คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : การสมัครเรียน และ สองคู่หูป้อมอัศวิน
ตอนที่ 6 การสมัครเรียน และ สองคู่หูป้อมอัศวิน
แสงอาทิตย์ยามเย็นส่องประกายงดงามอยู่บนฟากฟ้า ถนนหนทางบัดนี้เริ่มมีผู้คนร่อยหรอลงไปมาก ร้านค้าข้างทางเริ่มปิด ไฟบนถนนสว่างเจิดจ้ารอรับค่ำคืนอันมืดมิด เสียงนกร้องกลับรัง และเสียงผู้คนที่กำลังเดินทางกลับบ้านสลับเวียนกันไปมา ร่างของชายหญิงคู่หนึ่งกำลังเร่งเดินด้วยความเร็ว ร่างบางของหญิงสาวกำลังเร่งตามร่างสูงของผู้เป็นพี่ ทางที่พวกเค้ามุ่งหน้าไปนั้น คือทางที่ทุกคนคุ้นเคย ทางนั้นมุ่งหน้าไปยัง ‘โรงเรียนพระราชาเอดินเบิร์ก’
“ ท่านพี่ยูเรซิส หยุดพักได้มั้ยเพคะ” เสียงของน้องสาวดังขึ้นปนเสียงหอบ นัยน์ตาสีน้ำตาลปรือเหมือนคนง่วงนอน
“ ไม่ได้!” เสียงของผู้เป็นพี่เด็ดขาด ทำให้น้องสาวคนสวยต้องทำหน้างอ พร้อมกับตัดสินใจเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นอีก
“ท่านพี่ยูเรซิส น้องว่าเราควรกลับนะเพคะ” เสียงของน้องสาวออกอาการเว้าวอนนิดๆ เพราะเธอและพี่ชายเดินกันมาเป็นเวลานานมากแล้ว ตั้งแต่ 4 โมงเย็น จนตอนนี้ก็จวนจะทุ่มอยู่แล้ว
เฟลิโอน่าสะบัดหัวไล่ความคิดก่อนจะรีบเร่งฝีเท้าขึ้นอีก เสียงฝีเท้าของยูเรซิสหยุดลงพร้อมกับเสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่ ทำให้คนเป็นน้องสาวต้องเงยหน้าขึ้นอย่างสงสัย ก่อนนัยน์ตาสีน้ำตาลคู่สวยจะเบิกกว้างอย่างตกใจ ภาพเบื้องหน้าคือโต๊ะรับสมัครนักเรียนที่บัดนี้ได้มีป้ายใหญ่ติดอยู่ตัวโตๆว่า ‘ ปิดรับสมัคร’ ยูเรซิสเบือนสายตากลับมาทางเฟลิโอน่าที่บัดนี้ใบหน้างอง้ำเหมือนจะร้องไห้ ก่อนจะยกมือลูบหัวน้องสาวเบาๆอย่างปลอบใจ
“ 2 คนที่อยู่ตรงนั้นน่ะ จะมาสมัครเรียนใช่มั้ย” เสียงเข้มของชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้น ทำให้สองพี่น้องเงยหน้าขึ้นมองอย่างตกใจ ยูเรซิสที่ตั้งตัวได้ก่อนจึงเอ่ยปากตอบไปว่า
“ ใช่ครับ ผมพาน้องสาวมาสมัครเรียน” ชายตรงหน้าเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเดินออกมาจากมุมมืด
ชายหนุ่มร่างสูงผมสีดำสนิท ใบหน้าคมคายหล่อเหลา แว่นกรอบทรงสี่เหลี่ยมปกปิดดวงตาสีดำสนิทดูลึกลับไว้ ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มน้อยๆ ถ้าดูดีๆชายตรงหน้านี้ก็ไม่ต่างอะไรไปจากเทพบุตรหรือซาตาน
“ มาทางนี้เลย โชคดีนะเนี่ย ยังเหลือใบสมัครอีกใบนึงพอดี” ชายหนุ่มใส่แว่นยิ้มให้ก่อนจะเดินมาใกล้ นัยน์ตาของยูเรซิสเลิกขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยทักชายหนุ่มเบื้องหน้าด้วยความคุ้นเคย
“ หวัดดีครับ พี่ลูคัส” ชายหนุ่มใส่แว่นที่ชื่อลูคัสยิ้มกว้างอย่างยินดี พร้อมกับเบีอนสายตาไปทางหญิงสาวข้างกายยูเรซิส นัยน์ตาสีดำสนิทฉายประกายระริกอย่างถูกใจ ทำให้ยูเรซิสจ้องลูคัสตาขวาง
“ ไม่จ้องก็ได้ นี่น้องสาวเจ้าหรอยูรี่ น่ารักชะมัดเลย พี่จีบได้มั๊ยเนี่ย” ลูคัสเอ่ยขึ้นก่อนจะหันไปยักคิ้วให้เฟลิโอน่าน้อยๆ ทำให้ยูเรซิสดึงน้องสาวเข้ามาข้างหลัง ก่อนจะปั้นหน้านิ่งใส่ลูคัส
“ อะไรกันยูรี่ มองแค่นี้ก็ไม่ได้ แล้วนี่น้องเจ้าจริงหรือ พี่จำได้ว่าเจ้าไม่มีน้องมีแต่พี่นี่นา”
“ ก็ใช่ ข้ามีแต่พี่” ยูเรซิสตอบอย่างเบื่อๆ
“ แล้วหนูน้อยน่ารักคนนี้ล่ะ” ยูเรซิสจ้องลูคัสตาขวาง ก่อนจะตัดสินใจตอบแบบปัดๆ
“ เฟลิโอน่า เกรเดเวล เดอะ ปรินเซส ออฟ เดมอส” นัยน์ตาสีดำสนิทเบิกกว้างก่อนจะจ้องมองดวงหน้าสวยของธิดาแห่งความมืด รอยเอ็นดูอาทรฉายชัดในแววตาของลูคัสอย่างปิดไม่มิด(ท่านผู้อ่านผู้เป็นแฟนพันธุ์แท้คงเริ่มรู้แล้วล่ะนะ ว่าลูคัสคือใคร ~YoYhoJuNg~)
“งั้นก็เข้ามาทางนี้เลย ยูรี่ แล้วก็ เฟลี่จัง ^^” ลูคัสพูดก่อนจะเอื้อมมือหวังจะคว้าแขนเล็กของเฟลิโอน่า แต่ยูเรซิสไวกว่ารีบดึงน้องสาวเดินไปทันที ทำให้ลูคัสระบายรอยยิ้มเต็มใบหน้าก่อนจะจ้องร่างของ 2 พี่น้องที่เดินอยู่ข้างหน้า
‘ต้องไปบอกพวกนั้นซะแล้วล่ะ ว่าเจ้าชายแห่งบารามอสหวงน้องสาวอย่างกับอะไร แต่ชั่งเถอะ เดี๋ยวพวกนั้นก็ได้เจอกับตัวเอง หึๆ’
ในที่สุดเราก็ได้เจอกัน น้องหญิงเฟลิโอน่า.....
วี้ด วิ้ว~
ทันทีที่สองพี่น้องเดินเข้าไปในโรงเรียน เสียงวี้ดวิ้วนี้ก็ดังมาจากทุกทิศทาง สาเหตุของเสียงใช่อย่างอื่นไม่ เสียงของหนุ่มโสดที่คลั่งไคล้สาวงามนั่นเอง
“น้องสาว ระวังจ๊ะ” เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้น
“ ระวังอะไรวะ”
“ ระวังตกหลุมรักพี่ไง 555+”
ตอนนี้ยูเรซิสแทบอยากพาน้องสาวแทรกแผ่นดินหนี เจ้าชายหนุ่มเริ่มรับรู้ถึงความรู้สึกของพวกพี่ๆที่มีน้องสาวสวยๆแล้วล่ะ
“ น้องสาวคนสวยมาทำอะไรจ๊ะ” เฟลิโอน่าสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะตอบไปแบบกล้าๆกลัวๆ
“ มะ..มาสมัครเรียนค่ะ”
วี้ดวิ้ว~ เสียงโห่ดังมาจากทุกทิศทาง
“ เรียบร้อยซะด้วยว่ะ ถูกสเปคชะมัด” ชายคนหนึ่งพูดขึ้น
“นี่น้องผมครับ พวกพี่ๆกรุณาหลบไปด้วย” ยูเรซิสโพล่งขึ้นมาอย่างอดไม่อยู่
“ยูเรซิส น้องกล้าหือพวกพี่หรือ” ชายคนนั้นพูดพลางเอามือมาจับที่บ่าของยูเรซิส ยูเรซิสส่งสายตาน่ากลัวไปให้ ทำให้ชายคนนั้นขนลุกซู่
“เอาล่ะยูรี่ พอเถอะ” เสียงของลูคัสดังขึ้น ทำให้ยูเรซิสพยักหน้ารับน้อยๆ ก่อนจะรีบจูงมือเฟลิโอน่าไปหาลูคัส
“เฟลี่ กรอกชื่อตรงนี้นะ ส่วนรายละเอียดอื่นๆอย่างพึ่งกรอก เราจะไปถามกันตอนสอบเข้า”
เฟลิโอน่าพยักหน้าน้อยๆ ก่อนจะยื่นมือไปรับกระดาษจากรุ่นพี่คนหนึ่ง
หมับ!
ชายคนนั้นจับมือของเฟลิโอน่าไว้แน่น
ผัวะ!
และชายคนนั้นก็โดนยูเรซิสซัดหมัดเข้าที่หน้าทันที
‘คงเห็นกันแล้วสินะ ว่าเจ้าชายแห่งบารามอสหวงน้องสาวขนาดไหน’
ลูคัสคิดแล้วก็ยิ้มกับตัวเอง
เฟลิโอน่าจับกระดาษในมือแน่น ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะตัวหนึ่งแล้วเขียนชื่อตัวเองลงบนกระดาษ
“เสร็จแล้วค่ะ พี่ยูเรซิส พี่ลูคัส”
ยังไม่มีทันที่จะได้พูดอะไรอีก ยูเรซิสก็รีบเดินไปลากตัวเฟลิโอน่าออกไปจากโรงเรียนทันที
ทันทีที่ร่างบางและร่างสูงหายลับไป ลูคัสก็หันมาหัวเราะดังลั่น พร้อมกับพูดกับทุกคนว่า
“เป็นไงล่ะ ไปเล่นกับน้องสาวเค้า จำไว้นะว่าคนเป็นพี่ทุกคนย่อมหวงน้องสาว และยิ่งกับน้องสาวสวยๆยิ่งไม่ต้องพูดถึง คงเข้าใจกันดี”
“เอาเถอะน่าลูคัส ยังไงก็แล้วไปแล้ว” ชายคนที่โดนหมัดของพี่ชายจอมหวงน้องสาวพูดขึ้น ก่อนจะส่งเสียงจิ๊จ๊ะอย่างไม่ค่อยพอใจ
“ใช่แล้วล่ะ เรามาดูกันดีกว่าว่าน้องสาวคนสวยชื่อว่าอะไร”
ทุกคนกรูกันเข้าไปที่ใบสมัครเรียนของเฟลิโอน่า ก่อนที่นัยน์ตาทุกคู่จะเบิกกว้าง ลมหายใจเหมือนหยุดหายไปชั่วขณะกับชื่อที่ปรากฏบนหน้ากระดาษ
‘เฟลิโอน่า เกรเดเวล เดอะ ปรินเซส ออฟ เดมอส’
“ เจ้าพวกบ้านั่น!” เสียงยูเรซิสคำรามขึ้นอย่างโมโห(อ่า =O= ท่านพี่ยูเรซิส คำรามนี่มันสิงโตชัดๆเลยนะคะ ~YoYhoJuNg~ ยุ่งน่าโย๋ - -* -ยูเรซิส-”
“ท่านพี่ก็ไม่น่าไปชกเค้าอย่างนั้นเลยนะเพคะ”เฟลิโอน่าพูดอย่างสงสาร
“น้องน่ะขี้สงสารเกินไป เจ้าพวกนั้นมันลวนลามเรานะเฟลิโอน่า จะให้พี่ทนได้ยังไงล่ะ” ยูเรซิสพูดพลางขยี้หัวน้องสาวสุดที่รักอย่างเอ็นดู
“แต่น้องก็ไม่ได้เป็นอะไรนี่เพคะ”
“มันก็จริง พี่ว่าช่างเถอะนะ พี่อยากรู้มากกว่าว่าถ้าพวกนั้นเห็นชื่อน้องในกระดาษแล้วจะทำหน้ายังไงกัน” เฟลิโอน่าอมยิ้มน้อยๆ พลางจินตนาการภาพตามคำพูดของพี่ชาย ทำให้เสียงหัวเราะใสๆดังขึ้นเบาๆ
“เฟลิโอน่า เกรเดเวล”
“เจ้าหญิงแห่งเดมอส”
“ธิดาแห่งความมืด”
ตอนนี้คำ 3 คำนี้กำลังวนเวียนอยู่ในหัวของรุ่นพี่ที่นั่งชุมนุมกันอยู่ในหอสมัครเรียน ท่ามกลางความเงียบสงัดที่จะหาได้ยากจากหนุ่มวัยคะนอง มีเพียงเสียงหัวใจรัวที่เต้นแข่งกัน
“ให้ตายเถอะ สวยๆอย่างนั้น ไม่น่าเป็นคนของเดมอสเลย”
“เดมอส…. ผิดตรงไหน” ลูคัสเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบ นัยน์ตาสีดำสนิทฉายประกายกร้าวก่อนจะหายไป ใบหน้าคมคายกวาดมองเพื่อนๆที่กำลังทำหน้าเหมือนเห็นผี
“ผิดตรงไหนหรอ ผิดตรงไหนงั้นหรอลูคัส นายก็รู้อยู่แก่ใจ ว่าพวกเดมอสนำความเสียหายอะไรมาให้เอเดนบ้าง”
ชายคนหนึ่งพูดขึ้นมาอย่างเหลืออด ลูคัสเลือกที่จะไม่ตอบ ความเงียบเข้าปกคลุมอีกครั้ง ก่อนที่เสียงๆหนึ่งจะดังขึ้น
“ลูคัส ซาโดเรีย”
ทันทีที่ได้ยิน ลูคัสก็หันขวับไปอย่างดีใจ
“ลอรี่~ *O*”
ฉึก~ ฉึก~
เสียงหัวเราะของลูคัสดังขึ้นอย่างรู้สึกสนุก แต่เพื่อนที่นั่งตรงนั้นกลับไม่รู้สึกสนุกด้วย พวกเค้าตั้งปณิธานไว้ว่าจะไม่เข้าใกล้สองคู่หูนี้อีก เพราะอาจจะชะตาขาดด้วยมีดของลอเรนซ์หรือรังสีสังหารของลูคัสก็เป็นได้
“นี่มันเรื่องอะไรกัน รู้สึกว่าวันนี้จะเงียบผิดปกติไปนะลูคัส”
“ลอรี่ *O* ”
ฉึก~
“โอ๊ะๆ ล้อเล่นน่า”
“เฮ้อ!” เสียงถอนหายใจของลอเรนซ์ดังขึ้นอย่างรู้สึกหนักใจกับเพื่อนตัวแสบ
“ฉันมีเรื่องน่าตื่นเต้นมาบอกล่ะ”
“มีอะไรที่ไม่น่าตื่นเต้นสำหรับนายบ้างล่ะ”
“อ่ะนะ คงไม่มีหรอก แต่เรื่องนี้น่าตื่นเต้นจริงๆนะ เรื่องที่ฉันจะบอกคือ น้องหญิงเฟลิโอน่ากลับมาแล้ว”
คิ้วเข้มเลิกขึ้นเล็กน้อย
“เฟลิโอน่าหรอ เฟลิโอน่า เกรเดเวล ธิดาแห่งความมืดรึเปล่า”
“ปิ๊งป่อง!”
“อืม น่าแปลกนะ ว่าแต่นายไปเรียกเค้าว่าน้องหญิงได้ไงล่ะ”
ลูคัสยิ้มกว้างแทนคำตอบ
“ก็นะ ว่าแต่น้องเค้ามาสมัครเรียนหรอ”
“ใช่แล้วล่ะ โดนรุมจีบตรึมเลย ถ้าไม่ติดว่ายูเรซิสช่วยไว้นะ”
“ยูเรซิสงั้นหรอ จริงด้วยสินะ เจ้าหญิงแห่งเดมอสเป็นธิดาของเจ้าหญิงแห่งบารามอสนี่”
“อืม ใช่แล้วล่ะ แต่สวยมากเลยนะ สนมั๊ยล่ะ”
คนตรงหน้าเงียบลงทันที
“น่ารักด้วยนะ นิสัยดีด้วย”
คนตรงหน้ายังเงียบ
“เรียบร้อยด้วยนะ”
คนตรงหน้าเริ่มหมดความอดทน ขว้างมีดบินใส่คนปากมากทันที ฉึก~ (ท่านพี่ลอเรนซ์นี่ก็แปลกคน เอะอะหัดใช้แต่กำลัง ~YoYhoJuNg~ แต่งต่อไปเถอะโย๋ -ลอเรนซ์- เชอะ! -O- ~YoYhoJuNg~)
“อ๊ะ! ลืมไป นายมีโรเวนอยู่ทั้งคนแล้วนี่นา ^O^”
“ถ้าวันนี้ฉันไม่ได้ฆ่านาย อย่ามาเรียกฉันว่าลอเรนซ์ ดอร์น ลูคัส นายตายยย”
ฉึก~ ฉึก~
“อ๊ากกกก!”
ทำไมตอนนี้มันโหดจัง =O=
ว่าแต่ก็จบตอนที่ 6 แล้วเนอะ ^O^
ต่อไปเฟลิโอน่าก็จะได้ไปซื้อของ และตอนต่อไปนี่แหละ(ไม่ก็ต่อและต่อและต่อไปอีก = =!)
ตอนที่โย๋รอคอย *O*
เฟลิโอน่าของเราจะได้พบกับท่านพี่ชาเบรียนแล้วววววว
เม้นๆๆๆๆๆๆๆๆ
~YoYhoJuNg~
ความคิดเห็น