ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic sj ]~Because I Love you~ [[hancin]]yaoi

    ลำดับตอนที่ #1 : Intro

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.95K
      2
      17 ส.ค. 51

    ~Because I Love you~

     

    ~Heechul~@~Ly~

     

    Rate : PC ~ NC….

     

    INTRO

     

    นายจะไปไหนฮีซอล

    เสียงทุ้มดังขึ้นเมื่อเห็นร่างบางกำลังจะเดินออกไปนอกบ้าน

    ฉันจะไปไหนไม่เกี่ยวกับนาย

    ร่างบางเจ้าของชื่อหันมาแว๊ดใส่เจ้าของเสียงทุ้มทันทีก่อนจะหันหลังกลับไปที่ประตูอีกครั้งแต่ก็ไม่สามารถทำตามใจคิดได้เมื่อมือหนากระชากแขนบางจากด้านหลังจนร่างบางแทบจะหงายหลังลงไปกองกับพื้น

    ฉันเจ็บนะ

    ร่างบางร้องลั่นเพราะเจ็บแขนบริเวณที่โดนบีบ ฮีซอลพยายามดึงแขนของตัวเองออกมาจากการเกาะกุมของร่างสูง   

    ฉันถามว่านายจะไปไหนไม่ได้ยินรึไง

    ไม่เพียงไม่ยอมปล่อยแขนของร่างบางแต่กลับยิ่งเพิ่มแรงบีบมากขึ้นอีกเมื่อร่างบางพยายามขัดขืน

    มันเรื่องของฉันนายไม่เกี่ยว

    ร่างบางพยายามอยู่นายจนในที่สุดก็สามารถหลุดออกมาจากพันธนาการของร่างสูงได้ รีบวิ่งออกจากบ้านไปทันทีแม้จะได้ยินเสียงทุ้มตะโกนตามหลังมาแต่ก็ทำเป็นไม่ได้ยินซะอย่างนั้นทั้งที่จริงๆแล้วเจ็บเหลือเกินกับคำพูดของร่างสูง

    นายจะทำตัวแบบนี้อีกนานแค่ไหนฮีซอลนายรู้ไหมแจจุงเสียใจมากนะที่นายทำตัวแบบนี้

    ……

    ………..

    …………….

    …………………..

    เมื่อวิ่งออกมาได้ไกลพอควรร่างบางเปลี่ยนจากวิ่งเป็นเดินช้าไปตามทาง คำพูดสุดท้ายของร่างสูงดังแว่วเข้ามาในโสตประสาทเป็นระยะ

    ฮึ เสียใจเหรอ ไม่หรอกนายอับอายจะมากกว่าแจจุงที่มีน้องอย่างฉัน

    …….

    ………..

    ………….

     

    ฮีซอลหยุดเดินเมื่อถึงสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ขาเรียวยาวพาร่างบอบบางไปหยุดลงที่ชิงช้าบริเวณสนามเด็กเล่นที่ตอนนี้ปราศจากผู้คนเพราะเป็นเวลาดึกมากแล้ว ร่างบางหย่อนกายลงนั่งบนชิงช้าศีรษะเล็กพิงไว้กับโซ่ที่ใช้คล้องตัวชิงช้าไว้กับคานเหล็ก หยาดน้ำใสๆไหลรินจากดวงตาคู่สวยหยดแล้วหยดเล่าอย่างห้ามไม่อยู่

    ทำไมคนที่ได้ทุกสิ่งทุกอย่างของนายไปต้องเป็นพี่ด้วย ฮึก.ทั้งๆที่ฉันเจอนายก่อน ทั้งๆที่ฉันรักนายก่อนแต่คนที่ได้ความรักได้หัวใจของนายไปกับเป็นพี่...ของฉัน  นายต่างหากที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้......

    ร่างบางเงียบไปสักพักมือบางเช็ดน้ำตาที่ไหลรินอยู่ก่อนจะลุกขึ้นช้าๆ

    หัวใจของฉันคงให้ใครไม่ได้อีกแล้วเพราะมันเป็นของนาย แต่ร่างกายของฉัน..สำหรับทุกคนที่ต้องการมัน.....ถ้ามันจะทำให้ฉันลืมนายได้ถึงแม้ว่าจะเพียงแค่ข้ามคืนก็เถอะ

    ร่างบางเดินออกจากสวนสาธารณะที่ร้างผู้คนช้าๆสู่ถนนสายหลักที่คลาคล่ำไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตาที่ออกมาเที่ยวในยามค่ำคืนและหนึ่งในนั้นคงเป็นคู่นอนของเค้าสำหรับคืนนี้

     

    2b con

    แฮ่ๆเอาเรื่องใหม่มาลงอ่านแล้วชอบไม่ชอบก็บอกนะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×