ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : The Lavender กลิ่นไอรัก: 2
The Lavender กลิ่นไอรัก: 2
ชายหนุ่มกำลังขับเร็วด้วยความเร็วสูง ตอนนี้หน้าของเขาดูไม่สบอารมณ์เลยสักนิด แล้วเสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น…
"ว่าไง"
เขาตอบเสียงห้วนๆ ก่อนจะหยุดรถเพราะไฟจราจรเปลี่ยนเป็นสีแดงกะทันหัน เขาทุบพวงมาลัยอย่างหัวเสีย
"อะไรทำให้นายอารมณ์แปรปรวนวะ เฮโซ"
"เอาไว้ฉันเล่าให้ฟัง"
"เอาเหอะ เดี๋ยวเจอกันที่เดิม"
"เออ"
เขามองนาฬิกาซึ่งเป็นนาฬิกายี่ห้อชื่อดัง และคงจะแพงน่าดู ตอนนี้เป็นเวลาเกือบสามทุ่มแล้ว เขาถอนหายใจก่อนจะทุบพวงมาลัยอย่างหัวเสียอีกครั้ง เสียงพวงมาลัยดังลั่นถนนจนหลายคนเงยหน้าออกมามอง ชายหนุ่มมองกลับด้วยสายตาแบบรำคาญสุดๆ
"มองอะไร!"
เขารีบเร่งเครื่องทันทีเมื่อเห็นว่าไฟจราจรเปลี่ยนเป็นสีเขียว ก่อนจะทำหน้าหงุดหงิดไปตลอดทาง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*
ณ บ้านหลังใหญ่ ที่มีสวนกว้างและสวยงาม เฮโซเดินลงมาจากรถก่อนจะสังเกตว่าไฟห้องรับแขกเปิดอยู่ เขารีบล็อกรถก่อนจะรีบเดินเข้าไปในบ้าน
ภาพที่เขาเห็นคือ เพื่อนชายทั้งสี่กำลังนั่งเล่น บางคนนอนเล่น บางคนกำลังดูทีวีและเชียร์บอลไปด้วย จากใบหน้าที่บูดบึ้งของชายหนุ่มก็เปลี่ยนไปเป็นใบหน้าที่ดูยิ้มแย้ม
"เฮ้ย พวกนายมาก่อนฉันได้ไง"
"นายนั้นแหละ ช้ามากๆ พวกเรามีอะไรจะให้ดูเว้ย"
"อะไร เทโซ? เฮ้ย! นายทำอะไร ฮองยอง!"
เทโซ เป็นผู้ชายตัวไม่สูงเท่าเฮโซ เขาถือว่าหน้าตาดี ผมสีน้ำตาลทอง ตาสีน้ำตาล ผิวขาวใส กำลังส่งยิ้มให้เพื่อนๆ
ฮองยอง เป็นพี่ชายของเบยอง พวกเขามีสีผมที่ต่างกัน ฮองยองมีผมสีน้ำตาลอ่อน ตาสีเดียวกับผม แต่เบยอง มีผมสีโค้ก ตาสีน้ำตาลอ่อน หน้าตาพวกเขาคล้ายกัน หน้าตาดีทั้งคู่
คนสุดท้ายจีซก ผมสีดำเหมือนเฮโซ แต่สูงกว่า หน้าตาเขาคล้ายๆคนจีน ถึงกระนั้นหน้าตาก็เรียกได้ว่าหล่อ
ชายหนุ่มเริ่มสับสนเมื่อฮองยองดันเขาไปที่เก้าอี้โซฟา ก่อนจะสบทบด้วยเพื่อนรักอีกสองคน
"มีไรบอกมาดีกว่า เบยอง จีซก"
"เอาละ นี่ไง!"
ทั้งหมดนั่งลงที่โซฟาก่อนจะจ้องเทโซที่กำลังใส่แผ่นซีดีลงไปในเครื่อง และเมื่อทุกอย่างเริ่มเล่น เฮโซ ถึงกับกำลังหัวเราะเสียงดัง
"นี่มัน!!!"
"เออ!! ผลงานแรกของพวกเรา นี่ละ! ของจริงจะเริ่มอีกสามอาทิตย์"
ทั้งหมดตบไหล่กันก่อนจะนั่งดูสิ่งที่พวกเขาเรียกว่า 'ผลงานแรก' แต่จู่ๆเบยองก็หยุดแผ่นไว้
"ทำอะไรน่ะ"
"เดี๋ยวๆ ทำไมวันนี้เฮโซถึงอารมณ์ไม่ดี"
"เฮ้ย! จะอยากรู้ไปทำไม เดี๋ยวดูนี้ก่อน!"
เฮโซพยายามแย่งรีโมตจากมือเพื่อนรัก แต่ก็ไม่พ้นสายตาอยากรู้อยากเห็นของเพื่อนๆ เฮโซมองซ้ายทีขวาทีแล้วต้องถอนหายใจอย่างปลงๆ
"พวกนายอย่าหัวเราะละกัน"
"เออ เล่ามา"
เฮโซได้เรื่องตั้งแต่แรกจนจบ รวมทั้งเรื่องที่เขาโดนผู้หญิงคนหนึ่งทำแสบไว้มาก เทโซเป็นคนแรกที่หัวเราะพรืด
"นายโดนเขาเหยียบเท้า แล้วโดนให้จ่ายเงิน!"
"เออสิ แสบจริงๆ"
"นายก็เหลือ แค่นี้เสียสละให้ผู้หญิงไม่ได้"
"เออ ฉันไม่ใช่พวกนายนี่!"
เฮโซนั่งท่าเซ็งๆ ก่อนจะมองเทโซที่กำลังหัวเราะอย่างหยุดๆไม่ได้ รวมทั้งตอนนี้ฮองยองกับ เบยองก็หัวเราะมากขึ้น มีเพียงจีซกที่อาการยังไม่ออกเต็มที่
"เออ ไหนว่าจะไม่หัวเราะไงวะ"
"โทษๆ แต่มันหยุดไม่ได้…"
"ยัยนั้นแสบจริงๆ"
เฮโซเดินออกจากห้องก่อนจะเจอกระถางดอกไม้ตั้งอยู่…ดอกลาเวนเดอร์ เขามองมันอยู่นานก่อนจะเดินเข้าไปจับดอกไม้อย่างถนุถนอม และเมื่อเขาจับดิน เขาก็ต้องแปลกใจเพราะว่า ดินเริ่มแห้งขึ้นมาก เขาจึงรีบไปรดน้ำทันที
เขามองดอกลาเวนเดอร์อยู่นานก่อนจะนึกถึงหน้าของบุคคลที่ทำให้เขาหัวเสียในวันนี้
"ครั้งหน้าฉันเอาคืนแน่"
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
"ฮัดเช้ย!"
"เป็นอะไรไปหรอ เซเคียว"
"ไม่รู้เหมือนกัน สงสัยมีคนนินทามั้ง"
แปลกจริงๆ ฉันก็สบายดีนี่นา คิดมากไปมั้ง…แต่ทำไมรู้สึกเสียวหลังอย่างไรไม่รู้ =___=
"คงมินซุงแน่ๆเลย! ^O^"
"หมายความไงยะ -____-^"
มินซุง เป็นเพื่อนสนิทของฉันอีกคน เรารู้จักกันตอนมัธยมต้น แล้วเราทั้งสามก็ไปเที่ยวด้วยกันบ่อยๆ อืม…มินซุงก็เป็นหน้าตาดีใช้ได้ ความสูงก็ถือว่าดี นิสัยก็ดี แต่ฉันคิดกับเขาได้แค่เพื่อน ทั้งๆที่เคเฮียวจะบอกว่าฉันน่าจะลองคบเขาดู
-_________- เรื่องแบบนี้มันแปลกดีนะ แต่อย่างไรเขาก็สู้ผู้ชายเมื่อวานไม่ได้…
อ้าย~ แล้วฉันจะนึกหน้าตาคนนิสัยไม่ดีแบบนั้นทำไมเนี่ย!! >O<
"เป็นอะไรหรือเปล่า เซเคียว ทำไมส่ายหน้าเหมือนคนบ้าแบบนั้นละ"
"(- - ) ( - -) (- - ) ( - -)"
"เซเคียว!!"
"อะไรเล่า!!"
ปัก!!
ฉันรู้สึกฉันชนอะไรบางอย่าง…น่าจะเป็นคนนะ เหมือนว่าฉันควรจะล้ม แต่ก็ไม่ล้มละ ฉันนี่ซุ่มซ่ามจริงๆ TT^TT ฉันเงยหน้ามองบุคคลที่ฉันชนเพื่อจะขอโทษ…แต่เห็นก็ต้องชะงัก ถึงจะใส่แว่นดำ…แต่ฉันก็ไม่ได้ความจำสั้นหรอนะ!! ต้องรีบวิ่ง!!
"จะไปไหน…ยัยตัวแสบ~"
"อ้าย~"
ฉันพึ่งเข้าใจประโยคที่ว่า 'โลกมันกลม' ก็ตอนนี้ละ TT^TT ทำไมต้องเกิดกับฉันด้วย แล้วตอนนี้ฉันไปไหนไม่ได้เพราะโดนจับคอเสื้ออยู่
"เคเฮียว! ช่วยด้วย!"
"ฉันว่าเธอช่วยฉันดีกว่านะ"
ฉันมีไปยังเพื่อนสุดที่รัก…เจ้าหล่อนมองหมอนี้อย่างกับเขาเป็นเทวดารูปงามมาโปรดงั้นแหละ!
"นี่ เคเฮียว! เธอเห็นไอ้หมอนี่ดีกว่าฉันหรอ!! >O<"
"เปล่านะๆ >///<"
"งั้นก็รีบ…ปล่อยฉัน!!"
ฉันพูดไม่ทันขาดคำหมอนี้ก็ลากฉันไปโดยที่ฉันสู้แรงไม่ได้เลย!! >O< ทำอย่างไรดีๆ คิดสิ…คิดสิ เซเคียว!!
"อย่าหาทางหนีให้ยาก ครั้งที่แล้วเธอแสบมาก -*-"
"อ้าย~ ช่วยไม่ได้ยะ เพราะนายอยากหาเรื่องก่อน"
"เธอนั้นแหละ ให้แค่นี้ก็ไม่ได้!"
"นายเป็นเด็กหรอไง ผู้ชายต้องเสียสละให้ผู้หญิงต่างหาก!!"
ท่าทางหมอนี่เอาแต่ใจตัวเองมากๆเลยนะเนี่ย =___= ถึงขนาดว่าเถียงเรื่องไม่เป็นเรื่องกับฉัน น่าโมโหชะมัด!
"ก็เธอเหมือนผู้หญิงที่ไหนเล่า!"
"O_O นะ…นาย!!!"
อ้าก! มันจะมากไปแล้วนะ!! >O< เซเคียวขอสู้!!
"อะไร พูดแทงใจดำหรอ -___-^"
"นายคนบ้า! คนไม่มีมารยาท! คนเอาแต่ใจ งอแงเหมือนเด็ก!! นาย..อุบ"
จู่ๆเขาเอามือมาปิดปากฉัน ฉันพยายามดิ้นอย่างหนักแต่ก็ไม่พ้นแรงของเขา! >O< ฉันเกลียดนาย!
"ถ้าขืนเธอพูดมากอีก ฉันจะพาไปโรงพักเลยดีไหม"
"ขอหาอะไรยะ -*-"
"กล่าวหาคนอื่นโดยมีเจตนา…"
"พยานละ"
"หึ ก็ขอกล้องจากร้านนั้นจะเป็นพยานได้ดีไหมนะ"
ตายแล้ว…ท่าทางไม่ได้ขู่เล่นนะเนี่ย แถมยังยิ้มแบบน่ากลัวๆใส่ฉันอีก โธ่…ทำไงดี TT^TT
"นายจะพาฉันไปไหน"
"ไปรีดเงินคืน"
"อย่างไรละ O_O"
"ก็คงพาเธอ…ไปที่ๆผู้ชายเขาชอบไปมั้ง"
ว้าก! พาฉันไปขายตัวหรอเนี่ย ช่วยด้วย! ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยคิดว่าจะเจอเรื่องแบบนี้เลยนะ TTOTT
"TT_TT ไม่เอานะ~"
"เฮ้ย! จะร้องไห้ทำไมเล่า O_O"
"ไม่เอา~ อย่าพาฉันไปนะ ฉันทำอะไรก็ได้ ยกเว้นเรื่องแบบนี้ TT_TT"
"อะไรก็ได้?"
"(-_-) (_ _) (-_-) (_ _)"
"ดี… ^__________^"
ยิ้มแบบนี้ต้องมีอะไรแน่ๆเลย =_= แต่จะให้ทำอย่างไรละ แถมหมอนี่ก็ร้องเพลงไปเรื่อยๆอีกต่างหาก ทำอย่างไรดีละ >O< ไปไหนก็ไม่ได้!!!! ใครก็ได้ช่วยที!!!! >O<
ชีวิตของฉันจะไปอย่างไรเนี่ย!!
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ชายหนุ่มกำลังขับเร็วด้วยความเร็วสูง ตอนนี้หน้าของเขาดูไม่สบอารมณ์เลยสักนิด แล้วเสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น…
"ว่าไง"
เขาตอบเสียงห้วนๆ ก่อนจะหยุดรถเพราะไฟจราจรเปลี่ยนเป็นสีแดงกะทันหัน เขาทุบพวงมาลัยอย่างหัวเสีย
"อะไรทำให้นายอารมณ์แปรปรวนวะ เฮโซ"
"เอาไว้ฉันเล่าให้ฟัง"
"เอาเหอะ เดี๋ยวเจอกันที่เดิม"
"เออ"
เขามองนาฬิกาซึ่งเป็นนาฬิกายี่ห้อชื่อดัง และคงจะแพงน่าดู ตอนนี้เป็นเวลาเกือบสามทุ่มแล้ว เขาถอนหายใจก่อนจะทุบพวงมาลัยอย่างหัวเสียอีกครั้ง เสียงพวงมาลัยดังลั่นถนนจนหลายคนเงยหน้าออกมามอง ชายหนุ่มมองกลับด้วยสายตาแบบรำคาญสุดๆ
"มองอะไร!"
เขารีบเร่งเครื่องทันทีเมื่อเห็นว่าไฟจราจรเปลี่ยนเป็นสีเขียว ก่อนจะทำหน้าหงุดหงิดไปตลอดทาง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*
ณ บ้านหลังใหญ่ ที่มีสวนกว้างและสวยงาม เฮโซเดินลงมาจากรถก่อนจะสังเกตว่าไฟห้องรับแขกเปิดอยู่ เขารีบล็อกรถก่อนจะรีบเดินเข้าไปในบ้าน
ภาพที่เขาเห็นคือ เพื่อนชายทั้งสี่กำลังนั่งเล่น บางคนนอนเล่น บางคนกำลังดูทีวีและเชียร์บอลไปด้วย จากใบหน้าที่บูดบึ้งของชายหนุ่มก็เปลี่ยนไปเป็นใบหน้าที่ดูยิ้มแย้ม
"เฮ้ย พวกนายมาก่อนฉันได้ไง"
"นายนั้นแหละ ช้ามากๆ พวกเรามีอะไรจะให้ดูเว้ย"
"อะไร เทโซ? เฮ้ย! นายทำอะไร ฮองยอง!"
เทโซ เป็นผู้ชายตัวไม่สูงเท่าเฮโซ เขาถือว่าหน้าตาดี ผมสีน้ำตาลทอง ตาสีน้ำตาล ผิวขาวใส กำลังส่งยิ้มให้เพื่อนๆ
ฮองยอง เป็นพี่ชายของเบยอง พวกเขามีสีผมที่ต่างกัน ฮองยองมีผมสีน้ำตาลอ่อน ตาสีเดียวกับผม แต่เบยอง มีผมสีโค้ก ตาสีน้ำตาลอ่อน หน้าตาพวกเขาคล้ายกัน หน้าตาดีทั้งคู่
คนสุดท้ายจีซก ผมสีดำเหมือนเฮโซ แต่สูงกว่า หน้าตาเขาคล้ายๆคนจีน ถึงกระนั้นหน้าตาก็เรียกได้ว่าหล่อ
ชายหนุ่มเริ่มสับสนเมื่อฮองยองดันเขาไปที่เก้าอี้โซฟา ก่อนจะสบทบด้วยเพื่อนรักอีกสองคน
"มีไรบอกมาดีกว่า เบยอง จีซก"
"เอาละ นี่ไง!"
ทั้งหมดนั่งลงที่โซฟาก่อนจะจ้องเทโซที่กำลังใส่แผ่นซีดีลงไปในเครื่อง และเมื่อทุกอย่างเริ่มเล่น เฮโซ ถึงกับกำลังหัวเราะเสียงดัง
"นี่มัน!!!"
"เออ!! ผลงานแรกของพวกเรา นี่ละ! ของจริงจะเริ่มอีกสามอาทิตย์"
ทั้งหมดตบไหล่กันก่อนจะนั่งดูสิ่งที่พวกเขาเรียกว่า 'ผลงานแรก' แต่จู่ๆเบยองก็หยุดแผ่นไว้
"ทำอะไรน่ะ"
"เดี๋ยวๆ ทำไมวันนี้เฮโซถึงอารมณ์ไม่ดี"
"เฮ้ย! จะอยากรู้ไปทำไม เดี๋ยวดูนี้ก่อน!"
เฮโซพยายามแย่งรีโมตจากมือเพื่อนรัก แต่ก็ไม่พ้นสายตาอยากรู้อยากเห็นของเพื่อนๆ เฮโซมองซ้ายทีขวาทีแล้วต้องถอนหายใจอย่างปลงๆ
"พวกนายอย่าหัวเราะละกัน"
"เออ เล่ามา"
เฮโซได้เรื่องตั้งแต่แรกจนจบ รวมทั้งเรื่องที่เขาโดนผู้หญิงคนหนึ่งทำแสบไว้มาก เทโซเป็นคนแรกที่หัวเราะพรืด
"นายโดนเขาเหยียบเท้า แล้วโดนให้จ่ายเงิน!"
"เออสิ แสบจริงๆ"
"นายก็เหลือ แค่นี้เสียสละให้ผู้หญิงไม่ได้"
"เออ ฉันไม่ใช่พวกนายนี่!"
เฮโซนั่งท่าเซ็งๆ ก่อนจะมองเทโซที่กำลังหัวเราะอย่างหยุดๆไม่ได้ รวมทั้งตอนนี้ฮองยองกับ เบยองก็หัวเราะมากขึ้น มีเพียงจีซกที่อาการยังไม่ออกเต็มที่
"เออ ไหนว่าจะไม่หัวเราะไงวะ"
"โทษๆ แต่มันหยุดไม่ได้…"
"ยัยนั้นแสบจริงๆ"
เฮโซเดินออกจากห้องก่อนจะเจอกระถางดอกไม้ตั้งอยู่…ดอกลาเวนเดอร์ เขามองมันอยู่นานก่อนจะเดินเข้าไปจับดอกไม้อย่างถนุถนอม และเมื่อเขาจับดิน เขาก็ต้องแปลกใจเพราะว่า ดินเริ่มแห้งขึ้นมาก เขาจึงรีบไปรดน้ำทันที
เขามองดอกลาเวนเดอร์อยู่นานก่อนจะนึกถึงหน้าของบุคคลที่ทำให้เขาหัวเสียในวันนี้
"ครั้งหน้าฉันเอาคืนแน่"
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
"ฮัดเช้ย!"
"เป็นอะไรไปหรอ เซเคียว"
"ไม่รู้เหมือนกัน สงสัยมีคนนินทามั้ง"
แปลกจริงๆ ฉันก็สบายดีนี่นา คิดมากไปมั้ง…แต่ทำไมรู้สึกเสียวหลังอย่างไรไม่รู้ =___=
"คงมินซุงแน่ๆเลย! ^O^"
"หมายความไงยะ -____-^"
มินซุง เป็นเพื่อนสนิทของฉันอีกคน เรารู้จักกันตอนมัธยมต้น แล้วเราทั้งสามก็ไปเที่ยวด้วยกันบ่อยๆ อืม…มินซุงก็เป็นหน้าตาดีใช้ได้ ความสูงก็ถือว่าดี นิสัยก็ดี แต่ฉันคิดกับเขาได้แค่เพื่อน ทั้งๆที่เคเฮียวจะบอกว่าฉันน่าจะลองคบเขาดู
-_________- เรื่องแบบนี้มันแปลกดีนะ แต่อย่างไรเขาก็สู้ผู้ชายเมื่อวานไม่ได้…
อ้าย~ แล้วฉันจะนึกหน้าตาคนนิสัยไม่ดีแบบนั้นทำไมเนี่ย!! >O<
"เป็นอะไรหรือเปล่า เซเคียว ทำไมส่ายหน้าเหมือนคนบ้าแบบนั้นละ"
"(- - ) ( - -) (- - ) ( - -)"
"เซเคียว!!"
"อะไรเล่า!!"
ปัก!!
ฉันรู้สึกฉันชนอะไรบางอย่าง…น่าจะเป็นคนนะ เหมือนว่าฉันควรจะล้ม แต่ก็ไม่ล้มละ ฉันนี่ซุ่มซ่ามจริงๆ TT^TT ฉันเงยหน้ามองบุคคลที่ฉันชนเพื่อจะขอโทษ…แต่เห็นก็ต้องชะงัก ถึงจะใส่แว่นดำ…แต่ฉันก็ไม่ได้ความจำสั้นหรอนะ!! ต้องรีบวิ่ง!!
"จะไปไหน…ยัยตัวแสบ~"
"อ้าย~"
ฉันพึ่งเข้าใจประโยคที่ว่า 'โลกมันกลม' ก็ตอนนี้ละ TT^TT ทำไมต้องเกิดกับฉันด้วย แล้วตอนนี้ฉันไปไหนไม่ได้เพราะโดนจับคอเสื้ออยู่
"เคเฮียว! ช่วยด้วย!"
"ฉันว่าเธอช่วยฉันดีกว่านะ"
ฉันมีไปยังเพื่อนสุดที่รัก…เจ้าหล่อนมองหมอนี้อย่างกับเขาเป็นเทวดารูปงามมาโปรดงั้นแหละ!
"นี่ เคเฮียว! เธอเห็นไอ้หมอนี่ดีกว่าฉันหรอ!! >O<"
"เปล่านะๆ >///<"
"งั้นก็รีบ…ปล่อยฉัน!!"
ฉันพูดไม่ทันขาดคำหมอนี้ก็ลากฉันไปโดยที่ฉันสู้แรงไม่ได้เลย!! >O< ทำอย่างไรดีๆ คิดสิ…คิดสิ เซเคียว!!
"อย่าหาทางหนีให้ยาก ครั้งที่แล้วเธอแสบมาก -*-"
"อ้าย~ ช่วยไม่ได้ยะ เพราะนายอยากหาเรื่องก่อน"
"เธอนั้นแหละ ให้แค่นี้ก็ไม่ได้!"
"นายเป็นเด็กหรอไง ผู้ชายต้องเสียสละให้ผู้หญิงต่างหาก!!"
ท่าทางหมอนี่เอาแต่ใจตัวเองมากๆเลยนะเนี่ย =___= ถึงขนาดว่าเถียงเรื่องไม่เป็นเรื่องกับฉัน น่าโมโหชะมัด!
"ก็เธอเหมือนผู้หญิงที่ไหนเล่า!"
"O_O นะ…นาย!!!"
อ้าก! มันจะมากไปแล้วนะ!! >O< เซเคียวขอสู้!!
"อะไร พูดแทงใจดำหรอ -___-^"
"นายคนบ้า! คนไม่มีมารยาท! คนเอาแต่ใจ งอแงเหมือนเด็ก!! นาย..อุบ"
จู่ๆเขาเอามือมาปิดปากฉัน ฉันพยายามดิ้นอย่างหนักแต่ก็ไม่พ้นแรงของเขา! >O< ฉันเกลียดนาย!
"ถ้าขืนเธอพูดมากอีก ฉันจะพาไปโรงพักเลยดีไหม"
"ขอหาอะไรยะ -*-"
"กล่าวหาคนอื่นโดยมีเจตนา…"
"พยานละ"
"หึ ก็ขอกล้องจากร้านนั้นจะเป็นพยานได้ดีไหมนะ"
ตายแล้ว…ท่าทางไม่ได้ขู่เล่นนะเนี่ย แถมยังยิ้มแบบน่ากลัวๆใส่ฉันอีก โธ่…ทำไงดี TT^TT
"นายจะพาฉันไปไหน"
"ไปรีดเงินคืน"
"อย่างไรละ O_O"
"ก็คงพาเธอ…ไปที่ๆผู้ชายเขาชอบไปมั้ง"
ว้าก! พาฉันไปขายตัวหรอเนี่ย ช่วยด้วย! ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยคิดว่าจะเจอเรื่องแบบนี้เลยนะ TTOTT
"TT_TT ไม่เอานะ~"
"เฮ้ย! จะร้องไห้ทำไมเล่า O_O"
"ไม่เอา~ อย่าพาฉันไปนะ ฉันทำอะไรก็ได้ ยกเว้นเรื่องแบบนี้ TT_TT"
"อะไรก็ได้?"
"(-_-) (_ _) (-_-) (_ _)"
"ดี… ^__________^"
ยิ้มแบบนี้ต้องมีอะไรแน่ๆเลย =_= แต่จะให้ทำอย่างไรละ แถมหมอนี่ก็ร้องเพลงไปเรื่อยๆอีกต่างหาก ทำอย่างไรดีละ >O< ไปไหนก็ไม่ได้!!!! ใครก็ได้ช่วยที!!!! >O<
ชีวิตของฉันจะไปอย่างไรเนี่ย!!
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น