คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เอเดน(100%)
ตอนที่ 2 เอเดน
เช้าวันเดินทาง
“TOT”
“ - -; ”
“TTOTT”
: - -;; ”
“TTTOTTT”
“ - -;;; ”
“เจ้าหญิงเฟลิโอน่า เชิญเสด็จพะย่ะค่ะ” โกโดมพูดขึ้นอย่างอาลัยอาวรณ์ พลางมองนายเหนือหัวที่กำลังร้องอ้อนวอนไม่ให้หญิงสาวจากไปด้วยสายตา =_=
“ท่านพ่อเพคะ ลูกต้องไปแล้ว ไว้ปิดเทอมลูกจะกลับมาเยี่ยม รักษาตัวดีๆนะเพคะ”
“TOT” (ปฏิกริยาตอบสนองคงเดิม)
“ลาก่อน โชคดีนะเพคะท่านพ่อ” เฟลิโอน่าพูด พร้อมกับกระโดดขึ้นไปบนหลังมังกร
“TOT”
“จะไปแล้วนะคะ”
“TOT”
“ไปจริงๆนะเพคะ”
“TOT”
“จะไม่พูดอะไรบ้างเลยหรอเพคะ - -;; ”
“TOT”
ร่างบางบนมังกรหายลับไปกับฟากฟ้าทันทีที่ไม่ได้รับคำตอบ
>>>>>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<<<<<<<
เอเดน
“เอเดนนี่สวยจริงๆเลยนะ ท่าทางคึกคักดีจัง” สาวน้อยร่างบางบนมังกรพูดอย่างร่าเริง
คิดแล้วก็ตลกจริงๆ ท่านพ่อนะท่านพ่อ ทีตอนบอกว่าจะไปเรียนก็ดีใจใหญ่ ทำไมพอจะไปถึงทำท่าเหมือนไม่อยากให้ไปซะอย่างนั้น รู้อยู่หรอกว่าเป็นห่วง แต่มันก็ยังอดที่จะขำไม่ได้อยู่ดีนี่นา ^O^
“ข้างล่างนั่นมีงานอะไรกันน่ะ เราไปดูกันดีมั๊ย เซเลน” เซเลน ที่เฟลิโอน่าพูดถึงก็คือ เซเลน่า มังกรราตรีตัวโปรดของเธอนั่นเอง
เซเลนบินลงมาที่ข้างล่างแล้ว ร่างบางบนตัวก็ตวัดสายตาไปทางมุมที่มีผู้คนมากมายยืนห้อมล้อมอยู่ เค้ามุงอะไรกันอยู่นะ หญิงสาวคิดพลางเดินเข้าไปใกล้
“ยายจ๊ะ ตรงนั้นเค้ามุงอะไรกันหรอ” เฟลิโอน่าเอ่ยถามยายคนนึงที่กำลังยืนหาบของขายอยู่
“มีคนบาดเจ็บน่ะ ท่าทางจะเป็นคนใหญ่คนโตซะด้วย สนใจหรอจ๊ะแม่หนู” หญิงชราถามสาวน้อยอย่างเอ็นดู
“ก็ นิดหน่อยค่ะ” จริงอย่างที่พูด แถวนั้นมีทหารอยู่เต็มไปหมดเลย คนที่บาดเจ็บคงไม่พ้นต้องเป็นเจ้าชายเมืองไหนเมืองหนึ่งแน่ๆ
เฟลิโอน่าเดินเข้าไปใกล้ขึ้น เพื่อที่จะได้เห็นชัดๆ ก่อนจะเห็นร่างของชายหนุ่มคนหนึ่ง ที่ตอนนี้มีทหาร 2 คนกำลังพยายามร่ายเวทย์รักษา ชายหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีเงินสวย นัยน์ตาสีฟ้าน่าหลงใหล กับ ใบหน้าคมเข้มหล่อเหลาเอาการ แต่มันจะหล่อกว่านี้มากถ้าหากคนๆนั้นไม่ทำหน้าเย็นชาอย่างนั้นน่ะนะ - -
“ไม่ต้อง เราบอกว่าไม่ต้องไง เราช่วยเหลือตนเองได้ พวกเจ้าไม่ต้องเข้ามายุ่ง” ชายหนุ่มพูดขึ้น พร้อมทั้งมองหน้าทหารอย่างเย็นชา
“ตะ..แต่ องค์ชายพะยะค่ะ” เป็นเจ้าชายจริงๆด้วย
“เราบอกว่าไม่เป็นอะไร แค่มีดเล่มเดียวมันไม่ถึงที่ตายหรอก” ชายหนุ่มคนนั้นพูด พลางยกมือขึ้นกดลงตรงบาดแผล พร้อมที่จะรักษา
“เดี๋ยว! หยุดก่อน” �
ชายหนุ่มยกมือขึ้นจากบาดแผล พร้อมกับจ้องหญิงสาวตรงหน้าเขม็ง
“เธอ เป็นใคร”
“ไม่มีไรหรอกน่า ทางที่ดีให้ฉันรักษาดีกว่านะ แผลนายดูท่าจะเจ็บน่าดูเลย ยังไงก็ถ้าใช้พลังรักษาอีกพลังเวทย์อาจจะลดก็ได้นะ”
“ฉันไม่ได้อ่อนหัดอย่างที่เธอคิด”
“เอาเหอะ ยังไงก็แล้วแต่ให้ฉันรักษาให้จะดีกว่านะ”
ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะตอบ หญิงสาวก็หลับตาลง แสงสีดำวาบขึ้นตรงบาดแผลของชายหนุ่ม ก่อนที่มันจะจางหายไปอย่างไร้ล่องลอย
“เสร็จแล้ว”
“เธอ ทำได้ยังไง”
“ทำ ฉันทำอะไร?”
เฟลิโอน่ากวาดสายตาไปรอบๆก่อนจะเห็นว่าทุกคนกำลังทำหน้าเหลอหลา เบิกตาโต
นี่ฉันทำอะไรลงไปหรอเนี่ย?
“ก็เธอสามารถรักษาบาดแผลได้แค่การหลับตา แล้วจิตสังหารนั้นอีก เธอเป็นใครกันแน่”
>>>>>>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
มาอัฟต่อแล้วนะ ~ YoYhoJuNg ~
>>>>>>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
“นายว่าอะไรนะ”
“ฉันถามว่า เธอ เป็น ใคร กัน แน่”
“ฉันก็เป็นแบบนายนั่นแหละ ท่านเจ้าชาย”
“…..” คนตรงหน้าเงียบ
“ช่างมันเถอะ ว่าแต่นายรู้ทางไปพระราชวังรึเปล่า”
“…..”
“ฉันกำลังรีบนะ”
“ทิศตะวันออก ห่างจากเอดินเบิร์กประมาณ 3 หมู่บ้าน”
“ขอบคุณ” หญิงสาวกล่าวขอบคุณ ก่อนจะเรียกเซเลน แต่ไม่ทันที่จะได้เรียก ชายหนุ่มตรงหน้าก็รีบเอ่ยห้าม
“เดี๋ยว ทหาร ช่วยไปส่งคุณหนูคนนี้หน่อยละกัน”
เฟลิโอน่ายิ้มกว้าง อย่างน้อยก็ยังมีส่วนใจดีใช้ได้นะเนี่ย ผู้ชายคนนี้
“เธอไปกับฉันละกัน”
“ขอบคุณนะ”
“ไม่เป็นไร ฉันคิดว่าเธอคงจะเป็นแขกของไฮคิง ถ้าเกิดปล่อยไว้ บารามอสจะหาว่าคาโนวาลเสียมารยาท”
รถม้าแล่นไปเรื่อยๆ หญิงสาวนั่งนิ่งพลางมองไปรอบๆ
‘เอเดน สวยแบบนี้นี่เอง นี่สินะสถานที่เกิดของท่านแม่ แล้วท่านตาล่ะ ท่านจะเป็นคนยังไงกันนะ’ เฟลิโอน่านั่งคิดไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้ว่าทุกกริยาของเธอถูกชายหนุ่มที่นั่งตรงข้ามจับต้องอยู่ตลอดเวลา
‘หญิงสาวคนนี้เป็นใครกัน ทำไมพลังเวทย์ถึงได้สูงนัก แล้วยังจิตสังหารนั่นอีก หน้าตาก็คลับคล้ายคลับคลาเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน เธอเป็นใครกันแน่’
“ถึงแล้วพะยะค่ะ องค์ชาย” ชายหนุ่มพยักหน้า พลางส่งมือรับหญิงสาวลงจากรถม้า
�“เธอ ชื่อว่าอะไร” �เฟลิโอน่าเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะผายมือเป็นเชิงให้อีกฝ่ายพูดก่อน
“คาโล วาเนบลี เดอะ ปริ้น ออฟ คาโนวาล”
“ขอบคุณนะที่มาส่ง ปริ้นคาโลแห่งคาโนวาล” เฟลิโอน่าพูดก่อนจะหันมายิ้มให้ชายหนุ่ม ก่อนจะเดินเข้าประตูพระราชวังไป โดยที่ไม่มีทหารคนไหนห้ามเลยซักนิด เพิ่มความสงสัยให้แก่ชายหนุ่มเข้าไปอีก
ชายหนุ่มมองตามแผ่นหลังบางไป ก่อนจะนึกได้ว่าหญิงสาวยังไม่ทันได้บอกเลยว่าชื่ออะไร
“คุณหนูคนเมื่อกี้มีชื่อว่าอะไร” คาโลหันไปถามทหารเฝ้าพระราชวัง
“จะ..เจ้าชายคาโล เจ้าหญิงมีนามว่า เฟลิโอน่า เกรเดเวล เดอะ ปริ้นเซส ออฟ เดมอส แอนด์ บารามอส พะยะค่ะ” ทหารตอบอย่างกล้าๆกลัวๆ
ทหารคนนั้นไม่รู้เลยว่า ได้ขโมยสติและลมหายใจของเจ้าชายและทหารแห่งคาโนวาลไปแล้ว
‘เฟลิโอน่า เกรเดเวล ธิดาแห่งความมืด บุตรีของจ้าวปีศาจเอวิเดส และเจ้าหญิงอลิเซียงั้นหรอ’
‘นั่นสินะ ถึงได้รู้สึกว่าคุ้นหน้านัก ที่แท้ก็เป็นบุตรีของเจ้าหญิงอลิเซียนี่เอง’
เราจะได้เจอกันอีกแน่ ธิดาแห่งความมืด เฟลิโอน่า เกรเดเวล
จบตอน 2 100% แล้ว รู้สึกว่ามันจะมั่วมากมาย TOT
แต่ยังไงก็จะพยายามให้ตอนหน้ามันไม่มั่วเหมือนตอนนี้ค่ะ T^T
ช่วยเม้นให้ด้วยนะคะ
~ YoYhoJuNg ~
ความคิดเห็น