ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : มั่นใจ
ในที่สุดก็ถึงวันเปิดเทอม 
ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมไม่อยากไปร.ร.เลย  ผมอยากอยู่บ้านกับเธอ 2 คนมากกว่าอีก
ผมออกมายืนรอเธอหน้าบ้านเพราะเราสัญญากันไว้ว่าจะไปรร ด้วยกัน
\"ต้นไม้ยืนรอนกหรอ\"
\"อะ อืม\"
\"อ่าว ทำไมต้องหน้าแดงด้วยล่ะ พิลึกคน\"
เธอหัวเราะคิกคักแล้วเดินขึ้นรถผมไป ร้านผมมันต้องผ่านหน้าร.ร.ฮะ เธอก็เลยติดรถผมมา
\"นี่เวลาอยู่ที่ร.ร.ให้เรียกว่าพลอยนะ\"
\"อ่าว ทำไมอ่ะ\"
\"อยากให้เป็นความลับ\"
\"อื้ม\"
เธอชอบผมแน่เลยๆ แต่ผมก็ยังไม่มั่นใจหรอก
หน้าร.ร.
สาธุขอให้ผมได้อยู่เดียวกะเธอเดียวเถิดด
\"เย้ๆ ต้นดูสิ เราได้อยู่ห้องเดียวกันด้วยนะ ดีใจจังเลย\"
เยสๆ คำขอร้องของผมเป็นจิง ขอบคุณพระเจ้า
ผมรีบเดินไปนั่งที่ประของผมคือ โต๊ะหลังสุดริมหน้าต่าง
\"ต้นให้พลอยนั่งตงนี้ได้มั้ย\"
\"เอ่อ..\"
\"อืมไม่เป็นไรพลอยนั่งตงนี้ก็ได้\"
\"นั่งดิๆ\" ผมรีบลุกขึ้นให้เธอนั่ง
\"ว้าววว ไอต้น มีแฟนน่ารักอย่างนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ ไม่เห็นบอกกันมั่ง\"
\"เด็กใหม่นี่หว่า ปิ๊งกันหน้าร.ร.หรอ\" เพื่อนผม 2 คนแซวกันใหญ่
\"ม่ใช่แฟนเว้ย แล้วก็ไม่ใช่ปิ๊งกันหน้าร.ร.ด้วย เป็นเพื่อนบ้านใหม่\"
\"อ๋อที่แท้ก็ ปิ๊งกันตั้งแต่ที่บ้านนี่เอง\"
\"ไม่ใช่ เพื่อนเว้ยเพื่อน\"
ดูเธอสิ หน้าแดงใหญ่เลย
\"เอออาจจะไม่ใช่แฟน แต่แกก็ชอบเค้านี่หว่า\"
\"เอ้ย อย่าพูดไรแบบนี้ดิ เสียหายนะเว้ย\"
\"ฮ่าๆๆ ที่ตงเนี่ยแกไม่เคยให้ใครนั่งนี่หว่า มันก็ต้องใช่อยู่แล้ว\"
มันก็จิงฮะ ตงนี้ผมไม่เคยให้ใครนั่ง ร.ร.นี้มีแค่ป.6 ฮะ ส่วนใหญ่ก็จะรู้จักกันทุกคน
\"หรอ? ที่ตงนี้เป็นที่ประจำของต้นหรอกหรอ\" เธอพูดขึ้นมา
\"ก็ใช่ดิ มันหวงที่ตงนี้ยังกะอะไรแหนะ ตอนนี้เราอ่ะไปนั่งที่มันขอแลกกันวันเดียว มันยังไม่ยอมเลย\"
\".....\"
\"หรออืม\"
เธอหันมายิ้มให้ผม >o< น่ารักจัง คนไรม่ะรุ แต่เธอยิ่งนั่งตงนี้มันทำให้ผมแสบตาไปกันใหญ่ แสงส่องเข้ามาปะทะกะความขาวของเธอพอดี
\"เราชื่อพลอยนะ ยินดีทึ่ได้รู้จัก แล้วพวกเธอชื่อไรหรอ\"
\"เอคับ\"
\"โอคับ\"
ไอ้ 2 ตัวเนี่ยมันชื่อคล้ายกันๆ มันก็เลยเข้ากันได้ พวกมันเป็นเพื่อนที่ผมสนิทสุดๆ รู้จักกันมาหลายปีแระ
\"ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันคับ\" แหม พูดประสานเสียงกันเชียวกันนะ ไม่รู้รึไงว่าหวง
\"เอ่อ หวัดดีค่ะ\" เธอชื่อบุ๋ม เธอก็น่ารักดีนะในสายตาผม เมื่อก่อนผมก็แอบชอบเธอเหมือนกัน แต่ตอนนี้ก็มีแฟนไปแล้ว
\"หวัดดี\" นกน้อยของผมกล่าว
\"เราชื่อบุ๋มนะ เธอชื่อพลอยใช่ป่าว\"
\"อืมใช่ รู้ได้ไงหรอ\"
\"ก็ได้ยินเค้าพูดๆกันน่ะ\"
\"เค้า?\"
\"อ๋อ เราได้ยินมาน่ะว่ามีเด็กใหม่มาอยู่ห้องเราก็เลย อยากทำความรู้จักไว้น่ะ\"
มันก็ไม่แปลกหรอกคับ เพราะบุ๋มเนี่ยเป็นหัวหน้าห้อง ศิษรักของคุณครู เรียนเก่ง รวย และหน้าตาดี พูดได้ว่า เฟอเฟ็ก
\"ค่ะ ยินดีได้รู้จัก\"
\"งั้นตอนเที่ยงไปทานข้าวด้วยกันนะ\" นกน้อยผมชวน
\"อืมได้\"
เวลาพัก
ผมไม่อยากให้ถึงเวลานี้เลยจิงเพราะกลุ่มของบุ๋มน่ะมียัยกุ้งอยู่ด้วย
ยัยกุ้งเนี่ย เธอชอบผมมากๆเลยฮะเหมือนกันพี่สาวของเธอเลย ผมอยากจะบ้าตายกะพี่น้องคู่นี้
ยัยกุ้งพยายามจะมาเดินข้างๆผม แต่นกน้อยก็รีบมายืนปิดไว้ แขนของเธอชนกะแขนของผมเลยฮะ
เพื่อนผมที่เดินอยู่ข้างหลังมันอึ้งไปตามๆกัน มันคงจะไม่อยากมาเดินข้างๆผมหรอก ผู้หญิงตรึม
กลุ่มของบุ๋ม(คนดังน่ะ)จะมีกันเยอะ แต่กลุ่มผมมีแค่ 4 คนเองรวมผมแล้วนะ
จะว่าไปแล้วผมก็ถือว่าป๊อบนะในร.ร. เพราะผมเป็นกีฬาโรงเรียนน่ะ เป็นนักวิ่ง และก็ถือว่า หน้าตาใช้ได้
ผมก็ตัวสูงนะ สำหรับเด็กป.4 เพราะผมเล่นบาสด้วย ผมจะไปเล่นกับพี่ของแม็ก มันเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดมาก มันเลยไม่ยุ่งกะนกของผมเท่าไหร่
ระหว่างที่กำลังทานข้าว ยัยกุ้งมองผมตลอดเลย ด้วยสายตาหวานฉ่ำ แหวะมันทำให้ผมทายข้าวไม่ลงนะเนี่ย
ยัยกุ้งก็ไม่ใช่ว่าหน้าตาไม่ดีนะ แต่เธอไม่ใช่เสป็กผมนะ เธอไม่ค่อยจะเรียบร้อยน่ะ
แต่ผมก็ไม่ใช่ชอบคนที่เรียบร้อยเกินไปหรอก ขอแบบพอๆดี อย่างนกเนี่ยสเป็กผมเลย
นกนั่งปลายสุดของเก้าอี้ ถัดมาก็ผมเองและก็เป็นเพื่อนผมอีก 3 คน (คือนั่งโต๊ะใหญ่สุด)
ฝั่งตงข้ามก็เป็นบุ๋มเพื่อนบุ๋มอีก3คน และเป็นยัยกุ้ง เฮ้อ โชคดีที่ยัยกุ้งไม่นั่งตงหน้าผม ไม่งั้นกินข้าวไม่ลงแน่
พอทานเส็ด พวกเราก็ไปนั่งคุยกัน เกี่ยวกับช่วงปิดเทอมน่ะ ผมกับบุ๋มก็สนิทกันพอควรนะ
เพราะตอนที่ผมชอบเธอ ผมก็รีบไปทำความรู้จักแบบเพื่อน (บุ่มคิดว่าเพื่อนน่ะ) แต่ผม ไม่ แต่ตอนนี้ผมก็ชอบบุ๋มแบบเพื่อนมากกว่า
นกน้อยติดกับผมตลอดเลย เขินจัง ผมเหลือบไปมองหน้านก ผมก็เห็นนกนั่งจ้องหน้ายัยกุ้งแต่เขม็งเลย
แต่ยัยกุ้งนั่นก็ไม่สะท้าน ยังคงจ้องหน้าผมด้วยสายตาที่จะอ๊วกต่อไป
ผมก็เพิ่งเห็นเหมือนกันนะเนี่ย ว่านกหึงผมด้วย ^-^ ผมไม่กล้าหันหน้าไปหานกหรอก เพราะ หันไปหน้าก็จะใกล้มากกมันทำให้ผมเขินน่ะ
>o<
 
ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมไม่อยากไปร.ร.เลย  ผมอยากอยู่บ้านกับเธอ 2 คนมากกว่าอีก
ผมออกมายืนรอเธอหน้าบ้านเพราะเราสัญญากันไว้ว่าจะไปรร ด้วยกัน
\"ต้นไม้ยืนรอนกหรอ\"
\"อะ อืม\"
\"อ่าว ทำไมต้องหน้าแดงด้วยล่ะ พิลึกคน\"
เธอหัวเราะคิกคักแล้วเดินขึ้นรถผมไป ร้านผมมันต้องผ่านหน้าร.ร.ฮะ เธอก็เลยติดรถผมมา
\"นี่เวลาอยู่ที่ร.ร.ให้เรียกว่าพลอยนะ\"
\"อ่าว ทำไมอ่ะ\"
\"อยากให้เป็นความลับ\"
\"อื้ม\"
เธอชอบผมแน่เลยๆ แต่ผมก็ยังไม่มั่นใจหรอก
หน้าร.ร.
สาธุขอให้ผมได้อยู่เดียวกะเธอเดียวเถิดด
\"เย้ๆ ต้นดูสิ เราได้อยู่ห้องเดียวกันด้วยนะ ดีใจจังเลย\"
เยสๆ คำขอร้องของผมเป็นจิง ขอบคุณพระเจ้า
ผมรีบเดินไปนั่งที่ประของผมคือ โต๊ะหลังสุดริมหน้าต่าง
\"ต้นให้พลอยนั่งตงนี้ได้มั้ย\"
\"เอ่อ..\"
\"อืมไม่เป็นไรพลอยนั่งตงนี้ก็ได้\"
\"นั่งดิๆ\" ผมรีบลุกขึ้นให้เธอนั่ง
\"ว้าววว ไอต้น มีแฟนน่ารักอย่างนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ ไม่เห็นบอกกันมั่ง\"
\"เด็กใหม่นี่หว่า ปิ๊งกันหน้าร.ร.หรอ\" เพื่อนผม 2 คนแซวกันใหญ่
\"ม่ใช่แฟนเว้ย แล้วก็ไม่ใช่ปิ๊งกันหน้าร.ร.ด้วย เป็นเพื่อนบ้านใหม่\"
\"อ๋อที่แท้ก็ ปิ๊งกันตั้งแต่ที่บ้านนี่เอง\"
\"ไม่ใช่ เพื่อนเว้ยเพื่อน\"
ดูเธอสิ หน้าแดงใหญ่เลย
\"เอออาจจะไม่ใช่แฟน แต่แกก็ชอบเค้านี่หว่า\"
\"เอ้ย อย่าพูดไรแบบนี้ดิ เสียหายนะเว้ย\"
\"ฮ่าๆๆ ที่ตงเนี่ยแกไม่เคยให้ใครนั่งนี่หว่า มันก็ต้องใช่อยู่แล้ว\"
มันก็จิงฮะ ตงนี้ผมไม่เคยให้ใครนั่ง ร.ร.นี้มีแค่ป.6 ฮะ ส่วนใหญ่ก็จะรู้จักกันทุกคน
\"หรอ? ที่ตงนี้เป็นที่ประจำของต้นหรอกหรอ\" เธอพูดขึ้นมา
\"ก็ใช่ดิ มันหวงที่ตงนี้ยังกะอะไรแหนะ ตอนนี้เราอ่ะไปนั่งที่มันขอแลกกันวันเดียว มันยังไม่ยอมเลย\"
\".....\"
\"หรออืม\"
เธอหันมายิ้มให้ผม >o< น่ารักจัง คนไรม่ะรุ แต่เธอยิ่งนั่งตงนี้มันทำให้ผมแสบตาไปกันใหญ่ แสงส่องเข้ามาปะทะกะความขาวของเธอพอดี
\"เราชื่อพลอยนะ ยินดีทึ่ได้รู้จัก แล้วพวกเธอชื่อไรหรอ\"
\"เอคับ\"
\"โอคับ\"
ไอ้ 2 ตัวเนี่ยมันชื่อคล้ายกันๆ มันก็เลยเข้ากันได้ พวกมันเป็นเพื่อนที่ผมสนิทสุดๆ รู้จักกันมาหลายปีแระ
\"ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันคับ\" แหม พูดประสานเสียงกันเชียวกันนะ ไม่รู้รึไงว่าหวง
\"เอ่อ หวัดดีค่ะ\" เธอชื่อบุ๋ม เธอก็น่ารักดีนะในสายตาผม เมื่อก่อนผมก็แอบชอบเธอเหมือนกัน แต่ตอนนี้ก็มีแฟนไปแล้ว
\"หวัดดี\" นกน้อยของผมกล่าว
\"เราชื่อบุ๋มนะ เธอชื่อพลอยใช่ป่าว\"
\"อืมใช่ รู้ได้ไงหรอ\"
\"ก็ได้ยินเค้าพูดๆกันน่ะ\"
\"เค้า?\"
\"อ๋อ เราได้ยินมาน่ะว่ามีเด็กใหม่มาอยู่ห้องเราก็เลย อยากทำความรู้จักไว้น่ะ\"
มันก็ไม่แปลกหรอกคับ เพราะบุ๋มเนี่ยเป็นหัวหน้าห้อง ศิษรักของคุณครู เรียนเก่ง รวย และหน้าตาดี พูดได้ว่า เฟอเฟ็ก
\"ค่ะ ยินดีได้รู้จัก\"
\"งั้นตอนเที่ยงไปทานข้าวด้วยกันนะ\" นกน้อยผมชวน
\"อืมได้\"
เวลาพัก
ผมไม่อยากให้ถึงเวลานี้เลยจิงเพราะกลุ่มของบุ๋มน่ะมียัยกุ้งอยู่ด้วย
ยัยกุ้งเนี่ย เธอชอบผมมากๆเลยฮะเหมือนกันพี่สาวของเธอเลย ผมอยากจะบ้าตายกะพี่น้องคู่นี้
ยัยกุ้งพยายามจะมาเดินข้างๆผม แต่นกน้อยก็รีบมายืนปิดไว้ แขนของเธอชนกะแขนของผมเลยฮะ
เพื่อนผมที่เดินอยู่ข้างหลังมันอึ้งไปตามๆกัน มันคงจะไม่อยากมาเดินข้างๆผมหรอก ผู้หญิงตรึม
กลุ่มของบุ๋ม(คนดังน่ะ)จะมีกันเยอะ แต่กลุ่มผมมีแค่ 4 คนเองรวมผมแล้วนะ
จะว่าไปแล้วผมก็ถือว่าป๊อบนะในร.ร. เพราะผมเป็นกีฬาโรงเรียนน่ะ เป็นนักวิ่ง และก็ถือว่า หน้าตาใช้ได้
ผมก็ตัวสูงนะ สำหรับเด็กป.4 เพราะผมเล่นบาสด้วย ผมจะไปเล่นกับพี่ของแม็ก มันเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดมาก มันเลยไม่ยุ่งกะนกของผมเท่าไหร่
ระหว่างที่กำลังทานข้าว ยัยกุ้งมองผมตลอดเลย ด้วยสายตาหวานฉ่ำ แหวะมันทำให้ผมทายข้าวไม่ลงนะเนี่ย
ยัยกุ้งก็ไม่ใช่ว่าหน้าตาไม่ดีนะ แต่เธอไม่ใช่เสป็กผมนะ เธอไม่ค่อยจะเรียบร้อยน่ะ
แต่ผมก็ไม่ใช่ชอบคนที่เรียบร้อยเกินไปหรอก ขอแบบพอๆดี อย่างนกเนี่ยสเป็กผมเลย
นกนั่งปลายสุดของเก้าอี้ ถัดมาก็ผมเองและก็เป็นเพื่อนผมอีก 3 คน (คือนั่งโต๊ะใหญ่สุด)
ฝั่งตงข้ามก็เป็นบุ๋มเพื่อนบุ๋มอีก3คน และเป็นยัยกุ้ง เฮ้อ โชคดีที่ยัยกุ้งไม่นั่งตงหน้าผม ไม่งั้นกินข้าวไม่ลงแน่
พอทานเส็ด พวกเราก็ไปนั่งคุยกัน เกี่ยวกับช่วงปิดเทอมน่ะ ผมกับบุ๋มก็สนิทกันพอควรนะ
เพราะตอนที่ผมชอบเธอ ผมก็รีบไปทำความรู้จักแบบเพื่อน (บุ่มคิดว่าเพื่อนน่ะ) แต่ผม ไม่ แต่ตอนนี้ผมก็ชอบบุ๋มแบบเพื่อนมากกว่า
นกน้อยติดกับผมตลอดเลย เขินจัง ผมเหลือบไปมองหน้านก ผมก็เห็นนกนั่งจ้องหน้ายัยกุ้งแต่เขม็งเลย
แต่ยัยกุ้งนั่นก็ไม่สะท้าน ยังคงจ้องหน้าผมด้วยสายตาที่จะอ๊วกต่อไป
ผมก็เพิ่งเห็นเหมือนกันนะเนี่ย ว่านกหึงผมด้วย ^-^ ผมไม่กล้าหันหน้าไปหานกหรอก เพราะ หันไปหน้าก็จะใกล้มากกมันทำให้ผมเขินน่ะ
>o<
 
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น