คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ไฮคิงและชามัลแห่งบารามอส(100%)
ตอนที่ 3 ไฮคิงแห่งบารามอส
ท่ามกลางเสียงเงียบสงบ และบรรยากาศแสนสดชื่น หญิงสาวร่างบางกำลังชมธรรมชาติอยู่ในสวนประจำพระราชวัง ใบหน้างามยิ้มแย้ม พลางมองดอกไม้รอบๆอย่างชอบใจ
เมื่อ 20 นาทีที่แล้ว
ทันที่ที่เธอเดินเข้าพระราชวังมา นางกำนัลมากมายออกมายืนต้อนรับตลอดทาง พร้อมกับแจ้งข่าวที่ทำให้เธอหน้างอ
ไฮคิงเสด็จประพาสต่างเมืองเพคะ ถ้ายังไงขอเชิญองค์หญิงนั่งรอที่สวนก่อน เดี๋ยวหม่อมฉันจะรีบแจ้งข่าวไปทางไฮคิงเพคะ
แต่ก็ไม่เลวเลยล่ะ บรรยากาศที่นี่สดชื่นแล้วก็น่านั่งมากๆ ที่เดมอสไม่เห็นจะเป็นอย่างนี้เลย เฮ้อ!พูดแล้วคิดถึงบ้านจัง คิดถึงท่านพ่อ คิดถึงโกโดม คิดถึงชาวเดมอสทุกคน
“ดูหลานเครียดๆนะ มีอะไรไม่สบายใจรึเปล่า” สรุเสียงอ่อนโยน ทำเอาเฟลิโอน่าสะดุ้งโหยง เจ้าของเสียงอ่อนโยนเปรยตามองเธออย่างเอ็นดู พร้อมกับอมยิ้มน้อยๆ
“ทะ..ท่านตาไฮคิง” คนที่ถูกเรียกว่า ‘ตา’ ยิ้มกว้าง พลางมองหลานสาวของตนเองด้วยความรักใคร่
“เจ้าโตขึ้นมากเฟลิโอน่า เหมือนอลิเซียไม่มีผิด”
“ท่านแม่เป็นคนยังไงหรอเพคะท่านตา” หญิงสาวน้ำตาคลอเบ้า ตอนพูดถึงพระมารดา
“ท่านแม่ของหลานเป็นคนสวย ผมยาวสีน้ำตาลและนัยน์ตาสีน้ำตาล ส่วนนิสัยดูท่าจะแตกต่างกับหลาน แม่ของหลานเป็นคนซนมาก แถมยังดื้อแล้วก็เอาแต่ใจ แต่มันก็ไม่ทำให้ใครไม่ชอบแม่ของหลาน ตรงกันข้าม ทุกคนต่างรักแล้วก็เอ็นดูแม่ของหลานมาก อลิเซียน่ะเป็นเหมือนอัญมณีล้ำค่าของบารามอส และเปรียบเสมือนแก้วตาดวงใจของตา ตาจึงรักแม่ของหลานมาก และหลานซึ่งเป็นทายาทของอลิเซีย ตาก็รักหลานมากเหมือนกัน เพราะหลานเปรียบเสมือนตัวแทนของอลิเซีย ตาสัญญาว่าตาจะรักและไม่ทิ้งหลานไปไหน หลานไม่ต้องกังวล หลานจะต้องเป็นที่รักของทุกคนอย่างแน่นอน”
เป็นครั้งแรกที่เฟลิโอน่ารับรู้ถึงความอ่อนแอและอ่อนไหวในตัวของไฮคิง น้ำตาของหญิงสาวไหลพราก พลางมองคนที่เธอเรียกว่าตาด้วยความสงสารจับใจ
“ท่านตา หญิง ขอโทษ ถ้าไม่ใช่เพราะหญิง ท่านแม่ กะ..ก็ คงไม่….”
“ไม่ใช่เพราะหลานหลอกเฟลิโอน่า ไม่ใช่เพราะใครทั้งนั้น ถ้าจะโทษเราก็ควรโทษที่โชคชะตา แม่ของหลานเลือกแล้วเฟลิโอน่า มันเป็นสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้”
“เพคะ” ท่านตาทรงเข้มแข็งนัก ถ้าเป็นเราคงไม่รู้แน่ๆว่าจะอยู่ต่อไปได้ยังไง
“หลานเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ตาไม่น่าจะมาพูดเรื่องเครียดๆให้หลานฟังเลย”
ไฮคิงมองหญิงสาวอย่างเอ็นดูพลางเอื้มมือไปลูบหัวหญิงสาวเบาๆ
ตึกๆตักๆ
“ท่านพี่ไฮคิง!!”
“อ้าว ชามัล” ไฮคิงเอ่ยทักทายผู้มาใหม่อย่างอารมณ์ดี
ชายหนุ่มตรงหน้าเขาก้มหัวลงน้อยๆ ก็จะเปรยตามองไปทางสาวน้อยข้างกายไฮคิง นัยน์ตาของชามัลเบิกกว้างอย่างไม่เชื่อสายตา
“อะ...อลิเซีย ไม่จริง เป็นไปไม่ได้!!”
“เย็นไว้ชามัล นี่เฟลิโอน่า ลูกสาวของอลิเซียกับเอวิเดสไง”
ชามัลเบิกตากว้างอย่างแปลกใจ ก่อนจะหันไปมองหญิงสาวอย่างเพ่งพินิจ เพียงพริบตาเดียว สายตานั้นก็เปลี่ยนเป็นรอยเอ็นดูรักใคร่แทน ชามัลเดินเข้ามาลูกหัวเฟลิโอน่าเบาๆ
“โตขึ้นตั้งเยอะเลยหลานตา น่ารักน่าชังเหมือนอลิเซียไม่มีผิด”
“ขอบพระทัยเพคะ ท่านตาชามัล” หญิงสาวยิ้มกว้างอย่างน่ารัก ทำให้ชามัลทนไม่ไหวคว้าร่างบางเข้าไปกอดหมับทันที
“ชามัล เดี๋ยวเฟลิโอน่าก็หายใจไม่ออกหรอก” ไฮคิงเอ่ยพร้อมกับหัวเราะเบาๆ
“ท่านพี่ เจ้าหนูน้อยคนนี้ต้องไปเรียนที่เอดินเบิร์กด้วยใช่ไหมกระหม่อม” ชามัลพูดอย่างดีใจราวกับว่าได้ของเล่นชิ้นใหม่
“อืม ฝากด้วยล่ะชามัล”
“ด้วยชีวิตเลยล่ะกระหม่อม หลานต้องสนุกแน่ๆ พรุ่งนี้ตาจะพาหลานไปสมัครเอง แต่เดี๋ยวก่อน ต้องแจ้งข่าวไปก่อน ไม่สิ เซอร์ไพร์ดีกว่า แต่ว่า ถ้าไปแบบนั้นคนไม่ตกใจกันหมดหรอ โอ๊ยๆๆๆ หลานนี่เป็นตัวยุ่งจริงๆด้วยสิเฟลิโอน่า”
เสียงหัวเราะของไฮคิงและเฟลิโอน่าดังขึ้น กับการเห่อหลานของชามัล
ดูท่ามาที่นี่จะไม่น่าเบื่อซะแล้วสิ
“เฟลิโอน่า”
“เพคะ ท่านตาชามัล”
“หลานคิดไว้รึยังว่าจะไปอยู่หอไหน”
“หอหรือเพคะ หออะไรเพคะ?”
“ชามัล เฟลิโอน่าพึ่งเคยมาเอเดนครั้งแรก แถมยังไม่รู้เรื่องเอดินเบิร์กด้วย เจ้าคงต้องอธิบายยาวหน่อยแล้วล่ะ”
“จริงด้วยสิ กระหม่อมก็ลืมไปเลย มานี่เฟลิโอน่า จะอธิบายให้หลานฟังเอง
อย่างแรก เอดินเบิร์กที่หลานจะไปเรียน คือโรงเรียนพระราชา
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
อัฟต่อแล้วนะ >_<
~ YoYho JuNg ~
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
“จริงด้วยสิ กระหม่อมก็ลืมไปเลย มานี่เฟลิโอน่า ตาจะอธิบายให้หลานฟังเอง
อย่างแรก เอดินเบิร์กที่หลานจะไปเรียน คือโรงเรียนพระราชา เป็นโรงเรียนขึ้นชื่อของเอเดนเลยล่ะ ไม่สิต้องเรียกได้ว่าไม่ว่าโรงเรียนไหนก็สู้เอดินเบิร์กไม่ได้แม้แต่ปลายเล็บด้วยซ้ำ เป็นโรงเรียนศุนย์รวมของเจ้าหญิงและเจ้าชาย จากหลายๆอาณาจักร เอดินเบิร์กเป็นเหมือนโรงเรียนประจำ นักเรียนอยู่กินนอนที่นั่นเลย แน่นอนว่าจะต้องมีที่ให้นอน นั่นแหละที่ตาบอก มันก็คือ หอไงล่ะ
หอของเอดินเบิร์กจะแบ่งออกเป็น 4 หอ คือ ปราสาทขุนนาง ปราการปราชญ์ ป้อมอัศวิน และ แผ่นดินประชาชน”
“ปราการผลาญทรัพย์ ปราการลับสมอง ป้อมผจญภัย และ แผ่นดินแรงงาน”
หญิงสาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงมั่นใจ ไฮคิงและชามัลยิ้มอย่างภูมิใจในตัวหลานสาว
“หลานเก่ง เฟลิโอน่า แต่ไม่ค่อยมีใครหยิบยกชื่อนั้นมาพูดกันหรอก เพราะมันจะทำให้ไม่น่าอยู่ซะเท่าไร งั้นตาจะอธิบายต่อเลยนะ
ถ้าอยากเข้าเอดินเบิร์ก หลานจะต้องสอบเข้าให้ได้ซะก่อน การสอบของที่นี่มีทั้งหมด 2 ครั้ง คือการคัดเลือกตัวจากสิ่งวิเศษทั้ง 4 อย่าง และการสอบสัมภาษณ์”
“ท่านตาเพคะ สิ่งวิเศษนี่ใช่ มงกุฎแห่งใจ คทาแห่งพลัง แหวนแห่งปราชญ์ และ ดาบแห่งกษัตริย์ใช่มั๊ยเพคะ”
“ถูกต้องแล้วล่ะหลานรัก” ชามัลรู้สึกภูมิใจในตัวเด็กคนนี้อย่างบอกไม่ถูกจริงๆ
“อธิบายต่อเถอะชามัล” ไฮคิงที่นั่งเงียบมานานเปรยขึ้น
“กระหม่อม เฟลิโอน่า การสอบคัดเลือกจากของวิเศษ ปราชญ์เลโมธีครูใหญ่แห่งเอดินเบิร์กจะเป็นคนคุมสอบ ส่วนการสอบสัมภาษณ์ ตาคิดว่าน่าจะเป็นมิชแรมเซิล ยังไงก็พยายามเข้าละกัน ส่วนรายละเอียดอื่นๆ ไม่นานหลานก็จะได้รู้เอง”
“เพคะ”
“เฟลิโอน่า ตาว่าหลานไปพักผ่อนเถอะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ไว้พรุ่งนี้ตาจะพาหลานไปสมัครเรียนเอง”
“เพคะ งั้นหญิงทูลลานะเพคะ ท่านตาไฮคิง ท่านตาชามัล”
“อืม พักผ่อนให้สบายเถอะ ตาเตรียมห้องไว้ให้แล้ว”
เฟลิโอน่ายิ้มแทนคำขอบคุณ ก่อนจะเดินออกจากสวนไป ทิ้งให้ตาสองคนนั่งทำหน้าเคร่งอยู่ด้านหลัง
ขอให้อย่ามีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้นเลย อลิเซียเจ้าช่วยคุ้มครองเฟลิโอน่าด้วยเถิด
ท้องฟ้าส่องประกายงดงาม ราวกับจะย้ำเตือนคำขอร้องของบุรุษผู้เป็นดั่งหัวใจแห่งเอเดน….
ฮ้าว! =[]= จบตอนที่ 3 ซะที ไม่คิดเลยว่าอะไรมันจะยากถึงเพียงนี้
ขอบคุณทุกคนสำหรับกำลังใจค่ะ
พี่เฟลิโอน่าของทุกคนกำลังจะได้ก้าวเข้าเอดินเบิร์กแล้วล่ะค่ะ >_<
ช่วยเม้นด้วยนะคะ
~ YoYhoJuNg ~
ความคิดเห็น