัป้อพายัษ์ มือหนึ่ปปัษ์ายาศรี
ีนวายันหน้าเ้าพอี ปาร้อ่วยทีลั่นวิมาน
ยัษ์ร้ายลับลายืนร่า ยิ้มเยาะร่อพลาทำสนาน
นานั้นใแทบวายปรา มือยัษ์ปันาสลบล”
เสียอึทึอยู่ในวิมานแ่เหมือนสวรร์ะเป็นใให้พายัษ์ทำั่ว แม้นาะะโนู่ร้อมาเพียใ็ไม่มีใรไ้ยินเลยแม้แ่อ์เียว นาปปัรัษาายาัวเอให้ไ้มาที่สุแ่็สู้แรยัษ์ไม่ไ้สุท้ายท้าวัมปนาท็ืนร่ายัษ์ามเิมทำเอานาัลป์สุรา์นั้นใ ท้าวเธอหัวร่อีใทำที่มวััลป์สุรา์สุท้าย็ทำให้นาสลบลไปไ้และืนในา พออิ่มหนำสำราใแล้ว็ละทิ้นาไว้บนวิมานและลับลไปยัเมือปุธุโลมทันทีทิ้นาให้มื่นอยู่ในวิมานอนา รั้นิเห็นภาพเหุาร์เมื่อรู่็ไม่อาลบเลือนมันไปไ้ ร่ำร้อไห้เสียใเ็บายที่โนยัษ์ย่ำยีทั้ยัเ็บใที่ไม่มีใร่วย นาละอายแ่ใัวเอนไม่อาออไปพบใรไ้อีเลย
ความคิดเห็น