ความทรงจำรักนี้เพื่อเธอ

ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มเรื่องใหม่

นกน้อยของโผ้มมมมม  ตอนนี้เธออยู่ไหน  กลับมาได้ไหม  ผมคิดถึงเธอ





..เมื่อ 7 ปีก่อน..



ตอนนั้นผมยังอายุ 10 ปีอยู่เลยฮะ - -\" ว่าที่เดะป.4  ตอนนั้นปิดเทอม ผมไม่รู้ว่าจะทำอะไรดีกับช่วงเวลาปิดเทอมที่แสนจะน่าเบื่อนี้



ผมอยากจะให้เปิดเทอมเร็วๆ จะได้ไปเล่นกะเพื่อนซะที ผมเบื่อบ้านของผมมากกก  ทุกคนทำเหมือนผมไม่มีตัวตน



ต่างคนต่างอยู่ว่างั้นก้อได้  ผมจะได้อยู่บ้านก็เฉพาะตอนผมเลิกงาน จากการเป็นเดะเสริฟในร้านไอศกรีม วันๆผมก็ได้แต่ทำงานอยู่ในร้านเนี่ย



แหละ ที่มันทำให้ผมเซ็งที่สุด  ทำงานอยู่แต่ในร้านไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนเลย งานยุ่งมาก มันเป็นที่ชุมนุมของวัยรุ่น ผมจึงต้องช่วยเสริฟทั้ง



วัน ร้านที่ว่ามันเปนร้านของพ่อแม่ผมเอง พี่สาวของผมก็หนีไปเรียนที่อื่นซะแระ ทำให้ผมตั้องทำงานช่วยพ่อแม่คนเดียว





เลิกงาน



เฮ้อออ เลิกงานได้กลับบ้านมาก็ประมาณเกือบ 4 ทุ่ม คือผมต้องช่วยเก็บกวาดด้วย



ผมเหนื่อยมากเลยไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วลงมานอนบนโซฟา ฟังเพลง เป็นสิ่งที่ผมชอบที่สุด



ผมฟังเพลงแล้วเผลอหลับไป (ผมมักจะเป็นอย่างนี้ประจำ)





วันรุ่งขึ้น



ขณะที่ผมกำลังสะลึมสะลือ ก็ได้ยินเสียงแม่ของผมคุยกับใครบางคน ฟังๆดูแล้ว เหมือนจะมีเพื่อนบ้านใหม่



และสิ่งที่ผมเดาก็ถูกจิงๆ มีเพื่อนบ้านใหม่ ผมจึงออกไปดู ผมก็เห็นเด็กผู้หญิงคนนึง เธอผมให้ผมตาสว่างในทันใด



เพราะเธอตัวขาวมากก ยังกะจะเรืองแสงได้อย่างนั้นแหละ เด็กหญิงคนนั้นมองผมอย่างตกใจมาก



เพราะผมนุ่งกางขาสั้นจุ๊ดจู๋และไม่ใส่เสื้อซะด้วย - -\" เธอหันกลับไปอย่างรวดเร็ว รู้สึกว่าเธอจะอายนะ - -\"



แม่ของเธอและแม่ผมมองมา ผมจึงรีบวิ่งไปบนบ้านทันที อาบน้ำใส่เสื้อให้เรียบร้อย ก่อนที่แม่ผมจะมาด่า - -\"



วันนี้แม่ของผมบอกว่าผมไม่ต้องไปช่วยงาน O_O ทำให้ผมตะลึง แม่บอกให้ผมอยู่เป็นเพื่อนเล่นกะนู๋คนนี้



และเธอก้อเดินมายืนข้างๆแม่ผม เธอก้อคือเด็กผู้หญิงคนเมื่อกี้ แม่บอกให้ผมอยู่เป็นเพื่อนเล่นกับเธอ (กะผู้หญิงเนี่ยนะ T^T)



และแม่ผมก้อไปทำงานกับพ่อ เธอยิ้มให้ผม ดูท่าทางแล้วเธอเป็นร่าเริงมาก ดูน่ารักมาก แต่ความขาวของเธอทำให้ผมแสบตา



เธอพูดกับผม \"หวัดดี เราชื่อ พลอย อายุ 10 ขวบ แม่เราบอกว่าเราได้เรียนร.ร.เดียวกะเธอด้วย.....\" และเธอก็ถามๆๆ



รู้สึกว่าเธอจะเพิ่งรู้สึกตัวนะว่าผมยังไม่ตอบเธอสักคำถามเพราะเธอไม่เว้นช่วงตอบให้ผม



คราวนี้เธอจึงถามใหม่สั้นๆ ว่า\"เทอชื่ออะไร\"



ผมตอบไปว่า \"ต้น\"



เธอบอกว่า \"เรามาเป็นเพื่อนกันนะ\" เสียงของเธอดูสดใสมากและเธอก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆผม แล้วยิ้มแบบสดใสที่สุดที่ผมเคยเห็น



ดูๆไป เธอก็สวยไม่ใช่เล่น จนทำให้ผมเขิน



\"ทำไมเงียบล่ะ เป็นเพื่อนกันนะ\" เธอบอกผม



\"อื้ม\" ผมตอบไป  ((ผมยังไม่เคยมีเพื่อนเป็นผู้หญิงเลยนะ บอกตงๆผมเป็นคนขี้อาย แล้วผมจะอยู่กะเธอได้ไงเนี่ย))



    













เพิ่งแต่งเป็นครั้งแรก

ช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะ