ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : CHAPTER 4
http://www.dek-d.com/entertain/viewlongc.php?id=108730&chapter=1&title=Chapter%201 ( ตอนที่ 1 )
http://www.dek-d.com/entertain/viewlongc.php?id=108730&chapter=2&title=CHAPTER%20%20%202 ( ตอนที่ 2 )
http://www.dek-d.com/entertain/viewlongc.php?id=108730&chapter=3&title=CHAPTER%20%203 ( ตอนที่ 3 )
*****************************************************************************************
                                                                              CHAPTER  4
                กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
                เฮ้อ ! ในที่สุดโรงเรียนก็เลิกซะที เวลาที่ฉันรอคอยกำลังจะมาถึงแล้ว ดนตรีจ๋า ฉันกำลังจะไปหาแล้ว ^^
                “ ข้อสอบชีวะที่สอบวันนี้น่ะ ยากจังเลยนะ มาซาโกะ ”
              “ ดนตรีจ๋า ดนตรี -_- ”
                “ โถ่ ! มาซาโกะ เลิกโกรธฉันซะทีนะ เธอเองก็ไม่ชอบให้คนอื่นเค้ามองว่าเธอเป็น ‘ ผู้ชาย ’ นี่ ฉันอุตส่าห์หาทางช่วยเธอแล้วนะ -,.- รู้มั้ย ? เคยมีคนบอกฉันว่า ‘ ความรัก ’ จะทำให้ผู้หญิงสวยขึ้น ”
                “ ขอบใจนะ นัตสึ แต่ฉันไม่ชอบวิธีแบบนี้ -_- ”
              “ ช่างเถอะ ยังไงเธอก็ต้องไปกับฉันอยู่ดี ^^ ”
              ใช่ ! ถึงแม้ฉันจะตามใจเธอ ยอมไปกับเธอ แต่เธอคงไม่รู้แผนฉันหรอก อันดับแรกพอไปถึง ฉันก็เล็งนักเรียนชายซักคน ดูคนที่มันซื่อบื้อ ๆ แล้วก็บอกนัตสึกิว่า
              ‘ ฉันกับนาย ( ซื่อบื้อ ) นี่ จะไปต่อกันที่อื่น ’
              แล้วพอออกมาพ้นสายตาคนอื่นแล้ว ฉันก็จะบอกกับนาย ( ซื่อบื้อ ) นี่ว่า
                ‘ ขอโทษนะ เผอิญฉันติดธุระด่วนมาก นายไปเที่ยวคนเดียวแล้วกันนะ ’
                แล้วหลังจากนั้น ฉันก็จะรีบบึ่งไปที่ห้องซ้อมดนตรีทันที ^^
              “ ซาโกะ , ซาโกะ , มาซาโกะ ”
              “ อะไรอีกล่ะ ! นัตสึ เรียกซะดังเชียว -_-^ ”
                ฉันมัวแต่คิดหาทางหลบหนีนัดบอด เลยไม่ได้ยินว่านัตสึกิกำลังเรียกอยู่
              “ นั่นไง ๆ เด็กนักเรียนชายโทโมเอดะ ^^ ”
              เฮ้อ ! เมื่อไหรยัยนัตสึกิจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนซะทีนะ -_- จะได้เลิกใช้เวลาว่างมานั่งหาแฟนให้ฉัน เพราะต้องใช้เวลานั้นไปดูแลแฟนตัวเอง
              “ อ๊ายยยยยย หล่อจริง ๆ หล่อลากกระชากใจ ^o^ ”
                “ พอได้แล้ว นัตสึ ! เดี๋ยวเขาก็รู้ธาตุแท้เธอหมดหรอก ”
                  สงสัย ? เพราะไอ้นิสัยแบบนี้ ก็เลยหาแฟนไม่ได้ซักที มั้ง ^^ หรืออาจจะเป็นเพราะเราชอบไปไหนมาไหนด้วยกัน คนเลยคิดว่ายัยนัตสึกิมีแฟนแล้ว ( เพราะฉันเหมือนผู้ชายมาก ) เฮ้อ ทำไมสวรรค์ชอบกลั่นแกล้งคนดีอยู่เรื่อยนะ T_T
                “ นี่ ! มาซาโกะ ฉันจะเข้าไปแนะนำตัวก่อน แล้วฉันค่อยแนะนำเธอให้พวกนั้นรู้จักทีหลังนะ ^^ ”
 
                  “ อือ แล้วแต่เธอเถอะ -_- ”
                ฉันพยักหน้าอย่างเฉยเมย แบบไม่สนใจเพราะไม่มีอะไรสำคัญ
                “ อวยพรให้ฉันด้วยซิ >_< ”
                “ โชคดีนะ ”
                ฉันพูดตอบไป พร้อมกับโบยมือไล่ให้นัตสึกิเดินไปไว ๆ
                “ ขอบใจจ้ะ ^_^ ”
                ฉันเดินอย่างช้า ๆ ถึงช้าที่สุดไปตามทางเดิน เพื่อที่นัตสึกิจะได้ทำความรู้จักกับเด็กกลุ่มนั้นซะ ก่อนที่ฉันฉันจะเดินเข้าไปร่วมวงสนทนาด้วย บ้าจัง ! ตอนนี้ฉันอยากให้เวลาหยุดอยู่กับที่ที่สุด T_T
                ขณะที่ฉันเดินเข้าไปหาวงสนทนานั้น ก็ได้ยินเสียงนัตสึกืดังออกมาปนกับเสียงของเด็กผู้หญิงโรงเรียนฉันที่มายืนดูเด็กนักเรียนชายของโทโมเอดะ
               
                นัตสึกิ : “ อืม หรอ ฉันมากับเพื่อนอีกคนนึงน่ะ ^^ ”
                เด็กผู้หญิงที่มามุงดู : “ นี่ ๆ เธอ ดูผู้ชายพวกนั้นสิ หน้าตาดีจัง เครื่องแบบโรงเรียนโทโมเอดะนี่ ฉันว่าต้องเป็นกลุ่ม ‘ เงา ’ ของโทโมเอดะแน่เลย ^_^ ”
                เด็กผู้หญิงที่มามุงดู : “ จริงหรอ ! แต่ฉันว่าไม่ใช่หรอก เพราะกลุ่ม ‘ เงา ’ น่ะ ต้องมีกัน 4 คนต่างหากแต่ว่าพี่สาวฉันบอกว่า เด็กนักเรียนโทโมเอดะน่ะ เป็นคุณหนูทุกคนเลย แหม ! ทั้งหล่อ ทั้งสวย แถมยังรวยอีกต่างหาก น่าอิจฉาจัง ^+^ ”
                  นัตสึกิ : “ นี่ ๆ เพื่อนฉันเดินมาแล้วล่ะ ^^ ”
                เด็กผู้หญิงที่มามุงดู : “ นี่ ! ดูสองคนนั้นสิ ที่ผมยาวกับผมดำนั่นนะ สูงหยั่งกะนายแบบเลย ”
                เด็กผู้หญิงที่มามุงดู : “ ใช่ ๆ เหมือนจริงด้วย เอ๊ะ ! นั่นรุ่นพี่คิโนะโมโตะนี้ เมื่อคืนฉันไปดูวงพี่เค้าแสดงด้วย เท่มากเลย ^_^ ”
                เด็กผู้หญิงที่มามุงดู : “ ไหน ๆ อ๊ะ ! จริงด้วย ตอนพี่เค้าเล่นกีต้าร์เนี่ย เท่ที่สุดเลย ^_^ ”
                โอ้ พวกเด็กผู้หญิงที่มามุงดูอยู่นั้น เริ่มเบนจุดสนใจมาที่ฉันแล้ว พระเจ้า ! โปรดช่วยหยุดเวลาเอาไว้ตอนนี้ด้วยเถิด TT
               
                ในที่สุด ฉันก็เดินเข้าไปยืนร่วมวงสนทนากับนัตสึกิจนได้
                  “ ทุกคน นี่เพื่อนฉันเอง ^^ ชื่อ คิโนะโมโตะ มาซาโกะ จ้ะ ^^ ”
                  “ หวัดดี -_- ”
                  “ ยะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ ^_^; ”
                  เด็กผู้ชายคนหนึ่งที่เตี้ยกว่าฉัน เอ่ยทักทายกับฉันก่อน แต่ฉันก็ไม่ยอมพูดอะไรอีก แค่พยักหน้าให้เฉย ๆ
                    “ เอาล่ะ ! คนนี้ ( นัตสึกิผายมือไปที่นายเตี้ย ) ชื่อ อาเบะ จ้ะ ส่วนนี้ ( ทางขวา ) ชื่อ เคียวเฮ และนี้ ( ทางซ้าย ) ชื่อ ทาเคชิ จ้ะ ^^ ”
                  อื้อ นายสองคนหลังที่เป็นเพื่อนกับนายเตี้ยนี่ หน้าตาดีจริง ๆ
                “ สวัสดี ! ”
                ฉันเอ่ยทักก่อนตามมารยาท
                “ สวัสดีครับ ^^ ”
                นายคนผมดำพูดตอบกลับมา ฉันเลยยิ้มตอบกลับไปน้อย ๆ
                “ หวัดดี ! ”
                นายคนผมยาวพูดแล้วมองฉันแบบแปลก ๆ ส่วนฉันเองก็ได้แต่นึกในใจว่า
                ‘ ผู้ชายอะไร มารยาททรามชิบ เลย ’
                  “ นี่ ฮิรางิซาวะซัง เธอบอกว่ามากับเพื่อนผู้หญิงอีกคนไม่ใช่หรอ แล้วพา ‘ หมอนี่ ’ มาทำไม ? ”
                  ‘ หมอนี่ ’ คำนี้มันหมายความว่า ฉันเป็น ‘ ผู้ชาย ’ นี่  ทายซิ ใครเป็นคนพูดคำนี้ ? ใช่ ! นายผมยาววววว เดี๋ยวนะ ! เมื่อคืนก็มีผู้ชายคนนึงที่คลับมาเรียนฉันว่า ‘ น้องชาย ’ คน ๆ นั้นหน้า ‘ สวย ’ คล้ายกับหมอนี่มาก ใช่แล้ว ! นายคนผมยาวเมื่อวานก็คือนายหน้าหวานคนนี้นั่นเอง -_-^^ ฮึ่ม ! สองครั้งแล้วที่นายบังอาจมองเห็นฉันเป็นผู้ชาย
                  “ นี่ ! นายเรียกฉันว่า ‘ หมอนี่ ’ น่ะ มันหมายความว่าไง ห๊ะ ? -_-^ ”
                  “ นายพูดกับใคร -_-^ ”
                  หนอย ! ทำเป็นอารมณ์เสีย คนที่ควรจะโกรธน่ะ มันคือฉันต่างหาก นายหน้า ‘ เค้ก ’ ผู้ชายอะไร ยิ่งมองใกล้ ๆ แล้วยิ่งสวย สวยกว่าฉันซะอีก ( ที่มันมีอยู่เพียงน้อยนิด เพราะความหล่อมันมาบดบังหมด ) แถมหน้าก็ว้านหวาน ดีแล้วที่เรียกว่านายหน้า ‘ เค้ก ’
                  “ นายนั่นแหละ ไอ้หน้าเค้ก -_-^ ”
                  “ เฮ้ย ! พูดงี้หมายความว่าอยากจะสวยนักใช่มั้ย ห๊ะ -_-^ ”
                  โอ้ ! นายหน้าเค้กก้าวเท้ามาทางฉัน แต่ก็ถูกนายผมดำดึงแขนไว้ซะก่อน เฮ้อ จะห้ามมันทำไม -.-;
                  “ เออ ฉันน่ะสวยอยู่แล้ว ไม่ต้อวชม ”
                  “ บ้า ! เป็นผู้ชายประสาอะไรพูดแบบนี้ แกเป็น ‘ โฮโม ’ รึไง ? ”
                  ดู ดูมัน มันหาว่าฉันเป็น ‘โฮโม ’ ที่แรกมองว่าฉันเป็นผู้ชาย ทีนี้บอกว่าเป็นโฮโม ยอมไม่ได้แล้ววววววว -_-^^^
                “ โฮโม กับผีแกน่ะสิ -_-* แกไม่เห็นรึไงว่าฉันนุ่งกระโปรง ไอ้หน้าเค้ก -_-^^ ”
                “ อะ อะไรนะ แกเป็นผู้หญิงหรอ -.-; ”
                นายหน้าเค้กพูดพร้อมกับก้มลงมองกระโปรงฉัน
***************************************TO  BE  CONTINUED*********************************
http://www.dek-d.com/entertain/viewlongc.php?id=108730&chapter=2&title=CHAPTER%20%20%202 ( ตอนที่ 2 )
http://www.dek-d.com/entertain/viewlongc.php?id=108730&chapter=3&title=CHAPTER%20%203 ( ตอนที่ 3 )
*****************************************************************************************
                                                                              CHAPTER  4
                กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
                เฮ้อ ! ในที่สุดโรงเรียนก็เลิกซะที เวลาที่ฉันรอคอยกำลังจะมาถึงแล้ว ดนตรีจ๋า ฉันกำลังจะไปหาแล้ว ^^
                “ ข้อสอบชีวะที่สอบวันนี้น่ะ ยากจังเลยนะ มาซาโกะ ”
              “ ดนตรีจ๋า ดนตรี -_- ”
                “ โถ่ ! มาซาโกะ เลิกโกรธฉันซะทีนะ เธอเองก็ไม่ชอบให้คนอื่นเค้ามองว่าเธอเป็น ‘ ผู้ชาย ’ นี่ ฉันอุตส่าห์หาทางช่วยเธอแล้วนะ -,.- รู้มั้ย ? เคยมีคนบอกฉันว่า ‘ ความรัก ’ จะทำให้ผู้หญิงสวยขึ้น ”
                “ ขอบใจนะ นัตสึ แต่ฉันไม่ชอบวิธีแบบนี้ -_- ”
              “ ช่างเถอะ ยังไงเธอก็ต้องไปกับฉันอยู่ดี ^^ ”
              ใช่ ! ถึงแม้ฉันจะตามใจเธอ ยอมไปกับเธอ แต่เธอคงไม่รู้แผนฉันหรอก อันดับแรกพอไปถึง ฉันก็เล็งนักเรียนชายซักคน ดูคนที่มันซื่อบื้อ ๆ แล้วก็บอกนัตสึกิว่า
              ‘ ฉันกับนาย ( ซื่อบื้อ ) นี่ จะไปต่อกันที่อื่น ’
              แล้วพอออกมาพ้นสายตาคนอื่นแล้ว ฉันก็จะบอกกับนาย ( ซื่อบื้อ ) นี่ว่า
                ‘ ขอโทษนะ เผอิญฉันติดธุระด่วนมาก นายไปเที่ยวคนเดียวแล้วกันนะ ’
                แล้วหลังจากนั้น ฉันก็จะรีบบึ่งไปที่ห้องซ้อมดนตรีทันที ^^
              “ ซาโกะ , ซาโกะ , มาซาโกะ ”
              “ อะไรอีกล่ะ ! นัตสึ เรียกซะดังเชียว -_-^ ”
                ฉันมัวแต่คิดหาทางหลบหนีนัดบอด เลยไม่ได้ยินว่านัตสึกิกำลังเรียกอยู่
              “ นั่นไง ๆ เด็กนักเรียนชายโทโมเอดะ ^^ ”
              เฮ้อ ! เมื่อไหรยัยนัตสึกิจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนซะทีนะ -_- จะได้เลิกใช้เวลาว่างมานั่งหาแฟนให้ฉัน เพราะต้องใช้เวลานั้นไปดูแลแฟนตัวเอง
              “ อ๊ายยยยยย หล่อจริง ๆ หล่อลากกระชากใจ ^o^ ”
                “ พอได้แล้ว นัตสึ ! เดี๋ยวเขาก็รู้ธาตุแท้เธอหมดหรอก ”
                  สงสัย ? เพราะไอ้นิสัยแบบนี้ ก็เลยหาแฟนไม่ได้ซักที มั้ง ^^ หรืออาจจะเป็นเพราะเราชอบไปไหนมาไหนด้วยกัน คนเลยคิดว่ายัยนัตสึกิมีแฟนแล้ว ( เพราะฉันเหมือนผู้ชายมาก ) เฮ้อ ทำไมสวรรค์ชอบกลั่นแกล้งคนดีอยู่เรื่อยนะ T_T
                “ นี่ ! มาซาโกะ ฉันจะเข้าไปแนะนำตัวก่อน แล้วฉันค่อยแนะนำเธอให้พวกนั้นรู้จักทีหลังนะ ^^ ”
 
                  “ อือ แล้วแต่เธอเถอะ -_- ”
                ฉันพยักหน้าอย่างเฉยเมย แบบไม่สนใจเพราะไม่มีอะไรสำคัญ
                “ อวยพรให้ฉันด้วยซิ >_< ”
                “ โชคดีนะ ”
                ฉันพูดตอบไป พร้อมกับโบยมือไล่ให้นัตสึกิเดินไปไว ๆ
                “ ขอบใจจ้ะ ^_^ ”
                ฉันเดินอย่างช้า ๆ ถึงช้าที่สุดไปตามทางเดิน เพื่อที่นัตสึกิจะได้ทำความรู้จักกับเด็กกลุ่มนั้นซะ ก่อนที่ฉันฉันจะเดินเข้าไปร่วมวงสนทนาด้วย บ้าจัง ! ตอนนี้ฉันอยากให้เวลาหยุดอยู่กับที่ที่สุด T_T
                ขณะที่ฉันเดินเข้าไปหาวงสนทนานั้น ก็ได้ยินเสียงนัตสึกืดังออกมาปนกับเสียงของเด็กผู้หญิงโรงเรียนฉันที่มายืนดูเด็กนักเรียนชายของโทโมเอดะ
               
                นัตสึกิ : “ อืม หรอ ฉันมากับเพื่อนอีกคนนึงน่ะ ^^ ”
                เด็กผู้หญิงที่มามุงดู : “ นี่ ๆ เธอ ดูผู้ชายพวกนั้นสิ หน้าตาดีจัง เครื่องแบบโรงเรียนโทโมเอดะนี่ ฉันว่าต้องเป็นกลุ่ม ‘ เงา ’ ของโทโมเอดะแน่เลย ^_^ ”
                เด็กผู้หญิงที่มามุงดู : “ จริงหรอ ! แต่ฉันว่าไม่ใช่หรอก เพราะกลุ่ม ‘ เงา ’ น่ะ ต้องมีกัน 4 คนต่างหากแต่ว่าพี่สาวฉันบอกว่า เด็กนักเรียนโทโมเอดะน่ะ เป็นคุณหนูทุกคนเลย แหม ! ทั้งหล่อ ทั้งสวย แถมยังรวยอีกต่างหาก น่าอิจฉาจัง ^+^ ”
                  นัตสึกิ : “ นี่ ๆ เพื่อนฉันเดินมาแล้วล่ะ ^^ ”
                เด็กผู้หญิงที่มามุงดู : “ นี่ ! ดูสองคนนั้นสิ ที่ผมยาวกับผมดำนั่นนะ สูงหยั่งกะนายแบบเลย ”
                เด็กผู้หญิงที่มามุงดู : “ ใช่ ๆ เหมือนจริงด้วย เอ๊ะ ! นั่นรุ่นพี่คิโนะโมโตะนี้ เมื่อคืนฉันไปดูวงพี่เค้าแสดงด้วย เท่มากเลย ^_^ ”
                เด็กผู้หญิงที่มามุงดู : “ ไหน ๆ อ๊ะ ! จริงด้วย ตอนพี่เค้าเล่นกีต้าร์เนี่ย เท่ที่สุดเลย ^_^ ”
                โอ้ พวกเด็กผู้หญิงที่มามุงดูอยู่นั้น เริ่มเบนจุดสนใจมาที่ฉันแล้ว พระเจ้า ! โปรดช่วยหยุดเวลาเอาไว้ตอนนี้ด้วยเถิด TT
               
                ในที่สุด ฉันก็เดินเข้าไปยืนร่วมวงสนทนากับนัตสึกิจนได้
                  “ ทุกคน นี่เพื่อนฉันเอง ^^ ชื่อ คิโนะโมโตะ มาซาโกะ จ้ะ ^^ ”
                  “ หวัดดี -_- ”
                  “ ยะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ ^_^; ”
                  เด็กผู้ชายคนหนึ่งที่เตี้ยกว่าฉัน เอ่ยทักทายกับฉันก่อน แต่ฉันก็ไม่ยอมพูดอะไรอีก แค่พยักหน้าให้เฉย ๆ
                    “ เอาล่ะ ! คนนี้ ( นัตสึกิผายมือไปที่นายเตี้ย ) ชื่อ อาเบะ จ้ะ ส่วนนี้ ( ทางขวา ) ชื่อ เคียวเฮ และนี้ ( ทางซ้าย ) ชื่อ ทาเคชิ จ้ะ ^^ ”
                  อื้อ นายสองคนหลังที่เป็นเพื่อนกับนายเตี้ยนี่ หน้าตาดีจริง ๆ
                “ สวัสดี ! ”
                ฉันเอ่ยทักก่อนตามมารยาท
                “ สวัสดีครับ ^^ ”
                นายคนผมดำพูดตอบกลับมา ฉันเลยยิ้มตอบกลับไปน้อย ๆ
                “ หวัดดี ! ”
                นายคนผมยาวพูดแล้วมองฉันแบบแปลก ๆ ส่วนฉันเองก็ได้แต่นึกในใจว่า
                ‘ ผู้ชายอะไร มารยาททรามชิบ เลย ’
                  “ นี่ ฮิรางิซาวะซัง เธอบอกว่ามากับเพื่อนผู้หญิงอีกคนไม่ใช่หรอ แล้วพา ‘ หมอนี่ ’ มาทำไม ? ”
                  ‘ หมอนี่ ’ คำนี้มันหมายความว่า ฉันเป็น ‘ ผู้ชาย ’ นี่  ทายซิ ใครเป็นคนพูดคำนี้ ? ใช่ ! นายผมยาววววว เดี๋ยวนะ ! เมื่อคืนก็มีผู้ชายคนนึงที่คลับมาเรียนฉันว่า ‘ น้องชาย ’ คน ๆ นั้นหน้า ‘ สวย ’ คล้ายกับหมอนี่มาก ใช่แล้ว ! นายคนผมยาวเมื่อวานก็คือนายหน้าหวานคนนี้นั่นเอง -_-^^ ฮึ่ม ! สองครั้งแล้วที่นายบังอาจมองเห็นฉันเป็นผู้ชาย
                  “ นี่ ! นายเรียกฉันว่า ‘ หมอนี่ ’ น่ะ มันหมายความว่าไง ห๊ะ ? -_-^ ”
                  “ นายพูดกับใคร -_-^ ”
                  หนอย ! ทำเป็นอารมณ์เสีย คนที่ควรจะโกรธน่ะ มันคือฉันต่างหาก นายหน้า ‘ เค้ก ’ ผู้ชายอะไร ยิ่งมองใกล้ ๆ แล้วยิ่งสวย สวยกว่าฉันซะอีก ( ที่มันมีอยู่เพียงน้อยนิด เพราะความหล่อมันมาบดบังหมด ) แถมหน้าก็ว้านหวาน ดีแล้วที่เรียกว่านายหน้า ‘ เค้ก ’
                  “ นายนั่นแหละ ไอ้หน้าเค้ก -_-^ ”
                  “ เฮ้ย ! พูดงี้หมายความว่าอยากจะสวยนักใช่มั้ย ห๊ะ -_-^ ”
                  โอ้ ! นายหน้าเค้กก้าวเท้ามาทางฉัน แต่ก็ถูกนายผมดำดึงแขนไว้ซะก่อน เฮ้อ จะห้ามมันทำไม -.-;
                  “ เออ ฉันน่ะสวยอยู่แล้ว ไม่ต้อวชม ”
                  “ บ้า ! เป็นผู้ชายประสาอะไรพูดแบบนี้ แกเป็น ‘ โฮโม ’ รึไง ? ”
                  ดู ดูมัน มันหาว่าฉันเป็น ‘โฮโม ’ ที่แรกมองว่าฉันเป็นผู้ชาย ทีนี้บอกว่าเป็นโฮโม ยอมไม่ได้แล้ววววววว -_-^^^
                “ โฮโม กับผีแกน่ะสิ -_-* แกไม่เห็นรึไงว่าฉันนุ่งกระโปรง ไอ้หน้าเค้ก -_-^^ ”
                “ อะ อะไรนะ แกเป็นผู้หญิงหรอ -.-; ”
                นายหน้าเค้กพูดพร้อมกับก้มลงมองกระโปรงฉัน
***************************************TO  BE  CONTINUED*********************************
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น