Sweet Magic เวทมนตร์...รสหวาน - นิยาย Sweet Magic เวทมนตร์...รสหวาน : Dek-D.com - Writer
×

    Sweet Magic เวทมนตร์...รสหวาน

    อิศยา ปาติชิเย่ร์สาวที่มีพรสวรรค์มาแต่เกิด เธออยากจะออกจากร้านของพ่อ จึงต้องหนี! และเขา ปัณณ์ ก็เป็นคนที่ช่วยเหลือความฝันเธอได้ ว่าแต่ทำไมเขาถึงได้ท่ามากนักนะ เตรียมรับกระบวนตื๊อจากเธอได้เลย

    ผู้เข้าชมรวม

    337

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    8

    ผู้เข้าชมรวม


    337

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    3
    จำนวนตอน :  6 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  25 ม.ค. 58 / 11:07 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    อิศยา หญิงสาวร่าเริง ที่มีความฝันอัดเต็มแน่นหัวใจ ความฝันหมายเลขหนึ่งของเธอ จะต้องเกิดขึ้นจริงในสักวัน แต่มันจะเกิดไม่ได้ถ้าเธอยังอยู่ที่ร้านของพ่อ

     


     


    ปัณณ์ ชายหนุ่มนักเรียนนอก เขาทำงานเก่ง เป็นสถาปนิก และผู้บริหารยังหนุ่ม แต่เวลานอกงาน ใครก็ตามก็ไม่ควรก้าวก่ายโลกส่วนตัวของเขา


    ///////////////////////////////////////////

     

     

    “คุณอยากเปิดร้านขนมใช่ไหม”

    “คุณรู้ได้ยังไง ในเมื่อฉันยังไม่ทันพูด”

    ปัณณ์ทำขรึม ยื่นหน้ามาใกล้ พูดคำสามคำออกมา ให้คนฟังอยากจะออกฤทธิ์ออกเดช

    ...ทำไมเขาช่างยั่วโมโหโทโสกันนัก

    “ผมเก่งมั้ง”

    “ฉันแค่ขออนุญาตเจ้าของที่ วันไหนจะทำสัญญาเช่าพื้นที่ก็ได้ ฉันพร้อมเสมอนะคะ”

    อิศยาส่งสายตาน่าสงสาร และทำราวกับว่ามีกระแสความหวังลอยฟุ้งรอบตัวไปให้ โดยมีสายตาของปัณณ์มองมาพร้อมกับถอนใจยาว

    “ขอโทษที่ทำให้คุณต้องผิดหวัง”

    “คุณโกรธที่ฉันทำงานคุณพังใช่ไหม” อิศยารู้ว่าความหวังของเธอมันเลือนราง แต่ก็ยังทำใจยอมรับความพ่ายแพ้ในครั้งนี้ไม่ได้

    “เพื่อนผม...เกลียดขนมหวาน ต่อให้เป็นผมก็คงช่วยอะไรไม่ได้”

    เขาใช้เหตุผลเดียวกับที่อิศยารู้มาจากผู้จัดการอพาร์ธเมนต์แล้ว...แต่ใจของอิศยายังไม่อยากยอมแพ้

    “แล้วเคยถามคนที่อยู่ละแวกนี้ไหมคะว่าเขาต้องการหรือไม่ต้องการ หัวใจของผู้บริหาร ลูกค้าต้องมาอันดับหนึ่งสิ” แม่น้ำสายไหนในยามนี้อิศยาต้องไปหามาเชื่อมโยงให้ได้ “เอาเป็นว่าฉันจะพิสูจน์ให้คุณดู”

    “พิสูจน์?...แล้วถ้าผมไม่อยากดูล่ะ”

    หญิงสาวยังคงยิ้มแย้ม ดวงตาของเธอมีความฝันขับเคลื่อนเป็นประกายไม่ต่างจากแสงวิบวับของดาวบนฟากฟ้า ดวงตาคู่นี้ทำให้คนมองรับรู้ความรู้สึกนั้นได้

    “แล้วคุณจะรับรู้ด้วยตัวเอง แต่สัญญากับฉันได้ไหมคะ แค่อย่างเดียวเท่านั้น” อิศยายกนิ้วชี้ติดปลายจมูกรั้นเพื่อขอสัญญาจากอีกฝ่าย

    ปัณณ์เมินหนีเสียงเว้าวอน เสมองท้องฟ้า และค่อยๆ หลับตาลงซึมซับความสงบ ลมเย็นอ่อนพัดต้องผิวกายยิ่งทำให้ชายหนุ่มรู้สึกผ่อนคลาย


                  ในวันนี้ที่โปรดปรานของเขา กำลังถูกใครบางคนรุกรานตั้งแต่วันแรกที่เจอหน้า...

    .........................................

    เรื่องนี้อยู่ในขั้นตอนการพิจารณาจากทางสำนักพิมพ์อยู่นะคะ อยากเอามาลงให้ได้อ่านกันก่อน ^^ เป็นเรื่องที่ส่งเข้าร่วมค่ายเรื่องนิยายรักครั้งที่ 3 ค่ะ อ่านแล้วเป็นยังไงบอกกันได้นะคะ ยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค่า...ออม(ปวรา)

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น