คดีรัก แผนร้าย ชนะใจยัยเซ่อซ่า

ลำดับตอนที่ #1 : ผู้หญิงที่คุ้นตา 80%แล้วจ้า....

^-^  ว้าว...ตอนแรกในชีวิต  ไม่รู้จะถูกใจรึป่าว  ติชมกันได้นะค่ะ
*****************------------------------------------------**********************
        แสงแดดร้อนแรงสาดส่องต้องร่างสองร่างที่นอนซบซึ่งกันและกันอยู่บนเตียง   ร่างแบบบางนอนซบร่างกำยำของชายหนุ่มใบหน้าเรียวสวยได้รูปพริ้มหลับอย่างอ่อนเพลียจากศึกรักที่ชายหนุ่มข้างกายมอบให้เธอเมื่อกลางดึก   จนถึงตอนนี้ขนตางอนยาวกระพริบพริ้มดุจผีเสื้อกำลังตื่นจากภวังค์
        ดวงตาคู่งามลืมขึ้นมาก็เจอกับอกกว้างเปล่าเปลือยของชายหนุ่มที่เธอรักสุดหัวใจอยู่ข้างกาย   เรียวปากสวยสีแดงอิ่มยิ้มกริ่มเมื่อนึกถึงบทเพลงรักของเขากับเธอเมื่อคืนนี้   มือสวยยกขึ้นปัดป้องผมของชายหนุ่มอย่างรักใคร่แต่แล้วก็มีมือหนามาคว้าไว้ก่อนจูบฝ่ามือนั้นอย่างรักใคร่เช่นกัน
        "อรุณสวัสดิ์ ครับ" ชายหนุ่มพูดพลางเลื่อนจากฝ่ามือมาที่ปากอิ่มเอิบของหญิงสาวแทน
        "อื้ม....." เสียงหญิงสาวครางอยู่ในลำคอ   รสจูบของเขาช่างอ่อนหวาน   เย้ายวน   เสียจนเธอไม่อยากจะผละออก
        "moning   kiss   ครับ" ดวงหน้าหล่อเหลาดั่งรูปแกะสลักแยมยิ้มอ่อนหวานหลังผละจากปากเรียวงามของเธอ
        เสียงหญิงสาวหัวเราะคิกคักพอใจกับการกระทำของเขาเมื่อครู่   ร่างแบบบางลุกขึ้นโดยไม่สนใจว่าจะมีสิ่งปกปิดร่างกายหรือไม่หันมาเผชิญหน้ากับชายหนุ่ม
        "เคนค่ะ   วันนี้พาเป้ยปช๊อปปิ้งนะค่ะ   เป้ยอยากได้กระเป๋าใหม่" หญิงสาวอ้อนเสียงหวาน   ทำหน้าหาน่ารักอยากให้เขาเอาใจ
        "ก็ได้ครับ   เป้ยอยากได้อะไรก็ซื้อเลยผมไม่ว่าอยู่แล้ว" ชายหนุ่มพูดก่อนลุกตามหญิงสาวอย่างย่ามใจ
        "จริงหรอค่ะ   เป้ยรักเคนที่สุดเลย" ร่างแบบบางกอดชายหนุ่มแน่น   ก่อนจะเอนกายรอรับบทรักบทใหม่ของชายหนุ่มครั้งแล้วครั้งเล่า

*****************------------------------------------------**************
        ติ่งต่อง~~~~~~ติ่งต่อง
        "พิซซ่ามาส่งแล้วค้า....." เสียงใสดังขึ้นจากนอกรั่วประตูบ้าน   ร่างบางในชุดยูนิฟอร์มสีแดงยืนชะเง้อคอมองเข้าไปในบ้านของลูกค้าผู้ที่ใช้บริการเธอในมือถือพิซซ่าถาดใหญ่และกล่องเล็กกล่องน้อยที่ลูกค้าสั่ง
        ไม่นานก็มีคนเปิดประตูออกมา   ก่อนตรงดิ่งมาหาเธอทันที
        "เท่าไหร่ครับ" ชายหนุ่มจัดได้ว่าหน้าตสดีถามขึ้นเมื่อมาถึงเธอ
        "490 บาทค่ะ" หญิงสาวพูดก่อนยื่นถาดพิซซ่าส่งให้เขา
        "อะ...ขอบคุณครับ" ร่างสูงส่งแบงค์สีม่วงให้หญิงสาวซึ่งเมื่อเห็นสิ่งที่เขาส่งมาให้แล้วก็ควานหาเงินทอนยกใหญ่
        "ไม่ต้องหรอก   ไม่ต้องทอน" ชายหนุ่มเอ่ยเสียงราบเรียบก่อนจะหันหลังจากไป   ปล่อยให้หญิงสาวมองแผ่นหลังกว้างที่กำลังเดินหายไปในบ้านขาวสะอาดหลังนั้น

        "เฮ้อ....ร้อนจังเลย" เสียงพึมพำจากพนักงานส่งพิซซ่าสาวหลังจากจอดรถที่ไปส่งพิซซ๋าให้ลูกค้าเมื่อกี๊นี้บ่นขึ้น

        สถานที่ทำงานของเธอเป็นห้างสรรพสินค้าชื่อดังที่มีแต่คนรวยและเศรษฐีเดินกันขวักไขว่   ร้านที่เธอประจำอยู่ก็ถือว่าใหญ่เหมือนกันถ้าเทียบกับสาขาอื่น   ดังนั้นรถของเหล่าคนรวยจึงจอดเต็มหน้าห้างและใต้อาคารซึ่งเป็นที่จอดรถอย่างดี

        หญิงสาวเดินเข้าห้างตามปกติจนไปสะดุดกับรถสปอร์ตคันสวยสีดำคลับ   แต่ที่ทำให้เธอหยุดเดินได้ไม่ใช่เพียงรถสปอร์ตคันงามแต่สิ่งที่เป็นเงาตะครุ่มๆข้างในต่างหากที่ทำให้เธอต้องเข้าไปดู

        ' หรือว่ามีคนกำลังฆ่ากันในรถ  หรือผู้หญิงคนนั้นกำลังโดนโจรปล้น ' แม้ความคิดของเธอจะน่ากลัวนักแต่ความอยากรู้อยากเห็นมันมีมากกว่าส่งผลให้ขาทั้ง 2 ข้างของเธอยังก้าวต่อไปไม่หยุดจนถึงเป้าหมาย

        ร่าบางยกมือจะเคาะกระจกต้องหยุดชะงักเมื่อสิ่งที่เธอเห็นไม่เป็นอย่างที่เธอคิดโดยสินเชิง   ร่างบางถึงขั้นอ้าปากค้างเมื่อภาพตรงหน้าคือขายหนุ่มและหญิงสาวท่าทางจัดจ้านกำลังจูบกันอย่างดูดดื่มมือเรียวบางของหล่อนกอดก่ายสะแปะสะปะไปที่ร่างของชายหนุ่มที่กำลังลุกลำเธอหนักขึ้น   มือที่เตรียมจะเคาะขิงเด็กสาวถึงกับอ่อนแรงจนไปฟาดกับกระจกรถเสียงดังปังใหญ่

        ใบหน้าของทั้งคู่เผยออกเมื่อกระจกที่ติดฟิล์มทึบเลื่อนลงใบหน้าของทั้ง 2 จัดได้ว่าเข้าขั้นหน้าตาดีระดับเทพ   ดวงตาคู่สวย 2 คู่มองมาที่เธอยากจะอ่านออก  สับสน  งุนงง  หงุดหงิด  ขัดใจ....หรือ  ขัดจังหวะ.......
        "มีอะไร   ฉันไม่ได้สั่งพิซซ่านะ" เสียงทุ้มของชายในรถดังขึ้น  ผมสีนำตาลแดงข่างเข้ากับดวงตาสีชาเหลือเกิน   แต่ดวงตาคู่นั้นแหละที่มองสำรวจเธอขณะเอยคำถามนั้น
        "อะ ปะ เปล่า" ร่างบางเพิ่งได้สติ  ก่อนสำรวจนางสาวเอ๊ะ!หรือนางข้างกายผู้ชายคนนั้น   นายนั่นหน่ะฉันไม่สนหรอกแต่ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆนายนั้นซิที่สวยแล้วก็ดูคุ้นตามากๆเลย
       "มองอะไร" ยัยคนนั้นถามเสียงไม่เป็นมิตร(เริ่มเปลี่ยนสรรพนาม)เมื่อสังเกตได้จากสายตาของเธอ
       "ปะ เปล่า" เด็กสาวอำอึ้ง   ขณะขุ่นคิดว่าเธอผู้นี้เป็นใคร
       "เปล่าอยู่นั้นแหละหรือว่าเธอเป็นพวกโรคจิตชอบแอบดูชาวบ้านเขาจู๋จี๋กัน" หญิงสาวละสายตาจากใบหน้างดงามที่จ้องมองมาเนิ่นนาน  เบนสายตาไปที่ร่างกำยำแทน
       "ไม่ใช่ซะหน่อย  นายนั้นแหละมาทำอะไรๆกันในที่สาธารณะไม่อายฟ้าอายดิน  ไม่มีตังรึไงถึงต้องมาหลบอยู่ในลานจอดรถแบบเนี่ย  ไอหื่นเอ๊ย" เด็กสาวหน้าดงก่ำเกิดมายังไม่มีใครเคยว่าเธอเป็นพวกถ่ำมองมาก่อน  คลิปโป๊ไม่เคยดู  วีดีโอโป๊ไม่เคยมี   แต่วีซีดีเพี๊ยบ...เอ๊ยไม่จริงค่ะ   ไม่จริ๊ง
       "เธอว่าใครไอหื่น" ชายหนุ่มถาม  น้ำเสียงบ่งบอกถึงอารมณ์ที่กำลังเดือดปุดๆ  เกิดมาก็ไม่เคยมีใครกล้าด่าเขาอย่างนี้เหมือนกัน
       "ก็  ก็นายนั้นแหละหื่น  ไอหื่นเอ๊ย" เด็กสาวตอกกลับ  คิดหรอว่าฉันจะกลัวไม่มีทางอะ
       "อย่าคิดว่าเป็นแค่เด็กส่งพิซซ่าแล้วจะมาทำปากดีกับฉันได้นะ" ด้วยความเร็วจากแรงโกธา  ร่างสูงลงจากรถแล้วสาวเท้าไปยืนค้ำร่างบางแบบแทบประชิด
      หญิงสาวแทบผงะเมื่อเจอใบหน้าคมเข้มจองตาถมึงทึง  เขาอยู่ใกล้เธอมากไปแล้ว  ใกล้เสียจนรู้สึกได้ถึงความร้อนที่แทรกผ่านมาจากตัวเขา  ในสมองสั่งให้เธอถอยแต่ร่างสูงกลับเดินมาแบบแทบประชิดติดเช่นเดิม
       "ทำไม...กลังหรอ  เห็นเมื่อกี๊ยังปากดีอยู่เลยนี่  เก่งให้ตลอดซิยัยเด็กบ้า" ชายหนุ่มพูดพลางยิ้มเย้ยหยัน  ยัยนี่ตลกชะมัดดูซิกลัวจนตัวหดเป็นลูกแมวเสียแล้ว
       "ฉันไม่ได้ปากดี  แล้วฉันก็ไม่ใช่เด็กบ้าด้วย  นายนั้นแหละเด็กบ้าผู้ชายเฮงซวย" สินสุดคำครหาชายหนุ่มรวบร่างแบบบางก่อนริมฝีปากเก่งของหญิงสาวทันที  ลิ้นร้อนชื้นซุกไซร้ดูดซับความหวานจากปากขดงเธอ  แค่เพียงส้มผัสเขาก็รู้ทันทีว่าร่างบางในอ้อมอกไม่มีประสบการณ์แบบนี้มาก่อน  ความไม่รู้จักพอเอ่อล้นขึ้นมา  อยากสัมผัส  อยากได้แบบนี้ตลอดไป
      กว่าเธอจะเป็นอิสระมันช่างเนิ่นนานเหลือเกิน   รู้สึกเกลียดผู้ชายตรงหน้าสุดขั้วหัวใจ  ไอคนบ้านิสัยไม่ดีจูบของฉัน  จูบแรกของฉัน.......